Ik poetste en dweilde, deed de wc, de ramen, het bad, de vloeren, de afwas, de bedden, de was en ook de boodschappen.
Hoe ging dat met die boodschappen? Mijn moeder legde de advertenties van de supermarkten naast elkaar en ik moest alle aanbiedingen die mijn moeder wilde hebben aanschaffen. De ene dag naar die winkel en de andere dag naar die winkel en de dag daarna naar nog een andere winkel en ik moest niet meer en ook niet minder kopen. Wekelijks ging ik naar 3 supermarkten en een slager. Het maakte niet uit hoe ver het was, daar kon ik best in mijn eentje naar toe fietsen. Ik voerde uit wat moeder op haar boodschappenlijstje had staan en o wee als ik wat vergat van het lijstje! Of als ik een verkeerd artikel had meegenomen dat niet in de reclame was. Ik voelde me soms erg goedkoop als ik in een supermarkt afrekende en louter reclames meenam. 1 x in de week moest ik 's ochtends voor schooltijd naar de markt, voor groenten, fruit en kaas. Ook in de winter als het donker was. Fietstassen vol sleepte ik mee naar huis en vaak ook nog een grote tas op de bagagedrager.
Door haar lijstjes, waar ik niet van af mocht wijken, konden we heel goedkoop. Alle uitgaven werden opgeschreven in het kasboek en ik moest van alles bonnetjes meenemen. Alleen van aankopen op de markt kon dat niet. maar volgens mij adverteerden de marktkooplieden die groenten en fruit verkochten en ook de slager in de plaatselijke krant. Van de kaas moest ik gewoon voor 5 gulden meenemen. Ook die uitgaven waren strak gereguleerd. Hoe lang dit duurde? Tenminste 7 jaren, daarna ging ik het huis uit en zochten ze naar andere oplossingen. Er kwam een werkster en mijn vader deed boodschappen met de auto.
Mijn moeder knapte ook wel weer wat op en kon weer iets meer zelf. Wat ze had? Eigenlijk weet ik het niet precies. Het was iets met zenuwen. Ze had pijn, was slap en krachteloos en kon nauwelijks staan en heeft verschillende keren in het ziekenhuis gelegen voor onderzoek.
Door al die boodschappen die ik als kind en puber deed, heb ik goed geleerd hoe je goedkoop boodschappen kunt doen en lettend op aanbiedingen scherp kunt inkopen. Alleen, ik vertik het om alle supermarkten af te fietsen om overal het goedkoopste op te halen. Meestal vind ik dat 1 winkel maar genoeg moet zijn, daar fiets ik langs op weg van werk naar huis. Is het in een andere winkel nóg goedkoper? Jammer dan, te veel moeite! Soms ga ik voor een specialiteit nog wel eens naar een andere winkel of als ik toevallig in de buurt ben, maar verder? Nee, bijna niet!
Ik kan me voorstellen,dat je die gedwongen manier van overal boodschappen doen,nu niet meer herhaald.Ik moest ook bij verschillende winkels boodschappen halen. Maar om een andere reden. Die winkeliers waren allemaal klant in de winkel van mijn vader. En daardoor moest mijn moeder bij hen allemaal terugkopen.
BeantwoordenVerwijderenWij hadden dat niet met boodschappen doen, maar met schoonmaken. Op de basisschool moesten mijn zusje en ik tussen de middag heel snel naar huis. Dan gingen wij thuis snel schoonmaken, want hoe sneller we klaar waren hoe meer tijd er over was om te eten en tv te kijken. Na een dag werken kwamen mijn ouders thuis in een schoon huis en ging mijn moeder meteen aan de slag aan het eten. Wij hebben met de paplepel erin gegoten gekregen dat wij deel uitmaken van het gezin en dat vele handen licht werk maken. Wij vonden dat toen natuurlijk niet leuk, maar nu begrijp ik het wel en wij hebben veel geleerd over schoonmaken. In uw geval was uw hulp zelfs noodzakelijk en kon u uw last niet delen met anderen, wat het natuurlijk niet leuker maakt. Hartelijke groet, JulieJulie (Een Zot en zijn Geld)
BeantwoordenVerwijderenojawel heerlijk ik ga naar de Super ,Janlinders en de Lidl .strak lijstje niet van afwijken, thuis briefjes maken wat we de hele week eten, bespaart n hele hoop.
BeantwoordenVerwijderenEn tijd heb ik niet teveel maar door die briefjes van te voren temaken is het inladen en weg wezen in de winkel.
()_()
BeantwoordenVerwijderen(*+*)
En jij? heb jij je kinderen ook al heel vroeg ingeschakeld
voor allerlei klusjes?
Als ik je verhaal lees, dan vind ik het kinderarbeid, zou nu niet meer mogen, denk ik...
Maar aan de andere kant heb ik zelf mijn kinders misschien teveel gespaard,
als het gaat om meehelpen in en om het huis...
ze zijn maar eenmaal jong, dacht ik dan, en je kan je hele leven nog soppen en shoppen..
Verder doe ik wel overal boodschappen, een stuk of 3, 4 supers waar ik heenga;
maar ik fiets er niet voor om, ik doe het gelijk na mijn werk als ik toch in de buurt ben.
Dat scheelt wel in de portemonnee.
Nijntje
...zou dat nu niet meer mogen..? Gemeenten willen juist meer en meer dat kinderen mantelzorgers zijn en dat begint al op een leeftijd vanaf vijf jaar!
