Ik had ineens, zonder dat ik er een oorzaak voor kon vinden, pijn aan mijn rechter vinger. Ik kon niets doen zonder pijn. Alleen in absolute rust had ik geen pijn. Tijd om zorgvuldig te onderzoeken waar die pijn precies zat!
De pijn zat in hele vinger, maar vooral ook ook in de palm van de hand.
Als ik op het rode gebied drukte, deed het behoorlijk pijn! Ook kon ik de vinger niet goed buigen, en als ik hem met hulp van de andere hand zo veel mogelijk boog, dan zat er geen beweging meer in en bleef de vinger in gebogen toestand "hangen". Mijn conclusie: een triggervinger of peesschede ontsteking.
Daar ben ik mee bekend.
Dit staat op Thuisarts.nl
Een triggervinger komt vaker voor bij:
- kinderen onder de 6 jaar;
- vrouwen; check!
- mensen tussen de 40 en 70 jaar; check!
- mensen met diabetes mellitus check!, reumatoïde artritis, te langzame schildklierwerking check! of jicht check!;
- mensen die bijvoorbeeld veel op een toetsenbord werken check! of pianospelen.
- mensen die een operatie hebben gehad voor het Carpaletunnelsydroom check!
Het is duidelijk dat ik zeker in de prijzen val als je kijkt naar mensen bij wie een triggervinger vaker voorkomt. Ik ben alleen niet een kind onder de zes en ik speel geen piano.
Ik vermoed dat er bij mij ook nog een andere factor een rol speelt: erfelijkheid. Mijn vader is aan verschillende vingers geopereerd en mijn moeder heeft jarenlang een duim gehad die dezelfde problemen vertoonde. Ze kon niet eens meer aardappels schillen!
Vanaf 1998 heb ik jarenlang klachten gehad aan de rechter middelvinger. Ik had pillen, verschillende pijnlijke injecties en niets hielp! De klachten bleven bestaan en dus ging ik in 2006 opnieuw naar de huisarts omdat ik echt te veel hinder had van die vinger. Er waren nog 2 opties over: operatie en handfysiotherapie. Een operatie brengt altijd risico's met zich mee en voor mij was het door mijn diabetes nog een tikkeltje riskanter. De huisarts adviseerde fysiotherapie bij een gespecialiseerde handfysiotherapeut, dus dat heb ik gedaan.
En met succes!
Ik kreeg oefeningen en massage van de handpalm voorgeschreven. De massage moest op de pijnlijke plek (die ik op de afbeelding rood kleurde) op de handpalm. Massage zorgt voor een betere doorbloeding en herstel van het weefsel. Na een aantal weken waren de pijnklachten weg, kon ik de vinger weer goed bewegen en had ik bij meting vergeleken met leeftijdsgenoten meer dan voldoende kracht in mijn rechter hand. Wel is die vinger altijd wat dik gebleven en ik kan hem net niet helemaal strekken.
Niet erg, ik kan er zonder pijn alles mee doen, en daar gaat het om!
Vier jaar geleden kreeg ik dezelfde klachten aan mijn linker duim. Ik heb geen medische hulp gezocht en ben meteen met oefeningen en massage gestart. Binnen een paar dagen kon ik de duim weer normaal gebruiken en was de pijn helemaal over. En dat bleef zo!
Nu, met de rechter wijsvinger, deed ik hetzelfde. Geen huisarts gezien. Na een paar dagen was het weer over! Ik ben een goedkope voor de zorgverzekering, tenminste voor deze klacht! Geen medische hulp, geen injecties, geen operatie, geen fysiotherapie, helemaal niets! Ik blijf voorlopig vrij intensief oefeningen doen en masseren. Ik heb door mijn ervaringen van 4 jaar geleden goede hoop dat de klachten wegblijven.
Kijk, zo hoort het ook eigenlijk. Je lijf leren kennen, met zijn gebreken en leren hoe je er mee om kunt gaan, ipv ingrepen, injecties of medicatie. Lichaamswijs noem ik dat.
BeantwoordenVerwijderenGoed dat je het zo op kan lossen. Mijn moeder had jaren geleden ook een triggervinger maar die bleef krom staan ook met en na fysio en thuis oefeningen doen. Dan rest alleen de operatie.
BeantwoordenVerwijderenIedereen is verschillend. Voor mij is het een geweldige oplossing, maar dat zal niet voor iedereen gelden. Er zijn ook mensen die na 1 injectie van hun klachten af zijn. Dat was bij mij absoluut niet zo.
VerwijderenJe doet het net als ik...zelf uitzoeken(vroeger in boeken nu op internet) en pas als je er niet uitkomt of het niets oplost naar de dokter. Ik verbaas me soms over mensen die vaak naar de dokter gaan, de cijfers die ik daarover soms hoor vind ik schrikbarend hoog. Vorig jaar had vriendin contact opgenomen met mijn huisarts, die toen op huisbezoek kwam. Ik had een knobbel in borst. Wat volgens mij een vetbult was, en dat vond de huisarts ook. Twee maanden later was het weg. Hopelijk heeft die vriendin nu wat meer vertrouwen in mijn eigen inzicht wanneer ik wel naar de dokter ga.
BeantwoordenVerwijderenGroet,Greet
Ik ben het deels met je eens, inderdaad niet te snel naar de huisarts er zijn veel mensen die de zorg nodeloos duur maken.
VerwijderenDat laatste vind ik echter tricky. Ik had ook een bult in mijn borst een paar jaar geleden. Dan ga ik echt niet zitten wachten of het vanzelf weg gaat. Het was gelukkig niks, maar ik vorm me daar niet graag zelf een oordeel over. Hoe eerder je erbij bent hoe beter denk ik dan maar. Een huisarts kan zich ook vergissen. Ik zou jouw werkwijze dan ook aan niemand aanraden. Ik heb het aan mijn vader gezien, ook veel te lang gewacht met naar de specialist gaan. Wel een jaar later dood door kanker door een veel te late behandeling. Je kunt ook te ver gaan.
Ik ben het volledig met Ineke eens. Zuinigaan herkende het probleem en wist hoe dat aangepakt moest worden, prima! Maar met een knobbel in je borst moet je meteen naar de arts gaan. Mijn ima dacht ook dat het zomaar een "bultje" was.......... Aan een triggervinger ga je niet dood maar aan borstkanker sterven veel mensen!
VerwijderenIk zou met een knobbel in de borst de huisarts raadplegen. Ik heb kwetsbare pezen, daar wil ik nog wel eens zelf mee dokteren als ik klachten heb die wijzen op een triggervinger, ontsteking van de achillespees, een tennisarm of een golfersarm. Daar heb ik ervaring mee, soms helaas ruime ervaring.
VerwijderenMocht het met zelfzorg niet beter worden, dan stap ik alsnog naar de huisarts.