In april 2021 las ik het boek Het Zoutpad, van de schrijfster Raynor Winn (klik voor mijn blogtekst hierover). Een inspirerend boek over het overwinnen van tegenslagen en met nogal wat ontberingen wandelen in een prachtige omgeving. Het boek kwam uit in 2018, het verhaal speelt in 2013. Later schreef ze er nog twee, over nummer drie schreef ik hier. Ook het tweede boek leende ik van de bibliotheek en las ik.
Het eerste boek vond ik veruit het beste, goed geschreven en heel inspirerend. Ik kreeg ook zin in wandelen! En daarnaast vond ik het persoonlijke verhaal aangrijpend.
Onlangs hebben Britse journalisten van de krant The Observer een onderzoek gepubliceerd over Raynor Winn en er is in haar boeken nogal een loopje genomen met de waarheid.
Wat is er dan niet waarheidsgetrouw?
- Haar naam: ze heet niet Raynor Winn, maar Sally Walker. Ik zou denken dat Walker een prima naam is om over wandelen te schrijven, maar ach, dat vind ik niet zo'n punt. Het schijnt dat haar meisjesnaam Winn is en dat ze de naam Sally niet fijn vond. Dat vind ik geen probleem.
- De manier waarop ze hun huis kwijt raken. Het zou komen door een slechte investering van haar man, maar in werkelijkheid had ze veel geld gestolen van haar werkgever. Het zou destijds zijn gegaan om 64.000 pond = nu ongeveer €74.000,-. Ze leenden 100.000 pond bij een vriend om het gestolen geld weer terug te betalen aan de werkgever, met hun huis als onderpand voor de lening. Door een hoge rente van 18% schoot de lening in korte tijd naar 150.000 pond. Maar die vriend ging failliet en de bank eiste het geld op, waardoor ze hun huis kwijt raakten.
Dit is iets heel anders. In het boek raakten ze buiten hun schuld dakloos. In werkelijkheid werden ze dakloos doordat Sally jarenlang geld stal van haar werkgever.
- Ze waren niet dakloos, ze hadden nog een huis in Frankrijk, in de buurt van Bordeaux.
- De ziekte van Moth, die in werkelijkheid Tim Walker heet. Volgens 9(!) door The Observer geraadpleegde neurologen, specialisten in de ziekte CBD kan Moth/Tim niet de ziekte corticobasale degeneratie hebben zoals Sally die beschrijft. Want zo lang houd je het niet redelijk fit uit met de ziekte.
Wat vind ik er van? Ik vind het boek Het Zoutpad nog steeds een goed boek. Goed geschreven en over onderwerpen die interessant zijn, zoals de prachtige natuur, wild kamperen en de positie van daklozen in het UK. Het voelt anders nu ik weet dat ze iemand anders is dat ze zich voordeed, maar dat doet aan het verhaal niets af, als je het bekijkt en leest als roman.
Wat vind jij, doet het er voor jou toe dat de aanleiding van de tocht en de ziekte van haar man in werkelijkheid anders is dan in het boek beschreven?
dinsdag 15 juli 2025
Het was een roman, niet het waargebeurde verhaal van een lange wandeling
AUTEUR: Aaf, alias Zuinigaan. Ooit opgeleid als bibliothecaris (1974) en maatschappelijk werker (1984). Van 1999 – 2019 werkzaam in het HBO en sindsdien met pensioen. Vanaf de aankoop van mijn huis in 2007 blogger met als centraal thema zuinig leven en besparen. Sinds 2016 oma van inmiddels 4 leuke kleinkinderen.
zuinigaan@gmail.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nee, het doet er niet toe. Onder een andere naam schrijven doen veel anderen ook. En ik snap dat ze niet open was over de oorzaak van hun dakloosheid. Hoewel een huis in Frankrijk dan wel opmerkelijk is.
BeantwoordenVerwijderenIk lees een boek als een boek. Een mooi verhaal.
Omdat ik zelf een stukje van dat prachtige kustpad heb gelopen, vond ik de herkenning ook leuk. Groet, G
Ik vond het een prachtig boek, het tweede viel tegen en ik wist niet dat er een derde was, dat zal ik eens opzoeken. Onlangs de film gezien maar die vond ik niet zo, het was voornamelijk heel veel gepuf en gesteun en gekreun en dat stoorde me nogal. Dat het toch niet helemaal een waargebeurd verhaal is is jammer maar meer ook niet. Het had mijn beleving van het boek wel anders gemaakt als ik van tevoren geweten had dat het (deels) verzonnen was.
