Op mijn werk heerst de HRM cyclus. Human Resource Management, met functioneringsgesprekken, prestatieafspraken en beoordelingsgesprekken. Een aantal jaren geleden kreeg ik van mijn baas een uitgestelde beoordeling. Geen uitmuntend (kan wel, krijgt niemand), geen goed en zelfs geen voldoende, maar ik kreeg een uitgestelde beoordeling en belandde in een soort proeftijd. Voorafgaand aan dit beoordelingsgesprek met een uitgestelde beoordeling had ik geen enkel signaal ontvangen dat de uitvoering van mijn werkzaamheden niet naar wens was en toen was daar ineens die uitgestelde beoordeling. Als een donderslag bij heldere hemel! Voor die tijd was men tevreden, maar nu was ik ineens lang niet proactief genoeg, ik managede mijn taken niet goed, enzovoorts en zo meer. Eigenlijk wist ik nauwelijks wat proactief betekende, ik wist niet wat er van mij verlangd werd. Niet alleen mijn schuld, maar ook zeker van mijn leidinggevende. Die had eerder moeten melden dat ik niet leverde wat zij van mij verwachtte. Ik voelde me behoorlijk onderuit gehaald. Het is uiteindelijk, met wat veranderingen in taken nog wel weer min of meer goed gekomen, maar het vertrouwen is geschaad.
Ik werk hard en zet me 100% in, ook toen. Eergisteren sprak ik met een goed collega die hetzelfde akkefietje heeft gehad, bij dezelfde baas. We constateerden beiden dat het wantrouwen toch blijft hangen en vooral de woede vanwege het feit dat je als werknemer niet gewaardeerd en gezien wordt in de dingen die je goed doet en goed kunt.
Collega had afgelopen maandag haar beoordelingsgesprek en dat was in een kwartiertje gepiept en alles was goed, terwijl haar inzet en werkstijl niet anders zijn dan ten tijde van haar uitgestelde beoordeling. Dezelfde baas, dezelfde werkstijl, dezelfde inzet.
Ik "mag" binnenkort. Ook nog steeds dezelfde baas, zelfde werkstijl, zelfde inzet. Ik heb zo'n hekel aan die gesprekken. Het strijkt me nog steeds tegen de haren in dat de ene mens de andere mag beoordelen en kan besluiten dat het niet goed genoeg is.
Elke keer weer denk ik: en wat als het weer niet goed genoeg is?
Een collega van 62 jaar stapt in juli op, een andere collega, die net zo oud is als ik, stapt over een jaar op.
De werkdruk neemt steeds maar toe, er komt voortdurend méér bij en het werk wordt steeds complexer.
Ik kan natuurlijk bij een slechte/uitgestelde beoordeling het bijltje er bij neergooien en zeggen: barst maar, ik verrek het om nog langer zo door te gaan.
Begrijp me goed, over het algemeen vind ik mijn werk leuk en inspirerend, maar .............. die ongelooflijke werkdruk, het 's nachts liggen piekeren over het werk, midden in de nacht wakker worden omdat me iets te binnen schiet dat ik absoluut niet moet vergeten. Het feit dat ik nogal wat dingen half moet doen omdat de tijd ontbreekt om het echt goed te doen.
En dan ook nog die ervaring van die uitgestelde beoordeling.
Misschien zeg ik op een goede dag: en nu is het genoeg geweest en ik maak mijn ABP pensioen op voor mijn 66e!
Wat ontvang ik dan?
Als ik dat vanaf mijn 62e jaar doe en dus over een half jaar met pensioen ga, dan ontvang ik €946,77 per maand. Geen vakantiegeld, geen 13e maand, verder helemaal niets. Dat is vrijwel evenveel als bijstand voor een alleenstaande, want dat is 900,77 + 47,41 vakantiegeld netto per maand. De bijstand is welgeteld 1,41 euro netto per maand méér, als je de vakantietoeslag meerekent. Geen vetpot dus.
Als ik nog 1,5 jaar wacht en vanaf mijn 63e met pensioen ga, dan ontvang ik €1012,54 netto per maand.
