Het verhaal van een voedselbankgebruikster, deel 3

Wat doe ik zelf?

Gelukkig ben ik creatief en handig genoeg om met weinig toch nog te kunnen (over)leven.

Ik spin wol om toch een lekkere trui/jas te hebben. Breien en weven kan ik ook. Ik ben handig met de naaimachine, dus is er wat stuk, dan maak ik het of vermaak het (ook wel voor anderen van de voedselbank even een rits vast zetten, of een scheur in de kinderbroek maken).

Ik kan gelukkig koken en bakken, vrij goed, al zeg ik het zelf.  Kom wel mensen tegen bij de voedselbank die alleen kunnen opwarmen in de magnetron. En die verder ook 2 linkerhanden hebben. Die kunnen/willen(?) op een heleboel dingen niet bezuinigen. Inmaken en wecken is voor mij ook geen probleem.

Nieuwe stekker of band plakken of plankje ophangen? Ook geen probleem.

Ik maak mijn eigen limonade dmv  waterkefir of eigengemaakte limonadesiroop. Appels en peren geplukt bij een boer en joepie! Ik mocht ook de sapketel lenen die zijn vrouw vroeger gebruikte, alles in ruil voor paar flessen limo en appelgelei. Stoofperen en appeltjes heb ik geweckt (lang leve google). Ook al weer gedeelte uitgedeeld.

Voedselbank had een keer heel veel paprika's en die bleven over. Die heb ik ingemaakt in de diepvries en er tafelzuur van gemaakt.

Wil je nog melkkefir hebben? Ik  kan yoghurt en kaas maken, dus nu nog de kefir vinden/krijgen. 

Ik geef wat cursussen/workshops als vrijwilligster in een creativiteitscentrum.

Ik help een buitenlandse studente met Nederlands.

En nu denken sommigen vast: waarom geen werk als je dat allemaal doet? Ik kan dit vrijwilligerswerk allemaal op eigen tempo doen en het is steeds maar paar uur, dus bij slechte dag(en) kan ik daarna plat. 

Dus ik red het net, ik ben ook niet van de luxe, ik heb al 15 jaar geen tv, mode zegt me ook weinig, mijn computer is al 8 jaar of zo. Ik heb een fiets van 7 jaar oud, mijn vorige fiets heb ik 24 jaar gehad. De enige luxe die ik soms "mis"  is bezoek aan een museum/tentoonstelling. 

Oh ja, ik heb een i-phone, maar mijn zusje had partner-combi ofzo, en mijn zwager kreeg er 1 van zijn werk, dus die heb ik nu. Want zij vonden, dat als ik in de natuur ben en mijn been weigert weer eens, dat ik dan niet 2 uur moet wachten tot ie het weer doet, ach het was mooi weer en het uitzicht was mooi toen mijn been de vorige keer niet meer verder wilde. 

Ik heb een afwasteiltje onder de kraan staan. Ik vang er de hele dag water in op en dat is 's avonds voor de groente op mijn balkon of om de vloer te moppen.

Alleen de verwarming in de huiskamer aan indien nodig, niet in de andere ruimtes.

Geregeld je schoenen poetsen.

Kort douchen en water opvangen voor toilet spoeling. In de winter gordijnen dicht 's avonds en in de kamers waar je niet bent en de winterwind er op staat.

Goede tochtstrippen.

Als je de oven gebruikt, die 10 min voor je gerecht klaar is uitdraaien. Het gerecht gaart nog door in de warmte. De oven niet voorverwarmen, je gerecht gelijk er in zetten.

En/of in de nog warme oven na het bakken een bak water zetten, dan is het water warm voor een afwas of handwas.

Gezellige verjaardag enz met vrienden/familie houden door middel van een culinaire proefavond: iedereen maakt een gerecht en dat wordt gekeurd (en dan hopen dat er resten overblijven).

Verder ben ik vrij tevreden, ja zelfs gelukkig, als ik met de hond lekker aan het water zit.

Maar ik moet eerlijk zeggen: zonder sommige "steun" redde ik het niet.

Mijn pa geeft de hond zijn eten. Hij brengt eens in de zoveel tijd brokken als ze op zijn, al eet de hond ook met pot mee, zoals het uitkomt. Een vriendin van mij die neemt altijd wat fruit mee. Als ze haar dochter (15) weer eens moet ophalen na een hulp-brei-spin-haak-middagje, dat is heel gezellig, het meisje neemt zelfs vriendinnen mee om het te leren.

Denk dat nu iedereen nu wel een idee heeft hoe het is voor mij als voedselbankgebruikster.

En ja, sommige vooroordelen kloppen wel voor sommige mensen, zelfgemaakte schulden bij creditcardmaatschappij maar vooral postorderbedrijven.

Maar de meeste mensen die bij de voedselbank komen, hebben het echt nodig,  in ieder geval tijdelijk ter overbrugging tot uitkering rond is, faillissement uitgesproken is, echtscheiding/alimentatie geregeld is.

Ja en ik zie ook steeds meer chronische zieken bij de voedselbank komen. Het is ook zo raar, door eigen risico, bijbetaling medicijnen en rollator komen ze in de problemen, maar als je achterstand oploopt bij de zorgverzekeraar word je na een paar maanden teruggezet naar basisverzekering en dan heb je geen aanvullende verzekering meer. En als je eindelijk je achterstand hebt weggewerkt word je geweigerd voor de aanvullende verzekering. De zorgverzekeraar ziet dat als een nieuwe aanmelding. Nou, als je chronisch ziek bent, dan ben je daar dus mooi klaar mee.

Ook ouderen die alleen een AOW hebben komen er steeds meer, vooral ouderen waarvan de partner, die altijd de financiën deed, is overleden en de achtergebleven weduwe/weduwnaar niet met computer kan werken.

Dus er is, denk ik, niet alleen een voedselbank nodig, maar ook meer "les/opvoeding/cursus" over hoe om te gaan met geld,  maar vooral ook: hoe vraag ik aan. En ik denk dat het ook grotere problemen kan voorkomen als de ambtelijke molen niet zo zeer traag zou werken of meer samenwerking zou zijn tussen verschillende partijen.

Ook het opzetten van een meldpunt voor schulden door bedrijven zoals huur, water, elektra enz zou denk ik helpen om erger te voorkomen doordat er dan iemand van bv maatschappelijk werk langs komt. Maar dit idee mag niet uitgevoerd worden i.v.m. de wet op de privacy.