zondag 26 september 2021

Mijn beeld van mensen met obesitas

Ik moet jullie verklappen dat ik mensen met obesitas, met een BMI van meer dan 30, over het algemeen lelijk vind. Mensen met een beetje overgewicht: prima, beter dan mensen die broodmager zijn, maar echt veel te zware mensen vond ik lelijk.
Nu klopt dat wel met het beeld van dat ik van mijzelf heb. Ik vond mijzelf ook altijd niet om aan te zien. En ik schaamde mij voor mijn dikke armen en mijn vetrollen. Gewoon niet in de spiegel naar kijken, was het devies jarenlang. Als ik naar mijzelf in badpak keek, dan durfde ik niet meer naar het zwembad. Ik durfde mijzelf nauwelijks meer te vertonen en ik was vol bewondering voor dikke mensen die schijnbaar zonder enige gêne het water in gingen. Ik ging wel, met in mijn achterhoofd dat bewegen goed was en dat ik mijn gezondheid zou schaden als ik thuis op de bank bleef zitten.

Twee jaar geleden schreef ik over mijn "zwabberarmen (- klik hier voor de blog)", armen met nogal wat los weefsel aan de binnenkant. Mijn armen zijn nu een stuk dunner dan toen ik dit bericht schreef en ik realiseer me dat ik niet zo zeer moeite had met het zwabberweefsel, maar véél meer moeite had met de omvang van mijn armen met mijn BMI van destijds 35. Ik schaamde mij voor de omvang van die armen. Dat deed ik ook al op mijn 8e, toen ik foto's zag van mijzelf in een mouwloos bloesje: ik vond dat ik afzichtelijk dikke armen had.

Ik ben in het afgelopen jaar nogal intensief met mijn overgewicht bezig geweest en als ik nu om mij heen kijk, dan zie ik veel dikke mensen, heel veel! Het lijkt wel of het me nu veel meer opvalt. Kinderen, jongeren, ouderen en alles daar tussen in!  En ik vind ze lelijk! Dikke kinderen zijn nog wel ok, maar dikke volwassenen!

En wat ik ook merk, is dat bestaande vooroordelen bij mij ook net zo hard toeslaan. Mijn beeld van dikke mensen is:  minder doorzettingsvermogen, dommer en luier dan de gemiddelde mens. Ik weet heel goed dat het beeld niet klopt en dan toch is dat mijn vooroordeel.
Toch vreemd vind je niet?
Waarschijnlijk is het vooroordeel zozeer verspreid dat ook ik er in geloof, ook al weet ik wel beter!

Betrap jij jezelf op dergelijke vooroordelen?

PS op 28 september
Na alle reacties nog een naschrift van mij.
Ik vond mezelf als mens met een gewicht van meer dan 100 kilogram lelijk, of in ieder geval absoluut niet mooi. Maar ............. dat ging alleen over uiterlijk en een mens is véél meer dan alleen een uiterlijk en dat geldt natuurlijk ook voor mij.
De andere kant is dat ik mijzelf als persoon echt wel OK vond en vind.
Ook ben ik er trots op wat dat lichaam, mijn lichaam, allemaal presteerde: 2 gezonde, fijne kinderen baren, rond mijn 30e lange fietstochten maken waarbij ik gemiddeld een maand lang ruim 100 kilometer per dag fietste. In mijn jeugd lange wandelingen maken. Ik heb bij elkaar opgeteld duizenden uren gezwommen. Ik kan er van alles mee en dat lichaam houdt het al bijna 69 jaar vol.
Dat is heel wat waard!
En het uiterlijk is in mijn beleving van ondergeschikt belang!

71 opmerkingen:

  1. Weet je wat erg is Aaf,als je opmerkingen hoort die mensen tegen elkaar maken over hoe je er uiziet. Dit gebeurde een paar dagen geleden weer eens. Ik ben dik maar niet enorm en doe mijn best er leuk uit te zien.
    Toch heb ik zulke vooroordelen ook wel, bij echt enorm dikke mensen die in een scootmobiel rijden bijvoorbeeld. Maar ook over vrouwen met veel makeup op hun gezicht die op hoge hakken strompelen. Of mannen die duidelijk veel uren in de sportschool doorbrengen.
    Daar ben ik niet trots op en probeer het niet te doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. https://www.google.nl/search?q=you+are+putting+my+health+at+risk&client=safari&hl=nl-nl&prmd=nimxv&sxsrf=AOaemvIx2aqHvY-r_5jr7k2YULDQy2AkjQ:1632634864067&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=2ahUKEwjXh_vo9pvzAhWSyaQKHWoWAEsQ_AUoAnoECAIQAg&biw=320&bih=454&dpr=2#imgrc=jKPM7P8dvZkDyM Dit vooroordeel daar ligt alles in besloten. Ja ik vind het er vaak ook niet uitzien. En denk dan ; Waarom doe je er niks aan. Al heb ik zelf ook wel tegen de honderd kilo gezeten. En lang rond de tachtig. Als anderen dan weer hard oordelen ga ik daar wel tegen in. Dikke kinderen vind ik afschuwelijk om te zien. Maar dan vind ik vooral de ouders verschrikkelijk ; Waarom douw je je kind nu al zo vol . Wat leren ze hier van. Vraag ik me dan af. Die vind ik echt loosers in de opvoeding. Er komen er steeds meer. Zo triest.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is niet zo dat alle kinderen met overgewicht slechte voeding krijgen. Ik was als kind te dik omdat ik een enorme eetlust had en heel weinig bewegingsdrang. Ik zat het liefste op mijn krent en moest van artsen op dieet en op gymnastiek om meer te bewegen.
      Mijn ouders hebben enorm hun best gedaan om te zorgen dat ik een gezond gewicht zou krijgen, maar dat lukte niet heel goed. Ze hebben er waarschijnlijk wel voor gezorgd dat ik niet extreem dik was, maar dik was ik wel en dat bleef ik als kind ook.
      Mijn kleindochters zijn het omgekeerde van mij als kind. Zij zijn aan de magere kant, hebben weinig eetlust en bewegen heel veel. Die zijn constant aan het bewegen: klimmen, springen, rennen en noem maar op!

