Wat zijn mijn spaardoelen?

Recent vroeg een lezer naar mijn spaardoel(en). Klik daarvoor hier.
Lezeres Geartsje gaf daarop eigenlijk al het antwoord: "Moet je perse een doel hebben met geld wat je elke maand overhoudt? Ik heb mijn vaste uitgavenpatroon, en wat ik overhoud, bewaar ik. Je weet nooit of het nog van pas komt en anders is het na mijn dood voor de kinderen." "Je bedenkt allemaal redenen om te sparen, anders zou je het wel uitgeven, nietwaar? Maar wordt een mens daar gelukkiger van? Ik niet. Zelfs al zou ik weten, dat ik mijn buffer nooit nodig zal hebben, zal ik het niet verjubelen. Misschien denkt Aaf ook zo: je weet nooit voor wat voor kosten je nog komt te staan. En waarom zul je het uitgeven aan zaken die je niet nodig hebt. Het geeft heden ten dage een rustig gevoel, dat je niet direct in de financiële problemen komt met de huidige inflatie."

In mijn leven heb ik verschillende spaardoelen gehad, maar op dit moment heb ik geen concreet spaardoel.
Ik vind het heel prettig om een ruime buffer achter de hand te hebben, maar een echt doel heb ik hier niet meer voor.

• Als kind spaarde ik voor later, voor als ik "groot" zou zijn. Dat kwam uiteindelijk goed van pas, want daar heb ik van gestudeerd (+ een studiebeurs)

• Toen ik in de bijstand zat, spaarde ik om te zorgen dat ik niet direct in de schulden zou raken mocht er iets in huis kapot gaan. Ergens was het onvoordelig, omdat ik door een miniem vermogen niet in aanmerking kwam voor kwijtschelding van waterschapslasten en gemeentelijke belastingen. Toch voelde het goed om wat geld achter de hand te hebben voor leuke dingen als vakanties en cadeaus voor de kinderen.

• Vanaf het moment dat ik in 1999 werk kreeg, ging ik meer sparen, er kwam meer geld binnen, ik gaf meer uit, maar spaarde ook meer, maar nog niet met een bepaald doel. Gewoon voor 'leuke dingen' als uitstapjes en zo.
  

• 17 jaar geleden verkocht mijn moeder haar huis, of eigenlijk verkocht ik dat voor haar. Mijn broer en ik kregen eenmalig een flinke som geld van de opbrengst van dit huis. Vanaf dat moment had ik geen recht meer op huurtoeslag of een voorloper daarvan en besloot ik dat het tijd werd om een huis te kopen. Dat lukte bijna 16 jaar geleden. Ik stak bijna al mijn geld in dit huis, had vrijwel geen buffer meer over en nam een hypotheek van €82.000,- Als je kijkt naar de huidige prijzen, is dat erg weinig, maar toen was de rente vrij hoog en voor mij was 82 duizend een flink bedrag. Doordat ik, op het moment dat ik met pensioen ging, weinig pensioenjaren zou hebben opgebouwd en ook nog eens een pensioen berekend over parttime banen, zou die hypotheeklast best wel eens zwaar kunnen worden. Dus ging ik aflossen en zorgen dat mijn hypotheeklasten lager werden.
  

• 6 jaar geleden, toen mijn oudste kleinkinderen baby's waren, loste ik het laatste geld van deze hypotheek af en had ik een hypotheekvrij huis en ging ik verder met sparen. Want waarom niet? Ik was niet anders gewend en ik heb niet de behoefte aan veel spullen of luxe dingen. Ik ben gelukkig met mijn zuinige manier van leven zoals het is en ik vind het heel plezierig om wat geld achter de hand te hebben. 

En nu?
Ik denk niet dat ik het echt af kan leren om spaarzaam te zijn. Naar mijn mening hoeft dat ook helemaal niet. Ik vind het  prima zo. Ik houd er niet van om onnodige dingen in huis te halen of in luxe te leven.
Ik geniet zo ook wel  van het leven!