Kleinkinderen
Met mijn baby-kleindochter gaat het uitstekend! Dat is een pak van mijn hart. Ze groeit goed en doet het prima. Er zijn door de kraamzorg en andere zorg geen zorgwekkende ontwikkelingen gemeld.Ik krijg regelmatig filmpjes en foto's, ook van de andere kleinkinderen, waarmee het ook goed gaat.
De peuters moesten eerst wennen aan het altijd thuis zijn. Geen andere kinderen op kinderdagverblijf meer om mee te spelen, alleen elkaar zagen ze regelmatig. Ook leuk, ze kennen elkaar goed en zitten op hetzelfde kinderdagverblijf.
Kinderen
Mijn dochters en schoonzoons proberen zoveel mogelijk werk en opvang te combineren. Dat is soms heel vermoeiend, maar hopelijk is het eindig en mogen de kleintjes na 28 april weer lekker spelen in het kinderdagverblijf. Ze zijn daar 3 dagen per week, maar nu even niet. Het thuiswerken zal nog wel even blijven, vermoed ik. Thuiswerken wordt een stuk gemakkelijker als er geen peuter in de buurt is.En ik?
En hoe gaat het met mij?We zijn nu dag 34 van de intelligente lockdown.
Het gaat eigenlijk verbazend goed, dat alleen zijn. Nu ben ik een introvert type, een einzelgänger, een type dat bepaald niet opbloeit in grote gezelschappen, dan wil ik al snel gráág weer weg! Dat heeft ook met mijn gebrekkige gehoor te maken, waardoor het voor mij al snel vermoeiend is, zo veel pratende mensen in de buurt.
Ik kan goed alleen zijn en mijzelf vermaken. Dat neemt niet weg dat ik soms een baaldag of een baalochtend heb. Dan vind ik het niet meer zo leuk en hang ik een beetje lusteloos achter mijn PC en zit ik soms een hele ochtend in pyjama.
Maar ach, dat duurt niet zo lang en dan vind ik, dat ik naar buiten moet, gewoon even in de frisse lucht en dan fiets ik een stukje. Meestal fiets ik 2x 30 minuten, maar op zo'n baaldag ook wel eens 1x 45 minuten. Dat "mag" van mijzelf, even een baaldag en iets minder bewegen.
Verder zit ik als het even kan dagelijks een uurtje buiten in mijn tuin in de zon te lezen, ook gisteren toen het ineens nogal koud was. Goed ingepakt kan dat best!
Waar ik wel moeite mee heb, is de uitzichtloosheid en de onzekerheid van deze crisis. Is er pas ergens in het volgende jaar een vaccin beschikbaar en betekent dit dat ik nog minstens een jaar als een soort kluizenaar moet leven? Of is het al eerder veilig voor mij en kan ik weer lekker gaan zwemmen en naar de bibliotheek, naar de film of wat dan ook?
Want om eerlijk te zijn vind ik even een kluizenaarsbestaan geen probleem, desnoods een aantal maanden, maar als dat voor járen moet, nou dat is een totaal ander plaatje.
Ik weet niet of ik dat trek!
Bijzonder dat je schrijft, dan kunnen ze misschien weer spelen op het kinderdagverblijf.
BeantwoordenVerwijderenVan mij mogen ze de scholen dichthouden tot na de zomer. Als iets normaal al een bron van bacterien is.... Kinderen houden geen afstand, niezen hoesten en kwijlen op elkaar en die kleintjes moeten gebracht en gehaald worden.
En tuurlijk kindertjes met ziekverschijnselen zouden dan thuis moeten blijven. Maar je hebt altijd mensen die denken, ze heeft altijd een snotneus of ik breng ze gewoon kan ik misschien wat werken.
Nee liever dat ze eerst bezig gaan met de bedrijven die omvallen door het niet verstrekken van kredieten omdat je een pand hebt, dat moet je eerst opeten, onmogelijk want wie koopt er nu een bedrijfspand, of omdat je een BV bent, ohw dus dat personeel krijgt straks dan maar geen salaris en gaat rechtstreeks de ww in?
