1 op de 7 vrouwen in Nederland krijgt borstkanker en borstkanker is daarmee de meest voorkomende vorm van kanker bij vrouwen. Dat is best veel! 1 op de 27 vrouwen overlijdt aan borstkanker. Dus door opsporing en behandeling kan dood door kanker vaak voorkomen worden, maar helaas niet alle vrouwen blijven in leven.
Bevolkingsonderzoek Borstkanker.
Vrouwen krijgen vanaf hun 50e tot hun 75e levensjaar 1x per 2 jaar een oproep voor het Bevolkingsonderzoek Borstkanker. Ik ben sinds 2002 iedere keer gegaan, op 1 x na, toen heb ik "gespijbeld".
Gisteren had ik weer een afspraak. Bij de borstenpletters, zoals ik ze noem. Het is voor mij een hoogst onaangenaam onderzoek, daarom heb ik een keer gespijbeld. Ook nu was het weer erg vervelend en pijnlijk. De dame die de foto's maakte was heel lief en aardig, daar lag het niet aan, maar het samendrukken doet knap zeer!
Gelukkig heb ik het weer achter de rug en hopelijk is het net als alle vorige keren helemaal goed. Het feit dat ik het achter de rug heb, stemt mij heel gelukkig, dat is tenminste weer achter de rug. Binnen 10 werkdagen ontvang ik de uitslag. Mocht de uitslag niet goed zijn, dan is het uiteraard nog helemaal NIET voorbij. Ook dan kan het overigens zo zijn dat het geen borstkanker is, maar iets anders.
Oh en over volledige zekerheid: die heb je nooit, er kan iets gemist worden of er kan in de komende maanden een gezwel ontstaan.
Voorlopig ga ik er, misschien onterecht, van uit dat het in orde is. Als er niets gevonden is, dan mag* ik over 2 jaar weer terug komen.
Ondertussen doe ik zo nu en dan borstonderzoek om te kijken of ik ook knobbels voel, maar die vond ik tot nog toe nooit.
*Er hoeft niets, het blijft, net als bij vaccinaties ook bij bevolkingsonderzoeken naar borst-, baarmoederhals- en darmkanker je eigen keuze of je deelneemt of niet.
Doe jij mee aan bevolkingsonderzoeken?
woensdag 15 februari 2023
Waarschijnlijk weer voor 2 jaar klaar, maar volledige zekerheid komt nog
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Gelukkig ben ik pas over 10jr aan de beurt. Ik weet nog niet of ik er uberhaupt aan mee ga doen.
BeantwoordenVerwijderenIk heb me al vaak in de materie verdiept en ben gaan lezen over de bezwaren/gevolgen van deze manier van opsporen/onderzoeken.
Ik vind het geen prettig onderzoek, maar ga toch ook altijd. Bij mijn moeder is het zo gevonden en was ze er op tijd bij..
BeantwoordenVerwijderenHet is even vervelend maar de oorzaak wordt daarmee wel eerder gevonden
Ja zeker, in al die jaren ook een x niet geweest toen was het op een plek middenin de stad waar nauwelijks te parkeren was en ik in die periode erg slecht liep.
BeantwoordenVerwijderenBij mijn zus is er vorig jaar een verkalking geconstateerd en zij heeft nu na de amputatie weer een acceptabele constructie. Maar het is een lang traject met veel controles en behandelingen.
Het darmonderzoek is nog niet zo heel lang en de eerste keer was ik erg blij dat ik mijn moeder de goede uitslag nog kon doorgeven, mijn vader had darmkanker gehad, dus dan is het altijd wat extra spanning en hij is aan nierkanker overleden..
Ik doe helaas sinds mijn 43 verjaardag. Mijn moeder is aan borstkanker overleed, en dus mijn zus en ik hebben een onderzoek per jaar "gewonnen" ivm hogere risico. HEt is niet gratis, ik betaal uit mijn eigen risico, maar ik vind alleen goed dat elke jaar gekeken wordt. Is er iets aan de hand, heb ik in iedere geval meer kansen omdat hoe vroeger ontdekt, hoe meer kans op te kunnen behandelen. Het is zeker geen pret, maar ja... Ik vind alleen maar goed dat wij in een land wonen waar preventief onderzoek plaatsvindt. Het kan echt leven redden!
BeantwoordenVerwijderenAls aanvulling: mijn moeder kreeg borstkanker toen ze nog 35 was. Gelukkig was de tumor nog zeer klein en net onder de huid (zij ontdekt het tijdens het aankleden van haar bikini top). Zij werd geopereerd, kreeg ze daarna bestraling en na 10 jaar was volledige genezen verklaar. Helaas kwam de tumor terug toen ze 70 was, zij had toen een tijd geen onderzoek gedaan. Deze tweede keer was een zeer agressieve vorm en na 2 jaar is ze overleden. HEt is niet alleen belangrij om regelmatig te laten checken, maar ook regelmatig zelf te checken!
