maandag 12 oktober 2015

Donorweek!

Donorweek!

In Nederland is het zo geregeld dat je moet opgeven als je orgaandonor wilt zijn. Ik had liever gezien dat je moest doorgeven als je er niet voor kiest. Heel veel mensen willen wel, maar het komt er gewoon niet van. Van 12 t/m 18 oktober is het donorweek, je kunt heel gemakkelijk, gewoon op je smarpthone, PC of laptop je keuze doorgeven: Klik hier om direct je keuze door te geven. 
Gewoon doen!
Want  waarom breng je wel je oude spullen naar de kringloop, maar ben je geen donor? Het klinkt wat cru, maar je redt mensenlevens en door huiddonatie geef je brandwondpatiënten betere mogelijkheden. Lees ook vooral hier, van Djuna, iemand die door nieuwe longen weer van het leven kan genieten.

Het is uitdrukkelijk niet zo, dat je je lichaam ter beschikking stelt aan de wetenschap. Dat dacht de verpleegkundige van het verzorgingshuis waar mijn moeder woonde. Die dacht dat het lichaam van mijn moeder direct na haar dood moest worden vervoerd naar het UMCG en vervolgens nooit meer vrijgegeven werd. Maar dat is niet wat orgaandonatie inhoudt. Begrafenis of crematie kan gewoon doorgang vinden, je kunt gewoon met alle respect afscheid nemen van de overledene, er hoeft geen extra tijd ingeruimd te worden in verband met donatie.
Wat houdt orgaandonatie dan in? Op de website van de NRC vond ik een goede uitleg, klik hier.

Bron: MAGUZA.BE
Iedereen kan zich vanaf 12 jaar registreren als donor. Mijn kinderen en ik zijn al jaren geregistreerd orgaandonor.


Ik wil IEDEREEN oproepen zich te registreren. Je kunt je ook registreren als niet-donor. Dan kan er geen misverstand over bestaan mochten je nabestaanden onverhoopt voor de vraag komen te staan of organen van jou gedoneerd mogen worden.

Heb jij je al geregistreerd??

(Dit blogje is nagenoeg gelijk aan het blogje dat ik in oktober 2011 publiceerde, ook dit is een kwestie van hergebruik ;-)

18 opmerkingen:

  1. Ik ben al donor vanaf mijn 21-ste. Maar toch vraag ik me wel eens af of je als hersendode echt niets voelt,als men je organen verwijderd. Ik had liever die ingreep met verdoving gehad.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik ga er vanuit dat ook hersendode mensen verdoving krijgen en pijnbestrijding. Daarnaast is pijn is ook te meten door hartslag en ademhaling.

      Verwijderen
  2. Ik ben (nog) geen donor, ik ben er nog niet helemaal in gerustgesteld dat ze voor het 'oogsten' eerst wachten tot ik helemaal dood of echt compleet niet meer te redden ben.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. in dat geval kun je ook kiezen om de keuze aan een bepaald persoon over te laten, bijvoorbeeld je moeder. die kan er dan op toezien dat je echt dood bent. Tenminste ik begrijp precies wat je bedoelt, en ik heb om diezelfde reden de keuze gemaakt dat mijn moeder bepaald. Ze weet dat ik donor wil zijn.

      Verwijderen
  3. Izerina: Die ingreep gebeurt ook met verdoving! Om de omstandigheden in het donerende en ontvangende lichaam zo gelijk mogelijk te hebben wordt hetzelfde verdovingsmiddel en alles gebruikt, zodat de kans op problemen het kleinst is. Ondanks dat je hersendood bent is er dus wel sprake van verdoving! En LLMM: mijn vader is donor geweest, en ik denk dat ze hem een stuk minder getest hadden op of hij wel echt hersendood was als hij geen donor was. De manieren om te bepalen of je overleden bent zijn echt ontzettend uitgebreid, en ik moet zeggen dat het me best wel tegen de borst stuit dat je denkt dat Nederlandse artsen zo onzorgvuldig of bewust fout zouden kunnen zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik twijfel of ik donor wil zijn. Ik weet wel dat ik geen orgaan wil ontvangen. Mijn lichaam is nogal intolerant en ik reageer erg slecht op medicatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik heb mij wel geregistreerd. Ik vind het belangrijk om het door te geven. De vraag is of mijn lichaam straks nog wel in zo'n goede staat is als ik dood ga :P

