Nu is de rest van mijn leven begonnen. Niet meer werken, maar genieten van de rust, van mijn pensioen. Het voelt nog wel een beetje als verplicht genieten, want ik had nog best even willen doorgaan, helemaal doordat er zo'n puinhoop achtergebleven is.
Maar goed, de eerste veranderingen zijn al in gang gezet. Ik maak mijn voorraad vriezermaaltijden op, want veel voorraad aan maaltijden heb ik niet meer nodig, ik kom niet meer doodmoe thuis, maar heb energie om iets te koken. Misschien heb ik na een uitstapje wel zo'n maaltijd nodig, maar dat valt in te plannen. Bovendien lijkt het me ook leuk om zo nu en dan naar het eethuis in de wijk te gaan. Bij de Eeterie kun je voor 6 euro een warme maaltijd genieten. Het is een leerbedrijf waar mensen met afstand tot de arbeidsmarkt bij betrokken zijn.
Ik heb nu standaard de wekker op kwart voor 9 's ochtends staan en dat betekent ook dat ik 's avonds vaak wat later naar bed ga. Normaal ging ik vaak om 10 uur naar boven, ik las nog wat en deed het licht om kwart voor 11 uit. Dat hoeft nu niet meer, dus kijk ik meer late TV of lees langer door.
Soms komt de vraag boven:
Stel je nou eens voor dat ik helemaal niet goed ben in het leven als pensioengerechtigde?
Wat dan?
Misschien toch zo veel mogelijk vrijwilligerswerk doen?
Tot nu toe denk ik: ik zie wel wat er op mijn pad komt en maak me niet druk.
Die houding bevalt goed.
Wordt vervolgd!
Over besparen en bezuinigen en over met pensioen zijn. En ook over leven in de huidige tijd!
dinsdag 23 oktober 2018
Wennen aan "de volgende levensfase" = de rest van mijn leven
Labels:
Pensioen
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan.
Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Gewoon lekker genieten van hoe de dag gaat lopen zuinigaan! Zie maar hoe het komt, gaat vanzelf lopen. Iedereen die ineens vanuit een werk situatie thuis komt te zitten, "worstelt" hiermee.
BeantwoordenVerwijderenWat fijn,dat je nu je eigen slaapritme kunt volgen
BeantwoordenVerwijderenGeniet er maar van. Je hebt het druk zat met je kleinkinderen. Op een gegeven moment komt er misschien iets langs waarvan je denkt, dat is leuk en kost ook niet al te veel tijd. Maar het is geen verplichting.
BeantwoordenVerwijderenVrijwilligerswerk is fijn maar ik wil niet meer iets op vaste tijden. Dat heb ik 45 jaar lang gehad en nu wil ik alles zoveel mogelijk op mijn tijden doen.
BeantwoordenVerwijderenVoor je het weer zijn je dagen met van alles en nog wat gevuld. Sinds wij niet meer werken staan we een uurtje later op (nu om half 9), lezen we uitgebreid de krant, drinken koffie in de zitkamer ipv aan de werkbank, besteden meer aandacht aan de tuin, maken wat langere wandelingen, koken (nog) experimenteler, sporten een keer extra, bezoeken vaker vrienden, musea, tentoonstellingen etc. En jij hebt ook nog je dochters, schoonzoons en kleinkinderen in de buurt!!
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met deze nieuwe fase in je leven! Ik wens je er heel veel plezier in. Dat komt vast wel goed. Alleen al dat je minder moe bent lijkt me winst!
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt
Probeer je te herinneren, zoals je was, voordat je ging werken.
BeantwoordenVerwijderenOverigens kom ik vaak laat thuis, omdat ik de hele dag weg was, dan is het ook fijn om een diepvriesmaaltijd te pakken.
Lees boeken over pensionering en daarna. Dat afscheid en de afscheidsborrel gaf voldoende adrenaline.
In ieder geval heb ik de Nederlandse vlag uitgestoken, de eerste dag dat ik 'vrij' was. Wat genoot ik vandaag weer dat ik van mijn armzalig gepensioneerd inkomen van slechts 1460 euro de helft naar de spaarrekening (reserveringsrekening) kon duwen.
Gewoon omdat ik al die tijd geconsuminderd heb.
Armzalig gepensioneerd inkomen van 1460 euro.... Mijn moeder moet het met 1150 euro doen. Ze is 84 en heeft enkele jaren geleden haar huis verkocht en huurt nu een klein appartement in een woningblok aangepast voor bejaarden. Huur, syndic, kosten water, gas en elektricteit bedragen samen al 1045 euro leefgeld nog niet meegerekend. Ons ma heeft een chronische aandoening en heeft veel dokters- en medicatiekosten. Elke maand moet ze geld van haar spaarrekening afhalen om rond te komen. Dankzij het feit dat ze voldoende spaargeld heeft, kan ze alle rekeningen betalen.
VerwijderenBeetje appels met peren vergelijken lijkt me zo. Je moeder heeft vast niet +45 jaar gewerkt, maar haar man wel.
VerwijderenIk neem aan dat je je moeder nu financieel terugbetaald, nadat zij al dan niet bewust voor haar kinderen gezorgd heeft.
@opnieuw beginnen, mijn moeder is op 14 jarige leeftijd beginnen werken in een fabriek, heeft er gewerkt tot ze 22 was en haar eerste kind kreeg.4 jaar later hebben mijn ouders een zaak geopend : vader was schilder, moeder deed de winkel. De zaak is in uitverkoop gegaan om gezondheidsredenen toen mijn ouders 65 waren. Moeder heeft dus 8 jaar in een textielfabriek gewerkt en daarna nog 39 jaar als verkoopster in hun eigen zaak.
VerwijderenGun jezelf eerst even de tijd om te wennen en dan kun je later altijd nog kijken wat en of je wat vrijwilligerswerk wil gaan doen. Eerst settelen in je nieuwe leven en dan kunnen er later altijd nog aanpassing gedaan worden.
BeantwoordenVerwijderenHet vult zich vanzelf. Straks vraag je je nog af, hoe je dat toch allemaal hebt gedaan in de tijd, dat je werkte.
BeantwoordenVerwijderenOntzettend bijzonder dit om te lezen. Geniet van je vrijheid en kijk idd wat er op je pad komt. En vooral; hou ons op de hoogte ;)
BeantwoordenVerwijderenWennen aan een andere situatie kost tijd, denk aan "wittebroodsweken" van zes weken, ontzwangeren duurt net als de zwangerschap negen maanden, en in de oude kledendracht was twee jaar gerekend voor het in de rouw zijn, op Marken zelfs zeven jaar.
BeantwoordenVerwijderenKortom, neem de tijd.
Wat heerlijke nu, baas over eigen tijd.
BeantwoordenVerwijderenMisschien straks een hond ? Dat is bij ons een schot in de roos, je hebt een dier om je bed uit te komen en om mee bezig te zijn ( de natuur in enzo )
Geniet er van !!!
Dit is fantastisch! :)
BeantwoordenVerwijderen