Dat wordt al wel wat beter, 65 euro meer per maand scheelt dan al weer wat, maar riant, nou nee. Het zou misschien nét kunnen.
Zou jij het in mijn geval doen?
Stoppen met werken en leven van een veel lager inkomen?
vrijdag 30 mei 2014
Stel, mijn inkomen valt flink terug, wat dan?
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ja, ik denk van wel. Je lasten zijn niet hoog, je kan van weinig geld toch prettig leven, je hebt een niet al te beste gezondheid als ik zo begrijp, als het zou kunnen dan zou ik er voor gaan. Ik ken helaas te veel mensen die voor het geld gingen, en die nu te laat zijn. Heb je de boekje van Gerhard Hormann al gelezen. Wij zijn even jonger als jij maar wij gaan ook proberen om door middel van de hypotheek nu af te lossen straks eerder te kunnen stoppen of in ieder geval minder te gaan werken. Succes met je beslissing, en denk aan die heerlijke ruimte en vrijheid.:) Vr.Gr. Kathy.
BeantwoordenVerwijderenHet is in ieder geval een geruststellende gedachte dat het kan, mocht het zover komen. Jij bent zo goed met geld. Je kunt ook over 1.5 jaar met pensioen gaan en dan deze periode heel zuinig doen voor een extra buffer. Dat geld kun je dan gebruiken als aanvulling.
BeantwoordenVerwijderenIlse
Ik weet nog dan mijn vader (en meebeslissende moeder) dit jaren geleden ook moesten beslissen. Mijn vader is toendertijd wel in de vut gegaan (met 62) en het scheelde hem rond de 300,00 netto per maand (minder dus) En toch is hij met pensioen gegaan. In die 2 vut jaren heb ik een hele andere vader gehad, hij had overal tijd voor - hij kwam oppassen - kwam de computer repareren - ging met een kleinkind naar de orthodontist - kwam kijken bij het afzwemmen - deed de vaat voor mijn moeder - haalde boodschappen. Hij heeft nog 2 fijne jaren met mijn moeder gehad en helaas is hij overleden toen hij 64 was. Natuurlijk hoop ik voor je dat als je met pensioen gaat er heel lang van kunt genieten. Bedenk wel als je je nog 2-3 jaren naar het werk moet 'slepen' dan duurt die tijd wel heel erg lang en net wat je zelf zegt de werkdruk wordt steeds hoger. Je moet voor je zelf beslissen waar je goed aan doet.
BeantwoordenVerwijderenHebben jullie geen formulier wat je van te voren moet invullen? Was op onze hogeschool wel het geval. In dat formulier zijn ook ervaringen van anderen belangrijk,er is een soort protocol. Neem anders even contact op met de medezeggenschapsraad. Ik zou mij het plezier niet laten vergallen door 1 leidinggevende. In jouw werk zijn deze soms ook zomaar verdwenen. Kijk van te voren goed naar je rechten en laat je in het gesprek niet op de kop zitten.
BeantwoordenVerwijderenAls het echt niet meer gast is het een ander verhaal. Maar neem niet zomaar zelf ontslag. Op een gegeven moment bieden ze je wel een regeling aan. Bijv pensioenpremie doorbetalen, aanvulling etc. Zet hem op! Je zou je ook nog kandidaat kunnen stellen voor de medezeggenschapsraad. Leuk en nuttig werk. Leidinggevenden gaan dan ineens heel veel respectvoller en voorzichtiger met je om
Ik ben lid van de vakbond, dat scheelt. Kandidaten voor de medezeggenschapsraad worden "aangewezen" door de teamleider, het moet namelijk in je urenplaatje passen. (Je mag wel nee zeggen, dan wordt er iemand anders aangewezen)
VerwijderenIk verwacht overigens dat het wel meevalt, dat beoordelingsgesprek. De vorige keren ging het goed, dus waarom nu niet? Ik heb de laatste tijd voortgangsgesprekken met mijn baas, dus als mijn baas nu ineens komt met slecht nieuws, dan is er echt wat met de leidinggevende aan de hand.
