Boek Pauperparadijs

27/06/2011

Dochter en ik hadden naar Spanje een hele stapel boeken mee, onder anderen Het Pauperparadijs van Susanna Jansen. Als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis van gewone arme mensen in Nederland is het een zeer lezenswaardig boek. Beschreven wordt hoe straatarme mensen met de beste bedoelingen naar de Kolonieën van de Maatschappij van Weldadigheid in Veenhuizen in Drenthe gebracht worden om daar hun leven te beteren. Er stonden namelijk straffen op bedelen en het ergens aanwezig zijn zonder geld op zak (landloperij). Eenmaal in Veenhuizen, kom je niet meer af van het stempel: arm en te lui om te werken. sommige families hebben generaties lang in Veenhuizen gewoond, omdat het niet lukte om ergens anders aan de slag te komen. Het boek leest gemakkelijk, een prima boek om op vakantie te lezen. Dochter en ik waren zeer onder de indruk, het is fantastisch boek. Het boek heeft de Vrouw&Kultuur Debuutprijs 2010 gewonnen. Volgens de website van Susanna Jansen heeft tenminste één op de zestien Nederlanders voorouders die een heropvoeding hebben ondergaan in de Drentse paupergestichten van de 19e eeuw. Het Drents Archief heeft naar aanleiding van dit boek de database online gezet. Deze database omvat een periode van 1818 tot 1921: 74.000 namen van kolonisten in de "dwangkolonies" (Veenhuizen en De Ommerschans) en de "vrije kolonies (Frederiksoord, Willemsoord en Wilhelminaoord). Mijn eigen voorouders kwamen van het Friese platteland. Ik heb zelf geen voorouder gevonden die in één van deze kolonies verbleven heeft.

Nawoord op 28 februari 2013: Ik heb toch wel verschillende familieleden van mijn voorouders die daar gewoond hebben. Onder anderen de overgrootvader van mijn opa en de zoon van deze overgrootvader. Ze werden veroordeeld voor bedelarij en kwamen vervolgens in de strafkolonie in Veenhuizen terecht.