Ik
ben een trouwe lezer van de weblogs van Zuinigaan sinds ergens vorig
jaar. Geld vind ik een boeiend onderwerp en toen ik een keer in onze
krant een citaat las uit de weblog van Zuinigaan ging ik kijken en bleef
hangen.
In het kader van dit gastblog mijmerde ik over
zuinigheid. Wanneer ben je nu eigenlijk zuinig? Als je inkomen laag is
en je vaste lasten zijn hoog, dan moet je wel zuinig aan doen. Maar wat
we zuinig vinden wordt (ook dan) voor een groot deel bepaald door onze
eigen normen. En die worden bepaald door onze eigen situatie. Die is
bijna altijd normbepalend in hoe wij een ander beoordelen.
Zo vind
ik mijzelf niet zuinig. Ik let op waar ik mijn geld aan uitgeef en
sommige dingen vind ik zonde van het geld, maar dan ben je nog niet
meteen zuinig. Vind ik tenminste :-) . Ik zou het zelf kostenbewust
noemen.
Mijn collega's vinden mij wel zuinig. Ik koop niet ieder
seizoen een nieuwe leren tas, ik koop niet opeens 3 paar schoenen als
het uitverkoop is (ook niet op een ander moment, trouwens) en ik knip
zelf mijn haar. Dat soort dingen boeit me gewoon niet zo en daar geef ik
dus niet veel geld aan uit.
Mijn ouders vinden mij helemaal niet
zuinig. Die struinen graag bij Kringloopwinkels en zijn helemaal aan die
prijzen gewend. Een nieuwe stofzuiger van € 200,- is dan een
mega-uitgave, want voor minder dan 20% van de prijs staan ze bij de
Kringloopwinkel. De Kringloopwinkel is niet te min voor mij, maar ik heb
toch liever een nieuwe stofzuiger, waar ik dan hopelijk weer 15 jaar
mee kan doen.
Mijn zus vindt mij ook niet zuinig. Ik koop altijd
brood en gebak bij de bakker en vlees bij de slager (vlees is een
gevoelig onderwerp, dat weet ik :-) ) en dat kost meer dan bij de
supermarkt. Maar ik vind het 't waard. Zij niet.
Mijn nicht vindt
mij wel weer zuinig. Als we ergens heen gaan heb ik altijd broodjes en
flesjes drinken bij me en 's winters een thermoskannetje thee en koekjes
in mijn rugtas. Met man en hond ga ik graag wandelen en zo blijft het
een voordelige hobby. Maar meer nog dan dat: als we ergens op een bankje
zitten en de proviand komt tevoorschijn, dan voelt ik me de koning te
rijk.
Bij ons komt er meer geld binnen dan we nodig hebben. Dat is
een prettige luxe. Mijn man en ik werken allebei. Hij fulltime, ik 3
dagen. Natuurlijk zouden we ruimer kunnen gaan leven, maar ik word niet
gelukkiger als ik meer geld uitgeef. Nu al schreeuwt elk kastje en elk
laatje dat ik opentrek: "Overvloed. Overvloed." We hebben gewoon genoeg.
Het
geld dat we niet nodig hebben gebruiken we om elk jaar € 10.000 af te
lossen op de hypotheek met een rentepercentage van 5,7%. De rest zetten
we op de spaarrekening voor altijd handig om achter te hand te hebben,
ooit een andere auto, een schilderbeurt aan het huis, nieuwe horren, dat
soort dingen.
En we gaan op vakantie. Met de auto, want dan kan
de hond mee, naar Oostenrijk en altijd in het voor- en naseizoen. Dat
kost ons dus de kop niet. We huren een huis of etage bij een particulier
en koken alle dagen zelf (niet uit zuinigheid, maar vanwege
noodzakelijk zoutarm dieet). We gaan ons dan wel weer te buiten aan
kabelbanen en bergtreintjes. Dat zijn best pittige tarieven. € 20,- en
meer per persoon is niet ongewoon. Maar de hond is gelukkig altijd
gratis :-) .
Zo bepaalt iedereen gelukkig zelf waar hij zijn geld aan spendeert. En wat zuinig is, dat bepaal je ook helemaal zelf.
Over besparen en bezuinigen en over met pensioen zijn. En ook over leven in de huidige tijd!
dinsdag 3 juli 2018
Wat is zuinig? Gastblog van Carola
Labels:
Gastblog
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan.
Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Leuke gastblog, grappige insteek om te beschrijven hoe anderen tegen jou aankijken. En het maakt eens te meer duidelijk dat iedereen een andere invulling heeft voor het woord zuinig.
BeantwoordenVerwijderenLeuk onderwerp. Zo blijkt maar weer dat zuinig zijn geen vaste regels heeft.
BeantwoordenVerwijderenJe slaat de spijker op de kop in de je laatste zin, ik voel mij ook zuinig maar hou van mooie Scandinavische kleding waar ik dan jaren mee doe, draag soms iets een jaar niet en het jaar daarop wel weer,er wordt dan vaak tegen mij gezegd: Wat een mooi jasje, mooie tuniek enz alsof het net gekocht is door mij. Mag ook graag op reis gaan maar allerlei andere dingen interesseren mij niet zoals huisinrichting, keukenapparatuur enz.Ik vind mijn huisje gezellig en dan is het goed.
BeantwoordenVerwijderenZuinigheid kan inderdaad heel persoonlijk zijn. Dat heb je mooi laten zien met deze post!
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt
Heel leuk inkijkje in andermans zuinigheid en bestedingspatroon
BeantwoordenVerwijderenLeuk gastblog!
BeantwoordenVerwijderenGoed stuk. Duidelijk is, dat waar de een overvloed ervaart, de ander dat maar zuinig vindt.
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt wel alsof ik mijn eigen verhaal lees.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi stuk om te lezen! Een ieder ervaart het weer anders "zuinigaan doen". Ik kan ook heel zuunig zijn op bepaalde gebieden, struin kringloopwinkels af voor boeken en af en toe kleding. Marktplaats voor andere meubels, maar kan zo heel veel geld uitgeven aan een vakantie met mijn gezin.
BeantwoordenVerwijderenLeuk om je mijmeringen te lezen. Mooie blog! Dank je wel Carola. Gr. Alice
BeantwoordenVerwijderenHet mooiste is,dat men het eigen uitgavenpatroon normaal gaat vinden. Ook nadat er bezuinigd moest worden. Het went. En een ander kan dat als zuinig zien.
BeantwoordenVerwijderen