Die kinderen zijn buigzaam.Kunnen thuis spelen, leren en zelfs een jaartje vertraging ooplopen. Dat doen ze dan gewoon allemaal.
De "onzichtbare" kinderen moeten overigens wel beter gezien worden. Maar ik denk dat je als leraar 95% weet wie dat zijn.
psst... de mensen die werken in die bedrijven en die kleine kinderen hebben.... hoe ga je ervoor zorgen dat die weer aan de slag kunnen als de scholen en kinderopvang dicht moeten blijven...?
VerwijderenShifts. Dan papa dan mama.
VerwijderenDit is alleen voor alleenstaanden niet mogelijk.
Beter elke dag 4h werken dan helemaal niet.
Ik ga echt kapot aan het zorgen voor mijn peuter en dreumes gecombineerd met mijn (nu thuis-) werk. Thuis spelen en leren klinkt heel leuk, maar wie gaat dat begeleiden dan? Ik of mijn man kan niet zomaar even stoppen met werken. Vanwege de hypotheek, maar ook vanwege het belang van ons werk. Wie gaat mijn werk doen als ik een jaar met de kinderen zit of overspannen raak terwijl ik beide probeer te doen?
VerwijderenEr hapert iets aan een maatschappij die niet optimaal kan functioneren zonder dat zelfs zuigelingen naar een dagverblijf worden verbannen.Ja, ik begrijp het: gezinnen kunnen van 1 salaris niet rondkomen. Maar waarom is dat? Is het omdat ouders het in hun hart zo wensen, omdat huren en hypotheken zijn berekend op dubbele inkomsten, omdat het belastingsysteem 2-verdieners bevoorrecht over 1-verdiener gezinnen,
Verwijderenomdat thuisblijfmoeders een slechte pers hebben? Geloven de mensen werkelijk (en waar zijn de bewijzen) dat kleine kinderen belang hebben bij lange uren in een lawaaierige omgeving? Ik heb er mijn twijfels over. Mijn dochter woont in N Spanje, is getrouwd met een Spanjaard en heeft 2 jonge kinderen. Al meer dan een maand lang zitten ze met hun allen binnen op de 6e verdieping met een klein balkon. En beide ouders slagen er nog in on-line wat betaald werk te verrichten. En de kinderen passen zich aan… .. De jongste is eindelijk zindelijk geworden, voor de oudste stuurt de school wat werk, de zusjes vormen nu een hechte bond, er wordt gespeeld en voorgelezen, er wordt beter gegeten en geslapen en er is in de ochtend geen gehaast. Thuisblijven doet kleine kinderen geen kwaad. Wat de toekomst inhoudt voor de ouders is een andere zaak.
Wanneer werk thuis gedaan wordt, kun je werk en zorg voor kinderen inderdaad in zekere mate combineren. Kleine kinderen slapen en naarmate ze minder slapen kunnen ze zichzelf ook af en toe wel bezig houden. Zeker wanneer er twee ouders in het gezin zin zou je - mits er een rustige ruimte is in huis - wel een eind kunnen komen met werken in shifts, denk ik.
VerwijderenThuisblijfouders die nul werken zijn in zo'n geval niet nodig, denk ik.
Máár.... dit is wel echt een hypothetisch geval. Vaak is er sprake van werk buiten de deur en zijn uren niet flexibel in te delen. Dan heb je meteen een probleem.
Daarnaast vermoed ik overigens dat dit eventuele werken in shifts wel ten koste van andere zaken. De relatie, het huishouden etc. Want laten we eerlijk zijn: het zijn best veel taken. Ook als je met twee ouders bent en ook als die beide ouders niet fulltime werken.
Ik denk dat als mensen tijd hadden voor sport vrijdagmiddagborrels, date time, uit eten met vrienden vakantie festivals.... ze nu toch wel tijd moeten hebben voor kids werk en huishouden....
VerwijderenMaar er moet wel een wil zijn om die weg te vinden...
