vrijdag 11 april 2014

Kinderverjaardagen

Daar ben ik dan weer!
Deze keer met het onderwerp kinderverjaardagen en hoe die in mijn omgeving gevierd werden.
Mijn ouders: beiden uit een arbeidersgezin, ma uit juli en pa uit augustus 1923. Het was een sobere tijd, er waren weinig cadeaus, zeker vanaf de grote crisis vanaf 1929. Het was al heel wat als je een cadeautje kreeg en een traktatie op school kon er eigenlijk niet af. Het was toen, op de lagere scholen waar mijn ouders op zaten, niet gebruikelijk dat er getrakteerd. Mijn moeder vertelde dat ze eens een keer een sinaasappel had gekregen voor haar verjaardag! Dat was een evenement, sinaasappels waren er niet zo veel! Een oom van mijn moeder had het wat breder, die had een winkeltje in kantoorartikelen, van deze oom en tante kreeg mijn moeder vaak een boek of zo. Van mijn vader weet ik niet zo veel en eigenlijk niets over cadeaus.

Toen ik zelf kind was, werd er niet getrakteerd op de kleuterschool, er werd wel gezongen, maar verder niet. Op de lagere school werd wel getrakteerd, voor de kinderen in de klas was er per kind een snoepje en voor de juf een chocoladereep. Voor de andere leerkrachten was er niets, je ging als kind niet de klassen rond. Thuis was er meestal 1 bescheiden cadeau en van de ooms en tantes en grootouders een kleinigheidje. Ik ben zeer onvoordelig jarig, namelijk op zes december, geen leuke dag, alle kinderen komen op school en willen over hun sinterklaascadeautjes vertellen, voor mij bleef weinig ruimte en aandacht over. Ik had ook altijd het idee dat mijn broertje, die in april jarig was, veel meer cadeaus kreeg dan ik. Er waren geen kinderfeestjes met klasgenootjes, niet bij mij thuis en volgens mij ook niet bij andere kinderen.

Mijn kinderen kenden een veel uitgebreidere trakteer en cadeaucultuur. Op de crèche mocht er alleen getrakteerd worden op niet zoete dingen, stukjes kaas met versiering, stukjes worst of zo.
Op de basisschool kon je zeker niet aankomen met 1 snoepje, maar moest er véél meer komen: zakken chips, reepjes, zakjes popcorn en zo voorts. Sommige klasgenoten kwamen voor ieder kind met een heel snoeppakket naar school, vooral kinderen van Antilliaanse komaf waren daar heel sterk in. Een ongelooflijke hoeveelheid suiker voor ieder kind! Ook alle meesters en juffen van de school moesten iets lekkers, de jarige mocht een klasgenoot uitzoeken om daarmee langs de klassen te gaan. Ook kregen de jarigen van de leerkracht dan soms een kleinigheidje. Ook mijn kinderen waren onvoordelig jarig, namelijk eind juni en in augustus, er was altijd wel een kind van mij in de zomervakantie jarig en dan konden we kiezen: òf voor de verjaardag trakteren, of na de verjaardag. Net als bij mij was de aandacht van de klas niet onverdeeld bij mijn kinderen, òf de zomervakantie stond voor de deur, òf er vielen veel verhalen te vertellen na de zomervakantie.  Ik probeerde de traktaties an mijn kinderen vergeleken bij de andere kinderen niet uit de toon te laten vallen, maar koos wel een goedkopere en niet al te zoete variant: zelf popcorn poffen en zakjes maken van gekleurd papier en die versieren met een lintje. We hadden geen oven, dus cakejes maken kon niet. Mijn kinderen hadden altijd een stem in de keuze van traktaties, we bedachten samen wat het moest worden.
Thuis kregen mijn kinderen eigenlijk best veel cadeaus. We zaten tijdens een groot deel van de kindertijd van mijn dochters in de bijstand, maar ik spaarde het hele jaar door en als ik iets leuks tegen kwam, dan kocht ik dat voor de verjaardag van dochters of als decembercadeau. Het duurde een tijdje voordat mijn kinderen doorhadden dat het aanleggen van verlanglijstjes vlak voor een verjaardag of 5 december weinig nut had, want dan was de "buit" al binnen en kon er in de aankopen weinig meer gewijzigd worden. Soms schoof ik wel eens iets door van de zomer naar 5 december.
Feestjes hadden we wel, maar op bescheiden schaal: spelletjes thuis, een speurtocht en zelf taartjes maken met een plak cake, een bus slagroom en fruit of chocoladehagelslag. Later waren slaapfeestjes bij mijn kinderen heel populair: samen eten (soep en afbakbroodjes), gehuurde films kijken en wat hapjes. Geen pretparken, films in de bios of bowlen, wel 1 keertje zwemmen en thuis patat maken, want van zwemmen word je hongerig.