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ben ook nog geen donor, op de een of andere manier vind ik het nog steeds een eng idee. Ik ben wel plasmadonor (naast eerst jaren bloeddonor geweest te zijn). Je kunt in tegenstelling tot bloeddonor, wat als vrouw maar 3 keer keer jaar kan, tot wel 23 keer per jaar plasma geven. Het minimum aantal is 6 dus je bepaalt zelf of je meer wilt gaan dan dat. Doe ik tenminste nog wat en wellicht kan ik me ooit over die andere angst heen zetten...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ja donor en ook stamceldonor.
    @Minimaal, je hebt vast nog wat goede onderdelen :)
    Voor degenen die geen donor zijn, vraag je eens af wat je zou willen als je dierbare een orgaan nodig zou hebben, voortdurend ziek zou zijn.. bijna dood. OF stel je voor dat je kind ziek is, bloed nodig heeft of een orgaan. zo`n lief klein babietje bijvoorbeeld.
    Ik ben de bloeddonors van mijn kinderen eeuwig dankbaar.
    Ook ben ik blij dat mijn vriendin, die bijna op het punt stond haar leven te beindigen vanwege de helse pijnen, een nieuwe nier heeft mogen ontvangen.
    Dus..ook al wil je het zelf niet, doe het voor een ander.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ja ik ben al sinds mijn jonge jaren donor.
    Ik ben van mening dat je jezelf een vraag moet stellen: als ik een ongeluk krijg of ernstig ziek wordt, wil ik dan als dat mogelijk is gered worden door gebruik van een donor? Als het antwoord "ja" is vind ik dat je moreel verplicht bent zelf ook donor te zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. hoi, graag wil ik melden dat je ook stamcel donor kan worden tussen 18 en 50 jaar.
    dit staat apart van de donor registratie want die is bedoeld na het leven en stamcel donatie is tijdens je leven en erg belangrijk voor een ieder die op een stamcel transplantatie wacht.

    ** lees daarom aub:
    www.wordstamceldonor.nl en help daar nu al een ander mee !!!!!!!

    ik hoop dat door deze info iemand zich gaat melden !!!!

    groet, Nicol

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat jammer dat ik dat van dat stamceldonor niet eerder geweten heb. Nu 51 dus te oud helaas. Ik wist alleen van het doneren van navelstrengbloed/cellen.

      Verwijderen
  10. Goed dat je hier weer aandacht voor vraagt! Ik ben al sinds mijn pubertijd geregistreerd als donor. De eerste jaren droeg ik nog zo'n handgeschreven donorcodocil bij me. Ik verbaas me ook hier weer over de reacties van mensen, over de angst en de beredenering van sommigen. Ook mijn beste vriendin wil niet vanwege het eventueel nog voelen na hersendood zijn etc. Ik probeer me altijd in te leven in anderen maar hier kan ik erg moeilijk mee omgaan. Als het nodig en mogelijk is wil je er zelf (of je kind, moeder, broer etc) toch ook gebruik van kunnen maken? En twijfelen aan de integriteit van de artsen is wel erg negatief. Ik zou er maar van uit gaan dat ze een leven willen redden, daar zijn ze voor opgeleid en daar leggen ze, als het goed is, eer in. Als je daar al aan gaat twijfelen heb je wel een moeilijk leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ook ik heb lang een handgeschreven donorcodocil gehad.
    Ik was 16 jaar toen ik besloot dat ik donor wilde zijn.
    Toen mijn vader 11 jaar geleden overleed werd er wel naar gevraagd, maar stiefmoeder besliste dat ze het niet wilde......heb gepraat als brugman, maar nee het gebeurde niet...zo jammer.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ook ik heb lang een handgeschreven donorcodocil gehad.
    Ik was 16 jaar toen ik besloot dat ik donor wilde zijn.
    Toen mijn vader 11 jaar geleden overleed werd er wel naar gevraagd, maar stiefmoeder besliste dat ze het niet wilde......heb gepraat als brugman, maar nee het gebeurde niet...zo jammer.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Iedereen moet voor zichzelf beslissen maar ik vindt donor zijn helemaal niks . Als iedereen automatisch donor zou zijn vindt ik een verschrikkelijk idee , net of je lichaam niet meer van jezelf is . De mensen die donor willen zijn kunnen dat toch makkelijk regelen . Ik ben ervan overtuigd dat de artsen wel het beste met je voor hebben , maar je weet niet wat er gebeurd als je sterft . Niemand kan met zekerheid vertellen wat je dan nog mee krijgt of nog voelt . Het kunnen wel horrorverhalen zijn de doden kunnen het niet meer navertellen . En als een dierbare van mij overlijdt wil ik graag afscheid nemen van een koud lichaam voor mijn rouwverwerking.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. In landen waar iedereen automatisch donor is, bestaat de mogelijkheid om aan te geven dat je dat niet wilt. Je lichaam is nog steeds van jezelf, maar als je dood bent, heb je toch helemaal niets meer aan je hart, je longen of je nieren. Dus waarom zou je daar dan niet iemand een langer leven mee geven?

      Laten we afspreken dat je dan ook consequent bent en dat je voor jezelf en je naasten donororganen weigert als jij (of je kind of je man) die nodig zou hebben. Geen nieuw hart, geen nieuwe lever, geen nieuwe nier. Er worden geen levens gered door middel van donororganen, gewoon laten doodgaan.
      Dat lijkt me een logisch gevolg van je keuzes dat je geen horror wilt en donorschap niets vindt.

      Verwijderen
    2. Het zou heel logisch zijn om mensen die geen donor zijn ook geen donororganen te geven.
      Maar stel nou dat Alie een jong kind heeft dat een donorhart nodig heeft, dan kun je dat kind toch niet overslaan en het kind onverbiddelijk laten doodgaan alleen omdat zijn moeder niets van orgaandonatie wil weten?

      Verwijderen

Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, onaardige of kwetsende reacties naar mij of anderen en ook reacties met nep-informatie worden niet geplaatst.

Over verwijderde reacties ga ik niet in discussie.