Wat gebeurde er?
Ik stond voor het verkeerslicht te wachten rechts naast een joekel van een vrachtwagen. Ik stond in feite in de dode hoek. De vrachtwagen had geen richtingaanwijzer aan en ging dus klaarblijkelijk recht door. Dat wilde ik ook. Dus niets aan de hand, zou je denken. Toch had ik ineens dringende behoefte om meer naar voren te gaan en de stopstreep te overschrijden, zodat de vrachtwagenchauffeur mij goed zou kunnen zien. Dus ik ging naar voren en overtrad de verkeersregels. Het licht werd groen en ik fietste weg. Ik keek automatisch achterom en zag hoe de vrachtwagen zonder richting aan te geven rechtsaf boog.
Het voorval deed mij denken aan een gebeurtenis nu al weer ruim 24 jaar geleden. Ik fietste met mijn tweejarige oudste dochter achterop en mijn jongste dochter binnenbuiks. Ik was ongeveer 6 maanden zwanger. Ik stond te wachten bij een kruising met een uitvalsweg. Op die weg wordt vaak hard gereden, minstens 50 km per uur en soms wel meer.
Ik wilde de weg oversteken en van links naderde een auto. De auto had zijn rechter richtingaanwijzer aan, dus kennelijk wilde de automobilist afslaan. Voor mij was de weg vrij, want als hij afsloeg kruiste hij niet mijn pad. Ik zou op de fiets stappen en oversteken, maar in een fractie van een seconde besloot ik dat toch niet te doen. Ik vond namelijk dat de auto te hard reed om af te slaan en vertrouwde het niet. Mijn besluit was helemaal goed, want de auto zoefde voor mijn fietswiel voorbij en sloeg niet af.
Moraal van het verhaal: let goed op en kijk goed uit en vertrouw op je intuïtie. Ondanks dode- hoek-spiegels vallen er nog steeds doden in het verkeer doordat vrachtwagenchauffeurs fietsers toch niet opmerken en doodeenvoudig missen. Dat is levensgevaarlijk!
Wat er vandaag gebeurde was voor mij een wake-up-call. Ik ga niet meer als fietser naast een vrachtwagen staan. Ik wacht wel tot de vrachtwagen weggereden is.
Goed zo vertrouw op je intuitie. Je schreef een dringende behoefte. Als je het niet had gedaan zou die dringende behoefte misschien nog dringender zijn geworden. Geen toeval!
BeantwoordenVerwijderenJe had een engeltje op je schouder. Was je niet erg geschrokken achteraf?
BeantwoordenVerwijderenMijn hart sloeg een stuk sneller, maar ik was vooral heel blij!
VerwijderenMaar goed dat je engeltje geen dagje vrij of pauze had!
BeantwoordenVerwijderenGoed dat je vertrouwde op je intuitie! Ik heb alweer heel wat jaren geleden iemand onder een vrachtwagen zien komen, is niet goed afgelopen. Sinds die tijd sta ik nooit meer naast een vrachtwagen of bus. Altijd erachter of ervoor. Dan maar wat langer wachten.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig dat het goed afliep! Ja, een engeltje op je schouder.
BeantwoordenVerwijderenIk vind vrachtwagens ook best eng naast me als ik op de fiets zit. Met trekkers moet je ook goed uitkijken, want bij hen werkt de verlichting vaak niet goed.
Mijn man haalde eens een trekker in en terwijl hij inhaalde sloeg de trekker linksaf en reed de auto in. Als er iemand op de passagiersstoel had gezeten dan was die er niet meer geweest. Idd werkte de richtingaanwijzer niet. Gelukkig dat mijn man niet hard reed anders had hij het ook niet overleefd.
De auto moest naar de sloop, total loss.
VeggieMo
Ik ben op 18 jarige leeftijd aangereden door een achteruitrijdende vrachtauto. De auto stopte bij de nauwe doorgang voor het plaatselijke hotel.Daar stond toen een grote linde. Het gebeurde wel vaker dat een auto daar even wachten moest. Ik zat op mijn brommertje en wachtte achter de auto tot hij weer verder zou rijden. Ineens begon de auto achteruit te rijden,ik kon geen kant uit, ik gilde en probeerde me vast te grijpen aan de laadklep. Ik zie de scene nog steeds voor me inclusief de geschrokken mensen voor het raam. Een volgend moment lag ik naast de vrachtwagen en mijn brommer er plat onder.Ik mankeerde niets. Na die tijd ben ik het vertrouwen in vrachtwagens verloren. Dat is maar goed ook. Een jaar of 8 geleden sloeg een verdwaalde grote mestauto onverwacht onze straat in, een afslag te laat. De chauffeur was aan het bellen, waarschijnlijk om te vragen waar hij toch heen moest. Ik was lopend op weg naar het station, ik vertrouwde de auto niet en sprong over de heg van de mensen op het hoekje. De auto scheerde op dat moment bij me langs, raakte zelfs de heg. Hij had mij niet gezien.Als ik niet gesprongen was, was ik morsdood geweest
BeantwoordenVerwijderenWat betreft de trekker, zo ben ik voor mijn rijexamen geslaagd. Eigenlijk veel te weinig lessen gehad als arme student. Ik moest van de examinator een trekker passeren. Dat weigerde ik met het argument dat links een boerderij was en dat ze niet altijd richting aangaven. Ja ik was tenslotte in een dorp opgegroeid.De examinator was boos. En ja hoor in eenkeer sloeg de trekker links af. De stemming bij de examinator sloeg om. Ik kon geen kwaad meer doen. Geslaagd.
Ik heb nooit begrepen waaarom mensen naast een vrachtauto gingen staan, vond het altijd doodeng om te zien.
BeantwoordenVerwijderenOoit een dergelijk ongeluk gezien en buiten de fiets half eronder staat vooral het beeld van de volkomen verslagen chaufeur, hele grote man in tranen niet wetend hij met dat grote lijf moest doen me nog altijd voor ogen.
Pfff, hoera voor je engeltje.
BeantwoordenVerwijderenJe moet eigenlijk altijd zo gaan staan dat een chauffeur je kan zien (in echt of in de spiegel), liefst zelfs oogcontact proberen te maken.
groet
Onze dochter "doet" het verkeer op school. Laatst een les met kinderen en een vrachtauto met aanhang. Een vrachtwagenchauffeur met engelengeduld en heel veel vragen bantwoordend en aan iedereen laten zien; Ga op mijn stoel zitten en vertel me wat je ziet. Met onze dochter dus op een plek die dat kind niet kon zien. Was erg leerzaam. Jonge kinderen leren; als jij de chauffeur niet ziet dan ziet hij jou ook niet. Je moet elkaar aankijken om zeker te weten; nu is het goed. Heb het goed.
BeantwoordenVerwijderenJouw verhaal over de auto die toch niet afsloeg komt mij bekend voor. Vorige maand had ik dat nog. Ik stak met mijn dochter in de kinderwagen over, gaat de auto (met knipperlicht aan!) toch rechtdoor. En toetert boos tegen mij. Ik geschrokken en ook boos omdat de automobilist niets door had. Je kan die persoon ook niet even op zijn fout wijzen.
BeantwoordenVerwijderen