Al mijn hele leven ben ik blij dat het betaaldag is. Nou ja, niet als kind, want toen had ik nog geen inkomen uit werk of een uitkering. Maar sinds dat ik mijn eerste vakantiebaan had, zag ik uit naar betaaldag, ook nu nog. Morgen is het weer zo ver, dan wordt de AOW en het ABP pensioen gestort op mijn bankrekening.
Het is niet zo dat ik dat geld acuut nodig heb. Er is geen sprake van roodstand en ik heb ook genoeg spaargeld om te kopen wat ik nodig heb. Ik houd niet iedere maand een stukje maand over, ik red het prima met mijn inkomen. En toch, ik kijk iedere maand even op de site van de Sociale Verzekeringsbank en het ABP om te kijken of ik al geld ga ontvangen. Of ik reken het uit. Betaaldag is altijd uiterlijk op de 24e van de maand, behalve als die 24e op een vrijdag, in het weekend of op een feestdag valt. In dat geval is de betaling eerder.
Uitkijken naar betaling doe ik dus al sinds 1972.
Heel lang!
Destijds ging de betaling niet via mijn bankrekening, maar ontving ik op betaaldag een cheque van het uitzendbureau. Ik moest naar het uitzendbureau toe. Met die cheque kon ik bij de bank geld ophalen of op mijn girorekening laten storten. Volgens mij liet ik het geld bijna altijd uitbetalen, maar eerlijk gezegd weet ik dat ook niet meer zeker. Alle aankopen gingen nog contant of met acceptgiro.
Ook de huur van mijn kamer ging contant. De verhuurder kwam dat regelmatig ophalen.
Hoe andere betalingen in zijn werk gingen, dat weet ik eigenlijk niet meer. Maakte ik mijn collegegeld over met een overschrijvingskaart? Of betaalde mijn vader dat voor mij? Ik zou het niet meer weten. Volgens mij was het wel zo, dat ik nog mee kon liften met (de voorloper van) de zorgverzekering van mijn ouders.
Nu is vrijwel alles digitaal en heb je alleen een bankpas of een slimme telefoon of horloge nodig.
Toen we als gezin bijstand ontvingen, was het soms krap, maar het lukte altijd wel. Het was toen gelukkig nooit zo dat we structureel aan het einde van de maand rood stonden. Soms wel eventjes door een grote(re) uitgave, maar meestal haalden we de maand zonder roodstand.
Ik kijk dus al jaren uit naar de maandelijkse uitbetaling en dan denk ik: hoe moet dat zijn voor mensen die iedere maand te kort komen? Iedere maand weer lukt het niet om uit te komen met het beschikbare geld.
Heb jij daar mee te maken (gehad)?
zondag 23 juli 2023
Bijna weer uitbetaling van pensioen en AOW!
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
28 opmerkingen:
Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, racistische of kwetsende reacties naar mij of anderen, reclame voor politieke partijen en ook reacties met nep-informatie (bijvoorbeeld complottheorieën) worden niet geplaatst.
Over verwijderde of niet geplaatste reacties ga ik niet in discussie.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Vroeger én nu weer. 40 jaar geleden toen ik door omstandigheden mijn ouderlijk huis uitmoest en omdat er ook toen al onvoldoende woningen waren huurde ik een 22 m2. woning in Amsterdam voor Fl. 550,00 hetgeen toen al veel geld was. Ik ging vaak aan het einde van de dag naar de markt en kocht zo goedkoop groente- en fruit. Nu steunen we mijn moeder die alleen AOW heeft en daar niet van rond kan komen. We staan een enkele keer in de roodstand maar ook wij zijn blij dat het morgen weer betaaldag is.
BeantwoordenVerwijderenMijn dochter heeft daarmee te maken , zij ontvangt geld via het UWV en de gemeente, Tot nu toe ging dat maandelijks, maar volgende maand word dat omgezet in weekgeld.Toen het maandgeld was lukte het haar meestal wel om redelijk goed uit te komen omdat er dan goed overzicht is op de uitgaves. Maar met weekgeld word dat een stuk ingewikkelder, want de vaste lasten worden wel ineens geincasseerd. Het word nu dus een stuk lastiger om overzicht te houden. Met het maandgeld kon zij haar grote rekeningen in een keer betalen omdat er dan genoeg geld ineens werd gestort, dus wist ze precies wat ze overhield voor de rest van de maand.