Wij wilden graag ouders worden, kochten daarom een huis in een lagere prijsklasse waardoor wij zouden kunnen leven van 1 (echt niet hoog) salaris. Onze dochter is thuis opgegroeid, wij hadden geen oppas, ze ging niet naar kinderdagverblijf of BSO, wij waren er zelf voor ons kind. Studiedag? Geen probleem, ik was thuis en zij bleef ook gezellig thuis. Werd er iets op school georganiseerd en er was hulp van ouders nodig? Ik was altijd beschikbaar, zo kreeg ik heel veel mee van wat mijn dochter op school mee maakte. Ze is nu 25, en zegt dat zij het, mocht ze ooit kinderen mogen krijgen, precies zo wil doen. Ik verbaas me echt over al die ouders die het maar lastig vinden dat ze nu zelf voor hun kind moeten zorgen. En dan ook nog moeten thuis werken. Zonder erbij stil te staan dat zij zelf hebben gekozen voor en-en-en. In plaats van a: een kind, en er dus voor zorgen dat je daar tijd voor hebt, of b: geen kind en daar nu bij het thuis werken dus geen "last"van hebben.
VerwijderenHoi Anja, geen ouder heeft gekozen voor veeleisende baan en kinderen thuis door corona. Ik heb met ze te doen, mijn dochter is gelukkig zo oud (17) dat ze zelfstandig werkt. Maar als ze op de lagere school nog was, was het lastiger geweest hoor. Het is fijn dat jij terug kunt kijken op een keuze die bij je past. Ik was alleenstaande ouder en werkte drie dagen per week. En ik hielp ook met alles op school mee....Ik heb echt te doen met de werkende ouders met kleine kinderen nu. Groet, g
VerwijderenHier precies hefzelfde. Ik werk nog 50% buitenshuis maar de rest vd tijd ben ik thuis. Ik ben een introvert persoon en nu krijg ik dus minder prikkels waardoor ik een stuk rustiger ben in mijn hoofd. Veel wandelen en ik ben het onkruid in de gemeenschappelijke voortuin aan het verwijderen. Net als jij vindt ik dit voor even geen probleem maar jaren, nee dat nu ook weer niet. Hopelijk snel een vaccin.
BeantwoordenVerwijderenEr kan ook een medicijn gevonden worden wat goed werkt. Dit kan sneller gaan dan het vaccin. Dan kun je het misschien toestaan dat mensen ziek worden, en dat de mensen die er veel last van hebben dan met medicatie genezen moeten worden is oké.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je contact hebt met je kinderen en kleinkinderen.Echt kluizenaar ben je niet, met dat contact en je dagelijkse fietstocht. Ik ben jaloers op je.
BeantwoordenVerwijderenIk moet bekennen dat ik het kluizenaarsleven ook voor jaren nog wel zie zitten... Maar de bibliotheek mis ik wel!
BeantwoordenVerwijderenNou Nicole ik ook hoor
BeantwoordenVerwijderenIk heb een man die alzheimer heeft. De opvang is nu al drie weken gesloten en hij gaat per week zienderogen achteruit. Er komt nu geen zinnig woord meer uit. Hij leeft nu in een andere realiteit. En dan te bedenken dat dit nog wel weken kan duren.
BeantwoordenVerwijderenDeze zorg lijkt me voor jou heel zwaar! Met dagopvang had je tenminste wat momenten om bij te komen en dat valt nu weg!
VerwijderenNet wat Aaf zegt: jij hebt het nu wel heel zwaar. Vreselijk om je partner zo snel achteruit zien gaan. Sterkte!
VerwijderenBeste Gaertsje, kun je niet ergens aan de bel trekken? Ik weet van ouders met kinderen met zorg dat er toch een oolossing was. Ik zou je man en jou ook zo gunnen dat er wat beters kan. Sterjte, groet, g
VerwijderenWat een moeilijke situatie voor jou.Ik wens je veel sterkte.
