Vroeger, in tijden van crisis deel 2

Hoe gingen we destijds op vakantie? Welnu, we gingen  1 keer per jaar op de fiets, een maand lang kamperend door Europa.
We hadden elk een sportfiets en we hadden een goedkope kampeeruitrusting die we ieder jaar beter maakten. Eerst hadden we slechte, koude slaapzakken, waarin we het niet goed warm hielden. Op een dag hebben we in de aanbieding echte donzen slaapzakken gekocht!
We stapten in Groningen op de fiets en fietsten richting Zuiden of Zuid-Oosten. We fietsten naar Zuid- en midden- Frankrijk, naar Zwitserland, naar Oostenrijk, naar Duitsland en vervolgens weer terug naar Groningen. Kamperend op goedkope campings of vrij kamperend trokken we tijdens deze vakanties iedere dag verder. Fietsen was onze dagbesteding, we kookten ons potje en daarna rustten we uit bij de tent. Uit eten gingen we niet, wel dronken we iedere dag onderweg een keer koffie in een dorpscafé en kochten we bij de bakker een lekker broodje. Verder dronken we water, bouillon (als het heel warm was maakten we van een blokje twee mokken bouillon) en oploskoffie.
Zo hebben we fietsend veel van Frankrijk, België, Luxemburg, Duitsland, Zwitserland (de Noordgrens en de Westgrens) en Oostenrijk (Voralberg, het meest westelijke puntje) gezien.
Vriend kon heel goed fietsen maken en nam fietsenmakers gereedschap mee. Hij plakte banden, zette nieuwe spaken in, stelde indien nodig handremmen en derailleur bij.

Vervoer:
Buiten de vakantie maakten we op de fiets uitstapjes door noord Drenthe, maar ook door de provincie Groningen. De OV jaar kaart bestond nog niet, dus we deden alles op de fiets. Een enkele keer gingen we wel eens met de trein op stap. Met een speciale actie zijn we een keer naar Rotterdam geweest en hebben we de dierentuin bezocht. Maar verder hadden we de fiets. Voor in de stad samengestelde en opgeknapte fietsenwrakken die vriend bij het grof vuil vandaan haalde. Hij maakte van 2 fietsen 1 goedwerkende fiets. Damesframes vond hij niet zo vaak, dus ik fietste ook op een herenfiets. Dat heb ik gedaan tot vlak voor mijn eerste bevalling.
Voor tochten naar onze ouders in Friesland gebruikten we onze vakantiefietsen. Mijn vakantiefiets was overigens ook een herenfiets. Dat was vooral vanwege mijn overgewicht. Een herenfiets is veel stabieler dan een damesfiets en dat fietst veel gemakkelijker als je een tent, slaapzak, voeding en drinken, kleding, campinggasjes etc bij je hebt.

De meeste van onze vrienden waren geen fietsers. Die gingen niet op vakantie, of op een andere manier: liftend, wandelend en bij uitstapjes bleven ze veel dichter bij de stad. Mijn vriend had al een heel fietsverleden toen we elkaar leerden kennen. Hij fietste op zijn 17e in één dag van Noord Friesland naar het Ruhrgebied, want daar woonde zijn toenmalige vriendinnetje. Als ik de afstand opzoek op de routeplanner is dat met de auto 275 kilometer.

Wonen in een achterstandswijk
We woonden vanaf 1979 met zijn tweeën op een studentenkamer, maar dat was behelpen. In Groningen was het destijds zo, dat je tenminste 3 jaar ingeschreven moest staan voordat je een huis toegewezen kreeg. In de zomer van 1982 was het zo ver, we konden een beneden woninkje betrekken. Het had een kleine woonkamer, een slaapkamer, een douche en een keukentje. De wijk was pas gerenoveerd en we waren de eerste bewoners na de renovatie.
Het was een heel verschil met wonen in de binnenstad, niet meer dicht bij de markt, niet meer wonen in een vrij rustig studentenhuis, maar wonen in een achterstandswijk, veel later ook wel prachtwijk genoemd.

