Waarom werd ik dik? Deel 3 - de afgelopen 30 jaar

Mijn verhaal over mijn gewicht eindigde in deel 2, toen ik na een afvalpoging in 1990 na ruim een jaar weer even zwaar was als voor die tijd.

Ik was weer terug bij af.
Zucht!

Diabetes
In mijn zwangerschappen had ik al last gehad van zwangerschapsdiabetes. Ik heb aanleg voor type 2 diabetes en samen met het overgewicht/obesitas was het resultaat dat ik in 1993 definitief diabetes kreeg. Ik moest op een dieet. Weinig koolhydraten, maar voor de rest was ik vrij om te eten wat ik wilde. Ik ontwikkelde nogal vette voorkeuren, voor zover ik die niet al had. Kookte met veel olie en volvette kaas en vette vleessoorten. At veel pindakaas en notenpasta's. En viel daardoor niet af, geen gram. Het doel van het dieet was om de bloedsuikers onder controle te houden en dat lukte de eerste jaren wel. Na verloop van tijd ging het minder. De oplossing was om insuline te gaan spuiten. Daar begon ik in 1999 mee, 6 jaar nadat ik diabetes kreeg. Ondertussen had ik nog steeds eetbuien. Die bleven regelmatig komen, hoewel misschien met wat grotere tussenpozen, dat weet ik niet meer.

Een nieuwe afvalpoging
Rond 2002, of misschien later, deed ik een nieuwe poging om af te vallen. Het is merkwaardig, maar ik weet er maar weinig meer van. Mijn oudste dochter begon er over en uiteindelijk begon het me een beetje te dagen. Ik heb nog een badpak maat 48 uit die tijd en een paar shirts. Ik kocht ook truien in een kleinere maat, die heb ik weggegeven, deels aan mijn moeder, deels aan mijn dochter en waarschijnlijk is ook een deel naar de kringloop gegaan. Deze achteraf mislukte afvalpoging is waarschijnlijk heel pijnlijk voor mij geweest en ik ben het grotendeels vergeten, tot grote verbazing van mijn dochter! Ik ben verder helemaal niet zo vergeetachtig, ik weet veel dingen nog haarfijn, maar van dat gewichtsverlies herinner ik me vrijwel niets meer. Een selectief geheugen komt vaker voor, ons land heeft een (demissionair) minister-president die daar ook heel goed in is 😁 Maar bij mij gaat het om een langere periode, want je wordt niet in één dag slanker en daarna weer dikker, daar is een flinke periode mee gemoeid. Wat meespeelde, was dat de vader van mijn kinderen in die tijd heel erg verslechterde, regelmatig zware psychoses had en in die periode in een instelling voor psychiatrische patiënten moest gaan wonen. Ook verslechterde de gezondheid van mijn moeder en belandde ze achtereenvolgens in het ziekenhuis, toen in een revalidatieoord, daarna in een verpleeghuis en vervolgens in een verzorgingshuis en daar overleed ze na een verblijf van 5 jaar. Ik heb veel voor haar gedaan en me ingespannen rond de (mantel)zorg voor haar.
Kortom: ik had naast een drukke baan ook andere zaken aan mijn hoofd. Toch blijf ik het gek vinden dat ik er zo weinig meer van weet. Het zal vooral de teleurstelling en frustratie zijn dat mijn nieuwe afvalpoging weer mislukte. Ik heb er in mijn hoofd een dikke streep doorgezet, met het idee: dit is nooit gebeurd, echt niet!

Weer dik
Ik was dus weer dik, veel te zwaar, met een BMI van rond de 39 en dat gewicht begon problemen te geven met mijn verdere gezondheid. Lopen ging slecht, bewegen ging sowieso moeizaam.

Meer bewegen
In 2006 had ik een (diabetes)diëtiste die wilde focussen op bewegen. Beweging zou de sleutel zijn om gezonder te worden. Mede door haar adviezen heb ik mijn huis gekocht. De afstand tussen mijn werk en mijn oude woning kon ik binnen 5 minuten fietsend overbruggen. Tussen mijn werk en mijn huidige woning zat ongeveer 25 minuten. Dus dat was automatisch 4x per week 50 minuten fietsen, in plaats van 4x per week 10 minuten. Na een aantal jaren heb ik jaarlijks een abonnement op het zwembad genomen.
Toen ging ik daarnaast voor mijn doen vrij intensief zwemmen, zeker 3x per week een half uur, later breidde ik dat uit naar 4x per week een uur. Dat was dus náást het fietsen naar en van mijn werk.
Dat bewegen, fietsen en zwemmen, hielp om gewicht te verliezen. Ik viel 15 kilo af zonder dat ik daar een hap minder om at.

Corona en misselijkheid
Corona bleek harder toe te slaan bij mensen met nogal wat overgewicht. Ik had dus ook de kans om ernstig ziek te worden! En verder werd ik misselijk door medicijnen die ik nodig had als pijnstiller vanwege de heupslijtage. Toen ging het hard. Ik was heel gemotiveerd om af te vallen vanwege corona en ik vond eten niet meer lekker, ik kon het eten prima laten staan. Ik moest zelfs mijn best doen om niet te snel af te vallen en daardoor te verzwakken. En bij mij werkt het zo, dat als ik eenmaal gewend ben aan kleinere hoeveelheden, dat ik dan ook veel sneller vol ben en mij verzadigd voel.

Doordat ik nog steeds snel verzadig ben, lukt het me om heel langzaam en gestaag verder af te vallen.
Ik blijf dagelijks bewegen door tenminste 30 minuten per dag te fietsen. Vaak wel verder dan dat. Dus dat is mooi!

Streefgewicht
Mijn streefgewicht is nu 77 kg, bij een lengte van 177 cm, dan is mijn BMI 24,6. Dat gewicht heb ik nog niet bereikt, maar ik ben goed op weg.
Maar ik ben voorzichtig met een streefgewicht. In mijn volwassen leven heb ik 57 kilo gewogen, maar ook ruim 70 kilo meer dan dat en van alles er tussen in. Ik denk dat het voor de diabetes goed is om nog niet te stoppen en in de komende maanden/jaren langzamerhand nog wat lichter te worden.

Zal het mij lukken het gewichtsverlies vast te houden?
In 1972 lukte het mij niet en in 1990 en ook de laatste keer ging het niet goed.
Nu dan wel?
Ik ben optimistisch, voornamelijk doordat mijn focus nu ligt op gezondheid en ik destijds vooral gericht was op uiterlijk. Mijn motivatie ligt nu beslist anders.
Ik merk nu ook duidelijk de gezondheidsresultaten van het gewichtsverlies. Ook heb ik nu geen last van eetbuien, die ik toen wel had.
Maar toch zal het een fikse uitdaging zijn om het gewichtsverlies te behouden, als ik de statistieken er op nalees, want die zijn allesbehalve florissant, zelfs ook voor een aantal mensen met een maagverkleining!

Maar als je mij op de vrouw af vraagt wat ik verwacht, of eigenlijk vrees, dan vrees ik, dat ik net als de vorige 3 keren bij drastische vermindering van mijn gewicht, dat het er allemaal weer bij komt, met alle nadelige gevolgen daarvan voor mijn gezondheid.