Op 7 mei vorig jaar overleed mijn ex-man, de vader van mijn dochters. Ik schrijf er hier over.
Hoewel we al lang uit elkaar waren, ben ik er heel verdrietig van geweest.
Zijn overlijden heeft me heel veel gedaan, veel meer dan verwacht. We waren al lang uit elkaar, dat was doordat hij door zijn psychiatrische ziekte een grote verandering had ondergaan in zijn persoonlijkheid. Hij was in die 44 jaar dat ik hem kende een heel andere man geworden. Zeker niet de man die ik ooit had leren kennen en waarmee ik samen kinderen kreeg. Ik trok het al in 1998, tijdens een nieuwe langdurige psychotische opname, niet meer om verder te gaan met een partner die een schaduw was van diegene die hij ooit was. Wel heb ik altijd contact met hem gehouden en bleef ik me met hem verbonden voelen.
Het voorbije jaar lijkt enerzijds heel kort, alsof het nog maar net geleden is en anderzijds ook al heel lang.
Lang geleden is het naar mijn idee dat ik voor mijn dochters de erfenis regelde en dat we samen de uitvaart organiseerden.
Kort geleden lijken alle emoties van toen.
Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk en ik droom ook regelmatig over hem.
In die dromen zijn we gezellig samen op pad en doen we leuke dingen. In één droom zijn we allebei psychiatrisch patiënt en zijn we ergens in Parijs opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. We ontsnappen samen en in pyjama verkennen we Parijs en hebben de grootste lol!
We waren ooit, in april 1983 samen 2 weken in Parijs en hebben de stad uitvoerig bekeken, maar niet in pyjama. Dat we ontsnapten, past ook wel in zijn verhaal. Hij ontsnapte regelmatig, ook uit gesloten opnames.
Vóór zijn overlijden droomde ik in de afgelopen jaren nooit over hem, sinds hij dood is wel. Maar het zijn geen nare dromen, we hebben het in mijn dromen leuk en knus met elkaar, net als in onze begintijd.
.jpg) |
| in augustus 1986, met onze dochter, toen een week oud |
Mooi geschreven Aaf. Je bent pas dood als er niet meer aan je gedacht of over je gesproken wordt. Virtuele knuffel en fijne zondag!
BeantwoordenVerwijderenWat een liefdevolle foto ook.
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat je altijd contact hebt gehouden en samen mooie herinneringen hebt gemaakt. Ook fijn voor de dochters. Een zieke levensgezel, vriend, partner is zwaar. Niet veel mensen kunnen in contact blijven. Fijn dat je dat wel kon.
BeantwoordenVerwijderenMooi scenario voor een film, deze droom!
BeantwoordenVerwijderenMooi en liefdevol kun je nog over hem schrijven en dromen.
BeantwoordenVerwijderenHet zal destijds ook niet makkelijk zijn geweest van hem te scheiden, niet jullie keus als partners maar door zijn ziekte kon je niet anders.
Bijzonder dat je zulke leuke dromen over hem hebt,
Aaf men zegt wel eens; een mens is pas dood als er niet meer over hem gepraat wordt. Koester je mooie herinneringen. Sterkte!!
BeantwoordenVerwijderenMooie blog en liefdevol be- en geschreven. Leuke droom, bevrijdend ook. Zo had het kunnen zijn.
BeantwoordenVerwijderenwat een mooie en bijzondere dromen!
BeantwoordenVerwijderenIk vind het mooi dat je zo liefdevol aan hem kan terugdenken. Het leven is soms onvoorspelbaar en zijn ziekte en hoe die ontwikkelde kon je zeker niet voorzien. Maar een mens is meer dan alleen zijn ziekte en het lijkt me fijn dat je ook de mooie momenten kan blijven koesteren.
BeantwoordenVerwijderenEen familielid was psychiatrisch patient, hij is overleden. Een psychiatrische ziekte heeft een enorme impact op een gezin. Zo goed dat je altijd contact hebt gehouden. Dat hebben wij ook gedaan, hoe gecompliceerd de situatie ook was.
BeantwoordenVerwijderenMooie foto!
Ik vind het eigenlijk wel begrijpelijk dat je zo verdrietig was en ook over hem droomt. Uit je schrijfsels maak ik op dat hij in feite de liefde van je leven was. Als zijn ziekte niet had plaatsgevonden, dan waren jullie nu fijn saampjes een ouder stel geweest. Opa en oma, waarschijnlijk nog steeds gezellig op stap, op de kleinkinderen passen, genieten van de rust. Het is heel heftig dat je dat is ontnomen. Het ging langzaam in vergelijking met bv. een onverwachts sterfgeval, en waarschijnlijk met ontstellend veel frustratie en verdriet van jouw kant elke keer als het weer een stapje verder escaleerde. Maar dat betekent niet dat de liefde of de man waar je ooit verliefd op was er nooit was. Het moet heel erg pijnlijk zijn geweest voor je. Ik ben blij om te lezen dat je het -al is het maar in je dromen- een plek hebt kunnen geven. En dat je twee fijne dochters (en kleinkinderen) aan hem hebt overgehouden. Zo is de cirkel toch nog een beetje rond, hoe krom hij eerst ook was.
BeantwoordenVerwijderen-JennyL
Wat een schitterende foto.
BeantwoordenVerwijderenZijn liefde spat eraf.
Groeten
Loes
Je heb exen en je hebt exen. Jouw ex was zo te lezen de liefde van je leven en - ik sluit me aan bij de andere reacties - zou het een mooie lange relatie geweest zijn ware hij niet ziek geworden. Fijn dat je mooie herinneringen hebt, die blijven, het verdriet slijt na lange tijd. Sterkte.
BeantwoordenVerwijderenHallo Zuinig aan wat een mooie en belangrijke foto voor jou
BeantwoordenVerwijderenDit zit voor altijd in jou hart
Toen hij net overleden was schreef je ook vol genegenheid over hem en ook dit verhaal vind ik getuigen van veel genegenheid voor hem. En afgaand op de uitstraling van de foto, was hij in ieder geval blij met en trots is op zijn dochter.
BeantwoordenVerwijderenVond het hilarisch hoe je in je dromen in Parijs, samen met hem ontsnapt en in pyjama de stad verkent. Ik zie het voor me.