 |
| Mijn driewieler 3 weken geleden |
Vandaag is het al weer 3 weken geleden dat mijn driewieler afgeleverd werd. In die 3 weken heb ik er veel bijgeleerd. Ik was dan ook alle dagen aan het oefenen. Het was er de afgelopen tijd prima weer voor.
Ik schrik niet meer van kuilen in de weg, ik voel me veel vertrouwder op de fiets. Inmiddels ben ik niet meer bang om een helling niet te halen, ook tegen de harde wind in gaat het prima!
De mogelijke routes naar de woningen van mijn dochters ken ik nu goed en ik weet dat ik een smal fietspaadje met dito smal bruggetje beter kan vermijden. Daar kan namelijk niemand mij passeren en dwing ik anderen in de berm. En ik hoef niet voor dat paadje te kiezen, er zijn andere mogelijkheden, dus doe ik dat ook niet.
Bochtjes gaan nu flitsend. Soms bij scherpe bochtjes neem ik veel snelheid terug, ruimere bochtjes neem ik sneller, maar ook dan neem ik snelheid terug. Met andere woorden: ik pas mijn snelheid aan aan de soort bocht. Het sturen gaat steeds beter.
Naast het fietsen op de driewieler ben ik al heel bedreven in het
parkeren van het gevaarte. Want een gevaarte is het. Hij is 2,42 meter
lang, 78 cm breed en zonder elektrosysteem 51 kg zwaar. Maar die accu en
toebehoren zitten er wel op, dus is de driewieler zwaarder dan 51 kg.
Ondanks omvang en gewicht lukt het prima om de driewieler in de schuur te plaatsen en er weer uit te halen.
Het fietsen heeft veel voordelen: ik hoef niet te wachten op de bus, ik ga veel sneller dan dat ik de afstand te voet afleg, ik ben flink in beweging, ik geniet meer van de omgeving!
Dat op de fiets kunnen genieten van de omgeving heeft er vooral mee te maken dat ik op mijn driewieler meer om me heen kan kijken. Ik heb inmiddels ruim 32 jaar diabetes en diabetes geeft vaak complicaties. Bij mij is dat polyneuropathie in voeten en benen. Doordat de zenuwen in mijn onderbenen en voeten door de diabetes ernstig aangetast zijn, is de aansturing van spieren verstoord en dat heeft gevolgen voor mijn evenwicht. Tijdens het wandelen moet ik steeds recht voor me uit kijken en vooral naar de grond kijken of er geen onregelmatigheden in het wegdek zitten. Scheve tegels, gaten in de weg of een richeltje kunnen oorzaak zijn van een valpartij. En om rond te kunnen kijken moet ik stil staan, anders verlies ik mijn evenwicht. Het komt er op neer dat ik tijdens wandelingen niet heel veel meekrijg van de omgeving, alleen van het wegdek.
Ik kan wel zeggen: de driewieler is tot nog toe een succes!
Ondertussen probeer ik wel mijn loopvaardigheid wat bij te houden, zodat die zo weinig mogelijk achteruit gaat!
Wat een positief verhaal; kunnen fietsen is ZO fijn!!
BeantwoordenVerwijderenGa je er ook mee naar de stad? En kun je ook goed parkeren bij winkels? 😃
BeantwoordenVerwijderenIk ga er mee naar mijn dochters in een aangrenzende wijk, ik ga er mee naar de sportschool, naar het zwembad, naar supermarkten in de buurt, naar de bibliotheek, naar de pedicure. Allemaal binnen een kwartier fietsen over rustige trajecten. Naar de stad ben ik nog niet gefietst. Daar kwam ik de afgelopen jaren ook zelden met mijn tweewieler.
VerwijderenWat ik er wel mee gedaan heb, is fietsen naar omliggende dorpen en genoten van weilanden, graanvelden etc. Veel leuker dan een drukke stad! Ik weet niet of ik het ooit ga doen, dat fietsen naar de binnenstad.
Fietsstad/studentenstad Groningen is vergeven van de fietsen! Erg vol en druk! Misschien ga ik een keertje op een rustige zondagochtend, als er nog geen winkels open zijn en ook de horeca zijn deuren nog dicht heeft.
Je hebt echt een lange fiets. Ik heb eigenlijk een gewoon model electrische fiets waar met ipv achterwiel 2 wielen zijn gemonteerd , dat maakt hem ook minder zwaar. Omdat ik al gewend was aan een zwaardere driewieler had ik er geen enkele moeite mee om met mijn nieuwe fiets om te gaan, alleen voordelen.
BeantwoordenVerwijderenOmdat ik 2 dagen van huis was overdag niet kunnen fietsen, maar in de avond toch nog een klein rondje gedaan. Kwam ik over een stuk van 500 meter 4 lege blikjes tegen, zo uit de auto gegooid waarschijnlijk, toch leuke bij verdienste. Bij de Oosterschelde zijn vaak ook parkeerterreintjes en daar zal ik ook wel wat kunnen vinden. Heb nu een extra plastic tas in fietstas gedaan en natte doekjes.
Ik vermoed dat Aaf haar hier fiets zo lang is vanwege de stoel als zitting.
VerwijderenHij is vooral lang doordat de trapbeweging niet naar beneden is, maar schuin naar voren. Vanwege de lage zit is een neerwaartse trapbeweging niet mogelijk.
VerwijderenWat fijn dat je er zo blij mee bent en mooi te zien dat je je mogelijkheden voluit benut. Veel plezier met het gevaarte. Ik ben nog wel benieuwd hoe het is om lager te zitten dan op een tweewieler fiets. Voel je je dan niet kwetsbaarder? Yolanda
BeantwoordenVerwijderenIk ben al 2x bijna ondersteboven gereden door een auto. 1 keer door een achteruitrijdende geparkeerde auto en 1x op een rotonde, waar een automobilist mijn snelheid verkeerd inschatte en dacht dat ze er nog voor langs kon. Ik moest vol in de remmen. Ik had voorrang, maar de automobilist gaf mij die voorrang niet.
VerwijderenIk heb nu een reflecterend knaloranje veiligheidshesje over de rugleuning gezet om de zichtbaarheid te vergroten.
@Yolanda
VerwijderenIk voel me zittend op een scoot(mobiel) kwetsbaar als mensen goed bedoelt naar me toe komen omdat ik iets heb laten vallen en dan sichtbij me blijven staan.
Heerlijk hè, die vrijheid. Ik was en ben dolblij met mijn e-bike. Hier in Zuid-Limburg is dat geen luxe.
BeantwoordenVerwijderenMooie stoere fiets. Waarom gebruik je geen speciale wandelstokken?
BeantwoordenVerwijderenIk doe dit op advies van de fysio al jaren en ze hebben mij al voor diverse valpartijen behoed.
Wat fijn dat je zoveel plezier van je driewieler hebt! Ik zal zelf ook nooit in de binnenstad van Groningen fietsen, trouwens in geen enkele stad.
BeantwoordenVerwijderenThea