Dat is de omgekeerde wereld. Je hebt het volste recht je kandidaat te stellen. Het teamplaatje moet zich daaraan aanpassen. Zo is het makkelijk de medezeggenschap om zeep te helpen. Er is een regelement wat ook voor jou werkgever geldt. Ik heb zelf 3 periodes in de Hogeschoolraad en deelraad van ons instituut gezeten en ben er voorzitter van geweest. Wat bij jullie gebeurt is in strijd met het regelement. De teamleider zou de meest dociele medewerker kunnen afvaardigen
VerwijderenDe hoge werkdruk en de druk op de werknemer staat vaak op de agenda van de raad. Er is een linkedinforum en een facebookpagina voor medezeggenschap voor jouw soort werk. Ik mail je wel.
VerwijderenHier (groot) bedrijf kan iedereen zich aanmelden voor de MR en bij veel kandidaten wordt er over gestemd.Bevalt tot nu toe zeer goed.
Verwijderenje zou kunnen proberen nu al te leven van het geld dat je krijgt als je vervroegd met pensioen zou gaan. wanneer dat lukt kun je met pensioen gaan, of als je toch nog plezier in je werk gaat krijgen, doorwerken. zo heb ik het gedaan, vijf jaar voordat ik aow kreeg ben ik gaan leven van wat ik aan aow en pensioen zou gaan ontvangen. alles wat ik dacht dat ik de komende jaren nieuw zou moeten aanschaffen, heb ik vervangen en ik had toen ik 65 werd de keus: stoppen of nog even doorgaan. ben nu 67 en werk nog, al is het niet dagelijks meer, maar val in als een collega ziek of met vakantie is.
BeantwoordenVerwijderenZuinigaan, dat lage inkomen is toch maar tijdelijk want je krijgt het toch weer beter als je aow krijgt plus pensioen neem ik aan. De vraag is hoe overbrug je de periode met alleen dit lage pensioen maar jij bent creatief met geld dus kan dit doen als je wilt. Johanna
BeantwoordenVerwijderenNee, jouw veronderstelling klopt niet, dat lage inkomen is NIET tijdelijk, als ik nu met pensioen ga, dan maak ik mijn pensioen vrijwel op en moet ik tot aan mijn dood met alleen AOW doen + een paar tientjes pensioen. Het is niet zo dat ik dan vanaf de AOW net zoveel krijg dan wanneer ik tot die leeftijd doorgewerkt had (en dus ook doorgegaan was met pensioenopbouw). Het pensioengeld heb ik dan al bijna opgemaakt! Doorwerken levert vanaf mijn AOW €412,74 per maand extra op, vergeleken met de situatie vanaf de AOW leeftijd als ik nu met pensioen zou gaan. Het scheelt dus erg veel inkomen.
VerwijderenIk zie het helemaal niet zitten om tot (minstens) 65 te werken! Wij doen er echt alles aan om een vetpot aan te leggen, zodat ik op mijn 40ste en mijn vriend op zijn 50ste kan stoppen. Ik werk parttime maar de werkdruk en verantwoordelijkheid is verschrikkelijk. Op je 62 nog snachts wakker worden ivm dingen die je voor je werk MOET doen is echt niet ok! Geld is maar geld...dit soort stress is echt niet goed voor je. Probeer nog 1,5jaar vol te houden en je lasten zo laag mogelijk te brengen. En probeer daarna gewoon te genieten van wat je hebt.
BeantwoordenVerwijderenGrtz, Greta
Als het financieel mogelijk is en je zou het echt heel graag willen dan zou ik het doen denk ik. Tenzij je denkt dat je je werk toch zou gaan missen.
BeantwoordenVerwijderenMaar ik kan me voorstellen dat die uitgestelde beoordeling rauw op je dak viel. Ik vind ook dat ze je eerder signalen hadden kunnen geven, zodat je had kunnen bijsturen. En ook concreter zeggen wat je anders moet doen. Dat vage gezemel, daar kun je niks mee.
