maandag 2 juni 2014

Tevreden met weinig

Afgelopen zaterdag schreef Dymph de Beer de volgende wijsheid op haar weblog:
"Geluk bestaat niet uit veel bezit, maar uit tevreden zijn met weinig." Dymph citeerde Marguerite, gravin van Blessington (1789 - 1849)
Ik heb er op gereageerd, omdat de uitspraak mij intrigeerde. 

Theunis, de vader van mijn betovergrootmoeder (1792-1859), een tijdgenoot van Marguerite, werd tijdens zijn leven 2x gevangengenomen (1845 en 1853) wegens bedelarij en voor straf een maand gevangen gezet en daarna naar het "bedelaarsgesticht" de (straf) Koloniën van Weldadigheid in Veenhuizen gebracht, ook werd hij veroordeeld tot het betalen van de proceskosten. En waarom zo'n rechter dacht dat het een goed idee was om mensen als Theunis naar de strafkolonie te sturen? Er werden in die tijd heel veel bedelaars naar Veenhuizen gestuurd, men zag het als een goede oplossing voor het bedelaarsprobleem: opgeruimd staat netjes. Dat was indertijd de manier waarop het probleem van werkloosheid aangepakt werd: gevangen zetten en dwangarbeid in een bedelaarsgesticht. Toch fijn dat we nu een vangnet als de bijstand hebben, dat is toch wel wat vriendelijker. Ook een zoon en 2 kleinzoons (1 van deze was de oom van mijn opa) van Theunis werden wegens bedelarij een aantal jaren naar Veenhuizen verbannen. Het was nogal een armoedige familie.


Op zich is de uitspraak van de gravin van Blessington een wijze uitspraak, tevreden zijn met weinig is een uitstekende basis om gelukkig te leven, ik kan me daar wel in vinden.  

Maar ........... weinig is heel relatief. Wat de één weinig vindt, vindt de ander misschien heel veel. Iemand uit de hogere klassen kijkt heel anders tegen tevreden met weinig aan dan arme hongerige, dakloze sloebers. De situatie van de laatste mensen is totaal anders. Wat de één een eenvoudige woning vindt, vindt de ander een enorm groot paleis. Zet een bewoner van een sloppenwijk in India maar eens naast een bewoner van een villa in Wassenaar.

Daarnaast is het zo dat deze uitspraak afkomstig uit de rijke bovenklasse bij mij de nodige argwaan oproept. Het is namelijk een manier om het werkvolk, het proletariaat, er onder te houden: we hoeven jullie niet meer te betalen voor jullie werkzaamheden, ook met weinig kun je heel gelukkig zijn, echt waar!


Nu heb ik informatie gezocht over deze Marguerite en ik kwam er achter dat ze een  bijzondere vrouw was. Ze was zelf niet van adel (an Irish nobody) en werd op haar 15e uitgehuwelijkt, ze is na 2 mislukte relaties getrouwd met de rijke graaf van Blessington. 
Ze werd schrijfster en een societyfiguur. Ze was tijdens haar huwelijk zeer welvarend, maar na de dood van de graaf in 1829 viel haar inkomen nogal terug en was ze voor haar levensonderhoud afhankelijk van haar pen. 
Misschien dateert haar uitspraak uit deze tijd.
Als je de Engelse taal machtig bent, lees dan hier meer over Marguerite. Ook hier op Wikipedia kun je lezen over Marguerite.


Wil je meer weten over de geschiedenis van de Koloniën van Weldadigheid, lees dan hier en hier.

14 opmerkingen:

  1. Ik merk veel om mij heen, dat veel of weinig heel relatief is. Ik kom zelf uit weinig en vind dat ik nu heel veel heb. Maar de mensen om mij heen vinden dat wij nogal weinig bezitten en vragen zich regelmatig af of wij wel kunnen rond komen. Dat we zelfs nog kunnen sparen van zo "weinig" word met argwaan bekeken. Grappig hoe dat werkt. Vrienden van voorheen vinden juist weer dat we nu zo geboft hebben. Zij zitten nog steeds in "het weinig". Zo relatief is het inderdaad.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. jammer dat je het over je familie als nogal armoedig hebt en over mensen die niet veel hebben arme sloebers noemt! je kunt tenslotte niet achter de voordeur van deze mensen kijken!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik bedoel het woord arme sloeber niet negatief, het staat voor mij gelijk aan armoedig. Ik betwijfel of die arme familieleden van mij indertijd nog wel een voordeur hadden en ze niet gewoon dakloos waren.

