Ik laat me niet gauw kennen en ben stoer. Een beetje pijn of wat meer dan een beetje? Helemaal niet erg! Gewoon even doorbijten en dan is het leed weer geleden.
Spinnen in huis, of heeft de kat een dode rat als cadeautje meegebracht?
Geen probleem, ik ruim het wel even op. Ik vang de spinnen en zet ze buiten. Ik doe mijn hand in een plastic zakje (je weet namelijk maar nooit welke ziektes die rat meedraagt) en pak de rat en doe hem in de groene bak.
Jongste dochter is ook nogal stoer, ook zij verbijt de pijn en is niet snel van haar stuk.
Ik heb de geboorte van haar doorstaan zonder enige pijnbestrijding en eerlijk gezegd viel het me mee, die bevalling ging een stuk vlotter en beter dan mijn eerste bevalling.
De geboorte van mijn kleinzoon, zoon van jongste dochter, ging moeizaam en was heel pijnlijk en resulteerde uiteindelijk na veel ellende in een keizersnede.
Vóór het einde van het jaar word ik voor de 4e keer oma, als alles goed gaat.
Over niet al te lange tijd gaat jongste dochter weer bevallen en ze is nu van plan minder stoer te doen. Als het te heftig wordt, dan wil ze pijnbestrijding. Ze gaat het niet weer zo doen als de vorige keer!
Ik heb haar gezegd dat ik dat heel verstandig vind, maar dat ze dit bijtijds aan moet geven.
Waarom bijtijds?
Ik was aanwezig bij het zetten van een ruggenprik tijdens de geboorte van mijn oudste kleindochter, dochtertje van mijn oudste dochter. Ik heb gezien hoe lang het duurde, het duurde eindeloos, veel te lang naar mijn smaak, voordat het eindelijk zo ver was dat de prik gezet werd. Oudste dochter verging van de pijn! Anesthesiologen zijn niet altijd direct voorhanden, omdat ze nog elders in het ziekenhuis bezig zijn met een andere patiënt.
Dus is het beter om vroeg je wens tot pijnbestrijding kenbaar te maken!
donderdag 2 september 2021
Stoer, stoerder, stoerst?
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik ben ook stoer (niet als het op spinnen aankomt, dan ben ik een watje!) en ga ook niet meteen jammeren bij wat pijn. Maar er zijn grenzen. Het is niet leuk om onnodig pijn te hebben, vooral niet bij een bevalling lijkt me! Dus verstandig besluit. En wat een leuk nieuws, een vierde kleinkind! Gefeliciteerd!
BeantwoordenVerwijderenHoi, ik geef je groot gelijk. Er wordt onnodig veel pijn geleden bij bevallingen. Ik heb heel slechte herinneringen aan de geboorte van mijn dochter, heel veel pijn, de vacuumpomo die losschoit en pas bij het hechten werd er iets verdoofd. Ik hoop dat je dochter niet onnodig pijn lijdt, groet, G
BeantwoordenVerwijderenWat geweldig, ‘n vierde kleinkind, van harte gefeliciteerd!
BeantwoordenVerwijderenIk ben niet erg stoer maar ook niet bang voor spinnen, muizen etc.
Beide (thuis) bevallingen, ik heb twee dochters, vond ik zo’n pijnlijk gebeuren dat ik er soms nog nachtmerries over heb.
Thea
Het lijden van de vrouw tijdens de bevalling is noodzakelijk voor een levenslange liefdesband.
BeantwoordenVerwijderenIs dit nu het nieuwe taboe aan het worden?
Linde
Noodzakelijk? Dat zou betekenden dat vaders geen levenslange liefdesband met hun kinderen ontwikkelen. Het lijkt me onzin om te stellen dat lijden noodzakelijk is.
VerwijderenIk denk dat het gaat om een afweging tussen de hoeveelheid pijn en wat een moeder op dat moment aan kan.
