De coronalockdown ging 3 maanden geleden in.
Ouderen in verzorgingshuizen en verpleeghuizen werden van de buitenwereld afgesloten en in deze huizen overleden veel oude mensen. Ik denk voornamelijk omdat ze al heel oud waren en naast ouderdom veel onderliggende kwalen hadden, waardoor ze uiterst kwetsbaar waren.
Mijn moeder overleed in oktober 2012, ze zou nu 96 jaar oud zijn geweest. De laatste 6 jaren van haar leven verbleef ze eerst een jaar in een verpleeghuis en daarna in een verzorgingshuis. In dit verzorgingshuis is ze overleden.
Nu er tijdens de coronacrisis zo veel ouderen opgesloten zijn in verpleeghuizen en verzorgingshuizen, denk ik regelmatig: als ze nog geleefd zou hebben, hoe zou zij het ervaren hebben?
Ze had in haar jeugd waarschijnlijk verhalen gehoord over de Spaanse griep, die vijf jaar voordat ze geboren werd over de wereld raasde en enorme aantallen slachtoffers maakte. Volgens de overlevering zou haar vader de Spaanse griep gehad hebben en dat heeft hij overleefd.
Mijn moeder moet zeker in haar jeugd verhalen gehoord hebben over de Spaanse griep. Daarnaast had zij zelf in haar jeugd TBC gehad en had mijn vader TBC toen ik een baby was. Mijn broertje had in 1959 roodvonk, destijds was dat een zeer gevaarlijke ziekte, mijn broertje werd geïsoleerd, alles werd constant ontsmet en ik mocht wekenlang niet naar school vanwege quarantaine. Met ernstige besmettelijke ziektes was mijn moeder dus wel bekend.
Stel dat mijn moeder nog geleefd had, dan had ze het waarschijnlijk wel prima gevonden, die isolatie. Ze was introvert en had weinig behoefte aan contact. Zo nu en dan bellen was voor haar voldoende. Ze was tot het laatst van haar leven heel helder en slim. Ze volgde het nieuws met veel belangstelling en ze las de krant. Met haar kwalen die ze 8 jaar geleden al had, was ze zeer kwetsbaar: diabetes, ziekte van Crohn, lichte astma, een zwak hart. Ze had alleen geen overgewicht. Ik denk dat ze zeker het belang van quarantaine had ingezien. Hier in Noord Nederland en ook in de plaats waar zij woonde, zijn maar weinig coronadoden te betreuren. Maar als ze besmet was geraakt, dan was ze vrijwel zeker door dit virus geveld.
vrijdag 12 juni 2020
Wat zou mijn moeder van corona hebben gevonden?
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ook al maakt je moeder het niet meer mee, het is toch fijn om te lezen dat je denkt dat ze het goed zou hebben aangekund!
BeantwoordenVerwijderenMijn moede is 90 geworden en 5 jaar geleden overleden aan longontsteking. Ze had als kind al zwakke longen en hoestte altijd. Zij zou het waarschijnlijk ook niet overleefd hebben als ze het virus gekregen zou hebben.
BeantwoordenVerwijderenMijn moeder woonde tot haar dood (2011, 91 jaar) zelfstandig.
BeantwoordenVerwijderenWe zouden geen risico nemen maar ze zou zeker verwachten dat ik iedere zaterdag heur haar zou doen: ik zou dat zeker gedaan hebben!
je moet er voor oppassen vanuit jezelf te denken. Zouden ze het prima vinden, opgesloten te worden en niet bezoek te mogen ontvangen? Zouden ze het prima vinden, door hun kinderen verboden te worden om buiten te komen en bezoek te ontvangen. Zouden ze het prima vinden, dat hun vrijheid hun wordt afgenomen? Ik ben claustrofobisch, ik zou helemaal doorlopen. Er zijn ouderen doodgegaan van eenzaamheid. Ik ga liever dood dan me te laten opsluiten.
