Vroeger, en dan heb ik het over 35 à 40 jaar geleden, waren er in
Nederland helemaal geen dekbedden en maakten we onze bedden op met
lakens en dekens. Hoeslakens en dekbedhoezen bestonden niet, althans
niet in de huishoudens waar ik mee te maken had. Toen repareerden mijn
zuinige moeder en schoonmoeder lakens door versleten lakens in de lengte
doormidden te knippen en vervolgens de zijkanten weer aan elkaar te
naaien. De nieuwe zijkanten werden gezoomd. De herstelde lakens konden
dan jaren weer gebruikt worden. Ze waren een beetje smaller, maar een
kniesoor die daar op let!
Een van mijn leukste
dekbedhoezen, waar ik aan gehecht ben en met veel plezier gebruik,
vertoonde aan de bovenkant slijtage. Ik heb de dekbedhoes gerepareerd
door de bovenkant open te knippen en om te zomen en de onderkant, die
ruime instopstroken had over de hele breedte van de hoes, dicht te
naaien. De onderkant is nu bovenkant geworden, de bovenkant werd
onderkant. Ik ben benieuwd hoe lang de hoes nog te gebruiken is. De stof
aan de onderkant voelde nog heel goed aan en leek nauwelijks versleten.
Versleten
dekbedhoezen hoef je ook zeker niet weg te gooien. Vroeger maakte ik er
poetslappen van om de auto te poetsen en toen mijn kinderen klein waren
werden de goede stukken vermaakt tot lakentjes voor wiegje en
ledikantje.
dinsdag 25 oktober 2011
Zuinig repareren
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Bij mij scheuren als eerste de zijnaden bij de instopstrook. Die repareer ik meestal een keer. Gaat er nog meer kapot,dan worden het poetslappen. Groeten Izerina
BeantwoordenVerwijderenIk heb van mijn ouders een paar dekbedhoezen gehad. Omdat ik steeds wissel, is er nog nooit eentje kapot gegaan. Als er wel iets aan kapot is, zou ik het niet direct weggooien, ik weet ook niet of ik het direct zou naaien, maar weggooien kan altijd nog. Ik slaap eronder, ik ga niet kijken of er niet een miniscuul gaatje in zit.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het zo jammer dat die zware dekens nergens meer te koop zijn. Dat vond ik altijd veel lekkerder slapen. (Ik ben pas 28, maar toen ik klein was hadden wij in de caravan altijd een laken met dekens ipv een dekbed)
BeantwoordenVerwijderenAnna
Ik ben ook nog opgegroeid met lakens, en eerst wilde mijn moeder niet aan de dekbedhoezen omdat ze nog prima lakens en dekens had. Uiteindelijk hadden we toch allemaal een dekbed.
BeantwoordenVerwijderenIk vind jouw versteltruc erg slim!
Ik doe vrij lang met dekbedhoezen, maar een paar weken geleden kwam er toch 1 uit de wasmachine die in het midden een flinke scheur opgelopen had. Terugrekenend bleek dat ik er toch ruim 8,5 jaar mee gedaan heb. Nou, dan mag het ook wel een keer. Wel weer een leuke hoes bij de Hema gehaald. Bleek er ook nog korting op gegeven te worden. Scheelde toch weer 7 euro.
BeantwoordenVerwijderenGreetz,
Jacqueline
Een door de katten gesneuvelde hoes ligt al jaren als tafellaken op mijn ronde tafel (zo'n 2 persoonshoes is zo lekker breed) en er waren nog genoeg stukken over voor servetten
BeantwoordenVerwijderengroet
Rita
dikke dekens kun je bij ons nog wel vinden in de kringloopwinkel ,even lekker buiten aan de lijn hangen en voor weinig een echte wollen deken
BeantwoordenVerwijderenTja, ik ben ook opgegroeid met lakens en dekens. En mijn moeder deed precies hetzelfde: zij knipte ook de versleten lakens doormidden en naaide de buitenkanten weer aan elkaar! Ik heb in de beginjaren van mijn huwelijk ( ben 40 jaar getrouwd), ook lakens en dekens gehad. Ik vond het toch ook wel heel lekker slapen hoor. Als kind kreeg ik in de winter een doorgestikte donzen deken op mijn bed, en die was toch lekker warm! Al stonden de ijsbloemen op de ( enkele) ramen, ik sliep er heerlijk onder. Wat een nostalgie, he?
BeantwoordenVerwijderenGroet, Tineke
Hallo Zuinigaan,
BeantwoordenVerwijderenEen leuke log om te lezen.
Ook ik (36 jaar) ben nog opgegroeid met lakens en dekens.
Sinds ik op mezelf ben, heb ik een dekbed met overtrek.
Leuk om te lezen hoe een dekbedovertrek gerepareerd kan worden.
Zelf heb ik hier geen ervaring mee.
Wel herinner ik me dat mijn moeder vroeger van oude badhanddoeken weer 'nieuwe' washandjes maakte.
En er werden volgens mij 'vroeger thuis' ook nog regelmatig oude sokken en kousen gestopt...
Groeten van Pecunia.
Ook ik ben opgegroeid met gewone wollen dekens wat waren ze heerlijk warm en lekker zwaar.. kreeg volgens mij rond mijn 13de een dekbed.
BeantwoordenVerwijderenToen de kids klein waren naaide ik zelf dekbed hoezen,, vond kinder hoezen erg duur, kocht op de markt 1 kant leuk kinder motieven en de andere kant effen.. zo betaalde ik meestal niet meer dan een gulden of 5 voor een complete hoes.