Hoe was het bij jou en zie jij verschillen tussen vroeger en nu?

23 opmerkingen:

  1. Ik ben van 86 en weet uit mijn eigen tijd dat mijn moeder altijd heel creatief was met traktaties. Ze knutselde er altijd wat moois van! Met cadeau's zijn wij altijd wel goed verwend. Althans zo voelde het altijd.

    Nu heb ik twee dochters en ik tot nog toe heb ik een vast bedrag gehanteerd, maar voor dit jaar ga ik er voor oudste (dik) overheen. Ter compensatie stort ik een extra bedrag op de spaarrekening van jongste. Ze is nog geen 2 maar dat voelt niet goed.

    Traktaties probeer ik altijd wel wat van te maken. Ene keer gezond de andere keer weer wat minder gezond.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het grappige is,dat je vroeger zeker zo blij was,met die in hedendaagse ogen eenvoudige verjaardag

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Misschien ook nog een aardig onderwerp, ik (46) worstel er zelf mee, haar grijs laten worden of niet? Zit ook een bespaar-element aan, hoewel dat voor mezelf nauwelijks geldt, ik koop Garnier in Duitsland voor 3 euro per doosje en ga nooit naar de kapper, mijn vriend knipt eens per 5-6 weken mijn haar en de pony doe ikzelf...
    Groetjes,
    Hilde

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag, mijn grijze haren en ook de rimpels koester ik. Ik heb ze verdiend met LEVEN. En dat ga ik niet verpesten. Mijn haren worden geknipt door een prima kapper en ik verzorg mijn gezicht met wassen met veel water en een beetje zuiveringszout. En daarna een uiercreme. En ik zorg dat ik niet rondloop met heksenharen.

      Verwijderen
  4. We hadden het thuis niet breed (ook niet arm hoor) maar het kwam wel eens voor dat je geen verjaardagscadeau kreeg. Wel was er op de verjaardag iets te trakteren voor school en er was chips en frisdrank en mijn moeder kocht cake en er was worst/kaas en een gevuld ei. Een echte traktatie! We vierden de verjaardag gewoon thuis. Met spelletjes en een speurtocht en tomatensoep met balletjes na. Dus GEEN bioscoop, zwemparadijs, bowlen, overdekte speelparadijs.........
    Met het decemberverhaal kregen we altijd cadeaus later heb ik pas ontdekt dat die cadeaus gekocht werden door de personeelsvereniging van het werk van mijn vader. Ik kan me voorstellen dat mijn ouders dit geweldig vonden en wij ook we hadden immers een cadeau.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Superleuk onderwerp! Ik groeide op in de jaren zeventig, en herinner me vooral gezonde traktaties. En van die stekelvarkens.

    Mijn kinderen krijgen nu vaak snoep en hele knutselwerken...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. In de basisschooltijd van mijn kinderen,jaren negentig, werden de kinderfeestjes steeds extremer. Met een groepje bowlen, met de hele klas naar de bioscoop, met de bovenbouw naar McDonalds.
    Ik vreesde voor mijn dochters feestje. Ik nodigde net zoveel kinderen uit als haar leeftijd was, verstopte eieren in de tuin die we na het vinden gingen verven, en we deden wat spelletjes als geblindoekt koekhappen van een draadje, snoephappen uit een bak water, ezeltje prik, en sjoelen, met maar één sloelbak dus iedereen moest op zijn beurt wachten.
    Het was een verademing voor de kinderen. Zij vonden het leuker,en minder druk, dan al die dure feesten die ze tot dan gewend waren.

