De huizen die ik als volwassene bewoonde, deel 1: mijn studententijd

Kamer(tje) 1
Ik ging in 1972 studeren in Groningen. Als je in een studentenstad wilt gaan studeren en wonen, dan kun je het beste vroeg beginnen met zoeken. 
Ik had mijn diploma nog niet in ontvangst genomen, dat duurde nog eventjes, maar ik had al wel een kamer gevonden en vakantiewerk, om alvast wat geld te verdienen voor het studentenleven dat komen ging. 

De omcirkelde ramen waren van mijn kamer. 
Het hele pand, afgezien van de benedenverdieping, was toen studentenhuis

De kamer was in een studentenhuis aan Spilsluizen, aan de diepenring (de Groningse gracht) in het centrum. Een piepklein kamertje en ik had er bijna niets. Een beetje keukengerei, een slaapzak, een luchtbed en wat kleding die in een tas in dat kamertje stond. Het idee was dat ik van daaruit verder zou zoeken naar een grotere, geschiktere kamer. De kamer was in hetzelfde studentenhuis waar ook de latere dichter Jean Pierre Rawie woonde. Jean Pierre kleedde zich destijds al als een dandy, toen in driedelig wit, als ik mij goed herinner. Waarschijnlijk was hij toen ook al dichter. Ik heb volgens mij geen woord met hem gewisseld, ik woonde er ook maar een maand, want het kamertje was voor mij te klein.

Kamer 2
Dus ik ging op zoek naar een andere kamer. Ik vond er al snel 1, in de Indische buurt, ook in een studentenhuis, een bovenhuis dat illegaal verhuurd werd aan studenten. Een opgedeelde kamer ensuite waar een andere studente en ik woonden, allebei aan een kant van de afgetimmerde schuifdeuren. En boven twee kamertjes waar 2 mannelijke studenten woonden. De meisjes met gebruik van het keukentje en de jongens moesten in de mensa eten. De illegaal verhuurde kamer werd op zijn beurt ook weer onder verhuurd aan mij, met toestemming van de eigenaar van de woning. Het meisje dat er voor mij woonde ging een jaar in het buitenland studeren en zou na een jaar weer terug komen. Zij had haar bed, haar petroleumkachel en een enorme kast achtergelaten. In die kast zat een klep die ik kon gebruiken als tafelblad. Ik gebruikte dit blad als studeertafel.  
 

het tweede huis waar ik een kamer huurde
blauw omcirkeld de keuken
rood omcirkeld de voordeur
groen omcirkeld de kamer van mijn huisgenote

De eigenaar van de woning had geen vergunning voor onderhuur. Dus mochten we geen naambordjes bij de voordeur aanbrengen en mochten we de huur niet via de bank betalen. Dat moest ik contant op de marmeren schoorsteenmantel van mijn kamer leggen en hij had de sleutel en kwam 1x per maand het geld halen dat ik daar had klaargelegd in een envelopje. 
Ik keek uit op een kinderdagverblijf. Het toeval wil dat dit het dagverblijf was waar tussen 1988 en 1993 mijn dochters naar toe gingen. Mijn huisgenote aan de andere kant van de schuifdeuren is nu een buurvrouw die schuin tegenover mij woont.
Ik woonde er naar tevredenheid. Het was een strenge winter en dat was wel vervelend, want ik moest regelmatig met mijn jerrycan petroleum halen, in de gladde sneeuw met een zware jerrycan met petroleum achter op mijn fiets. Geen gaskachel of cv, maar zelf brandstof halen. En eerst ook leren hoe je het ding aan de praat kreeg. Hij werkte met een vonkaansteker,  in principe vrij gemakkelijk, maar je moest wel even de slag te pakken krijgen. 
Na een jaar kwam de studente waarvan ik de kamer onderhuurde, weer terug en moest ik weg. 

Kamer 3
Omdat ik in die tijd nogal vaak ziek was, ben ik vanwege die voortdurende blaasontstekingen weer een aantal maanden bij mijn ouders gaan wonen. Op de zolder. Dat beviel slecht, ik was zo gewend mijn eigen gang te gaan en ook zo gewend om in de stad Groningen te wonen, dat ik al snel weer vertrok naar mijn volgende kamer.

Kamers 4
Een souterrain in een oud huis in Hoogkerk. Tussen de beide suikerfabrieken in. De suikerfabriek van Hoogkerk en die van Groningen. Die laatste bestaat nu niet meer. Mijn opleiding stond in een wijk vlakbij Hoogkerk. Daarom leek het een goed idee om in Hoogkerk op kamers te gaan. In een groot oud huis, half beneden, half boven de grond vond ik 2 kamers. Best ruim, mijn oom bracht mij in zijn aanhanger een heleboel huisraad. In de ruimtes waren petroliekachels aanwezig. Maar vochtig bleef het in dat oude huis. Waarschijnlijk stond het toen al op de nominatie om afgebroken te worden en het staat er dan ook al lang niet meer. Knus werd het nooit daar in dat souterrain. Lang heb ik er niet gewoond, 4 maanden maar. Wel nèt tijdens de bietencampagne waardoor ik bijna altijd de geur van suikerbieten rook. 

Kamer 5
Ik kreeg een relatie met W., mijn eerste partner en al snel, eigenlijk veel te snel achteraf gezien, trok ik bij hem in. En woonde toen in de wijk waar ik nu ook woon. Hij is ruim 15 jaar ouder dan ik. Ik was 20 en hij toen net 36 jaar.  Toen woonde ik bij hem op kamers (ik had een eigen kamer) en betaalde kamerhuur in de vorm van een financiële bijdrage aan ons huishouden. 
Ondertussen studeerde ik in 1974 af aan de bibliotheekacademie en zocht werk, maar wilde ook nog wel verder studeren. Daarom werkte ik parttime en ging ik naar de avondschool en deed avond-VWO. 

Daarna heb ik twee studies gedaan en die heb ik ook weer afgebroken en daarna nog een studie die ik wel afrondde. 
Over die woningen/kamers later meer.