Klagen helpt!

In mei hadden we met mijn kleine team een teamuitje. We begonnen met een lunch voor 7 personen in een horecagelegenheid in het centrum van de stad Groningen. Uiteraard hadden we gereserveerd voor ons gezelschap.
Al bij de ontvangst ging het mis. Een uiterst knorrige medewerkster zei dat we niet in het reserveringsboek stonden. We werden gestald in een donkere, koude hoek van het etablissement, waar vervolgens pas na zeer lang wachten een bestelling opgenomen werd. We hebben erg lang op onze lunch moeten wachten, uiteindelijk geserveerd door diezelfde chagrijnige dame die ons duidelijk liever zag gaan dan komen. De soep was tot overmaat van ramp koud en we waren niet blij met deze ontvangst.
Nadien heeft mijn collega die het uitje georganiseerd heeft, de bevestigingsmail van de reservering teruggezocht en hij heeft geklaagd. Zijn argumenten:
- We hadden wel gereserveerd en verdienden een andere behandeling.
- We werken bij een organisatie met zo'n 3000 medewerkers, als collega's zouden vragen of het aangenaam toeven was in dit etablissement, dan hadden wij dit collega's zeker ontraden. Een slechte reclame dus!
Naar aanleiding van de klacht is nagezocht of we gereserveerd hadden voor 7 mensen, en jawel hoor! Er was iets misgegaan!
Het aanbod was om te komen borrelen om het goed te maken. Dan kregen we gratis hapjes.
Dat deden we dus afgelopen donderdag. We zaten met ons zevenen op het terras en genoten van glazen bier, wijn etc die we zelf betaalden. Ook nu duurde het een tijd voordat de bestelling werd opgenomen en nog weer langer voordat het drinken gebracht werd. We kregen dus gratis borrelhapjes: bitterballen, garnalenkroketjes, warm brood met toebehoren zoals aioli en tapenade, geitenkaaskroketjes, ossenworst, olijven en inktvisringen. Ik heb op de menukaart opgezocht wat we allemaal gegeten hebben en kom op een bedrag van minstens 45 euro voor ons samen.
Wéér duurde het zeer lang voordat die hapjes verschenen, maar tja een gegeven paard ...........dat moet je natuurlijk niet in de mond kijken. Dus we wachtten geduldig op de toegezegde borrelhapjes, die overigens heerlijk waren.
Het weer was omgeslagen en het was ineens aangenaam toeven daar op het terras! Heerlijk in de zon hebben we er bijna 2,5 uren gezeten.
Waar hebben we het over gehad? We hebben vooral zeer zinnige gesprekken gevoerd over ons werk. Er kwam meer uit dan op teamvergaderingen. En dat in onze vrije tijd!

Toen ik mijn twee glaasjes (ze doen er maar een bodempje in en dat voor 4,20 per glas, daar koop ik  een hele fles voor, maar dat geheel terzijde) rode wijn wilde afrekenen, dacht de ober dat ik het een leuke grap zou vinden als hij mij een tientje wisselgeld te weinig teruggaf.
Tenminste, zo deed hij het voorkomen.
Mwah, ik vond het niets.
Was het zijn wraak op ons klagen over de slechte behandeling in mei?