      Verwijderen
    2. toch klinkt het negatief en de verleden tijd is niet te vergelijken met het heden.

      Verwijderen
    3. Ik vergelijk ook niet met het heden. De uitspraak van de gravin is gedaan in de tijd dat mijn voorouder Theunis leefde en die vergelijk ik met deze dame.
      Mijn punt is vooral dat weinig erg relatief is. Verder word ik argwanend omdat de uitspraak een manier KAN zijn om mensen met weinig op hun plaats te houden terwijl ze net zoveel waard zijn als mensen met veel.

      Verwijderen
    4. Nogal armoedig en arme sloeber vind ik niet negatief overkomen hoor ! Nogal armoedig is gewoon een constatering van een feit. Arme sloeber vind ik persoonlijk zelfs een uitdrukking waar ook mededogen in klinkt !

      Verwijderen
  3. ik heb dus hetzelfde, ik verdien vrij weinig, maar spaar toch en heb een substantieel bedrag op mijn spaarrekening staan , geef niet meer uit dan strikt noodzakelijk , want ik wil mijn buffer graag zo laten als hij nu is, in mijn omgeving vraag men regelmatig waarom ik niet zo vaak iets nieuws uitgeef ,want ik heb toch geld op mijn spaarrekening staan, ja klopt ,maar ik hoef niet zo nodig het nieuwste mobieltje te hebben of de nieuwste flatscreen tv en om kleding geef ik ook niet zo veel dus ik doe niet mee aan de laatste mode. het is blijkbaar voor veel mensen niet te begrijpen dat je tevreden bent met wat je hebt en niet zo nodig alles hoeft te hebben wat anderen ook hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heb ook het pauperparadijs gelezen en weet nu hoe mijn opoe aan haar huisje is gekomen. Begrijp nu alles veel meer.. en als je geld hebt, is het makkelijk om te zeggen, dat het niet zo belangrijk is. Maar zeg dat maar tegen iemand , die honger heeft.. Armoede jaagt meestal liefde de deur uit. Gezegde van Opoe.. Ze zou trots zijn op hoe goed we het nu hebben. Gr. Anne

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Tjaa, wat is veel en wat is weinig? We geven mensen een uitkering omdat we zeker weten, dat ze anders gaan jatten. Armoedzaaiers moeten immers ook eten.
    En een beetje geld geven stopt ze van jatten. Ik vind het een goed systeem.
    Leven is altijd het recht van de sterkste geweest. Zie de gravin. Jouw familie was duidelijk minder slim. Helaas Pindakaas,

    Groet, Quirijn

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. We geven mensen een uitkering omdat we voor iedereen in dit zeer welvarende land een bestaanszekerheid willen garanderen, niet omdat we anders zeker weten dat ze gaan roven en plunderen.
      Welvaart is vooral afhankelijk van de familie waarin je geboren wordt, zeker in het begin van de 19e eeuw. Als je niet de kans krijgt om een vak te leren en om te leren lezen en schrijven, dan is het heel moeilijk om je te handhaven. Mijn voorouder Theunis was analfabeet en had het zeker niet gemakkelijk. Om te overleven heeft hij als vervanger van een rijke boerenzoon dienst genomen in het leger van Napoleon. Is het dan raar dat een van zijn zoons en ook een paar kleinzoons van huis uit niet een vak leerden en het in tijden van crisis heel moeilijk hadden.
      Ze waren overigens lichamelijk erg sterk zijn kinderen zijn allemaal minimaal 80 geworden en dat is voor die tijd heel oud!

      Verwijderen
    2. Quirijn komt uit een gegoede familie die nooit zou jatten. whoehaha

      Verwijderen
  6. deze reactie getuigt niet van veel respect en inlevingsvermogen. bovendien zijn er ook mensen die geld genoeg hebben en nog steeds jatten van anderen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Daar heb je een goed punt, ook rijken lichten de belastingdienst op en plegen witte-boorden-criminaliteit.

      Verwijderen

Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, onaardige of kwetsende reacties naar mij of anderen en ook reacties met nep-informatie worden niet geplaatst.

Over verwijderde reacties ga ik niet in discussie.