Rouw

Vandaag is de uitvaartplechtigheid van mijn moeder. Ik hoop dat het allemaal gaat zoals gepland. Moeder had wensen, 3 jaar geleden al weer had ze bedacht, dat ze een gedicht op de rouwkaart wilde, dat er tijdens de plechtigheid een gedicht over vrede voorgelezen moest worden en een lied van Ramses Shaffy moest worden gespeeld. Leve de computer! Ik ben blij dat ik destijds deze wensen heb gemaild aan mijn broer, anders had ik het echt niet meer geweten!

We zorgen dat het voor elkaar komt en we vertellen over onze ervaringen met haar. Grappige dingen en droevige dingen. Daarnaast heeft de humanistisch raadsman een passend verhaal. Hij maakte dat op basis van wat wij verteld hebben. Naar ons gevoel klopt wat hij gaat vertellen met ons beeld van onze moeder.

Na de crematie wilde ze, dat haar as tezamen met de as van mijn vader verstrooid werd. De as van pa heeft 19 jaar lang in een urnenmuur gestaan. Ook aan die wens geven we gehoor. We vinden het een mooi gebaar om de asresten van onze beide ouders tezamen uit te laten strooien. Of we er bij zijn? Dat mogen we later beslissen. Nu zegt het me nog niet zo veel, dat aanwezig zijn bij de verstrooiing.

Maar tja, dan is het nog lang niet klaar. De kamer in het verzorgingshuis moet op korte termijn helemaal leeg, de erfenis moet afgehandeld worden, post moet doorgestuurd, lidmaatschappen, abonnementen en donateurschappen moeten worden opgezegd. Er moet nog een belastingaangifte komen en de erfbelasting moet rond. Van de belastingen moet ik nog uitzoeken wat de procedure is. Ik word executeur testamentair, want ik ben van de centjes. Ik zal ook ooit executeur testamentair voor mijn broer zijn. Hij is nu 57, hopelijk duurt dat nog heel erg lang! En misschien overleeft hij me wel.
Nu vandaag eerst alle aandacht voor mijn moeder!

Update 20.30 uur: moe maar voldaan duik ik straks vroeg mijn bed in! We hebben van alle bezoekers te horen gekregen dat het een mooie plechtigheid was! Woorden die genoemd werden: sfeervol, prachtig, wat een enorm werk hebben jullie ervan gemaakt. Ook vonden veel van onze gasten het bijzonder dat mijn broer en ik allebeide een vrij lange speech hielden over ma. Ik wist niet dat het bijzonder was!
Het was heel goed zo!