    Groet,Greet

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Leuk onderwerp! Ik ben een kind van de jaren '80 en '90, en ik kreeg van mijn ouders wel altijd een mooi groot verjaardagscadeau. Maar net als Zuinigaan verjaar ik op een slechte dag: 24 december! :-)
    Dus veel verjaardagsfeestjes voor klasgenootjes heb ik niet gehad: iedereen is op die dag met zn eigen familie bezig. De feestjes die ik me kan herinneren, waren altijd thuis met een stuk of 5 vriendinnetjes (altijd dezelfde). Mijn moeder bakte taart en ander lekkers zelf.
    Ik kan me niet herinneren dat ik traktaties voor op school meekreeg. Volgens mij was dat niet de gewoonte in België. Ik weet wel dat mijn klasgenootjes steeds meer luxueuze feestjes organiseerden: inderdaad oa naar Mc Donalds, zwemparadijs ea (achteraf gezien is het natuurlijk NOT DONE om met de kids naar een fastfood restaurant te gaan).
    Als ik zie wat we nu allemaal doen voor de verjaardag van onze eigen kids, val ik elke keer weer bijna achterover: traktatie op school (zelfgebakken taart, enkel voor het eigen klasje en niets extra voor leerkracht, laat staan andere leerkrachten), feest voor de peters en meters van de kindjes én feest voor de beste vriendinnetjes onder de klasgenootjes (thuis spelletjes spelen en zelfgebakken pannenkoeken eten). Dat is 3x feest per kind!
    Groet, Elke

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik ben van 1965. Vroeger trakteerde ik altijd op school op appels en een reep voor de leraar. Feestjes waren in de tuin, want augustuskind.
    Onze kinderen hebben idd veel luxere feestjes gehad. Echter de laatste twee jaar heeft dochterlief gekozen voor slaapfeestjes die heel gezellig zijn, thuis en niet veel kosten.
    Zij zit nu in groep 8 en daarna geen feestjes meer. Ze mag met een paar kinderen naar de bios en verder niet meer.
    Dochter is van 12 december en vanaf dat ze het begrijpt hebben wij de verjaardagscadeau's van ons verplaatst naar de eerste week van de zomervakantie. Zoon is van september maar doet vanaf dat moment ook hieraan mee.
    Erg leuk om beide kids dan te trakteren met cadeau's. Zoonlief krijgt weliswaar al jaren hetzelfde. De kosten van een halve seizoenskaart. De andere helft betaald hij zelf.
    Dochterlief mag voor hetzelfde bedrag iets kiezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik ben van de 50-er jaren en ik ken me weinig herinneren van mijn verjaardag. Er werd wel op school iets uitgedeeld en een klasgenoot's vader had een bakkerij en dus hadden we 1x per jaar taart, verder zal het wel kleine dingetjes zijn geweest. Ik kan me ook niets herinneren van thuisfeestjes in ieder geval niet bij mij thuis, zal wel later in de tijd zijn gekomen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wij vierden vroeger onze feestjes gewoon thuis. Spelletjes doen, cake eten en als afsluiter lekker zelf gemaakte patatjes eten.
    Traktaties op school waren volgens mij ook gezond.
    Probeer dit nu bij mijn kinderen ook te doen (zolang ze dit prima vinden...) Ze zijn nu 3 en 5. Het feestje van mijn oudste was ook gewoon thuis, spelletjes doen, cake versieren een ketting maken van een dropveter met nibbitjes eraan. Ze vonden het hartstikke leuk allemaal.
    Ook op school verbaas ik me soms over de traktaties. Het moet allemaal maar dubbelop, een cadeautje + ladingen snoep.... Ik had gewoon de "ouderwetse" egel gemaakt met spiesjes fruit / kaas. Gelukkig vindt mijn dochter dit het lekkerst en wil ze dit zelf ook trakteren.
    Wat me wel verbaasde is dat de 5 kinderen die na haar jarig waren dit ook allemaal hebben getrakteerd. Zou het helpen als meer ouders dit doen???