Goed dat het kan, stoppen met werken. Dat heb je maar mooi voor mekaar!
BeantwoordenVerwijderenDie gesprekken en beoordelingen, vreselijk. Doe dan wat eerder je mond open als je vindt dat het allemaal zo slecht gaat. Stelletje HRM-gekkies. Sterkte ermee joh!
Mijn man zou willen dat hij de keus had want dan was hij al gestopt en in plaats vrijwilligerswerk gaan doen. Helaas behoort dat niet tot de mogelijkheden hier.
BeantwoordenVerwijderenHij ligt soms ook s'nachts wakker door de te hoge werkdruk...
()_()
BeantwoordenVerwijderen(*+*)
Ik zou het misschien wel doen, lekker stoppen met werken.
Maar daarbij hou je dan misschien ook tijd over voor een kleine
bijbaan? Bezorgerswerk of oppassen, zodat je wat bijverdient?
Of mag dat ook al niet?
Wat betreft je vroegere beoordeling even dit: leidinggevende moeten elk jaar onderscheid maken in hun beoordelingen. Dus niet zomaar iedereen "goed" vinden. En ze moeten dus ook negatieve beoordelingen inleveren. Jij hebt toen gewoon pech gehad dat ze dat bij jou deed. En als ik jou was, zou ik mij niet te druk maken hierover. Beden": jouw leidinggevende wordt OOK beoordeeld en is daar net zo nerveus om.
BeantwoordenVerwijderenWees een beetje relaxter over deze situatie, nu je voor jezelf al hebt bedacht hoe je het eventueel gaat oplossen! En bedenk: Ze kunnen jou niets maken !
Succes en sterkte!
Piekeren over de beoordeling doe ik nauwelijks. Ik denk dat het wel goed komt. maar piekeren over het werk en hoe ik alles bijtijds afrond toch wel.
VerwijderenHoewel, ik heb in mijn naaste werkomgeving meer mensen die zeer moeizaam, met verbetertrajecten door hun beoordeling kwamen. Het heeft er mee te maken dat iedere werknemer de "ideale" werknemer moet zijn en dat mensen die er wat uit lopen om wat voor reden dan ook, niet geheel in het verwachtingspatroon passen, daar wordt dus een (duur!!!) verbetertraject op los gelaten. Ik ben ook niet iemand van 13 in een dozijn, maar nogal eigenzinnig. Misschien was dat het hele probleem destijds.
Hoi Zuinig aan, volgens mij leef je al van een lager inkomen... alleen spaar je het overgebleven deel van je inkomen, dus ja het zou kunnen voor jou en interen op je buffer en helemaal aflossen zal niet meer kunnen, maar huurverhogingen krijg je ook niet, dus woonlasten blijven gelijk...
BeantwoordenVerwijderenalle andere uitgaven gaan omhoog als je meer thuis bent, meer kosten verwarming, water, koffie enz..
maar... hoe lang heeft een mens te leven en hoeveel jaar wil je nog kunnen genieten van het leven
je kunt ook kijken of je een bijverdienste kunt vinden zoals op het stemlokaal
b.v. oppas kinderen, administratie verzorgen voor mensen( Je lijkt me daar een kei in) gezelschapsdame voorlezen enz. je bent goed opgeleid en rijkere ouderen hebben voor goed gezelschap geld over, niet alles hoeft vrijwillig,
misschien kun je betaald loge's in huis nemen in de zomermaanden, genoeg mensen lezen je blog en willen wel low budget in Groningen logeren?
de hond uitlaten voor buren, de kat verzorgen bij vakanties en dat alles voor een paar euro per keer? kortom er zijn meer inkomstenbronnen dan alleen een werkgever... groet en pieker niet teveel een dag teveel gepiekerd is een dag te weinig geleefd... Bieke
In een stad met veel studenten op zoek naar bijbanen, in de economisch zwakke regio valt het niet mee om bijverdiensten te vinden. Maar als oudste dochter klaar is met de studie en de hypotheek is nog weer verder afgelost, dan is het heel goed mogelijk om rond te komen met een lager inkomen.