BeantwoordenVerwijderenAls je een fictief verhaal schrijft kun je schrijven wat je wilt..want fictief.. als je claimt een autobiografie te schrijven moet je schrijven wat er is gebeurd in jouw leven.. de naakte waarheid.. maar als je steelt van je werkgever en het verhaal verteld of jezelf slachtoffer geworden bent van oplichting, dan zegt dat veel over je karakter en hoe je met normen en waarden omgaat. Want de goede naam van de vriend die ze geld geleend heeft is zwaar beschadigd, gestolen zeg maar en de dader (zijzelf) wordt tot slachtoffer gemaakt. Over liegen over een ziekte.. ook daarmee zet je jezelf als slachtoffer neer.. heel kwalijk. Al is de leugen… is een waarheid als een koe. Ik ben voor de rauwe waarheid ook als die ongemakkelijk is. Daarom off topic.. ik bewonder jouw openhartigheid en eerlijkheid over jouw levenslange strijd met voedsel en gewicht. Ik snap misschien niet alles of sta achter bepaalde keuzes, maar dat maakt niets uit.. want het is jouw leven en jouw lichaam en jouw keuzes. En dat je voor de waarheid kiest en niets verbloemd of mooier maakt, nogmaals ik bewonder die houding van je Aaf! Bieke
BeantwoordenVerwijderenHet probleem is dat het als waargebeurd verkocht is en niet als roman. Het geeft mensen valse hoop.
BeantwoordenVerwijderenDie verdraaide, aangedikte feiten gaan over een nare ziekte en geld. Ik vind dat niet ok. Ondertussen zal ze veel geld met haar boeken hebben verdiend dus geldzorgen heeft ze niet meer. Ik heb deze boeken niet gelezen. Het eerste boek leek me wel wat maar heb er geen zin meer in.
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook alledrie de boeken gelezen en het eerste is veruit de beste. Die andere twee heb ik gelezen omdat ik benieuwd was hoe het met Moth verder ging. Ik voel me nu eigenlijk wel belazerd. Erg jammer dat ze zo gelogen heeft. Ze heeft denk ik aardig wat geld opgestreken door de verkoop van de boeken. Ik geloof overigens nog steeds in de kracht van wandelen.
BeantwoordenVerwijderenIk heb alle 3 de boeken gelezen en de film bekeken.(film vond ik erg langdraderig, wel mooie natuuropnames)
BeantwoordenVerwijderenNa deze publicatie kijk ik er toch anders tegen aan.
Ze zijn er waarschijnlijk erg rijk mee geworden!!!
Wel jammer dat dat op deze niet waarheidsgetrouwe manier moest.
Jammer dat je zo wordt bedonderd
Fictie verkopen als waargebeurd, waarbij je de feiten die ten grondslag liggen aan de verhaallijn verdraait (onrecht, levensbedreigende ziekte). Dat geeft een vieze smaak in de mond.
BeantwoordenVerwijderenIk lees het liefst een goed boek en of het dan waargebeurd is of niet maakt me niet uit. Het Zoutpad sprak mij niet aan omdat ik niet van dat subgenre houd. Het probleem is natuurlijk dat dit boek nadrukkelijk als waargebeurd is verkocht (letterlijk en figuurlijk) omdat daar meer geld mee valt te verdienen dan met romans en dat ze daarbij mensen in meerdere opzichten hebben belazerd. En het gaat niet om kleine details maar om de kern van het boek. Kan je het nog steeds een mooi verhaal vinden, oplichterij blijft het wel.
BeantwoordenVerwijderenIk wil het boek graag lezen en hoop dat het een keer op kobo plus verschijnt, dan kan ik het downloaden op mijn ereader.
BeantwoordenVerwijderenBijna iedereen vindt/vond het een mooi boek en nu ineens roddelpraat?
BeantwoordenVerwijderenDe schrijfster en haar man weten de waarheid,waarmee (waarschijnlijk)gesjoemeld is.Ik weet de echte waarheid niet.
Ik vind het nog steeds een mooi boek. Er zijn natuurlijk ook meer "schuldigen" aan te wijzen dan alleen het echtpaar Walker. Ook de uitgever heeft misschien al te graag gewild dat het een waargebeurd verhaal is, want dat verkoopt beter, en heeft verder geen onderzoek gedaan.
VerwijderenAls u haar volgt op Instagram, had u kunnen lezen dat de vork iets anders in de steel steekt, dan dat u hier suggereert. Zij heeft het medisch dossier van haar man gepubliceerd. Haar man zijn naam is TiMOTHy en er zijn tig schrijvers die onder een andere naam publiceren. Uw reactie is nogal kort door de bocht. En het doet verder niets af aan het verhaal. Dat opgegeven vingertje is niet nodig
VerwijderenHet boek was goed, maar ik voel me wel een beetje bedrogen. Er zijn mensen die je hoop geeft te genezen of beter te worden door te wandelen. Ik had bewondering voor hen en nu helemaal niet meer.