BeantwoordenVerwijderenWeekgeld??🤔 Wordt bijstand weekgeld? Of UWV? Wat apart en onhandig! Waarvoor?
VerwijderenVoor zover mijn kennis rijkt is bij UWV ziektewet uitbetalung per week.
VerwijderenBijstand ken ik enkel als maandelijks, maar misschien is dit een unieke situatie.
klopt , het komt omdat mijn dochter in de ziektewet zit en vanwege het feit dat zij niet volledig werkte aanvullende bijstand heeft.
VerwijderenKlopt mijn dochter werkte niet volledig en had daarom aanvullende biijstand. Doordat zij in de ziektewet kwam krijgt ze dus deels geld van de gemeente en deels via het UWV. En zeker onhandig want naast dat ze weekgeld krijgt moet ze ook wekelijks haar inkomen doorgeven in 5 voud. terwijl haar inkomen vast staat en bekend is zowel bij het UWV als bij de gemeente.
VerwijderenIk krijg UWV En Bijstand iedere maand gestort, en niet per week.
Verwijderenik kan er gelukkig van rond komen. Je moet wel de tering naar de nering zetten en geen gekke dingen doen.
Ik vergeet nog te vermelden dat ik 2x per jaar alle gegevens moet door sturen naar de gemeente. Verder heb ik geen problemen met zowel UWV als de gemeente.
VerwijderenToen ik wegens grote gezondheid problemen de aanvragen indiende was het wel een heleboel gedoe. En dat is zachtjes uitgedrukt. Voor allebei de instanties keuringen, die niet overeen bleken te komen. Weer keuringen enz enz. Dan vergat de ene instantie de gegevens naar de andere te sturen, en ik kon weer van voor af aan beginnen. Dan weer een bericht dat ik niet voor een uitkering in aanmerking kwam, na drie dagen werd dat weer terug gedraaid. De schuld van fouten ligt trouwens altijd bij de aanvrager, want instanties maken geen fouten. Tenminste dat beweren ze. Ondertussen was ik verstijfd door alle stress en dit terwijl ik heel ziek was.
Helaas ben ik nu volledig afgekeurd.
De ervaringen van mijn dochter zijn ook niet erg positief, hier werken de gemeente en het UWV langs elkaar heen en moet mijn dochter gegevens vaak meerdere malen opnieuw invullen,wat ook niet helpt is dat bij het UWV medewerkers veelal parttime werken waardoor ze telkens een ander persoon aan de telefoon krijgt . De medewerkers zijn meestal welwillend maar de regels zijn ingewikkeld en star.
VerwijderenWat weleens wil helpen is vragen naar de naam van de medewerker en wanneer ze werken. Dan kun je op de juiste dag terug bellen en vragen naar de betreffende medewerker.
VerwijderenBekend probleem UWV en gemeente.
VerwijderenKende een echtpaar zij had WAO en hij moest bijstand aanvragen. Moest zij ook op gesprek komen om te kijken naar mogelijkheden om te werken...🤣
Ze had vooraf juridische info ingewonnen en heeft toen ook overal ontheffing voor gekregen. Gelukkig vond hij weer een baan.
Ook ik ben blij als het weer zo ver is.
BeantwoordenVerwijderenTis vaak maar krap aan.
Bij mijn eerste baan in 1966 kreeg ik elke week loonzakje. Ik weet dat ik een spaarbankboekje had maar hoe alles verder geregeld was weet ik niet meer.
BeantwoordenVerwijderenIn de tijd na scheiding was het moeilijk, ex had wel gezegd dat hij acceptgirokaarten op de bus had gedaan maar had ze weggegooid net als bankafschriften, dus ik wist van niks.
Toen kon je nog vrij makkelijk persoonlijk regeling treffen voor de achterstanden en met mijn redelijke salaris lukte dat ook wel maar hield niks over om van te eten, dus een tijd halve dag per week vrij genomen en ergens gaan schoonmaken zodat ik eten kon betalen.
De dag dat ik alles had afbetaald was als een bevrijdingsdag zowel van de schulden als van ex.
Daarna nog maar zelden rood gestaan.
Ik ben ook blij als het weer betaaldag is.