VerwijderenMisschien moet je je gezondheid als richtlijn nemen. Gaat het te veel aan je vreten,dan is vroeg-pensioen of een regeling met je wek misschien een optie.
BeantwoordenVerwijderen.....ik sluit me bij Izerina aan!
BeantwoordenVerwijderenNatuurlijk is het erg vervelend als je een minder goede of een uitgestelde beoordeling krijgt. Maar uiteindelijk is zo'n beoordeling maar een mening, en het is best mogelijk dat je een hele andere beoordeling zou hebben gekregen als je een andere leidinggevende had. Bovendien moet jouw leidinggevende, als jouw functioneren onder de maat zou zijn, je ondersteunen om dat functioneren te verbeteren. Dan ben jij niet de enige met een probleem maar heeft ook je leidinggevende een probleem!
BeantwoordenVerwijderenMisschien helpt het als je het functioneringsgesprek niet ziet als antwoord op de vraag of jij als werknemer gewaardeerd wordt, maar als een spel waarin jouw werkgever probeert om zoveel mogelijk waar voor zijn geld (= jouw loon) te krijgen. Een negatieve beoordeling hoeft dan niet betekenen dat jouw prestaties niet goed zijn, maar het kan slechts een poging zijn om jou nog meer je best te laten doen.
Of je nu al moet stoppen met werken of nog een paar jaar moet doorgaan, kun je alleen zelf beoordelen. Naast vervelende dingen maak je op je werk vast ook leuke en positieve dingen mee. Zou je die erg missen als je niet meer werkt? En weegt het extra geld voor jou op tegen de ergernis en de stress die het werk met zich meebrengt? Uit jouw mooie blog krijg ik in ieder geval de indruk dat jij uitstekend in staat bent om goed te leven met weinig geld. Veel succes met de beslissing!
Maak voor jezelf een soort balans met voor- en nadelen. Als je stopt met werken krijg je minder geld. Jij weet als geen ander of je daarmee uitkomt. Aan de kant van de voordelen staat o.a. geen werkstress, en meer vrije tijd. Kijk wat dat je kan opleveren. Als je meer tijd hebt, zijn er ook meer consumindermogelijkheden (ik spreek uit ervaring). En...... sommige dingen zijn nooit in geld uit te drukken.
BeantwoordenVerwijderenToch hoop ik gewoon dat je een goed functioneringsgesprek hebt en in alle vrijheid je beslissing kunt nemen.
Succes.
Petra
Moeilijk. .... Zelf heb ik 2 jaar geleden mijn ontslag ingediend, ik was toen 57. Wilde graag tot mijn pensioen in deeltijd doorwerken, maar de werkdruk werd steeds hoger en hoger, veel meer doen in minder tijd, en urenverantwoording, waardoor iedereen zich erg opgejaagd voelde. Klein bedrijf, waar een nieuwe directeur kwam die meer om geld gaf dan om de personeelsleden. Ik hield het een paar jaar vol door elke dag eerder te beginnen, en zeker een half uur / uur langer (onbetaald ) door te werken. Ja hoe gek kun je zijn?? Tot ik onderuit ging, met een burn-out thuis kwam te zitten. Hoorde wel veel van de 5 collega's, maar weinig van de directeur. Op een gegeven moment toch weer proberen, maar het ging niet. De werkdruk was niet afgenomen, iedereen had er last van,ik heb toen ontslag genomen. Dat kon omdat mijn man full-time werkte, dus die luxe had ik. Ben inmiddels weer bijna 100 %, maar bij teveel druk komt alles boven. Kan nu weer genieten van elke dag, heb een fantastische vrijwilligersbaan voor 12 uur per week, en pas een dag op mijn kleinkind. Ben ook weer heel gelukkig en tevreden met mijn leven,maar dat heeft veel tijd en moeite gekost, want ik had het zo anders geacht/ gewild. Het is niet waar je voor kiest als je meer dan 17 jaar voor een bedrijf werkt. Succes, groetjes van Marije
BeantwoordenVerwijderenIk weet niet wat ik in jouw situatie zou doen. Ik zelf ben wel blij dat ik geen baan buitenshuis heb, maar "afhankelijk" ben van mijn man. Dat zorgt wel voor andere keuzes, die in andermans ogen vaak wat karig zijn. In onze ogen zorgt het voor rust thuis, voor kunnen ontspannen na gedane arbeid voor man en voor heel veel meer voordelen, ook omdat ik lichamelijk gewoon niet zoveel kan als dat ik wel zou willen. Zonde om mijn energie op te laten gaan aan een betaalde baan. Ik zou geen energie meer over hebben om van het verdiende geld te genieten. Het is een wikken en wegen. Voor en tegen. Soms,heel soms denk ik nog: zal ik... maar meestal ben ik blij met mijn besluit!
