Maar toch, als je daar in die lucht bent en er gebeurt iets, dan ben je toch wel akelig de klos!
Volgens de Volkskrant is het percentage crashes die door piloten die zelfmoord plegen veroorzaakt worden, 0,5% van de vliegtuigen die neerstorten.
Ook technisch zijn vliegtuigen tegenwoordig staaltjes van vernuft, er gaat maar heel zelden iets fout.
Dus waar hebben we het eigenlijk over?
De kans dat je in een vliegtuig zit waarbij de pilot de hand aan zichzelf slaat en daarbij iedereen meeneemt in de dood is bijna te verwaarlozen.
En natuurlijk leert iedere luchtvaartmaatschappij van deze verschrikkelijke gebeurtenis. Nu worden piloten alleen bij de start van hun carrière zorgvuldig gescreend op stabiliteit en lichamelijke gezondheid. In de toekomst zullen piloten ook in het verdere verloop van hun werkzaamheden als piloot regelmatig psychologisch onderzocht worden.
Ook zullen er maatregelen genomen worden om te zorgen dat een piloot niet meer helemaal alleen de controle heeft over een vliegtuig en dat vliegtuig zonder tussenkomst van een andere pilot tegen een bergrug aan knalt of in zee laat plonzen.
Ik denk dat dit een goede zaak is, het vergroot het vertrouwen van consumenten in de luchtvaart.
Het met opzet laten neerstorten van de airbus in de Franse Alpen zal mij er in ieder geval niet van weerhouden om weer in een vliegtuig te stappen.
En jij?
Durf jij nog in een vliegtuig te stappen?
...ik zal wel moeten met kinderen en kleinkinderen aan de andere kant van de wereld!
BeantwoordenVerwijderenIk ben wel blij dat ik er net weer uit ben, maar tegen de tijd dat ik weer ga, denk ik dat dit wel genoeg naar de achtergrond verschoven is. Ik heb altijd wat gezonde spanning en ben blij als ik weer op de grond sta, maar dat is ook meer omdat de vakantie dan kan beginnen of ik weer bijna thuis ben, twee dingen waar ik veel doller op ben dan rondhangen op vliegvelden en in vliegtuigen!
BeantwoordenVerwijderenals we ons hierdoor laten leiden kunnen we niets meer doen, er was deze week de vliegtuigcrash, het treinongeluk en zo zullen er nog wel meer ongelukken plaatsvinden die door technische mankementen of menselijk falen of natuurrampen veroorzaakt worden. en zelfs in gebouwen ben je niet veilig ook niet in je eigen huis. dus hoe diep triest deze ongelukken en rampen ook zijn , we kunnen ons er niet door laten weerhouden om ons leven te leven.
BeantwoordenVerwijderenHet is niet dat ik niet meer zou durven vliegen, maar als ik het niet hoef, doe ik het niet. Dat is altijd al zo geweest. Je moet je helemaal overgeven aan een andere 'bestuurder', wat mij een ongemakkelijk gevoel geeft. In de auto heb je nog een ietsjepietsje je lot in eigen hand, meestal tenminste.
BeantwoordenVerwijderenZelf ben ik - net als jij - altijd blij als mijn zoon met vrouw en kind weer heelhuids geland is. Hetzelfde heb ik overigens ook als ze per auto half Europa doortrekken.
Ik durf nog best te vliegen. AL die extra maatregelen zijn naar mijn idee ook niet zaligmakend. Ik denk dat het goed is om te beseffen dat de wereld, ons leven niet maakbaar en 100% veilig is. Nooit zal zijn ook. Het is verschrikkelijk dat zoiets gebeurd, maar toen mijn oom overleed door een zelfmoordenaar op de openbare weg, was het ook een geval van hele erge pech. De aantallen zorgen voor hysterie en oneindig gezoek naar oplossingen, die er niet zijn. We leven nu eenmaal met heel veel mensen bij elkaar en niet iedereen is te vertrouwen. Het is aan ons om daarmee om te leren gaan. Soms met diep verdriet, soms met woede en onmacht. Maar het leven is nou eenmaal per definitie niet eerlijk.
BeantwoordenVerwijderenJawel. je kunt ook een psychisch ziek mens met wapen in een winkelcentrum tegenkomen. Dat weerhoudt mensen niet van winkelen.
BeantwoordenVerwijderenEen vliegtuig in? Mij niet gezien, mijn voetjes horen aan land. Daar zullen ze ook blijven. Ik heb dan ook nog nooit gevlogen en dat hoeft van mij ook niet. Niet zo zeer dat ik niet durf, maar meer de controle kwijt zijn, dat heb ik ook in een trein en bus dus daar stap ik ook niet zo snel in, net zo als een taxi of bij zomaar iemand in de auto. Zo laat ik mijn kinderen ook bij niemand in de auto( school uitjes enz), tja die controle....
BeantwoordenVerwijderenHet zal best te verwaarlozen zijn dat percentage, maar je zal er maar inzitten, of je familie. Dan denk ik dat het niet zo eenvoudig in cijfertjes is uit te drukken.
