Verdrietig
Sinds mijn moeder overleed, in oktober 2012, ben ik op Moederdag altijd een beetje verdrietig. Ze is er niet meer, ik heb geen moeder meer om aandacht te geven.
De vader van mijn kinderen, die jaren doorbracht in psychiatrische ziekenhuizen en twee jaar geleden overleed, stuurde mij tot een aantal jaren voor zijn dood een mailtje of een kaart met Moederdag: een fijne moederdag. Ik vond het wel grappig dat hij daar aan dacht! Ook hij leeft niet meer.
Mijn kindertijd
Ik kan mij absoluut niet meer herinneren dat er in mijn jeugd in het gezin iets aan Moederdag of Vaderdag gedaan werd. Geen knutsels of tekeningen, geen cadeautjes. Wel gingen we met mijn ouders naar mijn oma's en brachten hen een plantje als moederdagcadeau.
Zelf moeder
Toen ik zelf moeder werd, deden de basisscholen volop mee aan moederdag. Mijn dochters maakten leuke tekeningen of "nuttige" handenarbeidproducten zoals gekleide asbakken of iets anders van klei.
Ook kreeg ik ontbijt op bed. Erg leuk om ontbijt te krijgen!
Met dat ontbijt zijn mijn dochters lang doorgegaan. Ook toen ze al niet meer thuis woonden slopen ze 's ochtends mijn huis binnen en verrasten mij met ontbijt op bed.
Oma geworden
Dat ontbijt op bed stopte toen mijn dochters in 2016 moeder werden. Geen tijd meer voor en nu was het de beurt aan hen om tekeningen en ander geknutseld leuks te krijgen en natuurlijk ontbijtjes.
Zo nu en dan krijg ik wel een cadeautje, zoals dit jaar, toen ik een week geleden verblijd werd met een bioscoopabonnement.
Ook kreeg ik in 1996 een magnetron cadeau van mijn partner. Dat was in de periode dat het nog bij ons woonde. Ik was blij met de magnetron. Heel handig om eten in op te warmen en eten uit de vriezer te ontdooien!
zondag 12 mei 2024
Moederdag
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wij hebben geen kinderen. Maar ik heb nog het gedichtje van een nichtje bewaard. Voor "tante-dag"
BeantwoordenVerwijderenTja, moederdag.... Ik ben geen moeder, en heb al heel lang geen moeder meer. Ook al "deden we er niets meer aan" toen we eenmaal volwassen waren (alhoewel, misschien mijn zussen die kinderen hebben gekregen wél?), ik vond het toch vaak een verdrietige dag. Het gedicht van Neeltje Maria Min speelde vaak door mijn hoofd: "Mijn moeder is mijn naam vergeten, mijn kind weet nog niet wie ik ben".....
BeantwoordenVerwijderenMoederdag het feest van allen maar van moeder toch het meest
BeantwoordenVerwijderenMoeder die voor ons een jaar lief en zorgzaam is geweest
Zet de bloemetjes maar buiten, sier de gevels met de vlag
Want met moeder in ons midden vieren wij de Moederdag.
Geleerd op school in 1957
In mijn jeugd waren we in het weekend op een eiland met de boot, Er werd een bloemschikwedstrijdje georganiseerd om de kinderen een bloemstukje voor de moeders te laten maken. Was altijd erg leuk Maar denk achteraf dat er ook heel wat bloemen werden geplukt die zich daarna niet meer konden vermeerderen of als voedsel dienden voor de insecten. Maar dit speelde in de 50-60er jaren en toen waren er nog veel insekten en wisten we nog niet van klimaatverandering
BeantwoordenVerwijderenMijn moeder is inmiddels als weer bijna 30 jaar geleden overleden, zelf was ik toen nog maar 35 , zij al ruim 76. Ze is laat getrouwd, kreeg laat kinderen, mijn dochter heeft haar oma maar 7 jaar gekend. Een gemis zowel voor mijn dochter als voor mij. Met speciale dagen brand ik een kaarsje bij de trouwfoto van mijn ouders, mijn vader overleed toen ik 23 was, dus ook op Moederdag brand het kaarsje zo zijn ze er toch nog een beetje bij.
BeantwoordenVerwijderenMijn moeder vond moederdag onzin, mijn kind denkt er ook niet aan. Toch wel jammer. Of ben ik nu kinderachtig ? Krijg genoeg waardering ook op andere dagen, heb niets te klagen !
BeantwoordenVerwijderenwij doen niet aan moederdag, elke dag moet een moederdag zijn. Dit komt vooral omdat het een commerciële toestand geworden is. Al weken wordt je er met je neus op gedruk via reclamefolders/tv dat het vandaag moederdag is, misschien dat je er zo mee geconfronteerd wordt en het een soort van 'moeten' wordt
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook hinder van alle reclames, die mij confronteren met het feit dat ik geen ouders meer heb. Het is natuurlijk onvermijdelijk om op een gegeven moment in je leven wees te worden. Ik was 59 jaar toen ik wees werd en dat is op zich zeker geen slechte leeftijd om wees te worden, maar die reclames gaan er van uit dat je een moeder hebt en dat voelt toch verdrietig.
VerwijderenIk kreeg ooit als begin twintiger een mail (appjes/ pogingen tot oplichting via de app) etc bestonden nog niet) van "Mam" die graag wilde dat ik een abonnement op een bepaalde provider zou nemen. Ik heb bezwaar gemaakt - mijn moeder was nog niet zo lang daarvoor overleden, en ik vond het ERG pijnlijk...
VerwijderenHet is middag en de kinderen ( tieners) slapen nog. Dat wordt dus ( weer ) niets. De man vond het 'vervelend' druk bij de bakker, maar snapte niet waarom. Ik hou niet zo van feestdagen; ik verwacht teveel - blijkbaar.
BeantwoordenVerwijderenJa! Laten we dan inderdaad maar afspreken dat we dit of dat niet vieren, dan valt het niet zo tegen. C/J
VerwijderenIn mijn kinderjaren gingen wij, kinderen, met onze vader naar een galanterieënzaak bij ons in het dorp en daar kochten we iets voor onze moeder. Dat deden we de zaterdag voor moederdag want een geheim bewaren was heel moeilijk voor ons.
BeantwoordenVerwijderenMijn kinderen maakten iets op school en zorgden voor een ontbijt op bed.
Thea