BeantwoordenVerwijderenNooit doen Zuinigaan. Dan geef je je leidinggevenden op een presenteerblaadje een spotgoedkope oplossing. Stel dat je een slechte beoordeling krijgt waaraan consequenties zitten: dan kan je dat aanvechten en zal men je een regeling aanbieden, zoals hierboven al vermeld staat. Stel dat het komt tot een ontslag via de rechtbank, dan heb je vaak recht op een vergoeding gerelateerd aan het aantal jaren dat je voor je werkgever werkt. Laat je goed voorlichten door je vakbond!
BeantwoordenVerwijderenHelemaal met anoniem 14.18 eens
VerwijderenIk ben het helemaal eens met anoniem.
VerwijderenEn je zou (terwijl je gewoon doorwerkt) een maand kunnen proberen te leven van 947 euro (of 1012), gewoon om te zien hoe het werk. Kun je die maand wat extra sparen. En daarna gefundeerd beslissen of je dit langer wil volhouden (en niet meer wil werken), of dat het extra geld het werken waard is.
Heel raar dat je een uitgestelde beoordeling kreeg en dat totaal onverwachts kwam indertijd. Wij hebben maandelijks een bila van een uurtje met onze coordinator. Dit vind ik wel wat veel, 1x per 2 maanden is ook prima. Dan bespreken we nog even hoe het gaat. Zo kan (en dat mag ook niet) een beoordeling onverwachts zijn. Ik zou nog wel even doorwerken. Net boven bijstandsniveau is weinig. Als het goed is stijgt het pensioen bij doorwerken hard. Heb je daar een beetje inzicht in?
BeantwoordenVerwijderenIk dacht dat jouw maandlasten vrij laag waren, Zuinigaan, en dat vond ik erg knap van je. Maar met 1000 euro rondkomen per maand, voor ALLES en voor ALTIJD, nee, dat is toch wel erg moeilijk. Hopelijk gaat je beoordelingsgesprek ook nu weer goed en hopelijk kun je ook nog een of twee jaar doorwerken om je uitgaven te verminderen (hypotheek verder afbetalen, en een dochter die afstudeert zou ook fijn zijn) en om nadat je stopt met werken per maand meer pensioen te krijgen.
BeantwoordenVerwijderenBeste Zuinigaan,
BeantwoordenVerwijderenIk weet hoe naar het is om zoiets te horen te krijgen, maar de achterliggende gedacht van hun is om je pensioen op te nemen. Komt ze mooi uit..
de leeftijd gaat spreken voor hun, niet voor jou. Meid, laat je niet kisten en als je je niet lekker voelt, neem een poosje ziektewet om op te knappen, het is hun schuld ,niet de jouwe. de groetjes van Anne . Winnares van het boek" alle dagen schuld".