VerwijderenIn vond het destijds gewoon dat ik het werk deed en dat ik anders geen zakgeld kreeg. Achteraf gezien vind ik het kinderarbeid. Ik heb mijn kinderen niet vroeg ingeschakeld. Ze moesten wel vanaf ongeveer hun 10e hun eigen kamer opruimen en hun schone was inruimen. Verder deden ze vanaf een bepaalde leeftijd de afwas. Dat was hun eigen initiatief, ik kookte en zij wasten af.
VerwijderenOverigens was het destijds normaal dat, in geval van ziekte van de huismoeder, een dochter vanaf 15 jaar onttrokken werd aan de leerplicht en thuis voor de huishouding zorgde. Mijn vader wilde een dergelijke regeling ook aanvragen, maar mijn moeder was er op tegen. Die vond dat ik mijn school moest afmaken. Mijn moeder had zelf ook Mulo gedaan en afgemaakt, ze vond dat ze mij niet met minder de wereld in kon sturen.
VerwijderenJeetje zuinigaan, wat een verhaal. Dan heb je toch maar een beperkte jeugd gehad. Of heb je dat niet als een beperking ervaren? Was er nog wel tijd voor vriendjes en vriendinnetjes? Meehelpen vind ik goed, hoewel onze kinderen eigenlijk wat dat betreft een luizenleventje hebben gehad. Maar als ik jouw verhaal zo lees, en inderdaad denkend aan de wensen van de regering betreffende mantelzorg, vraag ik me af hoeveel kinderen een deel van hun jeugd gaan verliezen.
BeantwoordenVerwijderenVoorheen ging ik wel alle winkels af voor boodschappen, op de fiets natuurlijk. Maar dat was ook in een periode waarin in geen werk had. Nu probeer ik eigenlijk al mijn boodschappen bij een winkel te halen. Als je een goede planning hebt en je houd je aan je lijstje kan je op deze manier prima zuinig leven.
BeantwoordenVerwijderenWat 'n leven voor een jong kind! Ik ben van 1950, mijn moeder had 10 kinderenn mijn vader was toen al geëmancipeerder dan de meeste mannen nu! We hielpen wel maar we mochten gewoon kind zijn.
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk is er in korte tijd veel veranderd. Mijn beide oma's gingen op hun 12e van school en werkten vanaf die tijd als dienstmeisje. Dan heb ik het over de periode rond 1910. Ze werkten zeven dagen per week en zo nu en dan een zondag vrij. En ze werkten geen 8 uren per dag, maar véél meer. Mijn ene oma vertelde er vaak over, ze vond het héél zwaar en ze vermagerde met de dag! In feite vond ze het een soort slavenbestaan. Na verloop van tijd werd ze dienstmeid bij een huisarts, daar was het beter. De volgende generatie kon naar de middelbare school en hoefde helemaal niet thuis te werken, want dat deed mijn oma. Kijk ook hier over dienstmeiden: http://www.geschiedenis24.nl/andere-tijden/afleveringen/2008-2009/Dienstmeisjes-voor-dag-en-nacht.html
BeantwoordenVerwijderenOok mijn moeder is, toen ik jong was, een lange periode zo ziek geweest, dat zij het huishouden niet kon doen. Het was een ernstige vorm van overspannen zijn, ze bezocht regelmatig een psychiater. Na een hele tijd is ze weer beter geworden, gelukkig. Mijn vader en ik deden op zaterdag alle boodschappen, vast en zeker zuinig, want veel geld was er niet. Maar.... er kwam een paar ochtenden in de week gezinshulp, zoals dat toen genoemd werd. Dat scheelde natuurlijk enorm met het praktische werk en het was voor ons kinderen ook gezellig. Ze heette Evelien en was een leuke meid, ik weet het nog goed. Dat was eind jaren '60. Nu bestaan die voorzieningen niet meer in die vorm. Wat jammer Zuinigaan, dat er bij jullie in die jaren niet ook zo'n gezinshulp is geweest.
BeantwoordenVerwijderenIk ga alleen naar de lidl en appie. Die liggen op "mijn" route en ik weet alles te vinden zodat ik snel weer de winkel uit ben. Heb geen zin om meerdere winkels bijlangs te gaan om dat ene duppie te gaan besparen.
BeantwoordenVerwijderenGr. Boukje
Mijn oma ging op haar 10e van school om als kindermeisje te werken (ja, echt).
BeantwoordenVerwijderenLater had ze met haar man een groentezaak; toen manlief overleed waren de dochters 6, 3 en 1. De oudste moest direct meehelpen in de zaak....
Siebrie
Mijn moeder lag altijd in bed, volgestopt mijn pijnstillers. Ik heb na de middelbare school een burn-out gekregen. Ten gevolge van het 15 jaar lang verantwoordelijk zijn voor het gezin waar ik kind had moeten zijn. Boodschappen, koken, strijken, wassen, stoffen, lappen, dweilen, de tuin en school. Naarmate ik ouder werd kwam er steeds meer bij, tot aan de administratie aan toe. Toen ik 19 was sliep ik slechts vier uren per nacht, vanwege tijdgebrek.
BeantwoordenVerwijderenInmiddels ben ik bijna 30 en nog steeds ben ik fysiek en psychisch niet hersteld.
Dit was mishandeling!
Wat jammer dat er pas een andere oplossing kwam toen je al uit huis was.
BeantwoordenVerwijderen