BeantwoordenVerwijderenMijn man heeft vliegangst en dit sterkt hem natuurlijk weer in zijn overtuiging om niet te vliegen.
ik weet wel , hier , op deze wereld ben je nergens veilig .
BeantwoordenVerwijderenhet is een waan- veiligheid ! overal , tot in je huis toe !
maar in een vliegtuig ....noooit !
al kreeg ik honderd miljoen euro per uur toe , nog niet !
Ik durf ook nog wel te vliegen.
BeantwoordenVerwijderenDe laatste keer dat ik heb gevlogen was Kerstmis 2010, eerder dat jaar was er een vliegtuig in Libië neergestort waarbij het Nederlandse jongetje Ruben de enige overlevende was. Die vliegramp heeft enorme indruk op me gemaakt, toch ben ik weer gaan vliegen.
Het verdwenen vliegtuig MH370 heeft me ook enorm aangegrepen, en dan de ramp met de MH17. Ik herinner me nog een foto in de krant van een selfie van een gelukkig en stralend jong stel voordat zij aan boord van de MH17 gingen.
Wat er afgelopen dinsdag is gebeurd, is ook afschuwelijk, ik heb er geen woorden voor.
Maar zoals iemand al schreef, in een winkelcentrum kun je ook iemand tegenkomen met een wapen, en je kans dat je wordt aangereden door een automobilist, al dan niet met een borrel op, is groter dan dat er iets gebeurt in een vliegtuig.
Ik stap dus nog steeds gewoon in een vliegtuig als de gelegenheid zich voordoet.
Wat ik als kind bijzonder vond, was dat iedereen vroeger klapte toen het vliegtuig was geland. Volgens mij gebeurt dat klappen tegenwoordig niet meer.
Het spijt me echt, maar ik geloof het gewoon niet! Als je depressief bent, ga je niet moorden, maar ga je onder je bed liggen.
BeantwoordenVerwijderenEr is iets mis gegaan met de lichamelijke gezondheid van die jongen.
Een herseninfarct?
Echt, ik weiger het om dit kind de schuld te geven van deze ramp.
Morgen rijdt de meneer in de bus expres van het viaduct? Nee, ik ken heel veel mensen met ernstige depressies beroepsmatig. Zij willen dood, maar never nooit iemand meesleuren.
Ik vind al deze beschuldigingen zo vreselijk. Het klopt gewoon niet.
Esther
Niet iedereen gaat onder het bed liggen als hij depressief is. Het lijkt er op dat de Duitse jongen heel "beroemd" wilde worden. Je kunt ook depressief zijn + een andere stoornis hebben. Die jongen in Alphen aan de Rijn vond het ook niet genoeg om alleen zichzelf door het hoofd te schieten, die wilde ook meer mensen meenemen.
VerwijderenOk, jij kent die jongen. Tis dus een moordenaar.
VerwijderenWist ik niet. Sorry.
Ik kende hem helemaal niet, maar ook als je iemand denkt te kennen, kun je soms voor grote en in dit geval zeer onaangename verrassingen komen te staan.
VerwijderenNu ik ouder ben denk ik er echt heel anders over dan toen ik 22 was. Toen had ik een baan in de reiswereld en vloog 2-3x per week 42 jaar geleden. Werkte ook een tijdje op Schiphol en je wilt niet weten hoe slecht de schema's en technische gegevens toen nog in de handboeken stond. Mijn taak was toen de verkeerde bladzijdes te vervangen door aangepaste tekeningen in de manuals, die ik elke keer uit de vliegtuigen haalde als ze in de onderhoudshangar stonden.
BeantwoordenVerwijderenIk ben sowieso niet dol op vliegen en probeer het te vermijden (wat gewoonlijk prima gaat ;-)). Eens in de paar jaar vliegen we voor vakantie binnen Europa, vanwege de snelheid en omdat de man het zo graag wil.
BeantwoordenVerwijderenEinden autorijden hou ik ook niet van, maar ja.... Ik ga wel graag op reis...
Ik had ooit een vriend die als running gag had dat hij altijd een bom meenam als hij ging vliegen, want; dat verminderde de kans dat er nog iemand dat zou doen.
BeantwoordenVerwijderenVeiligheid is iets wat in je hoofd zit. Sommige mensen durven hun huis niet uit, angstig voor alles wat er niet zal gebeuren; anderen staan ongezekerd op de top van de hoogste berg.
Ik stap dus graag in een vliegtuig als de gelegenheid zich voordoet.
Omdat ik in het buitenland woon, stap ik een paar keer per jaar in een vliegtuig . Naar Nederland en weer terug. Nooit voel ik me onveilig, wel ben ik me meer van de kans op een ongeluk bewust , maar dat is ook zo als ik in een auto of in de trein zit. Zal wel met leeftijd te maken hebben. Dit ongeluk is vreselijk en niet te begrijpen. Vind het trouwens wel naar dat je zo met allerlei details wordt geconfronteerd, Dat was toch niet altijd zo ?
BeantwoordenVerwijderen