      Verwijderen
    2. Tuurlijk. Dat kan ook gelden voor volwassenen. Bij vliegt het er aan of er af door de gluten . Ik kijk dan ook naar de inhoud van de bij behorende winkelwagentjes en waar ze wel heel vaak mee in hun muiltje rond lopen. Op een hele smerige manier. Voor dat ik “ intern oordeel “. Het zou al heel wat schelen als ze rustig lieten zitten om er van te kunnen genieten. Ik vind het vreselijk om aan te zien. Zo , n heel kleintje met een enorme ijsco die voor gesleept wordt. En dan ook uitgescholden dat het niet op let. En door eet.

      Verwijderen
  3. Nee het verhaal van te veel eten en weinig bewegen geloof ik niet. Ik verbaas me wel eens,dat een hart het aankan om altijd voor zoveel gewicht te kloppen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bestaan er veel te dikke mensen die gezond eten en geregeld bewegen? Die komen bij de dokter en die zegt: je eet gezond en beweegt voldoende, maar toch ben je te dik. Ik heb er nooit zoiemand gezien.

      Verwijderen
    2. Jawel ze bestaan. Net zoals niet alle slanke mensen gezond eten en voldoende bewegen.Slanke mensen worden ook ziek. Was het maar zo simpel.

      Verwijderen
    3. Natuurlijk bestaan die wel! Door gezond eten en geregeld bewegen val je niet automatisch af, je zult ook minder moeten eten dan dat je lichaam nodig heeft om zichzelf in stand te houden. Anders val je geen gram af. Alleen als je minder eet dan je nodig hebt, gaat je lichaam je vetvoorraden aanspreken. Door onze evolutie zijn mensen zó gemaakt dat het lichaam die vetvoorraad graag houdt voor slechte tijden, tijden van hongersnood en zo. Het lichaam gaat niet slordig om met de kostbare voorraad vet, ook al heb je er toevallig veel te veel van. Het is een soort overlevingsmechanisme.

      Verwijderen
    4. Zo iemand ben ik. Voedingspatroon en beweegpatroon al weer jaren uitstekend, maar door voedingsstoornis van vroeger met jojo-en veel aangekomen en dat wreekt zich nog steeds.De stofwisseling is zich steeds zuiniger gaan afstellen. Voel me zeer gelukkig dat ik nog steeds goed gezond ben en dat is mijn motivatie om vol te houden, want als ik alleen naar weegschaal en kledingmaat keek, zou ik zeer ontmoedigd raken.

      Verwijderen
    5. Dat is nu juist waarom je niet gelijk met looser mag oordelen. Er zijn zoveel ziektes en medicijnen waar mensen heel dik van kunnen worden. Prednison bij voor beeld. Of een verpeste darm flora door antibiotica. En moeten ze dat dan uitdragen met een stickertje op hun voorhoofd om “ gezien te worden ? ?

      Verwijderen
  4. Toen ik zo juist je stukje las ontplofte ik haast van woede.Hoe durf je te zeggen dat dikke mensen lelijk zijn.Alleen het om het feit,omdat je zelf een X-aantal kilo's bent kwijt geraakt heb je niet het recht om andere mensen te bekritiseren om hun gewicht.
    Je weet niet wat er achter schuilt.Ik ken ook volle mensen die door medicatie zwaarder zijn geworden.
    Maar jij hebt het recht niet om andere volle mensen lelijk te noemen.
    Bij dit soort opmerkingen vraag ik het liefst om een teiltje.Ik word hier kots misselijk van.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lees je wel goed? Ik heb jarenlang een BMI gehad van net iets boven de 40. Ik schrijf, dat ik mijzelf als echt dikke vrouw ook heel lelijk vond, waarom zou ik dat van anderen niet mogen vinden?
      Ik schrijf er ook nog bij dat ik vind dat ik bevooroordeeld ben in mijn blik op enorm dikke mensen.