Totaal gel*l. Mensen die zulke kul in de wereld houden... brrr ik vind er veel van. Mijn zoon is met een geplande kz ter wereld gekomen, geheel pijnloos (de bevalling dan, daarna is het nog pittig genoeg) en het deed niets af aan onze liefdesband. Mijn man zou willen dat ik op hem net zo verliefd was.
VerwijderenGa terug in je grot.
Grote lariekoek.
VerwijderenEen normale bevalling.. ja dan is die pijn prima en hindert het de moeder als het goed is niet bij het opbouwen van een band.
Debiel veel pijn lijden is traumatisch en dat zal de hechting en het voelen van wat dan ook in de weg staan. Angst, paniek en depressie dat wel..maar geluk, vreugde, liefde?
Geloof me.. eerst 53 uur bevallen en dan eindigen met een spoedkeizersnede waarbij de ruggenprik maar half werkt,je niet gevoelig bent voor morfine en ze ontdekken dat de algehele narcose niet werkt bij mij..
Ik ben gek op mijn kind, maar nooit van mijn leven loop ik dat risico nog eens.
En ik heb de eerst 18 maanden geleefd op therapie en medicatie. Niet op een roze wolk en liefde.
Wauw, ik ben best wel benieuwd waar deze wijsheid vandaan komt? Houden vrouwen met een makkelijke bevalling dus minder van hun kind? Ik heb toch echt het gevoel dat ik evenveel van mijn beide kinderen houd en mijn zoon (mijn eerste bevalling nota bene) was er zo uit, daar heb ik in vergelijking met mijn dochter nauwelijks wat van gevoeld. Misschien omdat hij vrij klein was? Of perfect lag? In ieder geval was hij er al uit voordat ik eigenlijk het gevoel had dat de bevalling echt begonnen was. Bij mijn dochter was de bevalling afschuwelijk. Zou ik nu dan dus meer van mijn dochter moeten houden?
VerwijderenIk heb wel een kennis die een postnatale depressie kreeg en er jaren over deed om echt van haar kind te houden doordat ze zo'n enorm trauma had overgehouden aan haar helse bevalling. Ze wilde het natuurlijk niet zo voelen, maar ergens nam ze dat haar kind kwalijk. Dat belemmerde de band behoorlijk.
Janke
Volgens mij maakt Linde een grapje? Lijkt me.
VerwijderenWat een onzin!!!
VerwijderenBeide bevallingen zonder pijnstilling gedaan.Maar eigenlijk is het toch niet meer nodig?Je laat je blinde darm toch ook niet zonder verdoving verwijderen?
Ik vind dat er nog een te groot taboe ligt op pijnbestrijding bij een bevalling.Iedere vrouw moet de keuze krijgen of ze dit wel of niet wil.
Persoonlijk zou ik liever gaan voor pijn zonder bijkomende risico's van zo'n verdoving, dan voor een "pijnloze" bevalling met risico's (tussen haakjes, want op het eind moet de verdoving er gewoon uit, dus het einde zal je gewoon pijnlijk ervaren. Plus nog alle naweeën). Ik ken zelf iemand die, door de ruggenprikken die ze kreeg, nu in een rolstoel zit. Mij was het het risico in ieder geval niet waard en ben 3x zonder pijnbestrijding bevallen. Overigens oordeel ik absoluut niet over anderen die wél voor pijnbestrijding gaan, maar zelf voelde ik me daar niet prettig bij.
BeantwoordenVerwijderenIk vind bevallen dan ook niet vallen onder "onnodig pijn lijden"; sommige dingen doen nou eenmaal pijn en een niet-medische bevalling is één van die dingen. Maar nogmaals, dat is mijn kijk erop en niks ten nadele van vrouwen die er wel voor kiezen.
Een pijnloze bevalling is ook niet het streven, alleen een extreme hoeveelheid pijn vermijden.
