Vol ontzetting las ik in de krant over een meisje van 10. Ze woont in Brazilië en is jarenlang verkracht door een oom. Ze werd met buikpijnklachten opgenomen in een ziekenhuis en blijkt zwanger te zijn. Ze wil een abortus, maar in dat land wordt het je ook in zo'n geval bijna onmogelijk gemaakt om zo'n behandeling te ondergaan. Activisten voor het ziekenhuis die haar tegenhouden en ook artsen die weigeren de abortus te doen. Kun je het je voorstellen, bij zo'n meisje, een kind nog!
Het jonge leven is heilig en het meisje doet er kennelijk totaal niet toe!
Volgens de wet in Brazilië mag ze in haar geval een abortus ondergaan, maar activisten proberen het te beletten. Ook artsen zien mogelijkheden voor weigering. Uiteindelijk is het afgelopen maandag gelukkig wel gelukt om een abortus te krijgen.
Wat vind ik van abortus? Ik denk dat vrouwen niet zomaar de keuze maken om een abortus te ondergaan, dat ze dat alleen doen als daar gegronde redenen voor zijn. Je maakt niet zomaar jong leven dood, een kind van jezelf, daar geloof ik niet in. Mensen die denken dat vrouwen dat heel nonchalant doen, hebben nog nooit in de schoenen gestaan van een vrouw die zich gedwongen voelt tot een abortus. Wat ik weet uit mijn omgeving, is dat vrouwen er met pijn in het hart aan terugdenken, maar er vanwege de omstandigheden toch vrede mee hebben.
Ik ben blij dat we hier in Nederland baas in eigen buik mogen zijn!
donderdag 20 augustus 2020
Verbijstering
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wat verschrikkelijk voor dat meisje. Eerst jarenlang dat misbruik en nu ook nog een abortus moeten verwerken. Ik hoop dat ze nu in ieder geval goede hulp kan krijgen.
BeantwoordenVerwijderenWat een vreselijk verhaal, dat arme kind! Soms schaam ik me voor mijn medechristenen, ook in Nederland. Ik meldde me ooit aan als abortusbuddy, om mensen bij te staan die bij Nederlandse abortusklinieken langs activisten moeten manoeuvreren....
BeantwoordenVerwijderenHier zijn alleen maar verliezers. Het geaborteerde wezentje is niet schuldig aan deze situatie, had niet om het leven gevraagd maar mag dus niet leven. Tegelijkertijd bloedt mijn hart om het verwoeste leven(sgeluk) van het tienermeisje. Zo onvoorstelbaar schofterig gedrag van die oom!! (En familie die wegkeek??) Toch blijft voor mij de vraag of wij als mens het recht hebben om een leven te stoppen. Ik ben van mening dat élk leven waardevol is. Gerda
BeantwoordenVerwijderen(@Aaf, het is absoluut niet mijn bedoeling om hier een discussie te starten voor of tegen abortus, ik geef alleen aan hoe ik erover denk.)
Pogingen tot discussie over abortus zal ik niet publiceren.
VerwijderenIk ben het eens met je constatering dat er hier alleen maar verliezers zijn. Elk leven is waardevol, daar ben ik mij zeker na 4 zwangerschappen, 1 kind dat tijdens de bevalling overleed en 1 miskraam terdege van bewust!
‘n Abortus ondergaan is een vreselijk ervaring en de beslissing bezorgt het meisje/ de vrouw veel en blijvend verdriet.
BeantwoordenVerwijderenDe pro-life activisten beseffen niet wat ze deze meisjes/vrouwen aandoen. Iedere vorm van emphatie is hen vreemd!
Heb net De regels van het Ciderhuis gelezen. Zeventig jaar geleden was het al strijd over wat kon en mocht. Denk niet dat het nodig zou moeten zijn over een misbruikt kind van tien na te moeten denken of zij een abortus mag.
BeantwoordenVerwijderenWel wat het allemaal met haar doet. Het misbruik.
Denk dat we inderdaad blij mogen zijn in Nederland te wonen, waar we (nog steeds) die keuzes kunnen maken.
Fijn dat je aandacht besteedt aan abortus zonder de vrouwen die hier voor (moeten) kiezen te verketteren.
BeantwoordenVerwijderen