      Verwijderen
    2. Weer iemand die niet goed kan lezen.....

      Verwijderen
    3. @Aukje: ik lees niet dat dikke mensen lelijk zijn, wél de mening: ik VIND dikke mensen lelijk. En volgens mij gaat dit stukje nou juist over dit (voor)oordeel...

      Verwijderen
    4. Wat ik laatst ook al schreef op deze blog: mensen lezen zo hier en daar een woord, vullen de rest in en worden vervolgens woedend. Al tig keer meegemaakt.

      Verwijderen
  5. Heeft het niet te maken met lief zijn voor jezelf? En anderen. Ik vind het eerder verdrietig dan lelijk.
    Misschien oordeel je zo hard, eigenlijk ook over je vroegere zelf?
    Ik heb het geluk mijn hele leven een stabiel gewicht te hebben, al kom ik in de loop der jaren wel iets aan. Leef gezond, eet gezond en beweeg genoeg maar niet fanatiek. Ik vind niet zoveel van dikke mensen, het lijkt me vooral naar voor hunzelf. Als ze jong zijn ook zorgelijk, want hoe gaat dat verder...
    Groet, G

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik vind dikkere mensen niet per se lelijk maar vind het welvaak lelijk hoe ze zich kleden.
    Strakke kleding die juist de vetrollen benadrukken. Met mooi aansluitende kleding zie je er zoveel beter uit.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben het helemaal met je eens dat kleding veel verschil kan maken! Mijn ervaring is dat goed passende plussize kleding duurder is. Je kunt niet een kleinere maat breder maken en dan verwachten dat het goed past, bij veel mainstream en goedkopere merken is de pasvorm dan ook erg slecht. De duurdere merken investeren in aanpassen van het patroon en die kosten moet je terugverdienen dus zijn de kleren duurder. Ook heb je soepele, maar niet te dunne stoffen om een vloeiend silhouet te krijgen.
      Niet iedereen heeft het geld (er voor over of gewoonweg niet) om dit aspect mee te wegen in de kledingkeuze. En je leert vrijwel nergens hoe je jezelf goed passend kunt kleden in een grote maat, ik zie ook op tv bij stylisten outfits die weinig doen voor de dikkere mens helaas.

      Verwijderen
    2. Regelmatig bezoek aan de kringloopwinkel lever heel veel op weet ik uit ervaring, je hebt wel geduld nodig. Vaak worden laagjes als afkledend geadviseert maar bij maakt dat juist veel dikker. Ook strepen overdwars kunnen heel mooi zijn en zelfs een witte broek kan heel mooi zijn. Dat wordt vaak als juist dik, makend lijkend beschouwd.
      En kleur kan heel veel doen. Toen ik een wijde rok zwart met kleine bloemetjes en afwisselnd een fucksiaroze of gifgroen t-shirt kreeg ik complimentjes dat ik er zo goed uitzag met maat 54 en 115 kilo. Als ik iets "afkledend" zwarts aanhad zei niemand wat.

      Verwijderen
  7. Ik vond laatst fotos terug van 15 jaar en 18 kilo geleden. Wat vond ik mezelf mooi en jong en slank! In die tijd voelde ik me echter beslist niet zo. En nog weer terugkijkend naar toen ik 18 jaar was en 65 kilo woog, was dat precies zo. Ik heb nu een BMI van 34 en acht de kans verwaarloosbaar dat ik snel en blijvend af kan vallen. Mijn gezondheid is uitstekend, maar dat is niet het onderwerp van dit blog. Dit gaat over lelijk of mooi zijn.
    Ik gun mezelf mooie en goed passende kleren, die me flatteren en mijn sterke punten benadrukken. Ik voldoe niet aan het schoonheidsideaal, maar ik mag hangen als ik me de resterende pakweg 30 jaar van mijn leven daardoor laat bederven.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nee, daar herken ik me niet in. En dat kan ik zo stellig zeggen omdat mijn man ook dit soort vooroordelen heeft en ik me verbaas als hij ze uitspreekt. Slanke mensen eten fruit en sporten, volle mensen eten veel chocolade en rijden allemaal op een elektrische fiets. Huh?

