Tien dagen geleden werd ik geopereerd aan carpaaltunnelsyndroom. De zenuw die bekneld zat in mijn linker pols kreeg meer ruimte doordat het bandje dat over deze zenuw en de pezen van de hand lag door gesneden werd. Door dat "gerommel" in mijn handpalm nabij de pols, deden veel bewegingen pijn. Ook als ik een beetje op de hand leunde, deed dat venijnig pijn. Een felle zenuwpijn was het gevolg. Inmiddels gaat het een stuk beter en kan ik al weer vrij veel lichte handelingen uitvoeren. Ik deed iedere dag trouw allerlei bewegingsoefeningen, zoals een vuist maken en de vingers weer strekken.
Wel heel vervelend: doordat ik mijn linkerhand ontzag en vooruitlopend op de operatie heel veel oefende met het zo veel mogelijk alles met de rechterhand te doen, deed ik te veel met mijn rechterhand en -arm, waardoor die overbelast werd. Niet dat ik allerlei zware dingen ging doen met mijn hand, dat viel eigenlijk best mee, alleen de gewone dagelijkse dingen, maar blijkbaar deed ik toch te veel. Mijn rechter middelvinger begon erg veel pijn te doen. 18 jaar geleden had ik voor het eerst een peesschedeontsteking in mijn rechter middelvinger. Injecties met cortisonen hielpen destijds weinig. Ik heb toen hulp gehad van een handfysiotherapeut. Hij leerde mij een aantal oefeningen die ervoor zorgden dat ik de vinger weer goed kon gebruiken en de pijn verdween. Wel bleef de vinger een beetje dikker en kon ik hem net niet helemaal strekken. Jarenlang ging dit goed. Vanaf afgelopen dinsdag speelde de vinger behoorlijk op: veel pijn en buigen kon alleen met behulp van de andere hand en lang niet helemaal tot de palm van de hand.
Ook al lang geleden had ik peesproblemen bij mijn rechter elleboog, dat was nadat ik peesproblemen kreeg aan de middelvinger. Ik heb zowel een golfersarm (pijn aan de binnenkant van de elleboog) als een tennisarm (pijn aan de buitenkant van de elleboog) gehad, de golfersarm meerdere keren. Natuurlijk kreeg ik daar ook weer wat last van, ook door dezelfde overbelasting. Ik heb voor die elleboogklachten verder nooit enige therapie gehad, ze zijn alleen indertijd door de huisarts vastgesteld. Zij adviseerde toen het rustig aan te doen met de arm en geen zware dingen te tillen.
Sinds dinsdag doe ik het heel rustig aan. Ik zou kerstkaarten schrijven, maar daar ben ik niet aan begonnen: te veel pijn.
Ik doe de oefeningen van de handfysiotherapie en merk al verbetering. Ik heb weinig zin in nóg een operatie.
Door de pijn in mijn vinger merk ik helemaal niets meer van de carpaaltunnelsyndroom klachten in mijn rechterhand. Ik ben benieuwd of die nog weer terugkomen.
Over besparen en bezuinigen en over met pensioen zijn. En ook over leven in de huidige tijd!
vrijdag 23 december 2016
Post-operatie-bericht
Labels:
Gezondheid
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan.
Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hoe kun je dan blogjes tikken?
BeantwoordenVerwijderenJe bedoelt het hopelijk niet zo, maar dit komt er weer zo zuur uit. Sarcasme ten top. 'Beterschap' is meer op z'n plek.
VerwijderenGeheel terzijde: je tikt geen blogjes. De hele site is een blog. De berichten die erop staan heten geen blogjes.
@Zuinigaan: Je bent behoorlijk onthand (leuke woordspeling, niet zo bedoeld) :)
Laat je maar lekker verzorgen met kerst!
Suzanne
Schrijven met de hand is iets heel anders dan typen. Het typen wil beter dan het vasthouden van een boek of het snijden van groenten.
VerwijderenHad ooit een collega. Heette Henk. Had hetzelfde als jij. Na iedere operatie bleef hij lang weg en hij kon niets.
Verwijderendus dacht ik dat tikken ook niet kon
@Opnieuw: het herstel is heel verschillend. Volgens mijn huisarts was ik er wel 6 weken mee onder de pannen. Een oud collega van mij vertelde mij, dat hij na een week bijna klachtenvrij was. Bij mij was het na een week zeker nog niet over, maar het gaat nu echt de goede kant uit. Typen deed ik in de eerste dagen niet, toe deed ik vrijwel alles met mijn rechterhand en rustte de geopereerde hand in de mitella.
VerwijderenBij sommige operaties worden de zenuwen onbedoeld een beetje beschadigd en herstel van zenuwen duurt lang.
Sterkte joh!
BeantwoordenVerwijderenDat is veel bij elkaar. Beterschap
BeantwoordenVerwijderenbeterschap. Als ik het zo lees is rust houden en oefeningen doen wel het meest verstandig. En ook niet teveel blogjes tikken...
BeantwoordenVerwijderenBeterschap!
BeantwoordenVerwijderenheftig verhaal, sterkte.
BeantwoordenVerwijderenLastig vind ik een beter woord Mathilde, en het meest lastigste is dat zuinigaan alleen woont en dus alles zelf moet doen. Na verloop van tijd is de linkerhand weer okay maar inderdaad vooral de andere hand niet teveel belasten, ik weet uit ervaring dat je beide handen in je dagelijkse leven gebruikt. Ik dacht indertijd: o ik wordt rechts geholpen maar ik ben links. Komt dat even goed uit, nou vergeet dat maar!
BeantwoordenVerwijderen@Theda: het klopt dat je heel veel dingen met twee handen doet. Denk aan uien snijden. Met de ene hand houd je de ui vast en met de andere snijd je. Voor het open maken van potten, draaidoppen en dergelijke heb je twee handen nodig.
VerwijderenMijn voordeur klemt een beetje waardoor ik de deur met 1 hand moet aantrekken en met de andere hand de sleutel omdraaien.
Het viel me nu niet echt tegen. Ik wist dat het lastig zou worden. Ik heb ooit mijn linker pols gekneusd en kwam er toen achter hoe onthand ik was als rechtshandige met mijn linker hand in de mitella.
Ik ben afgelopen dinsdag geopereerd aan het carpaal en cubitaal tunnelsyndroom. Ook is een botje aan de buitenzijde van de pols verwijderd (het pisiforme botje) om ruimte te maken voor de pols- en elleboogzenuw. Jij bent al iets verder met het herstel dan ik. Beterschap en een goede Kerst.
BeantwoordenVerwijderenDank je, jij ook heel veel beterschap gewenst!
VerwijderenOok heb ik de pech dat ik linkshandig ben en links ben geopereerd. Gelukkig is mijn man gepensioneerd, dus die kan me veel uit handen nemen.
BeantwoordenVerwijderen