Gisteren was het een jaar geleden dat ik geopereerd werd aan mijn heup. Een jaar dáárvoor kreeg ik mijn 1e nieuwe heup en een jaar later, op 13 september 2021 werd de 2e finaal versleten heup vervangen door een kunstgewricht.
Je wilt niet weten hoe blij ik daar mee ben. Of misschien wil je het juist wel weten? Ik heb helemaal geen pijn meer en kan zo veel beter bewegen! Ik kan weer rugzwemmen zonder pijn, ik kan traplopen zonder pijn en kan slapen zonder pijn. Kortom, een enorme verbetering!
Heerlijk dat tegenwoordig zo'n heupoperatie met succes uitgevoerd kan worden.
Mijn pake, de vader van mijn moeder, kreeg ruim 65 jaar geleden een nieuwe heup. Die operatie was maar deels succesvol. Hij bleef moeizaam lopen en had ook nog steeds wel pijn, maar minder pijn dan voor de operatie. Hij was één van de eersten in Noord-Nederland die een nieuwe heup kreeg, ik denk dat de operatietechnieken toen nog in de kinderschoenen stonden.
Bij mijn moeder ging de operatie al veel beter. Zij kreeg ruim 36 jaar geleden een nieuwe heup.
In de komende week ga ik naar het ziekenhuis voor een röntgenfoto van mijn bekken. Om te kijken hoe mijn heupen en bekken er nu uit zien. Of alles goed gaat en dat verwacht ik wel. Een paar dagen later heb ik een gesprek met de orthopedisch chirurg die mij aan beide heupen geopereerd heeft.
Ik hoef daarvoor niet naar het ziekenhuis, het is een telefonisch consult. Voor corona had ik er waarschijnlijk wel voor naar het ziekenhuis moeten komen, maar tegenwoordig gaat dat telefonisch.
Ik ben benieuwd naar de resultaten.
Over besparen en bezuinigen en over met pensioen zijn. En ook over leven in de huidige tijd!
woensdag 14 september 2022
Al weer een jaar de 2e nieuwe heup!
Labels:
Gezondheid,
Heupslijtage
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan.
Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wat fijn dat de heupvervangende operaties je zo goed geholpen hebben. Het is heerlijk te ervaren dat je allerlei dingen weer kunt die voorheen onmogelijk waren of alleen met veel pijn. Het is goed voor je gezondheid om weer intensiever te kunnen bewegen en ook je stemming wordt weer positiever als je geen pijn meer hebt en niet meer afhankelijk bent van anderen voor sommige dingen. Ik heb zelf in januari en juni 2 heupoperaties ondergaan en vind het heerlijk om weer lange wandelingen te kunnen maken. Waar ik mij wel zorgen over maak is het risico op infecties (ik heb hier een foto van gezien op internet en ben hier erg van geschrokken) en stel dat ik val (met de fiets of lopend), wat is dan de schade. Ik ben blij dat ik in een tijd leef dat medici steeds meer kunnen itt vroeger. Zuinig aan, geniet van je herwonnen mogelijkheden, het is leuk om te lezen wat je allemaal onderneemt.
BeantwoordenVerwijderenIk ben eindelijk geopereerd een half jaar geleden. Ben erg ziek geweest daarna. Ik moest vijf weken naar revalidatie kliniek. Daar werd ik nog zieker...kon niet meer eten. Maar mocht toch naar huis uiteindelijk. Thuis drie dagen toen ging het litteken lekken. Moest meteen in ziekenhuis komen en hielden ze me om met spoed weer te opereren. Er is toen een bacterie gevonden en moest ik 12 weken heel veel antibiotica. Daar werd ik nog zieker van. En viel in ruim een maand 16 kilo af. Wat was ik ziek....iedereen dacht dat red ze niet,zo ziek. Maar uiteindelijk toen de antibiotica stopte knapte ik op. En nu gaat het redelijk alleen lopen nog niet,was te veel verslapt en de spieren willen nog niet. Een wonder dat ik er nog ben. En waarom ik deze pech had weet ik niet. En als ik jou verhaal hoor dan ben ik jaloers ik ben een half jaar kwijt van mijn leven . Nu kijk ik vooruit weer al gaat het langzaam.
BeantwoordenVerwijderenGeertje Ovink
Poeh, heftig hoor!
VerwijderenGelukkig ging het bij mij een stuk voorspoediger. Wel belandde ik vorig jaar na 4 weken een keer op de eerste hulp doordat er een flinke rode bult zat op de voorkant van het litteken. Ik schreef er hier over: https://zuinigaan.blogspot.com/2021/10/hoe-ik-pardoes-op-de-spoedeisende-hulp.html