Inlegkruisjes

Ik heb een baarmoeder- en blaasverzakking. Al veel eerder werd geconstateerd dat ik een baarmoederverzakking had, maar dat ik ook een blaasverzakking heb, die diagnose is van later datum. De blaasverzakking is al weer ruim 8 jaar geleden, bij het laatste bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker door de gynaecoloog geconstateerd. Door de verzakkingen was het namelijk bijna niet mogelijk om een uitstrijkje te maken, dus werd ik doorgestuurd naar de gynaecoloog, zij heeft de klus (het maken van een uitstrijkje) met veel moeite geklaard. Door de verzakkingen heb ik soms wat last van gedruppel. Meestal weinig, maar soms nogal wat meer dan een beetje. Het urineverlies is sinds ik aanzienlijk lichter geworden ben sterk verbeterd. Bij mij lag de oorzaak dus niet alleen in verzakkingen, maar ook in overgewicht.
Ik gebruik dagelijks inlegkruisjes.

Lezeres Lot vroeg mij te schrijven over mijn ervaringen met inlegkruisjes.
Ik gebruik verschillende soorten, al naar gelang behoefte.

Meestal gebruik ik gewone inlegkruisjes die niet speciaal voor incontinentie bedoeld zijn. Die vangen prima een paar druppeltjes op. Ik kies altijd wel voor (extra)lange inlegkruisjes, meestal van het huismerk van de supermarkt. Belangrijk is om deze kruisjes goed vast te plakken en katoenen slips te dragen. Bij het Bijna altijd gaat dat prima en blijft het kruisje goed zitten, soms niet. Achteraf gezien was ik dan bij het plakken van het kruisje wat te haastig. De huismerk large kruisjes voldoen prima en ze zijn niet duur.

Er zijn gewone kruisjes, maar ook inlegkruisjes met een geurtje, om "nare" geurtjes te verhullen. Die heb ik van A.lways, die zijn met een mooi lila patroontje + geur. Ik ben geen fan van kruisjes met een geurtje, want die irriteren bij mij de huid. Dat gaat schrijnen en pijn doen, vooral op de fiets. als de druk op de huid toeneemt. Niet prettig!

Ik heb ook stoffen inlegkruisjes geprobeerd, die gebruikt mijn jongste dochter. Die kun je niet plakken, maar die zijn met een een flapje met drukkertjes. Die drukkertjes en de dubbele stof die daarbij gebruikt wordt, vind ik niet prettig. Je krijgt dan een beetje prop en harde stukjes door de drukkers. Niet prettig om mee op het fietszadel te zitten. Het draagt voor mij niet fijn. Jammer, want dat zou eigenlijk het milieuvriendelijkst zijn, want dan maak je geen afval en kun je de kruisjes meewassen met de gewone was.

Soms verlies ik meer dan een paar druppels. Dat is als ik op reis ben en niet in de gelegenheid ben om naar de WC te gaan. Dan wordt de blaas soms overvol en stroomt een scheut plas uit mijn blaas.
Ook na een lange fietstocht van meer dan een uur gaat het soms mis. Voor die momenten gebruik ik incontinentie kruisjes. In het supermarktschap of bij de drogist staat er dan op: discreet. Die kun je kopen in verschillende sterktes. Net als bij maandverband wordt dit aangegeven met druppels. Hoe meer druppels, hoe meer vocht ze kunnen opnemen. Mijn urineverlies is zodanig, dat ik ook als ik wat meer urine verlies, genoeg heb aan de variant waarbij er 1 à 2 druppels op de verpakking staat. Ik ben groot, bijna 180 cm en alles aan mijn lichaam is vrij groot daarom heb ik gekozen voor lange kruisjes. De incontinentie-inlegkruisjes zijn vrij duur en omdat ik zelden zo veel urine verlies dat ze voor mij nodig zijn, gebruik ik ze weinig en gebruik ik meestal de gewone inlegkruisjes.

Ik heb ooit huismerk varianten van incontinentie kruisjes geprobeerd, maar die voldeden niet, die waren niet dun genoeg en zaten niet lekker.

En dan denk je misschien: waar gaat het eigenlijk over, bijna niemand heeft daar toch last van? Er zijn veel vrouwen die met urineverlies te kampen hebben:
dagblad Trouw:  De percentages in de medische literatuur variëren sterk. Tussen de 5 en de 50 procent van de volwassen vrouwen is incontinent, afhankelijk van de vraagstelling: ’Verliest u wel eens ongewild urine?’, of ’Ervaart u dat verlies als (groot) probleem?’. Einde citaat uit Trouw.
Wel 50 % van de volwassen vrouwen verliest wel eens ongewild urine en tenminste 5% vindt het een (groot) probleem. Dus eigenlijk is urineverlies heel gewoon!

Overigens is er vaak (soms?) wel wat aan te doen door bekkenbodem fysiotherapie. Dat wordt gewoon vergoed vanuit de basisverzekering. Daar leer je oefeningen die helpen om controle te houden. Ik heb gedurende 2 periodes bekkenbodem fysiotherapie gehad. Alleen zijn bij mij de verzakkingen te ver gevorderd om echt te helpen.
Wat mij nog steeds goed helpt om de urine  iets langer op te houden: een aantal keren 20 seconden lang de bekkenbodemspieren  aanspannen. Dat vermindert gedurende korte tijd de aandrang, waardoor ik dan net op tijd op de WC ben.