    Wel denk ik dat de welvaart teveel is doorgeschoten en dat we het welzijn zijn vergeten. Zoveel verleidingen, zoveel keuzes die we iedere keer weer moeten maken. Of ons dat zoveel brengt? Misschien kijken we over een tijdje net zo naar taart als we nu kijken naar glazen met sigaretten op tafel tijdens een feestje (30 jaar geleden was dit heel normaal!)
    Laten we idd met liefde en zachtheid naar ons zelf en de ander kijken!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Dikke mensen vind ik zeker niet lelijk. Ze hebben vaak minder rimpels in het gezicht dan magere mensen. In sommige culturen is het juist een schoonheidsideaal. Het lijkt me alleen zo onhandig bewegen als je erg dik bent.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hier word ik erg triest van. Waarom toch dat oordelen en veroordelen? Waarom niet iedereen zien als mensen, of ze nu dik, dun, wit, zwart of pimpelpaars zijn! Gewoon een beetje mededogen, is dat zoveel gevraagd? Als je dan zo nodig moet oordelen, oordeel dan op iemands gedrag. Het is heel knap dat je zoveel gewicht hebt verloren, bravo! Nu nog een beetje werken aan je vooroordelen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je hebt gelijk! Vooral mijn vader vond dikke mensen afschuwelijk en walgelijk (en lui en dom etc) en dat is er bij mij met de paplepel ingegoten.
      Ik heb in de periode rond mijn 30e heel hard geprobeerd mijn eigen dikke lijf lief te hebben en mooi te vinden. Dat was ook onder invloed van de vrouwenbeweging. Maar hoe hard ik ook probeerde mijzelf mooi te vinden, ik kwam meestal niet verder dan: het gaat wel en ook dat maar zelden.
      Nu vind ik dikke mensen lelijk, maar ik vind het ook heel triest voor hen, omdat ik ondervonden heb hoezeer het overgewicht je in al je bewegingen kan hinderen en je soms zo ongeveer letterlijk kan beletten om van de bank te komen. Want dan moet je wéér al die 130 kilo's (wat ik ooit was)omhoog zien te krijgen.

      Verwijderen
    2. Maar ik denk (hoop) dat Mirjam haar punt misschien ook is dat het wat betreft anderen niet gaat om mooi vinden of 'liefhebben' maar dat we simpelweg niet zo nodig een mening of een oordeel over een ander hoeven te hebben, wat voor oordeel dan ook. De meeste dikke mensen ervaren medelijden zoals dat 'triest voor hun' waar je het over hebt net zo goed als een akelig stigma als 'lelijk'. Misschien is lelijk soms zelfs minder erg want dat kan nog afgedaan worden als smaak. Dat die eerste reactie er is kunnen we misschien niet zo veel aan doen maar je kunt jezelf elke keer opnieuw streng manen tot mildheid en terughoudendheid. Oefening baart kunst, ook hierin.

      Verwijderen
  11. Bijzonder om te lezen hoe sommige van de reacties hier jou veroordelen door je eerlijke relaas van hoe je tegen jezelf aankeek en nu tegen sommige andere (te dikke) mensen. Je geeft precies het hoe en waarom weer en ook dat je je realiseert dat je dat doet. Is voor mij ook duidelijk dat je het niet je beste eigenschap vindt.
    De mensen die zo tekeer gaan tegen jou doen precies wat jij jezelf verwijt: (ver)oordelen op basis van één eigenschap! Misschien moeten ze wat beter lezen of is beter naar zichzelf leren kijken.
    Ik vind het een dapper en eerlijk verhaal. Bovendien denk ik dat vrijwel iedereen een zelfde soort reactie heeft op andere mensen. Je (ver)oordeelt altijd in eerste instantie op wat je ziet. Pas als je mensen leert kennen krijg je een ander beeld.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik voel altijd een soort medelijden bij het zien van dikke mensen. Ik weet?/denk? dat ze zich ongelukkig voelen. Dat is waarschijnlijk niet altijd het geval (zie sommige bovenstaande reacties), maar het idee van dom, geen doorzettingsvermogen enz., daarvan weten we nu toch langzamerhand wel, dat het zo eenvoudig niet is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat denk je, inderdaad - niet ieder dik mens is / voelt zich / ongelukkig: dit dikke mens is soms ongelukkig, soms heel gelukkig, en vaak ook gewoon heel tevreden...

      Verwijderen
    2. Ja, dit herken ik, ik vraag me ook vaak af hoe ze zich erbij voelen. Of ze zich er bewust van zijn, of dat het juist helemaal geen issue voor ze is.

      Overigens ken ik maar weinig mensen die er écht niets aan kunnen doen. Voor de meesten is het toch gebrek aan kennis van gezond en gematigd eten en gebrek aan discipline om iets waar je veel trek in hebt tóch te laten staan.

      Verwijderen
  13. Ik heb een ‘dikke’ zus en 3 ‘dunne’ zussen. Zelf ben ik niet dun maar ook niet dik.
    (Op-) gevoed op dezelfde manier met hetzelfde voedsel, we zorgen allemaal voor voldoende beweging hoewel de dunste zus fanatieker. Op de jeugdfoto’s zie je 3 dunne meisjes, 1 dikkere en eentje niet dik maar ook niet dun. Genetisch bepaald denk ik dan.
    Om het gewicht vind ik iemand niet gauw lelijk, wel om de manier van kleden of van gedrag.
    Jij bent net een gewoon mens, Aaf, niks mis mee.
    Thea

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk inderdaad dat erfelijkheid in de aanleg om dik te worden een grote rol speelt. Ik heb veel familieleden met overgewicht (grootvader en een grootmoeder, vader, broer en tantes). Ook in de jaren vijftig en zestig, toen de meeste mensen een normaal gewicht hadden en het aanbod aan fastfood en koek, snoep en chips nog niet alom aanwezig waren.