ik ben 53 en na een jaar in de ziekte wet gezeten te hebben , waarbij ik al wel weer ruim 10maanden op ATbasis aan het werk was , werd ik door mijn leidinggevende gewoon beter gemeld alhoewel ik nog steeds niet volledig hersteld ben en na 2 weken kreeg ik ineens een functioneringsgesprek voor het eerst in de 6 jaar dat ik bij deze werkgever werk en werd mij meegedeeld dat men dik ontevreden is over mijn werk en heb ik de 1e officiele waarschuwingsbrief binnen (bij de 3e word er ontslag aangevraagd) , bij een andere collega gebeurde eerder dit jaar hetzelfde en zij is inmiddels ontslagen. er word steeds meer druk op mij gelegd door wekelijkse controles op mijn werk en natuurlijk vinden ze elke keer wel iets wat niet goed is. ik heb inmiddels een deskundige oordeel aangevraagd bij het UWV ,maar wel oordeel daar ook uitkomt ,dat is een advies en mijn werkgever is niet verplicht om zich daar aan te houden. ondertussen word het niet leuker om naar mijn werk te gaan en als ik niet afhankelijk was van dit inkomen was ik allang zelf op gestapt ,maar aangezien ik in de schoonmaak werk voor 30 uur per week en echt geen riant inkomen heb, rest mij niets anders dan gewoon te blijven werken en hopen dat het niet eindigt met een ontslag.
BeantwoordenVerwijderenHet lijden dat men vreest enz.
BeantwoordenVerwijderenIk zou eerst rustig het gesprek ingaan en je niet nu al zorgen maken. Het kan immers ook meevallen. elke dag is een dag op zich om van te genieten en met al dat negatieve denken ga je negatief het gesprek in.
en ja dat is een keuze voor jezelf om eerder te stoppen, jij weet zelf wat je lasten zijn en waar je goed mee uit kunt komen.
Dag Zuinigaan. Ik snap het gevoel voor het beoordelingsgesprek. Laat je niet uit het veld slaan. Ik ga er van uit dat het positief is. Als het negatief is moeten ze je 1. een tijd geven waarin je e.e.a. zou moeten kunnen verbeteren. 2. Ze moeten je daartoe ook de middelen geven. 3. Als je denkt dat ze aansturen op een conflict: neem (desnoods tijdelijk) een rechtsbijstandsverzekering als je die nog niet hebt. Want je mag niet direct een beroep doen op zo'n verzekering. De vakbond kan je een hoop advies geven, maar ze zullen je geen jurist ter beschikking stellen die samen met jou dingen uitzoekt (is mijn ervaring). 4. Vervolgens: leg alles vast! Ook als ze jou niets op schrift geven, maak zelf notities en stuur die naar de leidinggevende. Als je er geen reactie op krijgt accepteren ze dus de wijze waarop jij het hebt geïnterpreteerd en vastgelegd. Stel dat er een conflict ontstaat, dan zullen ze met jouw staat van dienst en steun van de RB verzekering moeten betalen of een mooie regeling tot aan je pensioen geven. 5. Daarnaast heb je door je lange werkverleden en je leeftijd nog recht op een lange WW duur van drie jaar. De nieuwe wetgeving met kortere duur gaat pas na 2015 of 2016 in. 6. Als je vervroegd met pensioen gaat kun je laten uitrekenen wat het bedrag bruto per maand is tot aan je overlijden. Het is niet zo dat je in een paar jaar je pensioen opmaakt en daarna niets meer hebt. Laat daar eens naar kijken. 7. Vervolgens moet je rekening houden met het feit dat je over het vervroegd pensioen tot aan je AOW leeftijd het hoge belastingtarief betaald zodat je netto minder overhoud. Vanaf de AOW leeftijd heb je dan wél recht op het lagere belastingtarief én krijg je ook nog de AOW.
BeantwoordenVerwijderenSorry, het is een uitgebreid verhaal geworden maar ik ben de laatste jaren nogal veel met dit soort zaken bezig geweest. Ik hoop dat je er iets aan hebt.
Het is een informatief verhaal, dank je! Ik laat me zeker niet zomaar wegsturen. Ik vind namelijk ook dat de werkgever zelf best iets aan de werkdruk mag doen en medewerkers goed moet begeleiden om zo optimaal mogelijk te presteren. Jouw punt 6 gaat voor mij niet op. Het is wel zo dat ik vrij weinig pensioen heb. Ik heb op mijn 66e verjaardag om precies te zijn 21 jaar en 2 maanden pensioen opgebouwd en in die tijd deels 50%, deels 75% en deels 80% gewerkt. Alles in een administratieve baan.