Wat hield dat in, wonen zo’n achterstandswijk?
- Midden in de nacht gewekt worden door het bonzen op het raam en het roepen van dronken mannen, omdat er bezoekers waren voor oude Klaas, een alcoholist van een paar deuren verderop. Ze vergisten zich in het huis en dachten dat ze bij ons moesten zijn. De eerste keer schiet je overeind met bonzend hart. De volgende keer roep je: "je moet twee huizen verderop zijn", draait je om en slaapt weer verder.
- Een bovenbuurman die van het balkon van 1 hoog sprong omdat de politie aan de deur was.
- Meer politie-invallen bij dealers, die in politieauto’s afgevoerd werden.
- Een dealende overbuurman met zijn "bezoekers" die, bij voorkeur ‘s nachts of ‘s avonds laat kort langskomen, roepen en toeteren om de aandacht te krijgen van hun dealer die hun iets moet leveren. Snel wegrijdende auto’s na de deal. Patrouillerende politiewagens.
- Een gekke buurman hebben die in een psychotische bui midden in de nacht al zijn ramen ingooit, zowel voor als achter. Een lawaai dat dat maakt, niet te geloven.

- Een andere buurman die ook regelmatig psychotisch is en die in zijn achtertuin een poging doet om een vriendin te wurgen. Goed dat hij dit niet binnen deed, buren schoten te hulp en belden de politie.
- Nog een andere gekke (naaste) buurman bedreigt regelmatig buurtgenoten in het buurthuis met grote messen. Deze man, verzamelde ook grote hoeveelheden glasbakglas en ging op een dag met zijn verzameling buiten zitten en bekogelde iedere voorbijganger of wie ook maar in de buurt kwam met flessen. De straat lag compleet bezaaid met gebroken glas.
- Nog een buurman die schizofreen is en die in een volkomen leeg huis woont. Er ligt alleen een matras op de grond. Zijn wc pot is kapot, hij piest in de gootsteen en poept op kranten die hij bij de vuilnis gooit.
- Een gekke partner hebben (in mijn geval dan) die op onverwachte momenten ineens knettergek werd en op het dak de auto van de buren ging dansen en verschillende ramen van buren verderop in de straat vernielde.
- Wonen in een zeer gehorig huis, waarbij je de buren letterlijk kunt verstaan en je wc-geluiden kunt horen. Uiteraard kun je op de slaapkamer ook "meegenieten" van de buren.
- Afhankelijk zijn van huursubsidie, waardoor je niet kunt verhuizen naar een ‘"normale" wijk. Je kunt kiezen tussen achterstandswijk A, achterstandswijk B of achterstandswijk C.
- Buren hebben die werkloos zijn, niet op vakantie gaan en ‘s zomers een party-tent in de tuin zetten en tot diep in de nacht alcoholische feesten houden met muziek van Jantje Smit en Frans Bauer. (niet mijn smaak dus)
- Een tuin hebben waaruit voortdurend van alles gestolen wordt, bloemen, groenten, bezem, het eerste fietsje van mijn oudste dochter.
- Voortdurend ligt er zwerfvuil in de woonomgeving.
In gemeentelijke termen: de achterstandswijk was een probleemaccumulatiegebied, oftewel heel veel mensen met problemen op één hoop. Dat klopte wel, er waren inderdaad veel problemen en dat werd ook niet beter, want diegenen die werk kregen en waar het beter mee ging vertrokken uit de wijk en daar kwamen weer nieuwe probleemgevallen voor terug.

Maar goed, het was niet allemaal kommer en kwel, soms was het rustig en we bouwden langzamerhand een netwerk op. Een vriendin kwam in de zelfde straat wonen, zij had weer vrienden die ook in de buurt woonden. We werden actief in het stedelijk woonlasten comité in een poging de woonlasten beperkt te houden. Later woonden we in dezelfde buurt in een wat groter huis met 2 slaapkamers en nog weer later (11 jaar na de eerste woning), kregen we in deze buurt een woning met 4 (!) slaapkamers.

Het netwerk in de buurt was heel belangrijk voor ons.
Daarover een volgende keer meer.