BeantwoordenVerwijderengoed boek hoor,alleen heel jammer dat ze mensen die echt die ziekte hebben laten denken dat met veel wandelen ,de ziekte tot staan kan brengen
BeantwoordenVerwijderenIk heb alleen deel 1 gelezen en vond het een goed boek! En dat achteraf blijkt dat het fictie is, is een beetje wrang maar het blijft een mooi boek.
BeantwoordenVerwijderenIk vond het Zoutpad een mooi boek en dat blijf ik vinden.
BeantwoordenVerwijderenIk snap dat ze niet schrijft dat ze geld achterover gedrukt heeft. Dat het wandelen zo'n goede invloed op de ziekte van Moth heeft blijkt dus niet waar te zijn. Vreemd dat ze dat geschreven heeft, waarom zou je daarover gaan liegen? Noem dan geen ziekte en benoem dat hij lichamelijk stukken beter wordt van het wandelen.
Als ze weer een boek gaat schrijven zal ze het wel onder een andere naam doen. ;-)
Het is niet netjes om te doen alsof. Als ze vanaf dag een eerlijk was geweest en had verteld dat het verhaal voor een deel autobiografisch is, en dat ze er een fictief sausje overheen heeft gegoten was er nu geen ophef geweest. Veel mensen voelen zich toch bedot. Ik lig er zelf verder niet wakker van, het is een storm in een glas water en gaat weer voorbij. Het schijnt vaker te gebeuren en komt ook vaak aan het licht. In deze tijd blijft maar weinig geheim, overal laten mensen nu digitale sporen achter. Hopelijk weerhoudt het anderen ervan om hetzelfde te doen wanneer ze een zogenaamd autobiografisch boek schrijven.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenJa ik heb ook alle 3 haar boeken gelezen en verheugde me al op haar 4e. Zou in oktober verschijnen, maar is nu uitgesteld. Als het echt waar is dat ze zoveel geld van haar werkgever heeft verduisterd, mag ze blij zijn dat ze niet is veroordeeld. Overigens heeft ze geen 1000.000 geleend om het gestolen geld terug te betalen, maar 100.000 (een nulletje teveel getypt Aaf). De diagnose van haar man was meer dan 10 jaar geleden gesteld blijkt uit rapporten van specialisten. Of die ooit is bijgesteld vraag ik me af.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt gelijk, er staat een 0 te veel in de tekst! Ik ga het veranderen.
VerwijderenHet blijft een goed boek.
BeantwoordenVerwijderenDat ze niet onder haar echte naam schreef is geen enkel probleem, dat doen heel veel schrijvers.
Terwijl ik het boek las bedacht ik me al dat ik graag de andere kant van het verhaal van die vriend zou horen. In zo'n geval zijn er altijd meerdere versies. Ze heeft inmiddels ook uitgebreid gereageerd op de beschuldigingen. Hieruit komt naar voren dat in het geval van het huis de werkelijkheid ingewikkelder is dan een paar alinea's/blz in een boek.
De vraag of Moth echt de ziekte heeft is lastiger. Dit hoeft niet direct misleidend te zijn. Hij kan ook verkeerd gediagnosticeerd zijn, hij kan de uitzondering zijn of het wandelen kan geholpen hebben. Tenzij bewezen wordt dat ze opzettelijk zijn ziekte geheel hebben verzonnen is dit geen probleem voor mij. Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is om een goede diagnose te krijgen en hoe vaak dat mis gaat.
Wat bij mij de naarste bijsmaak geeft is de heksenjacht die gelijk is ontstaan na het verschijnen van het artikel. De mensen die dit naar buiten hebben gebracht hadden ook hun eigen, wellicht niet zuivere, redenen. Jammer dat men andere mensen zo snel willen veroordelen.
Ik vond het boek niet zo goed. Veel zelfmedelijden vond ik. De omschrijvingen van de natuur vond ik wel mooi. Ik heb het boek Landlijnen wel gelezen voornamelijk vanwege de natuur. De film was inderdaad beetje 'slap' maar de natuur geweldig.
BeantwoordenVerwijderenZowel Moth als Tim zijn afkortingen van de oorspronkelijke naam: Timothy. Beetje raar dat de media daar nu zo over vallen.
BeantwoordenVerwijderenVerder schijnt dat de schrijfster zich heeft verdedigd/eea heeft verduidelijkt, zoals dat dat huisje in Frankrijk onbewoonbaar zou zijn (?). De waarheid zal wel ergens in het midden liggen.
Dit doet me trouwens een beetje aan Maria Mosterd denken, daar hoor je nu ook niks meer over.