Mijn wondroos

Helaas is het nog lang niet over, maar hier is het verhaal over hoe het begon.
Afgelopen zondag had ik de kat van mijn oudste dochter verzorgd en ik had er nog een klein fietstochtje aan vastgeknoopt. Misschien fietste ik in totaal 8 kilometer, hooguit.
Thuisgekomen voelde ik mij totaal uitgeput en ik was ook rillerig. Dus ik ging om 4 uur 's middags naar bed. Ik zou courgettesoep maken, ik had er al een blogje over in de steigers gezet. Maar bij nader inzien werd dat niets, dat soep maken deed ik de volgende dag, toen ik daar wel weer enigszins toe in staat was.

Ik had om 7 uur 's avonds 39,9 graden koorts en een hartslag van 138 slagen per minuut in rust.
Ik dacht dat ik doodging! En voelde mij nogal verward, alsof ik niet meer goed kon denken.
Ik voelde mij zo naar! Dus heb ik 112 laten bellen. Ik was er zelf niet meer toe in staat.
Om mijn been droeg ik nog steeds mijn compressiekous, die had ik nog niet uitgetrokken. Dat been, waar later wondroos in bleek te zitten, jeukte wat, maar als ik krabde, ging de jeuk niet over, maar deed het pijn.
Er kwam een motorambulance, die hartritmestoornissen constateerde, volgens hem geen hersenvliesontsteking en een acceptabele bloeddruk. Ik zou waarschijnlijk een infectie hebben die dat boezemfibrilleren en hoge koorts veroorzaakt had. Dat gebeurt vaker bij oudere mensen. Misschien had ik een blaasontsteking of zo?
Mijn jongste dochter en haar man kwamen vanuit de camping ongerust naar mij toe. Ik had ze geappt dat het slecht met mij ging. Ze konden samen komen, doordat er familie op de camping aanwezig was die voor de kinderen konden zorgen. Dochter bleef slapen en heeft op mij gepast.
Ik bleef de hele avond heel hoge koorts houden en voelde me heel ziek. Ook om 10 uur 's avonds nog steeds 39,6. Het werd wel duidelijk waar de infectie zat, mijn been was dik en heel warm en pijnlijk!
Het was zo pijnlijk, dat ik er absoluut niet van kon slapen. Ik had 's avonds al 2 paracetamol genomen, maar ten einde raad nam ik midden in de nacht nog 4 stuks. En dat hielp tegen de pijn en ook tegen de koorts. 's Ochtends gelijk de huisarts gebeld, want de pijn was zonder een hoge dosis paracetamol niet te harden. De huisarts was een beetje boos toen ik vertelde dat ik 4 tabletten tegelijk genomen had, dat was echt te veel in één keer, maar hij snapte het wel.
Ik mocht 4x2 paracetamol per dag en ik moest antibiotica, 10 dagen lang 4 per dag en het inneemschema is als volgt: tenminste 2 uren van te voren niet eten en na inname een half uur blijven staan of zitten, vooral niet gaan liggen en een uur na inname mag ik wat eten. Een van de mogelijke bijwerkingen is misselijkheid en daar heb ik volop last van! Ik heb voor de zekerheid een emmertje naast het bed en een teiltje beneden staan.
De antibiotica zou binnen 48 uur moeten gaan werken, nog niet direct. Nu, op woensdagochtend zijn die 48 uur om.

Ook op maandag en dinsdag bleef ik hoge koorts houden. Gistermiddag nog 39,1. Maar de pijn in mijn been is draagbaar.

Complicerende factor: dochter kwam de volgende dag beneden en voelde zich helemaal niet lekker. Hoofdpijn, keelpijn, koortsig. Die koorts klopte wel, ze had ook 39,1. Ik had concurrentie. Ze ging niet weer terug naar de camping, maar naar huis. Het is in haar tempo nog geen half uur lopen, normaal doet ze dat met gemak, maar nu ging ze met de bus. Ze besloot thuis een covid test te doen, die hadden ze onlangs weer in huis gehaald en ze testte positief.
We hebben afstand gehouden, eerst in de veronderstelling dat ik haar wel kon besmetten, later doordat ze hoge koorts had en dacht dat ze mij misschien kon besmetten.
Nu maar hopen dat ik geen covid krijg.......

P.S. heel veel dank voor jullie lieve beterschapswensen!