zondag 11 september 2022

Over dik en dun

Vanaf dat ik in de box lag, was ik een dik kind. Een kind dat altijd honger had en het liefst lekker op haar achterwerk zat te spelen, of te lezen. Heel rustig en kalm was ik. Alleen vonden consultatiebureauartsen en kinderartsen dat ik op dieet moest en ik moest meer bewegen, dus moest ik maar op gymnastiek. Ik, het kind dat van nature stijf en stram was, moest allerlei gymnastische toeren uithalen en ik was er heel slecht in, het slechtst van alle kinderen bij de gymnastiekvereniging. Maar dat anders eten en meer bewegen moest, want ik moest dunner worden, ik was veel te dik!
Het eten smaakte mij zo goed en ik had een broertje dood aan bewegen.
De kilo's willen er bij mij nog steeds heel gemakkelijk aan komen.

Nu ik oma ben, heb ik twee kleindochters die te dun of in ieder geval aan de dunne kant zijn.
Wonderlijk, waar hebben ze dat vandaan? Het zijn stuiterballen die niets liever doen dan rondrennen, kopje duikelen op de bank, ergens van af springen en stilzitten vinden ze lastig.
Jongste kleindochter was volgens het consultatiebureau veel te dun. Ze groeide niet goed, tenminste niet in de breedte, de lengtegroei ging nog wel. Mijn dochter moest haar meer eten geven. Maar hoe doe je dat als je kind geen eten wil? Moet je het net als bij de mestganzen met een trechter inbrengen of zo? Mocht het niet lukken om kleindochter haar ondergewicht kwijt te laten raken, dan moest ze naar de diëtist of naar de kinderarts.
Calorierijke voedingswaren krijg je er eigenlijk niet in. Die lust ze niet.
Onlangs, bij de verjaardag van hun moeder, mijn dochter, kregen ze taart (zie foto).

Noten-dadeltaart en blauwe bessentaart

Heerlijke taart, maar je moet niet denken dat jongste kleindochter dat wil eten. Ze proefde een hapje van de noten-dadeltaart en spuugde het hapje direct weer uit. Ook de bessentaart leek haar helemaal niets. Ze wilde wel wat losse bessen, maar voor de rest niet.
Zo gaat het ook bij het eten van brood. Ik had voor haar, toen ze bij mij at, een lekkere krentenbol, maar die hoefde ze niet. Ze at liever droog volkoren brood. Daar at ze wel een hele snee van op. Zonder beleg en zonder boter. Ze gaat altijd voor de slanke keuze, terwijl ze dat helemaal niet nodig heeft.
Ze heeft wel door dat grote mensen eten heel belangrijk en lekker vinden. Dus voert ze haar moeder en mij lekkere hapjes, want het is immers zo lekker? Maar zelf eet ze nauwelijks.

Gelukkig eet ze tegenwoordig zeker 2 van de 3 maaltijden op een dag een redelijke hoeveelheid, dus naar de kinderarts hoeft ze vooralsnog niet meer. Het gaat de goede kant op en als ze met haar voorkeuren zo doorgaat, krijgt ze vast geen last van overgewicht.

29 opmerkingen:

  1. Kleindochter heeft duidelijk een ander idee van wat lekker is dan jullie. Een 'lekkere' krentenbol schrijf je. Jij/jullie vinden 'm lekker, zij duidelijk niet. Zelfde met de taart. Sorry maar noten-dadeltaart klinkt mij helemaal niet aantrekkelijk in de oren en de blauwe bessen taart ziet er, net als de meeste blauwe levensmiddelen, niet zo aantrekkelijk uit. Ik zo beiden ook aan mij voorbij laten gaan met als die krentenbol, brood in het algemeen wordt hier niet zo gewaardeerd. Met 2 personen nog geen half brood per week.
    Warme rijst 's morgens vinden we lekkerder, net als een warme lunch.

    Het zou best kunnen dat kleindochter meer van de hartige zaken is: olijven, Franse kaas, of toch de vleeswaren. Mijn zoon at die dingen ook liever dan zoete dingen vanaf dat hij vast voedsel kreeg.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als ze twee van de drie maaltijden prima eet en er niet meer sprake is van ondergewicht, zijn die veel te zoute producten (evenals de zoete) nergens voor nodig.

