woensdag 13 januari 2016

Het laatste broodje

Ik kijk graag naar het TV programma "Hoe heurt het eigenlijk". Presentator Jort Kelder vind ik een beetje irritant, maar het onderwerp vind ik wel interessant en daarom kijk ik zo nu en dan.

Zo'n 10 jaar geleden maakte jongste dochter iets mee, waar ze nog regelmatig door oudste dochter aan herinnerd wordt. De ouders van een vriendin vonden dat jongste geen goede tafelmanieren had. In mijn familie worden tafelmanieren niet zo belangrijk gevonden, daar was in de opvoeding dus niet heel veel aandacht aan besteed.
Dochter was 10 jaar geleden aanwezig bij een verjaardagsfeestje, het was een slaapfeestje geweest ergens in een dorp in de provincie, waarbij een groep meiden 's avonds gezellig feest had gevierd en het incident speelde zich de volgende ochtend aan tafel af. Dochter had op het atheneum "rijke"  vriendinnen: kinderen van tweeverdieners, met koophuizen, vaak meerdere auto's en dure vakanties. Een wat ander milieu dan thuis, waar ik als alleenstaande ouder nauwelijks meer binnenbracht dan een minimumloon.
Het was aan het einde van de maaltijd, er lag nog 1 broodje op tafel, maar er was ongetwijfeld nog wel meer eten voorhanden, de familie nam het er goed van.
Dochter vroeg: "mag ik het laatste broodje?"
FOUT! Helemaal FOUT, bleek, toen ze deze vraag had uitgesproken.
Volledig tegen de etiquette in! Dochter was zich van geen kwaad bewust en de ouders vielen over haar heen.
Figuurlijk dan hè?
Niemand deed iets om de situatie te ontspannen en de kou uit de lucht te halen.
Het bleek dat dochter had moeten vragen:  "Wie wil er nog een broodje?" Als niemand IK had gezegd, dan had ze het broodje kunnen nemen.
Toen ik haar later die dag ophaalde, was dochter enigszins ontdaan. Ze had onbedoeld tegen de etiquette in gehandeld. Ik heb haar meteen gezegd dat ik ook niet beter wist dan dat het OK was dat ze vroeg om het laatste broodje en dat ze in mijn ogen niets fout deed.
Nu nog, bij gezamenlijke maaltijden in familieverband, roept er regelmatig iemand: wie wil er nog een beetje toetje? Of:  wie wil er nog een broodje en dan hebben we nog weer pret om dat voorval tijdens het slaapfeestje. Ook tijdens de afgelopen decemberfeestdagen nog.

Persoonlijk vind ik het niet getuigen van beschaving om een kind, dat netjes vraagt om een broodje, op deze manier te kijk te zetten en haar in te peperen dat ze het fout doet. Dat de ouders er op deze manier over vielen vind ik onbeschaafd, ze hadden er volgens mij heel anders mee om moeten gaan. Een kind van een ander zet je niet op die manier op zijn plaats.

Als mijn dochter dit niet gebeurd was, dan had ik tot op de dag van vandaag niet geweten dat je moet vragen: "wie wil er nog een broodje" en niet "mag ik het laatste broodje". Oók op een boerderij, ergens in een dorp in Groningen. Een gebrek in mijn opvoeding waarschijnlijk!

Ik moet dan ook denken aan de prachtige anekdote die de ronde doet over koningin Wilhelmina tijdens een staatsiediner. Een van de buitenlandse gasten (Paul Kruger uit Zuid Afrika) drinkt uit het vingerkommetje met water, bedoeld om de vingers mee te reinigen. De koningin aarzelt geen moment en drinkt, om haar gast niet in verlegenheid te brengen, ook uit haar vingerkommetje.  Lees hier meer over dit verhaal.