      Verwijderen
  14. Eerlijk verhaal. Ieder kijkt met zijn eigen achtergrond/ opvoeding. Ik vind een erg mager iemand lelijker dan erg dik. Mollig mooier dan sprieterig. Goed verzorgd eruitzien vind ik belangrijk. Als ik iemand mooi vind heeft dat eerder te maken met de lichaamsverhoudingen en gezichtsvorm dan de omvang.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Waarom laat je je gewicht niet achter je en ga door met je leven. Met alle respect, ik vind dat je er obsessief mee bezig blijft. Wat iemand anders weegt en doet is niet jouw zaak. Jij moet het eerst ook nog vast zien te houden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Was het maar zo simpel om wat jij noemt een obsessie met mijn gewicht achter me te laten.

      De volgende uitdaging is inderdaad om op mijn huidige gewicht te blijven.

      Verwijderen
    2. Volgens mij blijf je hier de rest van je leven mee bezig, Aaf, met het wel of niet dik zijn en alle gevoelens die daar bij horen. Het is net wat ze zeggen over (sommige)rokers. Eens een roker, altijd een roker, maar dan een gestopte. Je zult altijd met wat je eet en je weegschaal bezig moeten zijn om je huidige gewicht te behouden en daarmee spookt het thema ook altijd door je hoofd. Laat je vooral niet aanpraten dat dat dan weer helemaal verkeerd is.
      En volgens mij is stilstaan bij je vooroordelen juist echt top. Beter dat je bewust met je vooroordelen bezig bent dan dat je ze onbewust toepast, zoals de meeste mensen.

      Verwijderen
  16. Eerlijk dat je het durft te delen. In en in triest dat je zo denkt over en kijkt naar mensen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind het ook heel erg triest. Ik vermoed dat Aaf heel veel narigheid over haar eigen gewicht over zich heen heeft gekregen en met heel veel vooroordelen behandeld is en zo van de maatschappij haar mening erin gestampt heeft gekregen. Bewustwording is de eerste stap! Nu kijken of ze er ook weer vanaf kan komen.

      Verwijderen
  17. Ik vind dikke kinderen totaal niet ok! Het is kindermishandeling. En je ziet er steeds meer.
    Ben het wel met je eens dat dikke mensen onaantrekkelijk en zelfs lelijk zijn.

    Jeanne

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ik heb een ander vooroordeel; ik vind mensen die van alles aan zichzelf verbouwen lelijk! je ziet het ALTIJD. Ik heb een vooroordeel tegen jonge meiden die dikke lippen willen, nepborsten nemen en/of bil implantaten. Eigenlijk heb ik een vooroordeel naar alle mensen die zich laten 'vermaken'. Vind ik ZO irritant. Erg hè?

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Dikke kinderen vind ik vooral treurig - het lijkt me zo beperkend, om in het spelen belemmerd te worden door je gewicht. Als groot mens heb ik het tenminste zelf gedaan: teveel gegeten, te weinig bewogen. En daarnaast slik ik drie medicijnen, tegen drie verschillende kwalen, die allemaal gewichtstoename als bijwerking hebben.
    Ik ken zowel het uitgescholden worden vanwege te mager, tot mijn 30ste ongeveer, als uitgescholden worden vanwege te dik - ná mijn 30ste. En dat vind ik allemaal niet ok. Ik vind mezelf niet lelijk, maar zou vanwege mijn gezondheid en gewenste vitaliteit wel graag dunner willen zijn. Maar ik heb een gezellige, vrolijke en vriendelijke uitstraling, ik heb mooie ogen, ik heb armen om om mensen heen te slaan, benen die me dragen waarheen ik wil, een huid
    om mezelf bij elkaar te houden. En gek genoeg vind ik dikke mannen minder seksueel aantrekkelijk, terwijl ik daar bij dikke(dikkere) vrouwen totaal geen last van heb...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Een dikkere man met zelfvertrouwen en humor, met wie je kunt praten en flirten...die kan reuze aantrekkelijk zijn !

      Verwijderen
  20. Ik vind dikke mensen niet lelijk. Ik ben soms wel bezorgd als ik iemand zie die niet meer kan lopen door het overgewicht. Ik ben ervan overtuigd dat het beter voor je gezondheid is om niet te zwaar te worden. Maar ik weet ook dat het in onze maatschappij niet makkelijk is om slank te blijven. En dat je soms pech hebt met je stofwisseling e.d. Ik ben ervoor om de voedingsindustrie aan banden te leggen, zoals we ook met de tabaksindustrie doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Je kunt mensen wel verbieden iets te vinden, maar dat werkt niet. Ik vind soms dat mensen zich heel lelijk kleden: geen gezicht. Mag ik dat ook niet vinden? Mensen hebben een smaak, het ene vind je mooi, het andere niet. Smaken verschillen, dat zie je al aan kledingstijlen. Ik zie bv geregeld dikke mensen die een knap gezicht hebben.Maar ik vermoed dat veel mensen daar niet op letten.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. ik ben geen den en beweeg veel te weinig, o.m. omdat ik lipoedeem heb (en nog wat andere aandoeningen waardoor ik hooguit 10 meter kan lopen, met 2 stokken). Daar kan ik niets aan doen, zit in de familie.
    Hoe je over dikke mensen denkt is jouw zaak, maar alles hoeft toch niet hier verteld/geschreven te worden?

