Weer aan het werk, hoe is dat nu?

Omdat de sollicitatieprocedure voor mijn opvolger vlak voor de zomervakantie niet naar wens verliep en er na de zomervakantie opnieuw begonnen moest worden met werven, heb ik in juli aangegeven dat ik best nog wat langer door wilde werken, mocht dat nodig zijn.

Ook op de dag van mijn afscheid, op 18 oktober (naar later bleek mijn 1e afscheid, een volgend komt nog en ik heb geen idee hoe dat er uit gaat zien), toen mijn opvolger vlak voor mijn feestje met zijn instemming zijn ontslag kreeg, heb ik gezegd dat ik geen probleem had met langer doorwerken.

Als ik het over zou kunnen doen, zou ik geen aanbod meer doen en afwachten tot ze mij vragen om terug te komen. En als dat niet nodig was, ook prima. Ik leek nu zo hard te willen, dat mijn teamleider en de functionaris van P&O het kennelijk niet nodig vonden iets te regelen dat voor mij financieel acceptabel was. In de eerste twee weken dat ik weer werkte, was het totaal onduidelijk wat ik kon verwachten. Ik kreeg bijna 2 weken na mijn doorstart een arbeidsvoorwaardengesprek en dat kwam neer op 19% inleveren van mijn huidige loon, maar wel een contract tot 1 maart, waarbij ik de hele maand februari vakantie zou kunnen nemen. De mails die op mijn weigering van dit aanbod volgden,  boden ook niet de voorwaarden waar ik op zat te wachten: minder verlof, een kortere aanstelling dan in het eerste gesprek besproken, dus ook een maand minder salaris.
Ze hadden geloof ik het idee dat ik het werk ook wel als een soort vrijwilligerswerk wilde doen en dat voortzetting van de huidige arbeidsvoorwaarden nergens voor nodig waren. Dus onder het motto: ze wil toch wel, kunnen we wel honderden euro's korten ten opzichte van het eerdere salaris. En ik besloot dat het werk dat ik deed en doe fatsoenlijk betaald moet worden en ik laat me dus niet afschepen.  Uiteindelijk bereikten we een akkoord en kreeg ik de toezegging dat de voorwaarden zouden blijven zoals ze waren. Maar een contract heb ik nog steeds niet, het is op vrijdag 16 november toegezegd, maar is nog niet bij mij thuis op de deurmat gevallen.  Dus formeel ben ik nog steeds tot en met 5 december in dienst.

Nu werk ik dus in de periode die eerst mijn vakantie zou worden. Ik heb puin geruimd en brandjes geblust (figuurlijk dan 😃). Dat was nodig omdat diegene die mij eerst zou opvolgen alles uit zijn handen had laten vallen en er een aantal stukken in een kast gestopt waren die gewoon afgewerkt hadden moeten worden. Ook waren er mails blijven liggen die nodig beantwoord hadden moeten worden.
Sommige mensen vragen mij of ik het moeilijk vond om de knop weer te moeten omzetten, maar ik had nog helemaal geen knop omgezet. Al voor de zomer was er onduidelijkheid over mijn opvolging en toen bleek dat de opvolger die rond half september aangesteld was helemaal niet goed op zijn plek was bij ons, heb ik mij zorgen gemaakt over hoe het verder moest. Zonder een goed ingewerkte opvolger zou er van alles tussen wal en schip vallen en het voelt nu heel goed dat ik dat in goede banen leid. Als de nieuwe ingewerkt is, dan kan ik met gerust hart opstappen.

En dan kom ik ook niet weer terug, dan is het echt genoeg geweest.
Ze zorgen maar voor een andere taakverdeling zodat er geen grote problemen ontstaan als mijn opvolger langdurig afwezig is. Ze waren nu gewend dat ik 19 jaar lang alleen maar heel kort ziek was en dan vanuit huis ook nog wel dringende zaken afhandelde.
Dat deels doorwerken tijdens ziekte is het nadeel van bereikbaarheid thuis van werkmail, netwerk en ICT applicaties die nodig zijn voor het werk. Ik kan vrijwel alles thuis doen. Dat is enerzijds prettig als er ijzel ligt of er op een andere manier sprake is van een weeralarm, of als de verwarmingsketel in het gebouw weer eens kapot is, maar het is ook een valkuil.