22 opmerkingen:

  1. Ik kijk ook altijd naar "hoe heurt het eigenlijk" en verbaas me altijd over de arrogantie en de onbeschoftheid van het " nieuwe geld" .
    Het zogenaamde "oud geld" heeft vaak meer beschaving en gaat ook veel behoudender met geld om.
    Etiquetteregels stammen uit de oudheid en vind ik vaak erg achterhaald.
    Het incident met je dochter zegt voor mij over die ouders dat ze er niets van snappen en over je dochter dat ze een keurig meisje was. Netjes vragen is niets mis mee. Het was pas niet netjes geweest als ze het broodje van de schaal had gepakt zonder te vragen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoe het eigenlijk geheurt had : de gastvrouw had moeten vragen of er nog iemand een broodje wil. En het is zeer ongemanierd om te laten merken , aan een kind nota bene,dat ze iets zou doen wat niet heurt. Wat een flauwekul eigenlijk. Trouwens, ook ik had als tiener vriendinnen met een 'rijke' achtergrond. We logeerden over en weer. Nooit problemen gehad met tafel- of andere manieren. Maar ja, dat waren dan ook echt beschaafde mensen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben het helemaal met jou eens dat het niet getuigt van beschaving om een kind, dat netjes vraagt om een broodje, op deze manier in het openbaar terecht te wijzen. Dat kan ook anders.
    <a href="http://www.bespaarbalans.nl>BespaarBalans</a>

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik weet niet anders dan dat je inderdaad vraagt of iemand van de rest nog wat wil. Ik kan me niet herinneren of ik dat specifiek geleerd heb, maar dat is voor ons gebruikelijk. Dat betekent overigens niet dat ik het normaal vind dat je een kind op een slaapfeestje de oren gaat wassen omdat ze dat niet doet.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een poeha.Dochter vraagt het gewoon,en dat vind ik niet meer dan normaal.Wat maakt het uit hoe je het zegt.Ik vind het een arrogantie van het hoogste niveau.
    De etiquette van het omgaan met mensen daar hadden ze zeker geen kaas van gegeten.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mijn vriend is als kind veel zakelijk uit eten geweest met zn ouders. Hij kent de regels en etiquette vrij goed. (Al krijg ik de kriebels van een kind wat teveel tussen volwassen zit, vaak wijsneuzerig).

    Mijn dochter proberen we hier en daar wat meer tafelmanieren mee te geven. Hoe je je bestek hanteert, geen ellebogen op tafel. Wachten tot iedereen heeft enzo. Op zich fijn als je weet hoe het hoort (heurt :)), maar belachelijk om iemand - en zeker een kind - erop te wijzen en publique.

    Gelukkig kunnen jullie er nu om lachen. Maar wat zal ze zich destijds ongelukkig hebben gevoeld.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Het getuigt niet van een goede opvoeding je dochter zo te kijk te zetten dus ik weet wel wie het beleefste was daar aan die tafel. Gek he dat mensen die dan zogenaamd weten hoe het hoort zelf zo over de grens gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Etiquette is vooral bedoeld om eenieder zich op zijn gemak te laten voelen. Vandaar dat het prettig is om iedereen te begroeten, bijvoorbeeld. Op die manier voelt iedereen zich gezien.
    Zo zou je het vragen of je het laatste broodje mag, best wel als wat vrijpostig mogen zien. Degene die wellicht ook nog wat wil eten zou jouw dochter (in dit geval) iets moeten ontzeggen wat ze blijkbaar graag wil. Dus in die zin vind ik even polsen bij de ander wel zo netjes.
    Iemand op zijn nummer zetten zoals bij jouw dochter gebeurde, getuigt ook niet echt van wellevendheid. De gastvrouw en gastheer waren ondanks de kennis van de regeltjes, blijkbaar niet in staat om de bedoeling van de etiquetteregel toe te passen.
    :-(
    Inte

    BeantwoordenVerwijderen
  9. ben het met de vorige schrijfster eens !
    het is gevoelsmatig niet echt netjes , om erom te vragen ! wie het ook is !
    wij hadden hele gewone ouders , maar die leerden ons wel , als we ergens waren om niet om dingen te vragen , maar af te wachten .
    mijn oma had daar een leuk versje over : fikkie , luister even ,
    straks bij tante door , niet met vuile pootjes , binnenkomen hoor ...
    niet om lekkers vragen , dat staat onbeleefd , wachten moet je fikkie , tot tante jouw wat geeft ....

    overigens had dat ook normaal tegen Uw dochter gezegd kunnen worden , dat is zeker !

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Om te relativeren: in de digitale wereld heurt het niet om achter elke zin een ! te plaatsen. Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is, zullen we maar denken.