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Ik ben in korte tijd enorm aangekomen door anti psychotica. Nu zit ik mentaal in wat stabieler vaarwater, de antipsychotica zijn gestopt, maar de kilo’s zijn gebleven. Het is verschrikkelijk moeilijk om uit een depressie na een psychose te raken als je ook nog eens te maken hebt met overgewicht. Alles gaat moeizaam, maar ook het lijf werkt niet mee. Tel daar nu de wetenschap bij op dat zoveel mensen je door overgewicht ook nog eens als lelijk beschouwen, dan is dat niet erg bemoedigend. Gelukkig heb ik lieve mensen om mij heen die door mijn dikte heen kunnen kijken. Een mens is zoveel meer!

    Groetjes Jacqueline

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mee eens. Ook ik ben aangekomen door medicijnen. Dik of dun, zullen we allemaal een beetje lief voor elkaar zijn? E

      Verwijderen
  24. Ik vind dikke mensen ook bijna nooit aantrekkelijk. Erg maar het is zo. Ik heb een dikke collega, ze is allang op zoek naar een partner. Lukt niet. Mannen knappen af op haar gewicht. Triest maar waar.

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Ik waardeer je eerlijkheid Aaf. Ben het grotendeels wel met je eens. Ik hou ook van lekker eten maar ondanks mijn vele bewegen vliegen de kilo’s er heel makkelijk aan. Het blijft een strijd. Maar het kan wel. Niet pas beginnen met afvallen als het overgewicht flink is maar gelijk bij een paar kilootjes ingrijpen.

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Om maar met een variant op een bijbelse uitspraak te beginnen "wie zonder vooroordelen is, ....". We hebben allemaal vooroordelen, zelfs als we ze niet willen hebben, maar een beschaafd mens houdt zijn/haar vooroordelen regelmatig even tegen het licht en rangschikt ze opnieuw. Zolang je je ervan bewust bent dat je vooroordelen hebt, kun je dat ook.
    Mensen mooi of lelijk vinden om hun afmeting komt mij persoonlijk nogal belachelijk voor. Ikzelf merk eerder de uitstraling op van iemand dan het wel of niet dik/dun/groot/klein/.... zijn van een persoon.
    Feit is echter wel dat dikke mensen minder serieus genomen worden dan slanke mensen en dikke vrouwen staan in onze maatschappij inderdaad vaker op achterstand dan dikke mannen. Onze maatschappij hangt wat dat betreft wel van vooroordelen aan elkaar. Daar moegen we ons ook wel wat meer bewust van zijn en er wat aan doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Toen ik begon met lezen wist ik meteen dat dit heel veel reacties zou oproepen. Ook ik doe mijn duit in het zakje. Fatshaming is heel hardnekkig. Een mening hebben mag, Aaf heeft daar ook recht op. Ik weet dat zij het nooit hardop tegen iemand zal zeggen. In tegenstelling tot sommige mensen die dikkere mensen uitjouwen op straat. Vreselijk! Onze maatschappij zorgt er helaas nog steeds voor dat dun gelijk staat aan slim, succesvol etc en dik het omgekeerde. Er zijn nog te weinig plussize modellen in de media, er komt verandering in maar heel heel langzaam.

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Lastig. Heb lang gedacht of ik wel wil reageren en ook hoe.
    Want op mij komt het over dat je weinig mededogen hebt gehad en hebt voor jouzelf toen je, misschien nog maar een jaartje terug die Dikke Vrouw was. Dat je iedereen gelijk gaf die jou lelijk vond. En nu joel je met ze mee. Ook jij, nu dunner, vind 'ze' lelijk. Dat laatste snap ik helemaal niet.
    Of ook weer wel. De opluchting moet wel heel groot zijn om niet meer bij de losers te horen.




    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben dik maar heb me nooit een 'loser' gevoeld.Wat een belachelijke onzin en zo te lezen zijn er meer reageerders die in zulke termen denken. Wat een gemiezer.Alsof je gevoel van eigenwaarde van het aantal kilo's dat je weegt afhangt. En hoelang gaat dit door, tot je op je sterfbed ligt? Zielig!

      Verwijderen
    2. Als dik en gepest en dikwijls buitengesloten kind en later als puber heb ik mij enorm minderwaardig gevoeld. Ik had erg weinig gevoel voor eigenwaarde, ik had niet het gevoel dat ik er mocht zijn.
      Gelukkig is dit gevoel van eigenwaarde toen ik volwassen werd in de loop van de jaren flink verbeterd en voel me niet minder en niet beter als ieder ander. Ik heb al weer heel lang het gevoel dat ik er mag zijn en dat ik er toe doe. Daarbij maakt dik of dun zijn niet uit.