BeantwoordenVerwijderenWe hebben een begroting tot op de euro nauwkeurig. ook met posten als verjaardagen, kleding, kapper, benzine en natuurlijk alle vaste lasten. Omdat we de eerste maanden van het jaar geen gemeentelasten en waterschap betalen, zetten we dat apart om wat uitgaven in de duurdere maanden te kunnen doen. Het is een zeer bescheiden inkomen. AOW voor mijn man (deze maand verhoogd tot 939 euro. Een klein pensioentje en zorgtoeslag. Toch houden we zelden een stukje maand over. Normaliter geven we onszelf 80 euro leefgeld voor boodschappen ed. Een enkele keer minder. Het betekent wel dat we zelfs stroom en gas op een zelfgekozen rantsoen gezet hebben. Als ik soms lees van sommige mensen met bijv 300 energiekosten; dan denk ik bij mezelf; dat moet toch minder kunnen. Als je op alle posten wat schraapt... wij draaien bijv 3 wassen in de 2 weken. Bij onze buren... ook samen... hoor ik de wasmachine dagelijks (soms meermaals) centrifugeren. En s winters 16 graden in huis moet soms ook. Gelukkig dikke wollen kleren. 1x douchen per week en verder een kattenwasje aan de wastafel. Alles liever dan een stukje maand overhouden. Dan leven we liever soberder. Zonder zielig te zijn.
In de periode voor 2010, toen ons inkomen hoger was, hielden we vaker een stukje maand over. Alles staat of valt met een week, maand en jaarbegroting.
Ook al heb je weinig geld te besteden, ik vind het niet ok als je kritiek hebt op het dagelijks wassen van de buren of de hoge energiekosten van sommige mensen.
VerwijderenVroeger, ook altijd een stukje maand over. Ik heb dit opgelost door avondstudie en een baan zoeken. Inmiddels hebben wij pensioen en AOW en genieten nu elke dag van de vrijheid om onze dag in te delen.
VerwijderenAnoniem 19.17. Ik heb er geen kritiek op. Dat moet iedereen zelf weten hoeveel wassen er gedraaid worden. Als dat financieel kan lijen; prima toch. Ik wil alleen aangeven dat men met veel minder toe kan voordat men gaat piepen.
VerwijderenAnoniem 20.05. Fijn dat je het zo kon oplossen. Zolang ik kon heb ik ook folders rondgebracht voor extra inkomsten. En ook wij genieten nu van het vrije leven. Dat er elke maand geld binnenkomt zonder er meer voor te hoeven werken
Toen ik 16 jaar was, is mijn vader weggegaan. Mijn moeder bleef achter met drie kinderen op de middelbare school. Wij woonden in een dorp, waar uiteraard flink geroddeld werd. Maar waar ook niets geregeld werd voor vrouwen die alleen achterbleven. Alleen weduwen kregen in die tijd een (klein) pensioentje. Dit speelde zich af in 1963.
BeantwoordenVerwijderenMijn moeder werd depressief. Wij moesten ineens alles regelen. Instanties, de school, een studiebeurs enz. Een bankrekening voor onze moeder. Dan word je ineens volwassen.
Mijn broer wilde naar Delft, ik een studie geschiedenis. Wij kregen het niet rond.
Uiteindelijk, met bijbaantjes hebben we kunnen studeren.
En er waren vele maanden (de meesten) dat je halverwege al geen cent meer had.
En ik heb me toen heilig voorgenomen dat, wat er ook gaat gebeuren in het leven, ik blijf werken en zal altijd een eigen inkomen hebben.
Pas toen ik ging samenwonen ging het financieel beter.
En ik ben mijn hele leven blijven werken. In het onderwijs. We hebben de mazzel dat we een fijn huwelijk hebben. De kinderen hebben kunnen laten studeren. De jongste zelfs twee studies. En nu ,gepensioneerd, het goed voor elkaar hebben.
En ik hoef nooit meer op mijn rekening te kijken of er nog wel wat opstaat.
Maar die begintijd heeft diepe sporen nagelaten. Ook bij mijn zusje en broer. (En mijn moeder, die zich gered heeft met de hulp van de familie.)
In deze tijd zou de vader toch wel financieel ter verantwoording geroepen zijn: u heeft twee jongere kinderen en u heeft een inkomen? Dat wordt betalen. Maar dat was toen misschien nog niet zo. En ja, natuurlijk zijn er ook nu nog vaders (of ook wel moeders) die het lukt om hun financiële verantwoordelijkheid richting hun kinderen te ontduiken.