      Verwijderen
    2. Op mijn vorige blog op Web-log, kon ik reacties verbeteren: spaties weghalen, hoofdletters plaatsen, storende spelfouten verbeteren etc. Dat deed ik soms wel eens, als het naar mijn oordeel bar en boos was. Helaas is er op blogger geen mogelijkheid om in de tekst van reacties iets te veranderen en als het ware te redigeren. Ik denk overigens niet dat ik in dat geval in bovenstaande reactie iets gewijzigd had.

      Verwijderen
  10. Poeh, eigenlijk is het heel onbeleefd van zulke ouders om 'te weinig' op tafel te zetten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat was nou ook mijn gedachte. Ik heb in mijn opvoeding wat te weinig etiquette meegekregen en dat ook best wel eens gemist. (deze blijken we dan toevallig wel helemaal goed te doen trouwens) Maar dat er iemand zou moeten vragen om het laatste broodje is echt ondenkbaar, er was ruim genoeg en zodra een mandje (bij wijze van spreken dan, want die hadden we niet) leeg dreigde te raken werd er snel weer bijgevuld.

      Verwijderen
  11. Mij is, net als LLMM, ook geleerd door mijn ouders, om te vragen bij het laatste waar jij zin in hebt of er nog iemand wat wil. En dan hopen dat niemand wat wil. En als er nog wat was kwam er gewoon voor iedereen die nog wat wilde wat op tafel. Maar vind het zeer zeker ook niet netjes van die ouders om je dochter zo te kijk te zetten.

    groetjes
    Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind dat hopen dat niemand wat wil zo bizar... Wat is er mis mee om duidelijk te communiceren dat jij het wilt? Al dat eromheengepraat van mensen altijd, ik word er echt schijtziek van!

      Verwijderen
  12. Ik was met rijkelui/vrienden een weekendje op een waddeneiland. Gezellig weg enzo. Bij het ontbijt zat iedereen broodjes te smeren, met bestek enzo. Ik had daar geen zin in, smeerde een boterham, goot er hagelslag op, klapte hetbroodje dubbel,zette mijn ellebogen op tafel en zei, kom op jongens, ik ben op vakantie, ik ga niet moeilijk doen hoor en nam een hap. Binnen no-time zat iedereen gezellig met boterham in de hand én ontspannen aan tafel.
    Zo kan het ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Naar voor je dochter! Overigens heb ik vrienden van mijn kinderen er ook wel eens op gewezen dat het "vragen om het laatste broodje/hapje" erg hebberig kan overkomen bij mensen die dat anders hebben aangeleerd. Het is een heel andere mindset. Die vrienden waren overigens al in de twintig en ik maakte me zorgen dat als ze bij hun eerste echte baan zakelijk gingen eten ze een slechte indruk zouden geven. Ze eten nog steeds bij me thuis, dus blijkbaar heb ik het goed aangepakt. Echt naar dat je dochter er zo van ondersteboven was, dat is natuurlijk absoluut niet nodig.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. De reactie van Kniepertie is m.i. de enige juiste ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Tja, en als het dan toch het laatste broodje in het mandje op tafel ligt, en er wil nóg iemand het broodje, nou, dan delen we dat gewoon. Zucht, wat kan wat makkelijk is toch moeilijk gemaakt worden.
    En juist die ouders wisten duidelijk niet wat etiquette inhoudt..... Bah, bah, bah en dan net doen alsof ze het zelf zo goed weten.

    Koningin Wilhelmina liet pas écht zien wat etiquette inhoudt......
    En volgens mij gaat het voorbeeld wat zij jaren geleden gaf heden ten dage nog steeds op.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik moest ook meteen aan Koningin Wilhelmina denken toen ik je verhaal las. Etiquette is er inderdaad om het makkelijker te maken, om iedereen op zijn gemak te laten voelen.
    Ik was ooit met een studiereis op bezoek bij een ambassadeur. Iedereen stond in groepjes bij elkaar. Niemand ging zitten, behalve het ene meisje met een gebroken enkel. De ambassadeur handelde wat verplichte praatjes af en ging vervolgens direct bij dat meisje zitten. Toen durfden anderen ook op de mooie banken te gaan zitten.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Mooi, dat voorbeeld van Wilhelmina!

    BeantwoordenVerwijderen

Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, onaardige of kwetsende reacties naar mij of anderen en ook reacties met nep-informatie worden niet geplaatst.

Over verwijderde reacties ga ik niet in discussie.