      Verwijderen
  2. Als je kleindochter zelden ziek is,waar maakt men zich dan druk over?Haar keuze van lekker vinden zou menig mens op dieet ook wel willen hebben

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik had een dunne dochter, met ernstig ondergewicht. De broeken en majootjes zakten af. Ze lustte geen zoet inderdaad. Haar lievelingssnacks waren augurken, komkommer, vlees(plakjes worst) kaas. Maar snoep koek chocola chips at ze niet.
    Als volwassene lustte ze ook geen alcoholische drankjes. Ze heeft verder wel alles leren eten en kookt fantastisch ,maar snackt nog steeds hartig, plakje worst, tomaatje,kaasje. Heel erg low carb dus.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gaat het om te dun of te dik of gezondheid? Onze dochter heeft ook 'afwijkende eetgewoontes. Afwijkend vokgend de Nederlandse maatschappij. Zo heet ze bjjcv geen gekookte aardappelen, nog nooit gegeten ook. Maar sinds kind af qas ze al gek op vis. Ze wil geen chips of taart, maar olijven of kaas. Nou en. Zolang ze weinig ziek is, vol energie ga ik er niet moeilijk over doen. En wat betreft die taarten: ik denk dat weinig kinderen die lekker vinden. Het ziet er niet uit als iets wat kinderen van nature kiezen. En dadels en blauw eten is vaak ook niet de keuze van een kind.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De gezondheid is prima. Het gaat er om dat de kinderen volgens de groeitabellen net niet zwaar genoeg zijn. In mijn ogen niets aan de hand dus, maar medewerkers van het consultatiebureau vinden dat kinderen niet onder de onderste groeilijn mogen komen. Ze moeten aan de norm voldoen. Aangezien ze ook nogal tenger zijn, maakt het consultatiebureau zich onnodig druk. Als ze nogal ziekelijk zouden zijn en moe, zou er mijns inziens wel reden zijn tot zorg. Mijn kleindochters zijn uiterst energiek!

      Verwijderen
    2. Simpelste oplossing.. niet naar het concentratiebureau.
      Gewoon niet.

      Mijn kind leeft op afgelikt beleg, naturel yogurt, beker melk, water, rauwe groente, vette vis en appels. (Multivitamine erin en zolang hij actief en gezond is en in de lengtee groeit geloof ik het wel even).
      Hij is drie en op zijn verjaardag at hij.. tomaten en kaas en komkommer als ontbijt. 2 keer een appel. Een bakje meloen. 4 wortels 4 stokken selderij een groene en een gele paprika en een stuk gegrilde zalm.
      De taarten kregen een likje van de vork en een bah. De chips, nootjes, chocolade en de soep en bruine bolletjes een nee.
      Ik ben allang blij dat ie niet op witbrood, jam, koek ranja en snoep leeft.
      Ik at als kind geen brood, liefst nog steeds niet, geroosterd gaat wel. Geen snotgroente(beetgaar is nu al een uitdaging) geen pasta en rijst( alsof je op spons kauwt) geen gekookte aardappel (echt wie heeft dat bedacht) en geen snoep. Ik eet het bij een ander uit pure beleefdheid. Als ik een dag alleen ben eet ik rauwe groente, fruit, vis en heel soms geroosterd brood met roomkaas.

      Verwijderen
  5. Het zou goed zijn als jullie niet teveel nadruk op meer eten konden leggen.... Te weinig eten is niet goed, ondergewicht ook niet, maar ik was zelf toen ik een jaar of 30 was ZooO blij dat ik eindelijk zwaarder werd dat het toen een beetje uit de hand liep: Ik was EINDELIJK af van dat Gez*k over te licht zijn - kreeg toen een hoop gez**k over te zwaar zijn. En zo is er altijd wel wat...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Eten je kleindochters veganistisch Aaf?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, en ik vermoed dat het consultatiebureau ook daardoor moeilijk doet.

      Verwijderen
    2. Zolang ze alle benodigde voedingsmiddelen binnen krijgt, moeten ze niet zeuren bij het Consultatiebureau. Wel wordt afgeraden om kinderen tot een jaar of 15 vegan te laten eten. Hetzelfde geldt trouwens voor ouderen. Een of andere veganistische wetenschapper had hier een boek over geschreven. Hij gaf aan dat je lichaam bepaalde voedingsmiddelen nodig had, die een vegan dieet niet voldoende levert. ??????

      Verwijderen
    3. Zelfs het voedingscentrum zegt dat het kan hoor.
      https://www.voedingscentrum.nl/nl/service/vraag-en-antwoord/kinderen-en-jongeren/kan-je-een-kind-veganistisch-opvoeden-.aspx
      En als dat nog niet genoeg is, honderd wetenschappers
      https://www.bnnvara.nl/joop/artikelen/honderd-wetenschappers-op-de-bres-voor-veganistisch-eten-ook-voor-kinderen
      Gewoon zomaar vlees en zuivel weglaten, moet je natuurlijk nooit doen. Die voedingsstoffen moet je dan via andere bronnen binnenkrijgen en zorgen dat je alles een beetje balanceert en uitrekent. Zo nu en dan even een (digitaal) consult met een vegan diëtist is wel een goed idee.