Verwijderen
BeantwoordenVerwijderenSlechts 1 keer hadden we te weinig geld. Na jaren voor een minimum inkomen bij een atelier te werken besloten we om een eigen zaakje te beginnen. Daarvoor moesten we verhuizen maar geld was er niet. fl 5000 geleend bij de kredietbank van de gemeente. Vanaf dat moment werd de kinderbijslag op de rekening van de kredietbank gestort. Een gedeelte werd ingehouden, de rest naar ons overgemaakt. Na 3 jaar was de lening afbetaald. Daarna hebben we, behalve de hypotheek, nooit meer schulden gehad. Nu wordt er iedere maand ruim €1800 op onze rekening gestort, dat voelt voor ons als een cadeau! Als je bijna 40 jaar nooit vakantiegeld, geen betaalde vakantie, geen betaalde snipperdagen hebt gehad en nu elke maand zoveel geld ‘krijgt’ en ook nog vakantiegeld, voelt dat echt zo!
Thea
Uitkijken naar de storting doe ik nooit. Het komt altijd!
BeantwoordenVerwijderenThea
Ik ben in een groot arm gezin opgegroeid. Bijna niets kon of mocht. Nu heb ik het financieel erg goed. Zowel mijn man als ik hebben een heel goed inkomen. We sparen €2.500 per maand. Er blijft genoeg over om heel ruim van te leven. We sparen om eerder te kunnen stoppen met werken. Ik geniet erg van mijn rijkdom. Omdat ik weet hoe het is nergens geld voor te hebben. Op een bepaalde manier ben ik nog steeds zuinig. Maar dan zeg ik tegen mezelf geniet maar van je geld en bewaar niet alles voor later.
BeantwoordenVerwijderenIk kijk er ook nog altijd naar uit, hoewel het, net als bij jou, eigenlijk nergens meer op slaat. Natuurlijk komt mijn salaris morgen gewoon weer, maar al kwam het niet, dan redde ik het toch nog wel. Wat een rijkdom, en dan is het eigenlijk jammer dat ik er nog steeds een beetje gespannen over ben, terwijl dat dus nergens voor nodig is.
BeantwoordenVerwijderenZodra mijn salaris binnen is gaat er wat van naar de spaarrekening en naar de beleggingen. Op dit moment houd ik ook dan nog geld over aan het eind vd maand. Ook dat gaat naar de spaarrekening. En toch ben ik altijd blij en dankbaar als ik weer geld krijg. Ook al werk ik er hard voor (nou ja, nu dan even niet....). Ben wel benieuwd: waarom zijn jullie blij als het geld komt - als het niet vanwege krapte is?
BeantwoordenVerwijderenIk ben nog steeds een klein beetje verbaasd dat ik geld krijg en dat ik daar helemaal niets voor hoef te doen! Hihi, ik ben al 4 jaar met pensioen, en dan nog is het blijkbaar voor mij niet geheel vanzelfsprekend.
VerwijderenEigenlijk denk ik nooit aan de data waarop eea kan worden gestort. Ik ben zo’n type dat niet weet wat een brood kost en het bedrag aan pensioen en de AOW is. Sterker nog ik wist ook nooit exact wat ik verdiende. Voor een beoordelingsgesprek zocht ik het even op om het daarna weer te vergeten. Zeer slecht waarschijnlijk, maar toen ik geen geld had was ik ook gelukkig en dat ben ik nu, ondanks dat ik nu genoeg ontvang, nog steeds. Waar ik blij van kan worden is dat ik het kan delen; kankeronderzoek en naasten die het minder qua inkomen hebben.
VerwijderenIk ken dat ook dat ik aan het einde vande maand tekort kwam.
BeantwoordenVerwijderenMaar nu zijn wij erg dankbaar dat het niet meer zo is
Ik ben nog wel mijn laatste schuld aan het afbetalen maar dat komt ook goed.
Wel iets later dan we dachten maar dat geeft niet.
Nu hadden we deze maand meer geld aan alles uitgegeven en dat
Vond ik vreselijk dus de rem er weerhelemaal op want ik wil
Die nare gevoelens van geen geld hebben niet weer meemaken want het gaat nu goed..
Als 18-jarige student op kamers moest ik goed uitkijken waar ik mijn geld aan uitgaf. Ik heb dat toen nooit als een probleem ervaren. Stapje voor stapje werd het steeds wat beter en nu hebben we het heel goed.
BeantwoordenVerwijderenToch vraag ik me wel eens af of ik me nu nog steeds zo makkelijk zou kunnen schikken als het financieel minder zou worden.