VerwijderenIk kan op de site van het ABP precies uitrekenen hoeveel pensioen ik krijg als ik vervroegd met pensioen ga. Als ik op mijn 64e met pensioen ga, dan ontvang ik vanaf het moment dat ik AOW krijg netto 1350,45 per maand.
Als ik op mijn 63e er uit stap krijg ik vanaf de AOW leeftijd netto 1245,46.
Als ik op mijn 62e stop met werken krijg ik vanaf AOW leeftijd €1171,19
Nu stoppen met werken: dan krijg ik vanaf AOW leeftijd: €1142,70 en tot de AOW leeftijd €917,71 netto per maand.
Op mijn 65e stoppen is vanaf AOW €1452,22
Op mijn 66e stoppen is vanaf AOW €1545,44
En dat alles tot aan mijn dood.
Als ik een tijd recht zou hebben op WW kan het pensioen veel later ingaan, ik heb inderdaad recht op 3 jaar WW (als ik aan alle voorwaarden voldoe uiteraard)
Ik verwacht niet dat het zo'n vaart zal lopen, maar ik dacht gisteravond ineens: maar wat als ze moeilijk doen? Het scheelt dat ik flink wat collega's heb die mij zeker zullen steunen en waar ik een prima werkrelatie mee heb. Ze zouden gek zijn om zo'n goede kracht als ik de laan uit te sturen!
Ze zullen wel moeilijk doen. Maar inderdaad: laat je niet zomaar de hoek in sturen. Als je ze kwijt willen, dan mogen ze je ontslaan (met ww rechten aan jouw kant). Anders is het voor hen ook handiger om te beseffen dat ze het nog een paar jaar met je uit moeten houden. En dat gaat handiger als je er allebei wat van wilt maken. Gewoon doen, die paar jaar lukt nog wel? Toch?
VerwijderenHallo Zuinigaan, ik vind de tips die Pecunia je geeft erg goed. Ik zou zeker geen ontslag nemen. Is er misschien ook een vertrouwensarts bij het bedrijf waar je werkt dan zou ik daar eens een gesprak aanvragen. 's Nachts wakker liggen omdat je piekert over je werk lijkt mij niet gezond. Verder vraag ik mij af of je werkgever wel op de hoogte is hoe je leidinggevende met de werknemers omgaat. Ik zou nooit ontslag nemen! De werkgever heeft tenslotte ook een zorgplicht naar zijn werknemers toe. Sterkte
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, alsje begint te piekeren en bijna onder de werkdruk bezwijkt moet je zeker naar de bedrijfsarts gaan
BeantwoordenVerwijderenJa, je mag pas negatief beoordeeld worden als er al ene heel traject is geweest. Dat is niet redelijk. Daarom zal je baas nu wel wat anders doen tegen je collega. Misschien is hij/zij er van bovenaf ook wel op aangesproken. Ik zou mooi blijven zitten als ik je was en niet eerder dan 65 jaar weg gaan. Waarom zou je? Doe gewoon je best en laat je baas mooi praten. Om iemand te kunnen ontslaan moet er heel wat meer gebeuren. Dat zou ook nog minimaal wel een paar jaar duren. En dan red je het met WW ook wel tot je pensioen en heb je veel meer geld. Je weet zelf wel dat je er niet met de pet naar slaat. Je niet weg laten jagen!
BeantwoordenVerwijderenHet fijne is, dat als het echt allemaal te zot wordt op het werk, je zou kunnen stoppen.
BeantwoordenVerwijderenEen achterdeurtje hebben scheelt al heel veel in het dragen van de werkdruk/last. Misschien is het qua werkdruk nog wel een optie om een of twee dagen minder te werken?
Voorlopig hoeft je niet (gedwongen) te stoppen, tenzij je kiest voor leven en je gezondheid voorop stellen.
Groet,Greet