Rond het jaar 1960 kreeg ik een blauw kartonnen kinderkoffertje. Ik was toen 7 of 8 jaar. Ik weet nog dat ik er mee naar Utrecht reisde, helemaal alleen in de trein van Leeuwarden naar de oom en tante van mijn moeder. Op station Leeuwarden werd ik op de (rechtstreekse) trein gezet en in Utrecht werd ik afgehaald door deze oudtante. Natuurlijk had ik niet alleen dit koffertje bij mij, maar ook een tas met pyjama en tandenborstel en wat reservekleding. In het koffertje zat speelgoed. Ik weet nog heel goed, ze woonden op een bovenhuis aan de Royaards van der Hamkade. Sommige dingen vergeet je kennelijk niet meer. Ik denk dat mijn moeder die naam met mij gerepeteerd had, mocht ik alleen buiten gaan spelen en ik onverhoopt zou verdwalen.
Ik was mijn koffertje helemaal uit het oog verloren en ik had geen idee dat het nog bestond.
Maar in de bossen bij Borger zag ik het weer terug. Mijn kleindochters bewaren er een set speelgoed in dat oorspronkelijk van mijn oudste dochter was.
Heel grappig! Daar was mijn koffertje!
Achteraf kan ik heel goed reconstrueren hoe het koffertje in het bezit van mijn dochter kwam en ik kan mij de gebeurtenissen ook wel vaag herinneren.
Jongste dochter kreeg als kind een koffertje op haar verjaardag en oudste had geen koffertje. We waren bij mijn moeder en die had mijn koffertje bewaard. Daar kon oudste haar spulletjes in doen! Prima geregeld.
Mijn moeder bewaarde toch altijd alles, ze deed zelden wat weg. Ook mijn oude koffertje was er nog. Ook mijn oudste dochter kan heel goed bewaren. En zo kon het gebeuren dat mijn oude koffertje van ruim 60 jaar oud gevuld met speelgoed mee was naar Borger.
Wie wat bewaart, die heeft wat!
Ik geef onmiddellijk toe: er zijn nu koffertjes te koop die vele malen mooier zijn dan mijn oude koffertje, maar toch, het heeft wel wat. Dat koffertje waarmee ik in 1960 of 1961 naar Utrecht reisde.
.jpg) |
| De buitenkant |
.jpg) |
| De met papier beplakte originele binnenkant |
En je kunt nog steeds zo'n koffertje kopen, kijk daarvoor hier.
Ik had vroeger ook zo’n koffertje, er zaten Barbies en kleertjes in.
BeantwoordenVerwijderenTrouwens, no way dat ik mijn kind van 7 of 8 alleen zou laten reizen.
Ja, dat laatste vind ik ook! Ik hoefde niet over te stappen en ik vermoed dat ik onder de hoede was van de conducteur. Het kwam tijdens beide reizen helemaal goed, hoewel ik het als kind wel spannend vond. Anders had ik het waarschijnlijk ook niet meer geweten. Ik weet zeker dat ik hooguit 7 of 8 was, want vanaf mijn 9e woonden we in Drachten en daar is geen treinstation en wordt zelfstandig reizen weer een stuk ingewikkelder.
VerwijderenIk ken Amerikaans/Nederlandse kinderen die in de jaren '90 vanuit de VS zonder begeleiding van de ouders op het vliegtuig werden gezet om op Schiphol door hun Nederlandse grootouders te worden afgehaald. Een van de ouders werkte bij een vliegmaatschappij en die kinderen vlogen dan onder de hoede van het personeel de oceaan over.
Daar heb ik mij zo'n 30 jaar geleden ook nogal over verbaasd.
Andere tijden Aaf.
VerwijderenMijn man(iets jonger dan jij) ging ook toen hij 7 was alleen naar opa en oma in den Haag.En nu kan je kinderen (vanaf 5jaar) laten reizen onder toezicht van een stewardess. ik vraag mij af hoe vaak dat gebeurt
Maar de meeste vliegtuigmaatschappijen bieden de service wel aan.
