Er wordt de laatst tijd flink bezuinigd op verzorgings- en verpleeghuizen, want in deze participatiemaatschappij zorgt de mantelzorger of andere vrijwilliger (bijstandsgerechtigde of zo) ervoor dat hulpbehoevenden gewoon thuis kunnen blijven of na een ziekenhuisopname snel weer naar huis kunnen om daar door buren, vrienden, kennissen en uitkeringsgerechtigden liefdevol verpleegd worden.
Hè? Wat raar! Nu worden kostbare ziekenhuisbedden in veel ziekenhuizen bezet door mensen die al lang geen indicatie meer hadden voor een ziekenhuis, maar eigenlijk naar een verzorgingshuis of verpleeghuis hadden moeten gaan. Alleen, die bedden in verzorgingshuizen en verpleeghuizen zijn opgedoekt, want er moet toch echt wel bezuinigd worden.
Sinds 1 januari zijn er nieuwe regels. Volgens de nieuwe regels moeten patiënten ernstiger ziek of meer
hulpbehoevend zijn voor ze in aanmerking komen voor een plek in een
verpleeghuis. Als je niet aan die regel voldoet, dan mag je niet naar een verpleeghuis en je kunt eigenlijk ook nog niet naar huis, zeker niet als je alleenstaand bent. Je valt als patiënt in feite tussen wal en schip als je niemand hebt om op terug te vallen.
Als ik in nu zo'n situatie zou belanden, heb ik op dit moment een werkloze (NUG-er) dochter die vlak bij woont en die zou kunnen inspringen en mij zou kunnen helpen. Maar wat als mijn kinderen verder weg zouden wonen en banen en een druk gezin zouden hebben?
Lees ook hier (NOS.nl) en hier (nu.nl).
zondag 19 januari 2014
Handig, die bezuinigingen op verzorgings- en verpleeghuizen!
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Die situatie heb ik zelf meegemaakt... Moeder met dementie in een stadium waar het allang niet meer verantwoord was om haar alleen thuis te laten wonen. Een dochter die ver weg woont, eentje die weliswaar in de buurt woont, maar met een ernstig zieke echtgenoot, twee baby's en een hele drukke baan. En nee, er was geen hulp voor te krijgen, want het was "niet erg genoeg". Dit was niet in Nederland. Maar zo wordt het hier dus binnenkort ook.
BeantwoordenVerwijderenIk las het ook. En ben bang,dat er een keer een dode gaat vallen.
BeantwoordenVerwijderenJe boft maar met je dochter!
BeantwoordenVerwijderenhelemaal triest word het voor mensen die geen familie meer hebben, want die moeten het dan maar alleen uitzoeken?
BeantwoordenVerwijderenHier schrijft een dochter die bijna om de hoek woont. Nee, ik ben alles behalve gelukkig met de tegenwoordige situaties!!!! Mijn leven draait, vooral het laatste jaar, alleen maar om mijn moeder (zelfstandig wonend met max. zorg). Dan heb ik het nog niet over mijn vader, die in een verpleeghuis woont (PG afd.). Ach..., laat ik maar stoppen met schrijven, maar ik bedank Den Haag een aantal keer per week, als ik weer helemaal leeg-op-gefrustreerd-lamlendig ben: door de zorg voor mijn ma én ook voor mijn pa!
BeantwoordenVerwijderenHet bejaardentehuis in mijn dorp heeft sinds een aantal jaren een flink aantal "logeerplekken". Kun je nog niet naar huis, maar ben je te goed voor het ziekenhuis, dan kom/ kun je daar terecht. 24-uurs zorg en de huisarts die binnen 2 minuten lopen daar is. Tot nog toe een goede oplossing. Maar hoe het gaat worden als Den Haag alles afbreekt? Dan weet ik het ook niet meer.
BeantwoordenVerwijderenJuist voor die logeerplekken is er een zwaardere indicatie nodig. Zoals jij beschrijft is de situatie van vorig jaar, de situatie van nu is dat men dus niet meer voor die logeerplek in aanmerking komt en in het ziekenhuis meot blijven.
Verwijderenik ben dus echt mijn kraambed in 2009 uitgezet op de kraamafdeling, omdat het `zo goed ` ging met mij en er veel vrouwen zouden gaan bevallen. daarna met andere zoontje vaak genoeg meegemaakt dat hij half ziek nog thuiskwam. Nee ik ken het niet anders dan dat er geen verpleeghuis tussen kwam.
BeantwoordenVerwijderenAls kennissen en vrienden je ook niet bij kunnen staan, dan ben je blij dat je zuinig geleefd hebt en nog een paar spaarcenten hebt zodat je de zorg prive kunt financieren.
BeantwoordenVerwijderenDe zorg zoals we dat hadden is niet meer te betalen door ons als samenleving. Iedereen weet eigenlijk wel dat de kans groot is dat je in de laatste jaren van je leven zorg nodig hebt. Is het dan redelijk dat de samenleving al die kosten van zorg ivm ouderdom draagt? of is het redelijk dat je je als particulier hier op anticipeert en maatregelen treft?
Ik heb geen oplossing. In Duitsland zijn de kinderen volgens mij financieel verantwoordelijk voor de zorg die hun ouders ontvangen. Ik zag dit een keer in een documentaire. Lijkt mij persoonlijk ook geen lekker systeem.
Persoonlijk houd ik er rekening mee dat ik over 40 jaar nauwelijks nog AOW krijg en de zorgkosten grotendeels voor mijn eigen rekening zullen komen. Dan kan het alleen maar meevallen.
Maar wij investeren wel 18 miljard euro in windenergie !!!
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.volkskrant.nl/vk/nl/6235/Martin-Sommer/article/detail/3580085/2014/01/19/Verzorgingstehuizen-moeten-dicht-maar-wij-investeren-18-miljard-in-wind.dhtml
Aan de ene kant heb je helemaal gelijk. Het is niet fijn dat er nu ineens weer wat af wordt genomen. Aan de ander kant is het voor mij wel een aanmoediging om meer te investeren in een netwerk.
BeantwoordenVerwijderenNiet alleen geld op de bank sparen, maar ook contacten, zeg maar. :-)
Inte
het is te gek voor woorden dat er zo in Nederland mee omgegaan wordt. Ikzelf zorg voor mijn moeder maar ze kan nu nog gebruik maken van een scootmobiel zodat ze haar eigen leven kan blijven leiden.
BeantwoordenVerwijderen