Wandelen
Vroeger wandelde ik vrij veel, ik deed mee aan wandeltochten door bossen en heide en draaide mijn hand niet om voor 20 kilometer. In 1985 wandelde ik samen met de vader van mijn dochters door de Alpen, in de Savoie, met volle bepakking, deels wildkamperend en maakten we lange dagtochten. Tegenwoordig is 1 kilometer voor mij al héél veel. Het is jaren geleden dat ik zonder stok of rollator verder liep dan 1 kilometer.
Dat komt vooral omdat ik last heb van slijtage aan mijn heup. Ik heb 1 nieuwe heup, maar die andere heup die moet nog vervangen worden en die doet bij iedere stap flink pijn.
Boek
Nu las ik vorig weekend het boek "Het zoutpad", van Raynor Winn. Dat boek gaat over een lange afstandswandeling van ruim 1000 kilometer in Zuid-West Engeland en over dodelijke ziekte en dakloos zijn.
Het is een mooi en ontroerend waargebeurd verhaal over een zware tocht in een prachtig beschreven kustgebied. De bibliotheek omschrijft het als volgt: Verslag van een
slopende maar wel louterende voettocht langs de zuidwestkust van
Engeland van een echtpaar dat elke bestaanszekerheid kwijtraakte. Raynor en haar man Moth zijn vijftigers. Ze raken door een faillissement hun werk en hun huis kwijt. Tot overmaat van ramp krijgt Moth te horen dat hij een ernstige ziekte heeft, die invaliderend is en op termijn een doodvonnis is. Dan besluiten ze dat kustpad te gaan lopen. Ze leven van 48 pond per week, want meer hebben ze niet. Van campings kunnen ze geen gebruik maken, dat kost te veel geld, daarom gaan ze illegaal wildkamperen.
Een bijzonder boek en het werkte inspirerend! Het is een gewild boek, ik leende het van de bibliotheek en er zijn in de provincie Groningen 220 reserveringen na mij. Er zijn 73 exemplaren in de provincie. Toen ik het enorme aantal reserveringen zag, heb ik het boek snel weer ingeleverd. Op vrijdag 9 april gehaald, in één ruk uit en op maandag 12 april weer ingeleverd.
Er is nog een vervolg op het boek, dat heet De Wilde stilte. Daarvoor zijn maar 144 reserveringen voor 49 exemplaren. Mijn reservering dateert van 6 februari jl. dus nog even wachten en dan ben ik aan de beurt! Dan kan ik nog weer verder genieten van mooie wandelverhalen! Ik heb onlangs ook de oorspronkelijke Engelse versie van deze titel gereserveerd. Daar zijn maar 2 reserveringen voor 5 exemplaren.
Inspirerend
Door het boek krijg ik ook zin om te wandelen! Ik heb (nog?) niet de ambitie om dat langs de zuidwestkust in Engeland te doen, veel te veel klimmen en dalen. Nederland en Noord-Duitsland is ook prima! Gaat dat lukken met 2 nieuwe heupen, waarvan de 2e nog geplaatst moet worden? Met de linker heup gaat het goed, als de rechter heup net zo herstelt, dan heb ik er wel vertrouwen in dat ik in 2022 wel wat kilometers ga maken! Niet wildkamperend en met volle bepakking, maar met een beetje dagbagage in een rugzak en eens een keer in een B&B overnachten lijkt me een goed plan!
Daarvoor moet er eerst wel geoefend worden, want van het ene moment op het andere kilometers op een dag afleggen lijkt mij wat veel gevraagd van mijn benen, voeten, rug en bekken. Maar jullie krijgen tzt verslag van een (oefen)tocht!
Dat is mooi om naar toe te werken en om naar uit te kijken. Ik hoop voor je dat je snel opgeroepen wordt voor de operatie.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie doel, Aaf! Ik hoop van harte dat we over een jaar morgen lezen over jouw wandelavonturen.
BeantwoordenVerwijderenDank je voor de tip van de boeken.
BeantwoordenVerwijderenWat zou het fijn zijn voor je om weer lekker te kunnen wandelen.
Zelf zal ik zulke tochten niet meer kunnen maken en hou het bij half uurtje per dag.
Ga ervan genieten als je er verslag van gaat doen zodra je zulke tochten aan kan.
Groetjes Joke
Vanwege stapril (ja ja, het is een ding) wandel ik nu elke dag minimaal 10.000 stappen. Meestal 2 wandelingen van elk ruim een half uur. Tot nu toe is het erg mooi geweest, ook in die aprildagen dat het sneeuwde. Ik hoop dat jij snel je nieuwe heup krijgt. De Ommetjes-app kan dan ook een beetje stimuleren om ommetjes te gaan en te blijven maken.
BeantwoordenVerwijderenVooral Het Zoutpad vond ik geweldig. Het vervolg is ook goed maar heeft minder indruk op mijn gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenIk wandelde altijd al veel maar het laatste jaar nog veel meer. Wij wonen in het bos en ook aan de overkant van de straat is bos dus volop ruimte.
Gisteren een rondje om en over de Vamberg gemaakt, de enige berg in Drenthe op het Eppiesbergje na 😀
Thea
Ik vind het zoutpad ook een mooi boek om te lezen. Het vervolg koop ik als deze wat goedkoper is. Dit soort boeken lees ik vaker dan 1 x en heb ik graag in mijn bezit :)
BeantwoordenVerwijderenWandelen is fijn, wat zou ik het missen als ik het niet meer kon. Nu zag ik laatst loopfietsen voor volwassenen op internet. Dat lijkt me een uitkomst. Misschien een idee?
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk, dat je jezelf dit als stip op de horizon stelt. Heb ik jaren geleden, na problemen met mijn voet, ook gedaan. Me een doel gesteld: met mijn nichtje en neefje de avondvierdaagse van Venray lopen. 5 km., de kleuterafstand. Door opeenvolgende problemen van mijn voet en operatie op operatie, is het helaas onhaalbaar gebleken. Maar wel een heel goed contact met dat neefje en nichtje. Ik wens jou toe dat jij jouw stip op de horizon wel zult halen binnen nu en vijf jaar. Veel sterkte met revalidatie, operatie en revalidatie en: je kunt het!
BeantwoordenVerwijderenHet eerste deel vond ik ook prachtig, ik ben nog benieuwd naar deel 2. Ik loop in corona tijd wel meer, maar het kan nog wel beter.
BeantwoordenVerwijderenIk ben nu deel 2 aan het lezen, maar tot nu wordt er weinig gewandeld.
BeantwoordenVerwijderenHelaas zal echt wandelen er niet meer inzitten voor mij. Met 2 nieuwe knieen en pen in voet kan ik wel goed lopen maar niet ver en middenvoetsbeentjes gaan steeds meer zakken. Komende week naar orthopedisch schoenmaker, kijken wat die voor me kan doen.
BeantwoordenVerwijderenKomende week maar weer eens ,mijn driewieler van stal halen