      Verwijderen
    3. &Nietzomaarzooo: Aaf schrijft toch dat ze dikke mensen (inclusief zichzelf) altijd al lelijk vond? Moet ze haar mening nu ineens verplicht bijstellen nu ze zelf dunner is? Ik ben ook dik en vind een overschot aan vet ook lelijk. Ik (en iedereen) ziet er duidelijk beter uit als ze niet 15 kilo of meer overgewicht hebben (die BMI 30 die Aaf noemt).
      Het probleem in de maatschappij is niet dat de één mooier is dan de ander, dat houd je altijd, maar de waarde die men er vervolgens aan hecht. Het zou niet uit moeten maken of je mooi of lelijk bent, maar dat doet het helaas wel.

      Verwijderen
  29. Iedereen mag er zijn. Iedereen heeft wel ietsde een te mager de ander een bril de een pukkels en de ander te dik nou en. Als je maar gelukkig bent

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Een BMI van 30+ is anders wel behoorlijk ongezond. Daar zit je zelf mee en draait ook de maatschappij voor op. Kijk maar eens naar alle medicatie voor diabetes en hoge bloeddruk en alles die Aaf nu niet meer hoeft te nemen.

      Verwijderen
    2. Daar draait de maatschappij voor op , zou dan ook een argument zijn voor al die ongelukken die er bij het sporten gebeuren. Elk weekeinde zitten de EHBO posten vol. En al die gipsvluchten uit ski oorden. En versleten knieën van het hardlopen.

      Verwijderen
  30. Waar maken we ons druk om?

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Ik vind het vooral een eerlijk bericht dat je je bewust bent van je vooroordelen, zelfs over jezelf.
    Ik herken het ook. Ik heb een laag BMI, eet gematigd en voornamelijk gezond en begrijp niet waarom iemand zo'n extra laag om z'n lichaam zou willen dragen als het niet nodig is. Het lijkt me zeer belemmerend en ervoer dat ook wel zo in m'n zwangerschappen, terwijl ik zelfs daar nog niet eens heel zwaar was.

    Ik weet dat er mensen zijn die door medicijngebruik of extreem trage stofwisseling niet kunnen afvallen. Maar ik durf te beweren dat die groep erg klein is in verhouding tot de hele groep van mensen met overgewicht en obesitas. Wat ik vooral zie is dat mensen soms geen benul hebben van wat gezonde voeding is, niet gematigd willen eten 'want ik vind het nu eenmaal zo lekker' en niet de discipline op kunnen brengen om eens iets te laten staan.

    Dat vind ik vooral jammer voor hunzelf, want ik kan me niet voorstellen dat je graag waggelend en belemmerd door het leven gaat als het ook soepel kan.

    Iemand die molliger is kan ik zeker wel mooi vinden, maar het valt en staat vaak met 'juiste' verhoudingen en goed passende kleding. Iemand die echt schommelend loopt en een slechte huid heeft ontwikkeld door leefstijl, ja, dat vind ik lelijk. En ik kan me niet voorstellen dat die persoon dat zelf niet vind. Het is echter niet aan mij om daar iets van te zeggen of vinden.
    Daar word ik me steeds bewuster van. Leven en laten leven.

    Het enige waar ik niets mee kan, zijn klagende mensen die vervolgens alsnog niets veranderen. Klaag en verander - zoek desnoods hulp -, of stop met klagen en accepteer. Een ander kan het niet voor je oplossen.

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Er zit verschil in dik zijn en morbide obesitas. Bij morbide obesitas vind ik kleding vaak minder mooi staan omdat de verhoudingen uit balans zijn. Als je gewoon plus size bent kan het juist mooi zijn dat de kleding wat beter opgevuld is. Dat is een persoonlijke mening die ik voor mezelf hou.Ik zal nooit commentaar geven op iemands omvang groot of klein, let maar op jezelf dan heb je het al druk genoeg.Ik vind het echt schandalig dat sommige dikke mensen in het openbaar opmerkingen krijgen van vreemden. Ik heb regelmatig van mensen vernomen dat dat gebeurt.

    BeantwoordenVerwijderen
  33. Aaf heeft het hier over mensen met een BMI van 30+ hè? Niet een paar pondjes teveel... Is het nou echt zo dat bijna iedereen hier dat mooi vindt of is dat wat je moet vinden van jezelf?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Er zit nog wel wat ruimte tussen iets mooi vinden, en iets lelijk vinden...

      Verwijderen
  34. Lieve zuinigaan,
    Misschien zeg ik nu iets raars, maar ik denk dat je in het vooroordeel bent gaan geloven, omdat je (mogelijk) ook in het stemmetje van je eigen veroordeling geloofde.

    Ik heb deze veroordeling over dikke mensen niet. Op een of andere manier heb ik juist vaak met ze te doen, omdat er zo veel vooroordeel over is.

