Mijn eerste baantje

Toen ik een kind was, werkten de kinderen bij mij op school niet. Niemand had een baantje, dus ik kwam niet eens op het idee om wat bij te verdienen. Na mijn eindexamen havo ging ik naar Groningen om daar na de zomervakantie verder te studeren en daar had ik mijn eerste vakantiebaantje. Het examen was in mei en in afwachting van de diplomering en ook daarna deed ik productiewerk, zo'n 5 weken lang. Het was een ploegendienst. 's Ochtends vroeg om kwart over vijf met de trein naar Hoogezand, of eigenlijk naar Martenshoek, dan lopen door Hoogezand, naar de fabriek. Er was zo vroeg in de ochtend nog geen bus, we kochten een treinretourtje. In de fabriek werden maandverband en luiers gemaakt, huismerken en A-merken, van alles. We werkten in de ochtenddienst tot half 3 en dan gingen we weer in de trein naar Groningen. In de week daarna werkte ik iedere dag vanaf half 3 tot half elf. Bij deze dienst reisden we met de bus en konden we iets dichter bij het bedrijf instappen.

Wat deed ik voor werk?
Wat ik vooral moest doen, was inpakken en dozen vouwen. Het was een hoog tempo en de pauzes waren kort. We moesten de hele dag staan en de band liep hard, je moest in een razend tempo dozen vouwen, artikelen inladen en de dozen dichtplakken en weer verder met de volgende doos. Alleen als de machines stilstonden door een technische fout hadden we even rust.

Hoe kwam ik aan dat werk? M., mijn vriendin, was een klasgenoot op de middelbare school en zij woonde al eerder dan ik in Groningen en zij had iets eerder een baan bij deze fabriek. Zij tipte mij en ik ging ook naar het uitzendbureau om te vragen of er werk voor mij was en dat was er inderdaad. Dus werkten en reisden we samen naar Hoogezand. We woonden in de binnenstad van Groningen, op nog geen 10 minuten loopafstand van elkaar, dus we kookten ook vaak samen.

Wat deed ik met het geld dat ik verdiende? Volgens mij werd dat mijn eerste serieuze buffer, om tijdens de studie wat geld achter de hand te hebben.

Gebeurde er ook nog wat spannends? Ja toch wel, een van onze collega's stond aan de machine en smolt steeds de plastic verpakkingen van het maandverband dicht. Dat gebeurde handmatig, je moest dan steeds het plastic zakje met maandverband tussen een hete tang klemmen en dan smolt dat pakje dicht. Ik heb dat ook wel zo nu en dan gedaan. De collega heeft haar hand ernstig verbrand aan de machine. Ze heeft een hele tijd niet kunnen werken.
Daarnaast moest ik de ene week vroeg op stap en was ik de andere week laat thuis. Ik had in Groningen nog geen fiets, dus ik liep als 19 jarige alleen door de stad. 's Ochtends om vijf uur kom je opdringerige dronken lieden tegen en 's avonds laat liep er op een gegeven moment ook een hele groep mannen achter mij aan. Ik weet niet of het hun bedoeling was om mij bang te maken of om mij werkelijk kwaad te doen, maar ik voelde me ernstig bedreigd en was heel blij dat ik bij mijn kamer was en naar binnen kon! Ik weet nog als de dag van gisteren hoe ik met kloppend hart de trap op stormde!