      Verwijderen
    4. Ja, en dietist kan, maar die heeft je ook niet echt meer te vertellen dan de tabelletjes die je ook kunt vinden op de site van het voedingscentrum. Aanbevolen hoeveelheid eiwit, calcium, ijzer, b-vitamines en dergelijke en tabellen waarin je kunt zien hoeveel er in 100 gram van welk voedingsmiddel zit. Tenminste in mijn ervaring. Dietisten zijn nutteloos als je je weg een beetje kunt vinden op de site van het voedingscentrum.
      Ans

      Verwijderen
    5. Dan zeg je toch tegen het consultatiebureau dat de kinderen niet vegan eten…. Ben je gelijk van het gezeur af.

      Verwijderen
  7. Dik in de luier, dik in de sluier was een uitspraak die voor mij mij niet opging. Als anderhalf jarige was ik zo dik dat ik amper kon lopen. op anderhalf jarige leeftijd woog ik net zo veel als toen ik 8 was. Toen ik eenmaal ging lopen, vlogen de kilo's eraf en zijn er nooit meer bijgekomen. Toen ik 12 was woog ik 25 kilo. In de pubertijd kwam er gelukkig ietsje bij .ik was 46 kilo toen ik trouwde. Bruidsjurk maatje 34 en vermaakt omdat hij te groot was. ik kreeg 4 kinderen die rond de 4 kilo waren toen ze ter wereld kwamen, eenmaal aan het lopen werden 3 van de 4 net zo dun als ik vroeger. De jongste is nu 18. is nog geen 50 kilo en zijn korte broeken zijn maatje 158. Lange broeken zijn gelukkig in breedte maten te verkrijgen ook al is dat heel moeilijk te vinden.Hij is echter nooit ziek! dus het zal wel ok zijn denk ik maar. Ik heb een kennis bij wie het net omgekeerd is. Ach zoveel mensen zo veel verschillende lijven, kort lang, dik dun, het zal....Als je gewoon zelf lekker in je vel zit en goed eet is er niets aan de hand. Jammer genoeg ligt het bij veel mensen daar wel aan. Door alle onnodige voedingswaar die ze binnen krijgen reageert hun lichaam daarop. ik ben van mening dat je maar het best zo puur mogelijk kan eten. zoveel mogelijk zelf maken, dan weet je wat er in zit. Daarin heeft iedere zijn eigen keuze.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooi in de luier, lelijk in de sluier is het gezegde. Heeft met dik zijn niets te maken.

      Verwijderen
    2. Dit klopt ook niet. Het is: lelijk in de luier, mooi in de sluier.

      Verwijderen
  8. Het consultatiebureau...ach...
    Je kind moet voldoen aan hun groei lijntjes en gemiddelden.
    Na 40jr lijkt het alsof ze nog niet begrijpen dat ieder kind anders is en groeit in zijn of haar eigen tempo!
    Zolang het kind niet ziek is en vol energie zou ik me niet totaal niet druk maken.
    Ik ken overigens wel het feit dat er kinderen waren die uit zichzelf, onbewust, low carb aten en bleken diabetes type 1 te hebben. Zonder de bijhorende klachten, waardoor het later is ontdekt.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Zo te lezen is er weinig veranderd op het consultatiebureau in 48 jaar.
    Bij de oudste dochter, onzeker als ik was, kwam ik er vaak overstuur vandaan. Veel te dun, vergroeide bovenkaak ivm duimzuigen, verkeerde voeding etc.
    Bij de jongste dochter was ik een stuk zekerder van mezelf en ging mijn eigen gang. Toen ik aangaf dat ze niet goed hoorde werd ik niet serieus genomen. Contact gezocht met een audiologisch centrum en sindsdien heeft ze een gehoorapparaat, met het andere oor hoort ze niets.
    Thea