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik ben geboren begin jaren 60. Onze verjaardagen werden gewoon thuis 'gevierd' : 's middags mocht de jarige het menu kiezen en in de namiddag kwam onze oma een stukje taart mee eten. Cadeautjes waren er niet bij. Of er in die tijd verjaardagsfeestjes gegeven werden voor vriendjes, weet ik niet : ik ben in elk geval nooit naar zo'n verjaardagsfeestje geweest en mijn ouders hadden niet de tijd en de ruimte om een aantal kinderen uit te nodigen. Op school trakteerde de jarige de juf en de klasgenootjes meestal met een snoepreep.
    Onze kinderen, geboren in de jaren 80, mochten op school geen snoep uitdelen maar er mocht wel 'iets' gegeven worden wat alle leerlingen ten goede kwam en wat dus in de klas bleef. Meestal was dat dan een boek, kleurpotloden,.... Verjaardagspartijtjes thuis werden toen al volop georganiseerd maar wij hebben onze kinderen nooit naar een feestje laten gaan. Zelf organiseerden we voor de grootouders, tantes en nonkels een verjaardagsfeestje met in de namiddag taart en 's avonds belegde broodjes. Aangezien we geen feestjes voor vriendjes gaven, hebben we onze kinderen ook nooit laten gaan naar een feestje.
    Ondertussen heb ik kleinkinderen en ondanks de mama het als alleenstaande financieel niet makkelijk heeft, laat ze de kinderen wel naar elk feestje waarop ze worden uitgenodigd gaan. Ze laat de kinderen dan een heel goedkoop cadeautje afgeven waarvan ik beschaamd zou zijn dat ze 'dat' geven. Zelf geeft ze geen verjaardagsfeestjes voor vriendjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Bij ons thuis was het niet arm. Soms een cadeau dat ik op een verlanglijstje zette, soms iets anders,
    Herinner me een vrachtwagen die ik zomaar kreeg, heb ik toch tijden mee gespeeld met de buurjongens, buurmeisjes had ik niet.
    Een mooie pop herinner ik me ook, heb ik jaren gehouden en is zelfs mee verhuisd, meerdere keren.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik ben van '61 en kan me goed herinneren dat we op school trakteerden op snoepjes en repen chocola of een cake voor de juffen en meesters (ja wij gingen wel rond). Mijn zusje en ik kregen van onze ouders iig ieder jaar een bedeltje (heet dat zo) aan een zilveren armband en met de 12e verjaardag een horloge (het klokje heb 'k nog, bandje is gesneuveld) en van opa's, oma's en sommige ooms en tantes altijd iets in wisselende samenstellingen (poppenkleertjes, een pop, kleding of kleurspullen) Ook de kinderfeestjes werden thuis gevierd.
    Voor m'n kinderen deed 'k ongeveer hetzelfde alleen werden de cadeaus uitgebreider en feestjes in 't zwembad,'s of de bios, of binnenspeeltuin kwamen evengoed voor als slaapfeestjes thuis en speurtochten door de wijk . 't Was wel gevarieerd als 'k het zo teruglees ;)
    groet

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik ben van de jaren 70. Verjaardagen werden gevierd met zelfgebakken koek en vlaai (Ik kom uit Limburg). Trakteren deed je alleen in je eigen klas en verjaardagsfeestjes vierde je gewoon thuis. Sinterklaas werd ook niet zo extreem uitgebreid gevierd. Wij kregen door het jaar heen vaker iets kleins bijv. een puzzel, een autootje of een kleurboek. Potloden en (gekleurd) papier was er altijd, net zoals een voetbal, een springtouw en een fiets. Wij hadden géén auto dus we deden alles op de fiets. Ook op visite 15 km verderop.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik ben van '55 en mijn moeder spaarde zegeltjes voor poppen voor ons.
    Mijn kinderen vierden verjaardagen ook gewoon thuis.
    Twee lange brede planken en aan de uiteinden een stoel.
    Daar deden ze kussengevechten op die het langste bleef zitten.
    En daarna patatjes zelf bakken.
    Was een leuke tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Op mijn verjaardag mocht ik het menu kiezen en mijn beste vriendin mocht mee-eten. Van mijn ouders kreeg ik een kadootje, meestal een boek of een puzzel. Ook van mijn beste vriendin en van mijn broers en zussen een pakje. Op school trakteerde ik op toffees (jaren 50/begin zestiger jaren) en de juf of meester kreeg een chocolade reep. Oom en tantes, opa's en oma's kwamen niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik ben van 1932 en wat ik me herinner is dat er altijd iets nuttigs bij was. Mijn moeder bakte wel kleine cakejes en dan spoot ze onze voorletters van onze naam met botercreme er op. Dat vond ik toch een feest. Het waren kleine dingen die er toch veel toe deden. Lilian

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ik ben van '75. Voor zover ik me kan herinneren heb ik altijd uitgedeeld op de basisschool. Meestal een "egel" met spiesjes kaas,worst, zilveruitje etc.
    Later ook wel eens popcorn, zelf gepoft door mijn moeder en in een bekertje gedaan met cellofaan en een kleurig lintje. Wij gingen wel altijd de klassen langs voor de meesters en juffen.En zij kregen dezelfde traktatie als de klas.

