Bij zo'n titel denk je misschien aan een extreme vorm van zuinigheid, maar daar gaat het hier niet om.
Hoewel, ik ga 's nachts vaak in het schemerdonker plassen in de badkamer, maar dat doe ik niet omdat ik zo zuinig ben, maar omdat ik bang ben dat ik door het licht anders veel te wakker word daar midden in de nacht om 3 uur op die toilet.
Nee, het ging om onbedoelde zuinigheid op mijn werk. Die toiletten hebben een bewegingssensor, tenminste, als het goed is. Alleen ..... die sensor is in de vernieuwde toiletten vlak bij mijn werkkamer verkeerd geïnstalleerd. Die sensor zit namelijke niet in de toilet, maar in het halletje. Het zijn druk bezochte toiletten, dus in de eerste weken dat ik op deze verdieping werkte, viel het helemaal niet op. Afgelopen maandag wel. Het halletje was verlaten en de andere toilet was ook vrij. Ik ging naar de toilet en na ongeveer 3 minuten werd het aardedonker. Normaal is het zo, dat als je met je armen zwaait, het licht wel weer aan gaat, maar nu niet. Ik moest op de tast doorspoelen en op de tast mijn broek weer aan doen en op de tast de deur van slot doen en open doen. Pas toen ik weer helemaal in halletje stond, ging het licht weer aan.
Ik moet zeggen, het is een heel goede manier van bezuinigen! Kost minder stroom en werknemers verdoen minder tijd op het toilet.
Zou het opzet zijn? Ik denk het niet. Daarom heb ik de facilitaire dienst gemaild. Later die dag stond er een ladder in het halletje en waren een aantal plafondplaten verwijderd, zowel op de gang als in het halletje, ik heb nog geen mailtje terug gehad dat mijn klacht afgehandeld is, maar ze zijn er mee bezig!
woensdag 22 maart 2017
In het donker op de WC
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hahaha, achteraf kon je er vast om lachen. Dat dat nog gebeurd... Bij mijn vorige werkgever was dit ook het geval. Daar deden ze alleen behoorlijk langer over het herstel. Nu kijk ik voor een toilet in ga heel goed rond. Ik wil er wel weer uit kunnen, licht of geen licht.
BeantwoordenVerwijderenIk vond het inderdaad wel grappig! Op andere plaatsen in het gebouw zijn wel sensoren in de toiletten geplaatst, zodat je even met je armen kunt zwaaien en het licht gaat weer aan.
VerwijderenIn die toiletten hadden ze overigens ook een hele grote fout gemaakt. De ruimte is heel hoog en in eerste instantie waren er geen plafonds in de toiletten. Licht hoog in de ruimte was voldoende om licht te hebben in de toiletten. Op een gegeven moment is besloten dat er meer privacy in de toilet moest komen en is er een plafond in de toiletten gezet, maar ze waren het licht vergeten! Dat licht zat hoog boven deze plafonds in de toiletten, maar deed door de nieuwe plafonds niets meer. Dat vond ik een enorme grap. Iedere keer als je naar het toilet ging, had je alleen wat licht dat onder de deur door kwam. Het duurde minstens 2 weken voordat er lampen in deze toiletten kwamen.
Hihihihi, het verhaal wordt met de keer mooier :-)
VerwijderenHet is trouwens heel Nederlands heb ik me laten vertellen om van die kleine (lees goedkope) wandjes tussen toiletten te hebben. Dat je van heide en verre van alles hoort klateren. In Duitsland zetten ze bij deze goedkopere oplossingen minstens een leuk muziekje aan.
Wij hadden van die sensoren in de klas bij mijn opleiding. Als we dan vreselijk over onze boeken gebogen zaten te studeren of toetsen deden, viel het licht uit en moest iemand met de armen zwaaien.
BeantwoordenVerwijderenHa ha leuke verhalen. Toevallig net "dingen die mijn zoon moet weten over de wereld" van Fredrik Backman (ook schrijver van een man die Ove heet) gelezen, waarin hij het over verkeerde zuinigheid heeft.
BeantwoordenVerwijderenBij een winkel, in de ruimte waar je kinderen een schone luier om kan doen. Gaat ook na een minuut het licht uit, terwijl hij net met volle handen staat (oa een dikke poepluier) en met zijn knie tegen zijn zoon zodat die in het donker niet op de grond zal rollen...
Ha ha, ik heb dat ook weleens gehad!
BeantwoordenVerwijderenOp mijn werkplek valt het licht ook uit als er even niemand van zijn of haar bureau weg gaat. Dan is het inderdaad even een kwestie van je arm bewegen of even lopen.
Op het toilet moest ik echt op de tast naar buiten. Misschien moet ik toch eens een mini zaklampje meenemen voor het geval dat. :-)
Heel herkenbaar. Heb dat op mijn vorige werkplek ook meegemaakt.
BeantwoordenVerwijderenIs toen ook heel snel veranderd, bij installeren niet aan gedacht, haha.
Gelukkig heb ik altijd mijn mobiel op zak, die geeft best veel licht in het donker.
Bij ons hadden we dat ook op de toiletten, maar als je de toiletdeur open deed, dan ging het licht weer aan. Ik heb vaak zittend op het toilet de deur open gegooid en dan snel weer dicht en op slot gedaan.
BeantwoordenVerwijderenHaha, dat heb ik dus ook vaak gedaan. Goed luisteren of er niemand aan komt en dan snel de deur open en dicht doen!
VerwijderenVind het wel altijd een vervelend gevoel als je in 't donker komt te zitten tijdens het toiletbezoek, behalve in de nacht. Dan liever in het donker, zodat ik niet te wakker word!
In meen in Barcelona maar ergens in het buitenland, waren er veel lichtknopjes op toiletten die automatisch terug naar voren kwamen langzaam, zo ging de verlichting dan uiteindelijk uit.
BeantwoordenVerwijderenMeestal zat het knopje vlak naast het toilet maar op een goede dag, ja hoor, een net wat ruimer bemeten toilet en veeel te korte armen. Dus dan zit je daar, nog op de tast de wc rol gezocht maar niet gevonden (zat achter me) en in de verte schijnt er een lonkend groen lampje op de knop van de verlichting. Ehm... afschudden dan maar??
Thuis geeft de straatlantaarn net voldoende licht zodat ik het licht in de badkamer ook niet aan hoef te doen. In Frankrijk zit ik wel regelmatig ongewenst in het donker. Heel fijn op een onbekend en viezig restauranttoilet... Groetjes, Anne-Marie
BeantwoordenVerwijderen