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De reacties doorlezend lijkt het inderdeaad dat de CB's nog steeds in normen en onwrikbare stramienen vastzitten.
      Ikzelf ben de tweede van 8 kinderen en mijn vrouw de derde van 4 met een nog anderhalf jaar jongere zus. Zij had dus nooit echt een baby van nabij meegemaakt en ik mijn hele jeugd eigenlijk. En wij, jongens werden net zo goed ingezet in het huishouden.
      Toen 50 jaar geleden mijn dochter geboren werd; 4900 gram en 59 cm lang, kreeg ze vanaf het eerste moment op het CB te horen dat dochterlief te zwaar was en niet voldeed aan de groeicurve en daar werd ze iedere keer over doorgezaagd. In plaats van de curve even opnieuw te definieren en het nulpunt op ongeveer twee maanden te zetten,-dan was het een bijna ideale curve-, werd er zolang over doorgezanikt dat ze er op het laatst tegenop zag om te gaan.
      We verhuisden toen dochterlief een jaar oud was en daarom op een ander CB terechtkwam. De arts daar was iemand die naar het kind keek en de normen en groeicurves een aandige suggestie vond hoe het moest zijn, maar meer ook niet, waardoor het zelfvertrouwen van mijn vrouw een enorme boost kreeg.
      Op datzelfde CB kwam mijn zoon ook terecht maar toen wist mijn vrouw ook van wanten, maar goed ook, want de arts die ze er eerst ontmoet had was gepensioneerd en een jonge 'regeltjes-arts' had haar vervangen. Maar ze kreeg nu wel weerwoord, want ook zoonlief was een '9-ponder', dus te zwaar volgens de normen.

      Verwijderen
  10. Het is de vraag of het wel goed is om kinderen die aan de dikke kant zijn, (of aan de magere kant) al op een dieet te zetten. Zolang gezond en fit zijn en gezond eten, is er niets aan de hand. Voor kinderen die op junkfood moeten opgroeien, is het een ander verhaal. Als kinderen veganistisch eten, is het misschien een goede zaak om te controleren of ze niet een tekort oplopen aan bepaalde voedingsstoffen. Geartsje

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Jaren geleden al werd op het consultatiebureau gezegd dat mijn zoon onder de curve zat met zijn gewicht. Maar, zeiden ze er achteraan, 10 jaar geleden was dit normaal.
    Ik heb dus maar gedacht dat het prima was zo.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Mijn jongste zoon was ook een slechte eter. Soms hielp het als ik zei dat hij ergens te klein voor was (niet echt) dan wilde hij het wel!
    Marijke.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wel knap dat je bewegen (fietsen/wandelen (?)) toch wel leuk bent gaan vinden. Ik vond sport ook niks aan en als het aan mij ligt beweeg ik nog niet voor mijn plezier. Alleen omdat ik weet dat het gezond is.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Mijn idee zou zijn er niet teveel aandacht aan te besteden. Fit, gezond, energiek en duidelijk voorkeuren voor bepaald voedsel. Fijn dat ze gezonde voorkeuren heeft en niet altijd om snoep en koek zeurt.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Oh dit is zo fout…. Wat een verkeerde adviezen van het consultatiebureau. Meestal trekt te dik of te dun vanzelf wel recht. Of er moet echt super ongezond worden gegeten, maar dat is iets anders.

    Door een kind (een peuter!) op dieet te zetten of extra (te veel) te laten eten knoei je met het gevoel van voldoening. Dit terwijl het juist voor een gezond gewicht belangrijk is om te voelen wanneer je vol zit. Als je als kind dus dan nog extra moet eten, dan heb je later juist meer kans om te dik te worden (want je leert een kind dan te overeten) en een kind wat nog honger heeft eten onthouden zal alleen maar een grotere focus op eten geven…

    Hier maakten ze bij het consultatiebureau ook opmerkingen over zoon zijn peutervet. Ik heb ze lekker laten kletsen. En zie: niks van overgebleven. Er loopt hier een slanke tiener rond.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik heb drie kinderen.
    De oudste was te dun en te lang. Nooit ziek. Niet geluisterd naar cb. Inmiddels een prachtige lange en stevige puber. Nooit ziek en eet alles.

    Eerste zoon is vanaf het begin extreem groot en normaal flink. Met tijden dik, maar de groeispurten trekken het altijd recht. Heeft een voorkeur voor veel en vet eten. Nooit ziek.

    Tweede zoon is van het begin normaal lang en slank en heel gespierd. Beweegt veel en eet genoeg.

    Ik ben ervan overtuigd dat het allemaal op zijn pootjes terecht komt als je zoekt naar de beweegredenen om te veel of te weinig te eten en daarop inspeelt. Uiteindelijk wordt iedereen zoals ze zouden moeten zijn als ze gezond eten en normaal bewegen.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Het consternatie bureau. Mijn zusje was ook te mager en mijn moeder nam alle adviezen heel serieus. Ik zie mijn zus nog zitten achter dat bord pap dat er niet in ging. Als vierjarige had ik zo'n medelijden met mijn moeder dat ik snel een paar happen nam als ze niet keek. Dan was het net of mijn zusje toch wat gegeten had. Ze is trouwens nu een volwassene met een heel gewoon gewicht, net als ik. Niet te dik en niet te dun

    BeantwoordenVerwijderen

Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, onaardige of kwetsende reacties naar mij of anderen en ook reacties met nep-informatie worden niet geplaatst.

Over verwijderde reacties ga ik niet in discussie.