    Qua cadeautjes thuis was het toch eigenlijk altijd zo dat ik kreeg wat ik op mijn lijstje had staan ( meestal Barbie spullen), mits redelijk qua prijs. Later werd dat geld.
    Mijn verjaardag voor de familie werd meestal in een weekend gevierd, hoogstens kwamen mijn opa en oma op de dag zelf.
    Verjaarsfeestjes waren bijna altijd thuis, soms slaapfeestjes ik heb 1 x gebowld, maar toen was ik al 12 ofzo.

    En nu ik zelf kinderen heb gaat dat eigenlijk niet veel anders. Beide begin zomer jarig dus meestal mooi weer.
    Ze hebben net beide een ( 2e hands) fiets gehad alvast voor hun verjaardag ( ivm de middelbare school) en zullen met hun verjaardag nog een klein geldbedrag krijgen omdat ze anders niks weten.
    Dochterlief wil een slaapfeestje en zoonlief weet het nog niet. Misschien een BBQ-feestje ofzo

    Gr.
    Katinka

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Ik ben van 1970 en ik heb altijd een cadeau gekregen. Ik herinner me rolschaatsen, een pratende pop, een fiets etc. Voor de grote mensen was er een feestje in het weekend en als kinderfeestje gingen we poffertjes eten met een groepje in het restaurant in de buurt. Later werd dit de bios met 3 vriendinnen. Mijn moeder had geen zin in een kinderfeestje thuis. Ik trakteerde ook spiesjes (of dat echt gezond was met gekookte en leverworst die uren uit de koelkast was) maar ook kleine zakjes chips, soesjes en ijs. Chips en ijs werd veel uitgedeeld in onze klas.
    Mijn zoon geeft niet veel om kinderfeestjes. Hij viert het al jaren niet meer op die manier. Hij krijgt dan de helft van het bedrag op zijn rekening. Onze dochter is gek op feestjes. Dit jaar met 8 kindjes op de Manege waar ze op paardrijden zit.
    Zij krijgt deze verjaardag (in april) een spacescooter (samen met mijn ouders).
    Zoon krijgt meestal geld bij een groter cadeau. Ons budget is EUR 100 per kind
    Nicole

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik ben geboren in 1955. Als wij, de kinderen, jarig waren kregen we 1 cadeau en mochten we het verjaardagsmaal uitkiezen. Mijn beste vriendinnetje kwam dan eten. Later kwamen er meer vrienden/ vriendinnen, het was gezellig en mijn moeder kookte iets lekkers. Mijn ouders hielden niet van de gebruikelijke verjaardagsfeesten en partijen. Als het even kon gingen we een dag met het gezin op stap als zijzelf jarig waren.En aten we in een echt restaurant. Terwijl we helemaal niet zoveel geld hadden, ook geen auto. Mijn zoon heeft dit vast en zeker van hen geerfd. Ook hij wilde nooit een feestje toen hij kind was. Maar we maakten er wel een speciale dag van, natuurlijk.Ik heb geen vast budget voor een cadeau, soms valt het behoorlijk groter uit dan een vorige keer bv.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Ik ben geboren in 1986. Als nakomertje behoorlijk verwend qua verjaardagskado's. Zo kreeg ik voor mijn zesde verjaardag een groot poppenhuis van Playmobil (waar nu trouwens door neefjes en nichtjes nog mee gespeeld wordt). Ook had ik veel barbies en Disney films. Maar ik kan me niet herinneren dat ik buiten sinterklaas en verjaardag om vaak wat kreeg.

    Verjaardagsfeestje en traktaties waren in mijn omgeving best eenvoudig. Speurtocht, spelletjes doen, eieren verstoppen. Dat soort dingen herinner ik me. Ik mocht met vriendinnetjes de klassen rond, maar wat we dan trakteerden? Ik weet het eigenlijk niet meer. Een doosjes smarties of een zakje chips, geloof ik. Mijn grote zussen hingen slingers op en versierden mijn stoel, dat heeft meer indruk gemaakt.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Oh en als tiener was het altijd films kijken en chips eten. Ik ben maar één keer naar een slaapfeestje en de disco geweest, maar hield daar niet zo van.

    BeantwoordenVerwijderen

Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, onaardige of kwetsende reacties naar mij of anderen en ook reacties met nep-informatie worden niet geplaatst.

Over verwijderde reacties ga ik niet in discussie.