Haren wassen in de vorige eeuw

In de loop van de tijd is er best veel veranderd op het gebied van lichamelijke verzorging.
Deze keer wil ik schrijven over haren wassen.

Toen ik een kind was, hadden we geen douche en dat had ook geen van mijn grootouderparen. Niemand had een douche en mensen wasten zich bij de gootsteen of bij een wastafel.  Daar moesten ze zich mee behelpen. De wastafel had in veel gevallen alleen koud stromend water. Boven de gootsteen hing een kleine keukengeiser die voor warm water zorgde. Mijn broertje en ik werden gewassen in een grote zinken teil. Er werd met een pannetje of zo wat water over de haren geschept, er kwam wat shampoo op, de haren werden gewassen en daarna uitgespoeld met het badwater.

Toen mijn moeders moeder nog niet in het bejaardenhuis woonde, hielpen mijn moeder en ik haar met het wassen van haar toen lange haren. Dat ging bij de gootsteen, daar was een kleine geiser met een rubberen slangetje en met het warme water uit die slang wasten we haar haren.
Ik herinner me uit diezelfde periode dat ik iedere keer dat ik mijn haren waste, ik dat 2x deed. Dat moest volgens de verpakking. 1x wassen was niet genoeg, het haar werd pas goed schoon als je het haar een tweede keer waste. Ik betwijfel of dit nuttig was, waarschijnlijk was het alleen goed voor de omzet van de fabrikant.  Je had toen al wel wat verschillende soorten, ik had shampoo voor vet haar, met dennengeur. Er was ook shampoo voor droog haar. Er was lang niet zo veel variatie als dat er nu is, maar er waren wel verschillende soorten.
In de 50-er en 60-er jaren wasten volgens mij de meeste mensen zich bij de gootsteen of wastafel. Ook mensen die een douche hadden. Ik kwam eens bij een vriendinnetje thuis en daar hadden de ouders van de douche een soort opbergruimte gemaakt. Die douche werd niet gebruikt om te douchen, maar om spullen op te bergen. Die douche vonden ze blijkbaar niet nodig! Ik snap dat wel. Als je nooit gewend bent geweest om te baden of te douchen, maar dat altijd bij gootsteen of iets dergelijks gedaan hebt, dan ga je daar mee door.

Dan de zeep/shampoo. Tegenwoordig was ik mijn haar met een speciale haarzeep. Daar doe ik lang mee en voor de verpakking is geen plastic nodig, alleen een kartonnetje en er zijn tegenwoordig veel meer mensen die vanwege de duurzaamheid kiezen voor een shampoo bar.

Eigenlijk is het wassen van de huid de omgekeerde weg gegaan. Vroeger kenden we niet anders dan vaste stukken toiletzeep. Ik gebruikte Vinolia of Maja zeep. Die laatste had een erg sterke geur, die met name mijn moeder heerlijk vond. Ze kreeg lang een stukje zeep van mij op moederdag.

Verpakking van Maja zeep.

In de afgelopen 50 jaar zijn steeds meer mensen een wasemulsie of douchegel gaan gebruiken en geen vaste stukken zeep meer, hoewel er nu ook weer mensen komen die kiezen voor zeep in vaste vorm.