VerwijderenPaar dagen geleden buurvrouw gesproken vanaf onze balkons. We vonden het thuisblijven allebei heerlijk. Van haar mocht het nog wel weken doorgaan, van mij nog wel maanden. Ze moest naar binnen omdat haar skypeborrel begon. Ook mijn moeder in een verzorgingshuis kan eindelijk rustig op haar kamer blijven, al wordt de druk opgevoerd toch weer gemeenschappelijk te gaan eten. Ze wordt ondervraagd met suggestieve vragen als: “mist u het niet even een praatje te maken?” Natuurlijk vindt ze het wel leuk even een praatje te maken, maar wel graag met iemand die ze zelf kan kiezen. Dat kan nu geen enkele bejaarde die alleen woont dus daar heeft ze vrede mee. Ondertussen is er wel weer iemand dichtbij geweest onder de noemer ‘even lekker bijpraten’ met het excuus dat die 3 dagen eerder negatief getest was.
BeantwoordenVerwijderenZuinigaan,
BeantwoordenVerwijderenJe ene dochter is toch niet bevallen die heeft toch bevallingsverlof en hoeft toch helemaal niet te werken. Zij hoeft dus toch alleen maar voor haar kinderen te zorgen. Zij hoeft zich toch niet druk te maken over haar werk over hoe dat thuis moet.
groet an
Die dochter heeft 2 banen, bij de ene heeft ze geen verlof. Dat is een freelance baan.
VerwijderenTwee banen en twee kinderen, en dan piepen dat ze niet weet hoe ze de ballen hoog houdt?! Prioriteiten stellen, zou ik zeggen, en dat horen de kinderen te zijn!
VerwijderenEven voor de duidelijkheid: het zijn parttime en vrij slecht betaalde banen. Er moet ook brood op de plank komen en de vader heeft ook een deel van de zorg.
VerwijderenGelukkig weten we niet,hoe alles in de toekomst gaat verlopen. Ik denk wel dat er onvermoede kracht en creativiteit bij veel mensen aanwezig is.
BeantwoordenVerwijderenMijn dochter (13) en ik hebben ook minder moeite met de sociale isolatie en we vermaken ons prima alleen. Voor mijn man (extravert en veel energie) is het duidelijk lastiger.
BeantwoordenVerwijderenHoewel ik heus wel denk dat we het gaan volhouden (wat moet je anders), krijg ik wel een naar gevoel bij de gedachte dat het nog vele maanden kan duren. Het is allemaal zo ongrijpbaar.
Ik lees dat je moeite hebt met je gehoor in groot gezelschap. Jij hebt toch een hoorapparaat. Mij wordt geadviseerd een hoorapparaat te nemen. maar ik vind het een moeilijke beslissing. Het is niet niks 2 hoorapparaten achter je oren de hele dag. Ik begin nu toch weer meer te twijfelen als het toch nog een probleem geeft in grote gezelschappen. Groetjes, Anna.
BeantwoordenVerwijderenMet hoortoestellen hoor ik een stuk beter dan zonder!
VerwijderenHoortoestellen maken alles luider, niet alleen dat wat je wilt horen. Het werkt (voor mij) gedeeltelijk.
VerwijderenAnna, je kunt het gewoon eens uitproberen, daar heb je recht op bij iedere audicien. Zelfs om verschillende apparaatjes te proberen. Er zijn ook apparaatjes voor in het oor, die bijna niet zichtbaar zijn.
VerwijderenEn waarom is het ‘heel wat’ als je 2 apparaten achter je oor hebt hangen? Dat is niets meer dan valse ijdelheid. Geen haan die er naar kraait dat een wat heer of dame met een gehoorapparaat loopt, zeker niet bij een oudere. Of denk jij er zelf iets raars of lelijks bij als jij een ander met een apparaatje ziet lopen? Natuurlijk niet. Mijn man is niet oud en heeft apparaatjes, lekker goed zichtbaar ook met zijn korte haar. Maakt dan uit? Geen barst, zonder apparaat zou hij niet kunnen werken of bellen. Het is pas ‘heel wat’ als je door gehoorverlies niet meer kunt meekomen.