VerwijderenIk zou nooit meer een bevalling zonder pijnbestrijding willen doen, Jezus zeg. Uren achter elkaar vurig wensen dat er een pistool naast je lag zodat je jezelf door je kop zou kunnen schieten. Dat je half verwacht (en vurig hoopt) dat je misschien ook wel vanzelf dood gaat aan de onmenselijke pijn. Ik moet er niet aan denken. Ik heb het twee keer geprobeerd en ik zit er nu ik eraan terug denk nog van te janken. Ik vind dat zeker vallen onder onnodig pijn lijden.
VerwijderenMaar ik heb wel vriendinnen die het niet zo ervaren hebben. Die vonden het gewoon 'flink pijn doen' en toen het 'echt niet meer leuk', was, was het kind eruit. Zo had ik ook wel willen bevallen. Dan had ik ook niet voor een ruggenprik gekozen. Het is voor iedereen anders denk ik.
Ik geloof ook dat het voor iedereen anders. Vreselijk als je er een trauma aan overhoudt. Ik heb drie supersnelle bevallingen gehad. De laatste slechts anderhalf uur. Dan heb je wel een heftige weeënstorm maar ik heb dat goed doorstaan. Ik ben de pijn totaal vergeten. Weet niet meer hoe het was. Dacht dat dat voor iedereen gold. Wat naar dat dat niet zo is. Dat vrouwen dat nog steeds herbeleven. Dan is pijnbestrijding veel beter.
VerwijderenIk herinner me elke seconde van die 53 uur. Waarvan ik 17 uur lang plat op mijn rug moest liggen en werd afgebekt als ik mijn tenen bewoog. 17 uur lang met een weeenstorm..
VerwijderenEn ook de helse pijnen de eerste maanden staan me levendig bij.
Geen halve seconde ervan is vervaagd.
Nog altijd schiet het mes door mijn buik als ik iets optil dat zwaarder is dan een kop koffie.
Nooit meer beval ik nog een keer. Geen haar op mijn hoofd.
Dat de herinnering vervaagt is absoluut niet waar als het echt ellendig is.
Als ze dat wil is het verstandig het tijdig aan te geven inderdaad, want behalve dat anesthesiologen vaak ook elders ingezet worden zijn sommigen ook niet zo vlot bij bevallingen omdat ze er een mening over hebben.
BeantwoordenVerwijderenDaarnaast worden ze vanaf een bepaald aantal cm vaak niet meer gezet.
Het gaat overigens vaak niet om pijn vermijden, zoals sommigen licht sarcastisch opmerken, maar ook om energieverlies te voorkomen, die bij de verwerking van die pijn komt kijken. Als je al je energie hebt moeten verspillen aan het opvangen van pijnlijke weeen, dan heb je misschien te weinig voor de uitdrijving. En als ze dan alsnog allerlei kunstgrepen moeten doen om je te helpen... word je ook niet blij van.
Wat spannend weer, Aaf, nog een kleinkind. Veel succes voor dochter!
Ik ben ervan overtuigd dat mijn kindje en ik dood waren gegaan zonder pijnbestrijding. Ze lag behoorlijk vast in mijn bekken en ik was al 30 uur bezig (waarvan 10 uur op 5 cm) toen ik de ruggenprik kreeg. Toen kon ik even uitrusten. Ik dacht echt dat ik erin zou blijven. Zo lang zóveel pijn... Ik dacht en wilde dat ik zou sterven en kan me niet voorstellen dat ik nog de kracht had gehad om te persen als de bevalling op natuurlijke wijze. Ik doorgegaan was. Ik denk echt dat we samen dood gegaan waren.
VerwijderenUiteindelijk heb ik met een ruggenprik en weeënopwekkers na een uurtje pauze de bevalling 'op natuurlijke wijze' af kunnen maken. Het persen deed nog wel flink pijn (dan schroeven ze de hoeveelheid pijnstilling terug), maar geen totaal uitputtende pijn meer.
Janke
Gefeliciteerd Aaf wat een leuk nieuws.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig heeft iedereen tegenwoordig de keus alsof je zonder verdoving ook even een kies laat trekken lang leve de ruggenprik!