BeantwoordenVerwijderenIk ben afgelopen week ook weer geweest. Meestal is het snel in-en-uit, vervelend, licht pijnlijk, maar dan is het ook voor een paar jaar weer klaar. Deze keer kreeg de fotodame mijn borsten maar niet goed op de plaat, en trok ze mijn borsten uit, ik begreep haar instructies niet en ze duwde me nogal hardhandig in de juiste houding, die voor mij heel ongemakkelijk was. Dat kon ik me van de vorige keren niet herinneren. Mijn borsten hebben zeker nog een dag pijn gedaan. Ik hoop dat dat alleen deze keer was, want volgende keer ga ik toch weer meedoen.
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook een keer een onderzoek gehad bij een zeer humeurige dame. Ze gaf mij het gevoel dat ik haar met opzet tegenwerkte, waardoor ik niet in de juiste houding stond. Natuurlijk was er geen opzet in het spel en probeerde ik zo goed mogelijk de instructies op te volgen.
VerwijderenDoor de sfeer bij dit onderzoek werd de drempel om de volgende keer te gaan een stuk hoger. Ik ben de daaropvolgende keer wel gegaan, want het ging om mijn eigen gezondheid en bijna alle keren was er wel een lieve dame die de foto's maakte.
Ik vind bij ons de dames nooit vriendelijk. Ik weet nooit goed hoe ik moet staan en vraag altijd of ze willen helpen. Omdat ik kleine borsten heb is het altijd een heel gemier. De laatste keer moesten 2 foto's opnieuw omdat ze bewogen waren, had ik kennelijk niet lang genoeg mijn adem ingehouden. Het wordt nu om de 3 ipv 2 jaar nav corona en personeelsgebrek. Ik ben niet altijd geweest, soms viel het in mijn vakantie en was verplaatsen bijna onmogelijk, kon het alleen later in een verweg gelegen plaats en niet in een buurgemeente wat ik gehoopt had.
VerwijderenMet een rolstoel kun je niet deelnemen aan het onderzoek. Gehandicapte vrouwen zijn blijkbaar niet belangrijk genoeg. Zucht.
BeantwoordenVerwijderenMarijke
Wat erg Marijke dat je met een rolstoel niet kunt deelnemen aan deze onderzoeken. Dat is toch echt bizar.....
VerwijderenOh, wat vreselijk. Dat wist ik niet. Heb je contact gehad met je huisarts hierover? Moet toch een mogelijkheid zijn!
VerwijderenThea
Ik heb even op de site gezocht. Je kunt hier in de stad Groningen wel degelijk deelnemen aan zo'n onderzoek. Je moet wel een speciale afspraak maken en hoe het in zijn werk gaat weet ik niet.
VerwijderenEen paar jaar geleden ben ik daar achter aan gegaan. Ik kan dus niet de bus van het bevolkingsonderzoek in, en als dat wel zou lukken (tillen ofzo) dan kan ik dus niet staan/zitten achter de borstenpletter, want ik kan niet staan of los zitten!
VerwijderenWel kon ik voor een mri naar een ziekenhuis hier niet zo dicht bij, maar de kosten moest ik zelf betalen, tenzij er een verwijzing van arts was. En rolstoelvervoer etc moet je ook zelf regelen en man mee voor op de onderzoekstafel tillen.
Kortom; extreem veel gedoe en dat elke 2 jaar. Zag ik niet zo zitten.
Marijke.
Ik heb ooit een reportage gezien waarin ook de nadelen besproken werden nl:
BeantwoordenVerwijderenbestraling
overbehandeling
niet alles kan ontdekt worden ( laatst van een kennis gehoord, 3 knobbeltjes en maar eentje werd op de mammo gezien de andere 2 op een scan)
Ik vraag mij af waarom het niet met een echo kan.
Om de door jou genoemde redenen doe ik het ook niet meer. Jaren geleden een arts gesproken die zijn vrouw verboden had aan een mammografisch onderzoek mee te leten doen. Hij raadde het ook sterk af.
VerwijderenIk ga (Duitsland) eens per jaar naar een gyneacoloog voor controle, die maakt ook een echo van de borsten en doet handmatig onderzoek. Bij die methode is ook niet alles even zeker. Er bestaat wel een andere methode, thermografie, maar is duur en wordt niet vergoed.
