vrijdag 3 februari 2012

Zou dochter het halen, die boot?

Jongste dochter wil vandaag naar Texel, tenminste dat stond op de planning. Samen een weekend met vriendinnen in een huisje van familie van één van de vriendinnen. Gewoon, rond twee uur vertrokken uit Wageningen. Normaal gesproken ben je dan om ongeveer zeven uur 's avonds op het eiland en nog voor acht uur op de plaats van bestemming. Maar het liep anders, de sneeuw gooide roet in het eten. Om vijf uur belde ze dat ze met haar drie vriendinnen al een uur stilstond in de trein ergens tussen Utrecht en Amsterdam. Drie kwartier later belde ze dat ze in Amsterdam in de tram zat. Het advies, omgeroepen in de trein, was geweest om met de tram richting Centraal Station te reizen. Fijn is dat een Gronings/Wagenings meisje zonder ervaring in Amsterdam haar weg mag vinden naar het station. Ze was wel met haar vriendinnen, misschien weten die meer van reizen in het centrum van Amsterdam. Ik weet wel dat dochter van niets weet.
Om half tien gaat de laatste boot. Ik neem aan, dat als ze die halen, er ook een busdienst is naar het Noorden van het eiland, want bij de veerdam zijn ze er nog lang niet, ze moeten naar De Cocksdorp.
Als het niet lukt, dan kan mijn dochter slapen in Alkmaar, bij een studiegenoot. Dat meisje is niet mee naar Texel, die is gewoon in Alkmaar. Als de nood aan de man komt, dan kunnen die andere meiden die naar Texel zouden gaan daar waarschijnlijk ook wel overnachten.
Vanochtend liep het hier in het Noorden ook al niet gesmeerd. Ik moest naar Drachten om mijn moeder te begeleiden naar een consult in het ziekenhuis en dat was een tocht met hindernissen. Ik kwam op de hoofdweg in mijn wijk: langzaam rijdend en stilstaand verkeer in de sneeuw. De bus was te laat. Daardoor miste ik mijn aansluitende sneldienst bus op het Centraal Station. De volgende sneldienst bus was een kwartier te laat, zodat ik uiteindelijk veel later aankwam dan dat ik gepland had. Ik had gelukkig vanwege het weer extra reistijd ingepland, maar goed ook. De rolstoeltaxi die ik geregeld had was keurig op tijd en ook op de terugweg liep het gesmeerd met de rolstoeltaxi. Mijn complimenten: aardige mensen, korte wachttijden en dat allemaal ondanks het feit dat het voortdurend sneeuwde.
Toen weer terug met de bus naar Groningen. Ik ben in de eerste de beste bus gestapt en ik heb niet gewacht op de sneldienst. Omdat het nog steeds sneeuwde wilde ik het zekere voor het onzekere nemen. Soms worden de ritten vanwege het weer gewoon gestaakt, geen prettig idee als je daarvan afhankelijk bent. Op de snelweg bleef het verkeer amper rollen, op stukken werd niet harder dan 35 km per uur gereden. Maar we kwamen er heelhuids!
De stadsbussen reden niet echt meer volgens de dienstregeling, maar ze reden wel, er kwam er zelfs ééntje lang voordat hij zou moeten komen, waarschijnlijk was hij te laat, maar het was erg prettig om weer naar huis gebracht te worden. Ik doe fietsend een half uur over de afstand tussen centrum en mijn huis. Hoe zou het zijn als ik dat moest lopen omdat er geen bus meer ging?

Update om 21.36 uur: dochter en haar vriendinnen zaten op de boot, vervoer over het eiland zal ook nog wel geregeld zijn!

Update naar aanleiding van een telefoontje vrijdagavond om 23.30 uur: er waren vanaf Amsterdam Muiderpoort veel te weinig bussen ingezet. De 4 vriendinnen pasten daar niet meer bij in. Toen zijn ze na tien minuten wachten gaan lopen en kwamen een tram tegen waarop stond: Centraal Station. Daar zijn ze subiet ingestapt. Zo kwamen ze op Amsterdam Centraal.
Er was op Texel alleen een bus naar Den Burg, niet naar De Cocksdorp. Gelukkig waren er twee medepassagiers die naar hetzelfde vakantiepark bij De Cocksdorp moesten. Eén van hen heeft een bevriende eilander opgebeld en die heeft voor alle zes passagiers vervoer geregeld. En zo kwam mijn dochter met haar vriendinnen na een barre winterse tocht van bijna 9 uren toch op haar bestemming.

3 opmerkingen:

  1. KLinkt als een pittig tripje...

    Weet je al wat van je dochter?

    Fijn dat ze in ieder geval meerdere mogelijkheden heeft met dit barre weer. Én dat ze met een paar meiden zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En zo blijf je als moeder de "Voor het eerst-dingen" van je kinderen meemaken. Voor het eerst naar school, voor het eerst zelf fietsen, en nu voor het eerst vastlopen in het OV. Maar een beetje goed voorbereide/opgevoede meid redt zich wel. Soms nog een beetje leunend op vriendinnen of mams via de mobiel, en misschien heel anders dan mams zelf zou doen...
    Dat vind ik het leuke aan opvoeden,kijken hoe ze het doen als ze het zelf moeten doen.
    Ik hoop dat ze een leuk weekendje Texel heeft.

    Groet, Creanda

    BeantwoordenVerwijderen

Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, onaardige of kwetsende reacties naar mij of anderen en ook reacties met nep-informatie worden niet geplaatst.

Over verwijderde reacties ga ik niet in discussie.