BeantwoordenVerwijderenDaar heeft u helemaal gelijk in
VerwijderenWij zien ook gewoon onze kinderen en kleinkinderen al weer weken
En de familie ook
Gelukkig wel en wij zijn ook ouder als 60 Jannie
Grappig - ik dacht net vanmorgen aan mijn ouders, die dit jaar beiden 90 zouden zijn geworden. Ik hoorde vanmorgen van een huis waar 20 - 25% van de bewoners waren overleden - wat moet dat vreselijk zijn geweest, voor personeel, bewoners en dierbaren! Verder hoorde ik eerder al van verzorgingshuizen waar ze mensen uitlegden dat het om TBC of een héle erge griep ging - dat kenden en begrepen de bewoners tenminste!
BeantwoordenVerwijderenWat fijn, een perspectief waar ik zelf nog niet bij stil had gestaan. Zolang is het inderdaad nog niet geleden dat er ernstige ziektes rond gingen.
BeantwoordenVerwijderenIk moet zeggen dat ik mij in jouw moeder herken. Ik vind het helemaal niet erg om geïsoleerd te zijn. Laat mij voorlopig maar met rust. Ben eigenlijk wel blij dat die verplichte drie zoenen niet meer hoeven. En ik hoop dat de kleine theaters & bioscopen en restaurants & sauna's met weinig bezoekers weer terugkomen. Grote festivals, voetbalwedstrijden, niet aan mij besteed. Winkelen vind ik soms best leuk, maar dan wel als het wat rustiger is. En al die toeristen die langzamerhand al die grote plaatsen overnemen, ik zou het niet erg vinden als dat nu voorbij is.
Af en toe vlieg ik in de winter naar de zon, even opwarmen. Maar als dat niet meer kan, dan kan dat niet meer. Mijn leven wordt er niet minder van.
Mijn moeder was het laatste jaar van haar leven erg ziek en woonde in een verpleeghuis. Ondanks haar ziekte bleef ze helder en scherp van geest. Ik denk dat ze zich niet meer opgesloten zou hebben gevoeld dan voorheen.Ze kon met ons op het terras zitten in een rolstoel maar meer niet. Waarschijnlijk
BeantwoordenVerwijderenzou ze het accepteren en zich vooral zorgen maken om haar familie.
Er wordt hier soms gedaan alsof bewoners van verpleeghuizen allemaal in de war zijn en niets van de situatie begrijpen.Dat is beslist niet waar. Er zijn ook afdelingen waar mensen verblijven omdat ze lichamelijk heel slecht functioneren. Ook vraag ik me af of mensen voor de coronacrisis allemaal wel zo veel bezoek kregen en of er zo veel geknuffeld werd.Heb dat nooit zo gezien tijdens mijn bezoeken aan verschillende familieleden die helaas in verpleeghuizen verbleven.
Mijn oma, nu 97 en woont op zichzelf, vond vooral het begin helemaal niets. Ze ontmoette voor Corona dagelijks mensen. En ineens mocht ze niets! Geen bezoek, wel ritje in de auto, maar niet uitstappen, geen boodschapje alleen een praatje met de buren. Mijn moeder deed de boodschappen voor haar, en was haar vaste bezoek. Oma werkt dagelijks in de tuin, dat werd nu voor haar contacten, vooral de voortuin. We hebben met de kinderen raam bezoekjes gedaan. Nu er meer duidelijk is over dat bezoekjes buiten niet zo'n risico vormen kijkt ze daar weer helemaal naar uit. Hiervoor was ze niet zo oud geworden zei ze. En ergens kan ik me dat ook heel goed voorstellen. En ik kijk er ook enorm naar uit haar weer te zien. Op mijn verjaardag had ze trouwens de stoute schoenen aangetrokken en is me wel persoonlijk een kaart komen brengen. Op wel 2,5 meter afstand hebben we even gekletst. Ze zegt nu: "ik doe het weer zelf, nu het weer kan. Voor zolang het kan. Ik kan ook morgen zomaar niet meer wakker worden." En je kunt haar dus weer tegenkomen in de supermarkt. En bij de elektronicawinkel want de stofzuiger was stuk. Ze gaat proberen wel 1,5 afstand te houden, want ze had in de krant gelezen dat er wel gemopperd wordt op de oudjes 😅
BeantwoordenVerwijderenHet werd niet duidelijk gecommuniceerd. Het werd gebracht als regels van het RIVM, maar het was een advies. Er zijn mensen die dit hebben aangekaart bij verzorgingshuizen en die daarna hun ouders gewoon mochten zien.
BeantwoordenVerwijderen