Unaccompanied minors kunnen bij mijn weten in overleg met de maatschappij onder hoede van een steward(ess) reizen.
VerwijderenHet kan nog steeds dat minderjarigen onder begeleiding van de crew vliegen.
VerwijderenGoh, wat leuk dat het nog gebruikt wordt. Consumindersingle
BeantwoordenVerwijderenIk had zo'n koffertje in het rood, en ook mijn kinderen hebben daar nog mee gespeeld. Ik bewaarde er mijn "zuster spullen" in: wat pleisters, een leeg zalf doosje, een schortje en een nep thermometer en spuit.
BeantwoordenVerwijderenLeuke herinneringen komen weer boven, bedankt!
(ik had ook een wit skai koffertje met een borduur set, maar toen was ik 108
18 jaar bedoel je?
Verwijderennee, tien, wat een typo. Ik kreeg trouwens heel vaak klassieke of creatieve cadeaus. Niet vanuit een pedagogische visie maar meer omdat mijn ouders een hekel hadden aan rotzooi. Een borduurset, een kralenweefgetouw, een springtouw, een bal, schaatsen, een boek, kleurpotleden. Ga maar buiten spelen of doe anders iets leerzaams. Mijn vader vond de tv een gruwel, tenzij er voetbal op was of een documentaire. Soms Koot en Bied, toen waren we al wat ouder. Maar bij de vieze man ging de tv uit.
VerwijderenEn juist om de vieze man moest ik als tiener zo lachen. Jarenlang thuis nagedaan met mn broer. Groet, G
VerwijderenWat leuk te zien het koffertje.
BeantwoordenVerwijderenEn dat het ook in gebruik is .
En alleen reizen , rechtstreekse trein is geen probleem toch nu zetten ze kinderen alleen op het vliegtuig ,zelf gezien van nederland naar Aruba.
Ik weet nog dat ik alleen met de trein naar zeeland ging naar een tante vanuit dordrecht en daarna met de bus toen was ik 11 jaar.
Ach ja andere tijden zullen we maar zeggen…
Goede kwaliteit als het na zoveel verschillend gebruik nog in goede conditie is.
BeantwoordenVerwijderenMijn bijzondere treinreis op jonge leeftijd was van Amsterdam naar Arnhem. Mijn ouders en bevriend echtpaar maakten Rijnreis en met hun zoon die 3 jaar ouder was dan ik werden we in Amsterdam op de trein gezet door onze wederzijdse grootouders, we waren toen 9 en 12 of zoites
Wat leuk, een koffertje met verhalen!
BeantwoordenVerwijderenThea
Wat een leuk verhaal over de treinreis en wat leuk dat het koffertje nog wordt gebruikt! Ik had een lichtblauwe, gekregen als 3-jarige toen ik een nachtje in het ziekenhuis moest blijven voor de amandelen. Later bewaarde ik er speelgoed in. Geen idee waar het is gebleven. Ivonne
BeantwoordenVerwijderenGoede kwaliteit! En leuk koffertje.
BeantwoordenVerwijderenIk heb mijn koffertje ook nog.Het is 80 jaar oud.ik bewaar mijn kleurpotloden erin en ik heb het een keer opnieuw gerepareerd omdat het garen doorgesleten was en de binnenkant opnieuw beplakt.Het blijft gewoon een koffertje vol herinneringen.Dat is toch mooi.
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat het weer opduikt. In mijn familie circuleert nog speelgoed gemaakt door mijn opa. Kan ook zo weer in gebruik worden genomen door een volgende generatie.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk dat je dochter net zo zuinig is op de spullen als jij bent! Ik vind / vond dat soort koffertjes geweldig, ik had een rode - maar ik denk dat die op een gegeven moment "ingestort" is. Ik heb wel nog een iets grotere (kartonnen) koffer die aan mijn moeder toebehoorde - uit 1942, of rond die tijd....
BeantwoordenVerwijderen