Dus niet zo piepen en gewoon uitproberen, kan je daarna gewoon een weloverwogen keuze maken. Bedenk wel dat er veel variatie in apparaatjes zit. Je hebt supersimpele en goedkope dingen, maar ook echte high tech apparaatjes waar je op een app verschillende programma’s hebt (voor bv luisteren in groepen of in een drukke omgeving) en waar je geluid van telefoon of tv rechtstreeks in je apparaatje kunt streamen.
Oh nee, ik bedoelde niet dat ik het verschrikkelijk vind dat iemand ziet dat ik hoorapparaatjes heb maar dat ik het zelf misschien lastig vind om deze apparaatjes iedere dag achter mijn oren moet dragen. Irriteren die dopjes niet in je oren vraag ik mij af. Ik vind het heel moeilijk om een beslissing te nemen. Toch bedankt voor de uitleg die je mij gaf annoniem. Ik ga het misschien dan maar eens uitproberen.
VerwijderenAls het goed is, dan irriteren de dopjes niet. Ik heb al ruim 12 jaar hoortoestellen en ik heb daar helemaal geen last van. Ik heb nu mijn 2e paar hoortoestellen in zowel bij het eerste als het 2e paar kreeg ik te grote oordopjes aangemeten. Die deden na verloop van een aantal uren pijn. Dus hoortoestellen in een doosje en de volgende dag direct teruggegaan om kleinere oordopjes. Je kunt mijn hoortoestellen hier bekijken: https://zuinigaan.blogspot.com/2015/11/nieuwe-speeltjes.html
VerwijderenMijn jongste dochter heeft vanaf haar derde een gehoorapparaatje, ze is nu 42. Ze is aan een kant doof (nijs aan te dien) en in haar goede oor heeft ze dus het apparaatje.
VerwijderenZe heeft er, behalve in de 2E klas van de middelbare school, nooit een probleem van gemaakt en nooit geklaagd!
Bedankt voor de uitleg. Hier kan ik mee verder. Groetjes, Anna.
VerwijderenVoor extraverte mensen is deze periode een ramp. De introverten hebben er weinig moeite mee. Zij zijn altijd degenen die zich het meest moesten aanpassen en kunnen nu 'ns stoom afblazen.
BeantwoordenVerwijderenIk ben ook een introvert type en ik vind de rust die er overal heerst heerlijk. Mijn agenda is leeg en ik heb een stuk minder last van allerlei prikkels en dus minder moe in mijn hoofd. Normaal gezien kies ik mijn sociale contacten zorgvuldig en ik mis het wel dat ik hen niet kan zien. Als de reden achter deze rust niet zo vreselijk zou zijn, zouden we wat mij betreft wel zo mogen doorgaan. Die ratrace die er was is voor niemand goed.
BeantwoordenVerwijderenDaar heb ik het vorig week ook eens met iemand over gehad. Ik ben ook introvert. Van het weekend stond ik op een avond voor het open raam. En bedacht ik me dat ik de rust heerlijk vond. Normaal gesproken doe ik ramen op zulke "mooie" dagen altijd dicht. Veel te veel menselijk lawaai. Ik vind de rust heerlijk en ik heb me lichamelijk al tijden niet zo goed gevoeld! Psychisch is het natuurlijk dubbel. De rust doet me erg goed maar daar tegenover staat natuurlijk de knagende onzekerheid over de toekomst. Ik hoop dat we straks een middenweg kunnen vinden tussen dit introverte leven en het extreem extraverte leven van voor maart 2020. Misty
VerwijderenIk ben ook introvert, en ben haast jaloers op al die mensen die al ruim 4 weken thuis mogen zijn. Mijn werk is alleen maar veel drukker geworden, en dat zal waarschijnlijk nog lange tijd zo blijven.
VerwijderenMijn zoon was al een paar maanden toen hij gehoorapparaten kreeg.Anders hoort hij erg wei ig hij is slechthorend. Hier nog nooit rare opmerkingen over gekregen. Het is een uitkomst.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat het goed gaat met de baby. Maar lijkt me voor jou vreemd om haar nog niet echt te hebben gezien en vastgehouden. Hoop dat dit spoedig weer mag en kan.
BeantwoordenVerwijderen