Zelf 5 kinderen zonder prik vlotte bevallingen maar het doet gewoon hartstikke pijn.
En een speciale band door de pijn wat een nonsens,een vriendin van me heeft zo geleden dat ze het kindje gewoon even niet wou zien.
Gefeliciteerd met je aankomende kleinkind! Bijzonder lijkt me!
BeantwoordenVerwijderenEerste kinderen zonder pijnbestrijding gekregen en wat vond ik vooral de eerste heftig! De volgenden daarna waren veel beter te doen. Bij de laatsten een ruggenprik gehad vanwege veel redenen en wat is dat achteraf gezien goed geweest. Ik ben blij dat het er is hoewel ik zoveel mogelijk voor natuurlijk ben. Ik begrijp je dochter goed! En het idee dat het kàn, kan al veel rust geven.
Ik heb 3 keizersnedes ondergaan en was zo blij met een ruggenprik. Ik beviel in een academisch ziekenhuis en daar is altijd wel oemand aanwezig die die prik kan zetten.
BeantwoordenVerwijderenEn wat zo ontzettend ouderwets om vrouwen pijn te laten lijden tijdens de bevalling onder het mom een band opbouwen met je kind. Echt, waar mensen die flauwekul vandaan halen.....
@Schrijver: ik weet niet zeker of je nu op mij doelt, maar mijn post was helemaal niet sarcastisch bedoeld.
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk Aaf, dat je weer een kleinkindje mag verwachten! Wat een zegen dat we in een land wonen met goede hulp voor moeder en kind.
BeantwoordenVerwijderenVroeger zat ik heel stellig in kamp natuurlijke bevalling dus niet prikken. Ik heb bij beide bevallingen pijn gehad, maar er geen blijvende nachtmerries aan overgehouden. Met de jaren ben ik wat genuanceerder gaan denken. Bevallingen verschillen zozeer van vrouw tot vrouw, en van kind tot kind. Het hoort ook bij de natuur dat er dingen erg mis kunnen gaan en dan helpen we waar we kunnen. En wanneer mensen eenmaal geboren zijn, kunnen ze ook, en dat is ook heel natuurlijk, lichamelijke of geestelijke zwakheden of klachten hebben en dan helpen we ook waar we kunnen, tenminste dat mag ik hopen. Het is een teken van kracht om aan te geven waar je hulp nodig hebt.
Gefeliciteerd met je vierde kleinkind.
BeantwoordenVerwijderenHoop dat het inderdaad gaat zoals je dochter voor ogen heeft. Leuk voor je, nog een keertje Oma worden.
BeantwoordenVerwijderenWaarom noemen we dat stoer? Het is volstrekt belachelijk dat het normaal is in Nederland om zoveel pijn te moeten lijden. Als mannen kinderen konden krijgen was dit al lang anders geregeld. Het verbaast me dat vrouwen dit allemaal maar accepteren.
BeantwoordenVerwijderenLeuk hoor, nog een kleinkind erbij! Er was een paar dagen terug een item op EenVandaag over (het weigeren van) pijnbestrijding bij de bevalling. Ik heb het neit helemaal gezien, maar misschien de moeite waard om nog eens terug te kijken.
BeantwoordenVerwijderenOei, wat een nare bevallingsverhalen met veel pijn. Ik heb zelf vier kids, waarvan drie er thuis geboren zijn. De pijn was vervelend, maar wel te overzien. Van te voren zag ik er best tegen op, maar ik koos toch voor zonder pijnbestrijding bevallen omdat ik me thuis beter kan ontspannen. Ik geloof dat het daardoor sneller ging (3x in vijf uur van eerste wee tot de geboorte). Bij de oudste duurde het 24 uur en was ik ook heel blij met de ruggenprik. Als je dat wil moet het gewoon kunnen, anders worden vrouwen onnodig bang voor bevallen.
BeantwoordenVerwijderen