Verder gewoon zo gezond mogelijk leven, niet roken, niet/matig drinken, geen overgewicht en bewegen. Dat is toch de enige formule om zo gezond mogelijk oud te worden.
het kan niet altijd met een echo. Een echo kan alleen als de borst nog "vol" genoeg is. Voor een 50+ borst, is een mammografie nog de beste optie. Ik ben begonnen toen ik 43, en de eerste keren kreeg ik beide. Omdat op deze manier konden ze beter alles zien. En soms heb je ook pech, klopt. Bij mijn moeder werd helaas de tweede keer ook later ontdekt omdat bij een eerdere mammografie niks erg te zien was. maar ik ga vanuit dat beter een onderzoek meer en op tijd ontdekken, dan later ontdekken en veel meer behandeling (die geen pretje zijn voor het lichaam)
VerwijderenAan Luz;
VerwijderenEen thermografie vervangt geen mammografie. Dat is een veel gemaakte denkfout. Het is een heel ander onderzoek.
Weet niet wat de kosten nu zijn, maar ik weet dat het aantal jaar geleden €125 was.
Er is een blog van een natuurgeneeskundige die heel goed het verschil omschrijft;
https://www.groenevrouw.nl/blog/thermografie-borstonderzoek
Zo schreef zij ook eens blogs over vaginale schimmelinfecties en hoe slecht lactacyd etc zijn.
Jammer dat al die troep zoveel.verkocht wordt en het juust door gynaecologen wordt afgeraden!
Ik ben éėn keer geweest, maar dat was ėėn keer maar nooit weer. Niet vanwege het pijnlijke onderzoek. Maar er werd een plekje gevonden, waardoor ik verschillende keren naar voor onderzoek moest. Uiteindelijk verdween het plekje, wat ik zelf ook voelde, weer. Maar ik heb wel weken lang in spanning gezeten. Een andere dokter had misschien al gesneden. Terwijl ik ook al jaren in contact was bij de GGZ. Die spanning wil ik niet nog een keer. Die komt er dan bovenop. En die duurde maanden. Dus besloot ik: dit was éėn keer maar nooit weer. Ik ben nu 73 jaar en, behalve depressiviteit, in goede gezondheid. Geartsje
BeantwoordenVerwijderenIk ben jaren geleden gestopt met deze onderzoeken ,het darmkanker onderzoek heb ik nooit aan mee gedaan .Ik ben nu bijna 72 en het komt zo het komt .Mocht ik kanker krijgen zal ik me niet te laten behandelen ,dat is mijn keuze
BeantwoordenVerwijderenJa, ik ga altijd. Verleden week net weer geweest. Deze keer vond ik het minder pijnlijk.
BeantwoordenVerwijderenJa ik ga net als jij ook op 1 keer na ook altijd.
BeantwoordenVerwijderenIk heb jaren geleden een gezwel in mijn linkerborst gehad
En dat was gelukkig goedaardig.
Ik heb altijd wat pijn aan die borst dus zie ik er altijd bergen hoog
Tegen het onderzoek op.
Ik ben volģend jaar weer aan de beurt..
Ik ben daar al veel vroeger mee begonnen, er is namelijk nogal wat borstkanker in onze familie. Aangenaam vind ik het onderzoek niet, maar ook niet extreem vervelend eigenlijk.
BeantwoordenVerwijderenik noem de borstenbus de 'pletbus'. Belachelijk en pijnlijk dat het op die manier moet. Ik zag in mijn laatste uitnodiging staan (1,5 jaar geleden) dat 1/3 deel (ong 33%) van de borstkanker niet ondekt wordt via deze manier. Daar schrok ik nogal van. Ik neem deel aan alle onderzoeken
BeantwoordenVerwijderenik doe met bevolkingsonderzoek darmkanker en borstkanker mee. Dat laatste vind ik persoonlijk niet zo belastend. En vriendelijke zusters.
BeantwoordenVerwijderenIk doe ook niet mee, net als Elisabeth 11.24 het komt zoals het is. Da's goed genoeg voor mij.
BeantwoordenVerwijderenIk ga altijd en prijs mij gelukkig dat ik in een land woon waar dit belangrijke preventieve onderzoek gratis wordt aangeboden aan alle vrouwen tussen de 50 en 75 jaar.
BeantwoordenVerwijderenNiet piepen over een beetje pijn. Er zijn idd leukere dingen, maar dan ga je daarna maar iets leuk doen.
Maria
Niet piepen……nou, ik piepte wel. Hoe voorzichtig de mevrouw het ook doet, ik verga van de pijn! Niet alleen tijdens het onderzoek maar zeker tot 2 dagen erna.
VerwijderenBlij dat jij niet hoeft te piepen!
Thea
Altijd! Was er 20 jaar geleden gelukkig op tijd bij. Wel door zelfonderzoek, was nog geen 50.
BeantwoordenVerwijderenIn 2019 werd na een foto in de bus (deed pijn inderdaad maar een bevalling is pijnlijker) gebeld dat er een plekje te zien was.
BeantwoordenVerwijderenNa operatie (gedeeltelijk) 15 bestralingen maar ik ben er nog.
Ik zeg dus: plet ze maar, het kan je leven redden.
Groeten
Loes