Fietsen in de storm

's Ochtends was het heel rustig en scheen de zon. Onvoorstelbaar dat er in korte tijd zo veel wind was! De storm kwam plotseling, was heel hevig en rond 8 uur 's avonds was er ook al niets meer van over. Behalve dan alle schade die Poly achterliet.

Gisteren zou ik op mijn jongste kleinzoon passen. Op de fiets is het een afstand van ongeveer 10 minuten en toen ik naar het huis van mijn dochter en schoonzoon toe ging, was het code geel. Dus ik dacht: dan kan prima, het waait flink,  maar  als ik een kwartier voor de start van de waarschuwing van code oranje binnen ben, dan is dat prima te doen! Ik had tijdens mijn route voornamelijk zijwind.
En oh, dat tochtje viel toch wel tegen! De hele route was fietspad/fietsstrook, behalve mijn straat en de straat van mijn bestemming. Overal lagen takken op het fietspad of waren er naast gelegd door fietsers voor mij. Was dit echt code geel om half 12 in de stad Groningen? Ik heb mijn twijfels!  De wind blies tijdens windstoten wel erg hard! Maar goed,  ik fietste langs hoge, heen en weer zwiepende populieren even extra hard, om er maar snel langs te zijn vóórdat er iets mis kon gaan.
In het eerste stuk lag een boom over de weg, de weg was gestremd, het fietspad niet en reden er auto's tot mijn schrik over het fietspad om langs die boom te komen. Ik sleurde mijn driewieler op de stoep en vervolgde mijn weg.
Ik ben gebleven totdat code oranje voorbij was en toen reed ik dezelfde route weer terug. Er waren in de tussentijd geen bomen omgewaaid, tenminste niet op mijn route en de storm was iets minder heftig. Wel lagen er overal nog veel meer takken en takjes.
Er zijn gisteren bij mij in de buurt wel bomen omgewaaid en deels op huizen gevallen. Soms zijn bomen zelfs afgebroken alsof het een tandenstoker was!

Ik moest denken aan een kampeerfietsvakantie eind augustus 1987. Toen was het ook erg onstuimig weer Oudste dochter was toen tijdens onze vakantie een jaar geworden. Zij zat in een zitje voorop de tandem en onze fietskar kwam er achteraan.
Op een dag, ergens in de buurt van Hoorn in Noord-Holland, stuitten we op een fietspad omzoomd door populieren. Het waaide keihard en het fietspad lag bezaaid met takken en blad. Mijn partner besloot dat het te gevaarlijk was om daar langs te fietsen. In verband met omwaaien van bomen of vallende takken. We zijn omgekeerd en we hebben gekozen voor een andere route naar de camping waar we naar toe gingen..Liever een omweg dan  een tak op ons hoofd. Partner was een jongen van de boerderij, van het platteland. Hij had veel meer oog voor gevaar dan ik dat had.
Ik, opgegroeid in de stad, had daar echt minder voeling voor.

Ben jij gisteren in de storm buiten geweest?