    BeantwoordenVerwijderen
  35. Wat mooi en lelijk wordt gevonden, is aangeleerd. Dat geloof ik echt. Waarom kan een dikke, rijke man wel aantrekkelijk worden gevonden maar een dikke, rijke vrouw niet? Waarom moest je in de jaren '90 er graatmager uitzien, terwijl je nu een zandloper figuur moet hebben met volle borsten en billen? Dat is gewoon mode, aangeleerd.

    Zelf heb ik ook overgewicht, en na 15 jaar jojo'en ben ik gestopt met alle belachelijke dieeten. Want waarom zou ik mijn lichaam moeten aanpassen aan de norm van anderen? Het altijd terug komende argument 'gezondheid' is ook niet zo eenzijdig. Want dieeten levert ook veel stress, een negatief zelfbeeld en soms vreemde eetgewoontes op. Streven naar een gezond lichaam en slank zijn is niet per definitie hetzelfde. Niet elke dun persoon is gezond, niet elk dik persoon is ongezond. Als mens zijn we daarnaast volgens mij evenveel waard, ongeacht hoe groot je omvang is.

    Zoek eens op een blij met je lijf coach, of body positivity. Heeft mij heel veel positiefs gebracht en me een stuk milder/minder oordelend naar anderen en mezelf gemaakt. Wie weet helpt het jou ook :)

    BeantwoordenVerwijderen
  36. Ik heb dat zelf helemaal niet, een mening over anderen, over wat mooi is of lelijk. Het kan me eigenlijk ook niks schelen. Ik denk wel dat de wereld liefdevoller zou zijn als we eens ophouden met het hebben van al die meningen en veroordelingen. Waarom moet iets mooi zijn of lelijk? wat doet het er toe?

    BeantwoordenVerwijderen
  37. Dat je iets vindt of denkt, prima, doen we allemaal.
    Maar waar komt toch de behoefte vandaan omdat keer op keer maar de wereld in te moeten schreeuwen? Waarom moet dat persé gehoord worden door anderen?
    Wat maakt jou het persoonlijk uit of iemand veel te dik is, te dun is, te groot is, te klein is, pukkels heeft, sinaasappelhuid heeft, bleek is, iemand als een pipo erbij loopt etc?
    Als het jouw leven niet beïnvloedt en het jou niet schaadt; waarom dan je behoefte alles maar te zeggen? En dan ook nog vooroordelen? Dat zegt overigens meer over degene die ze heeft; die projecteert slechts zijn eigen onvrede op de ander. Gevormd door haar/zijn eigen ervaringen en omgeving. Dus ook die mening zegt niets.
    Of iets mooi of lelijk is, is zo persoonlijk en subjectief.
    Laat mensen in hun waarden.
    Oordeel niet zo snel over anderen en hou het bij jezelf. Ja, dat is ook een oordeel ;)
    Ik begrijp zoveel keuzes van mensen niet. En wie ben ik om daar wat van te moeten vinden en/of te zeggen?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha, ik denk dat jij niet een persoon bent die blogs moet lezen! Dat is bij uitstek een platform waar je de wereld in slingert wat je denkt of vindt. Jij moet duidelijk iets anders doen met je vrije tijd.
      Ik vind het wel een inspirerend stukje. Het zorgt dat ik even stilsta bij welke voordelen ik eigenlijk heb en of die wel kloppen en hoe ik het misschien beter zou kunnen doen.
      Maar ja, je haalt eruit hoe je zelf in het leven staat hè? Je moet positief denken om ergens de positieve dingen uit te halen.

      Verwijderen
  38. Zeer herkenbaar ja! Op alle vlakken. En ik vind het ook zeer gênant dat ik me daar zo over voel ... Want mijn verstand vind dat niet juist.

    BeantwoordenVerwijderen
  39. Dag Aaf, jij, die zo goed weet hoe het is om te dik te zijn. Jij , die weet hoe minderwaardig te dikke mensen vaak over zichzelf denken.
    En dan toch dit opschrijven.
    Ik hoop dat je begrijpt dat sommige te dikke lezers van dit blog, zich nu door jouw woorden, wéér een stukje verder de grond ingetrapt voelen ?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind totaal niet dat ik dikke mensen de grond intrap! Het is mijn beeld dat al in mijn jeugd ontstaan is doordat ik als kind al door diverse (kinder)artsen en andere (para)medici te dik gevonden werd. Met de nadruk op TE. Dat maakte dat mijn beeld zich zo vormde en dat beeld ben ik nooit meer kwijtgeraakt.
      Daar schreef ik over en ook over de vooroordelen die bij mij leven over dikke mensen. Die vooroordelen zijn er in weerwil van het feit dat ik een heel groot deel van mijn leven dik was.

      Verwijderen

Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, onaardige of kwetsende reacties naar mij of anderen en ook reacties met nep-informatie worden niet geplaatst.

Over verwijderde reacties ga ik niet in discussie.