En de winnaar is......................

Op 2 juni schreef ik een blogje dat onder anderen over armoede ging. Klik hier voor het bericht. Ik heb toen het boek Alle dagen schuld beschikbaar gesteld voor als prijs voor de leukste gastblog over armoede. Er waren niet veel inzendingen, maar 4. Daarom plaats ik ze de komende tijd allemaal.
Hieronder volgt de tekst van de winnaar.
---------------------------------------------------------------------------------------------

Ik heb van mijn ouders geleerd om met geld om te gaan en van mijn schoonouders geleerd hoe het niet moet. Mijn vader was veel ziek en mijn moeder moest met weinig zien rond te komen.

Mijn vader had wel een stukje land langs de spoorbaan (tegenwoordig verboden) . Mijn moeder weckte de groenten voor de winter, ze had een potje voor de huur, elektra. e.d. Haar eerste koelkast had ze gespaard van de A.H. zegels en ze was apetrots erop. Kleding maakte ze soms zelf.

Ze noteerde de uitgaven in een boekje, zodat ze overzicht had.

In de oorlog trouwde ze en haar zus had een jasje van een andere jas gemaakt. Meubels had ze van een  boedelverkoop. En ze breide alles zelf voor de kinderen. Door de armoede haalde ze de oude truien uit waste ze en breide er nieuwe van. Van vakantiegeld wat later kwam, werden de meubels op nieuw bekleed. Maar schuld had ze ondanks vier kinderen nooit. Er waren een keer boodschappen nodig en er was geen geld omdat de instanties een paar weken later pas later geld stortten vanwege ziekte van mijn vader. Gelukkig woonden we in een dorp waar de kruidenier ons goed kende,  de boodschappen werden geleverd en mijn moeder betaalde later alles direct terug, omdat ze gelukkig qua betalen goed bekend stond.

Dus ondanks alles hoefden niet onder de venster te liggen voor de schuldeisers.

Mijn schoonouders begonnen met schuld en dat heeft ze hun hele leven achtervolgd. Het ene was nog niet afgelost of het ander werd alweer geleend omdat de familie ook nieuwe spullen had aangeschaft.

Ze hebben hun hele samen hard gewerkt om het gezin draaiende te houden, maar hadden totaal geen overzicht om met geld om te gaan.

De meeste spullen werden gekocht van geleend geld. Dus ze liepen altijd achter de feiten aan. Toen ik mijn man ontmoete snapte ik er niets van, omdat bij ons thuis het niet te sprake kwam.

Mijn ouders hadden toch een spaarpotje gebouwd voor later... Mijn schoonouders hadden letterlijk niets, en maar werken. En er was veel ruzie voornamelijk over geld. Mijn man heeft altijd goed te eten gehad maar die ruzies over geld natuurlijk hebben hem gevormd.  Een lening? Nooit van zijn leven, ik heb de kennis van mijn ouders toegepast.

Wij hebben rust omtrent geld en met veel of minder geld kunnen we  goed uitkomen.   En wat een ander wil of doet is gewoon niet van belang. Oud spreekwoord betalen wat moet en  met de rest wat je kan. 

Kortom van beide partijen wat geleerd.

Anne

P.S. de knopen haal ik nog altijd van de oude kleren om weer te gebruiken, kan het niet laten.

 

---------------------------------------------------------------------------------------------

 

Anne, gefeliciteerd! Wil je mij mailen waar ik het boek naar toe kan sturen?