maandag 30 mei 2022

Viooltjes op de kist

Vandaag 37 jaar geleden stierf mijn eerste dochtertje een halve dag voor de bevalling. Het was een zware bevalling middels een tangverlossing en onder narcose, ik kon bijna niet lopen en daardoor was ik niet bij de uitvaart. Achteraf  gezien had het gekund, als ik in een rolstoel gegaan was, maar daar is destijds niet aan gedacht. Ik bleef in het ziekenhuis. Er zijn ook geen foto's van haar gemaakt en ook geen foto's van de uitvaart. We hebben haar in het ziekenhuis wel kunnen zien en aanraken.
Mijn partner en ik hadden samen voor haar geboorte gefantaseerd hoe de kleine deugniet viooltjes uit onze tuin zou plukken als ze daar groot genoeg voor was. Dat heeft niet zo mogen zijn en dat plukken heeft mijn partner toen voor haar gedaan en die viooltjes kwamen 37 jaar geleden op het kistje van ons kindje.

Op 12 mei jl. was de uitvaart van haar vader, mijn voormalige partner, in dezelfde zaal waarin destijds het kistje van ons dochtertje stond. Ik schrijf hier, in Het is voorbij over hem. Na afloop van de plechtigheid mochten alle aanwezigen een viooltje plukken of knippen uit een door mij meegebrachte grote schaal met viooltjes en op de kist leggen. Ik vond het een mooi gebaar en het maakte voor mij de cirkel rond.


20 opmerkingen:

  1. Wat lief van je, en ontroerend!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ach lieverd ....
    Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat lief bedacht. Een prachtig gebaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Sterkte vandaag, lieve Aaf.

    Groet van Jo.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat mooi en liefdevol.
    Thea

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Sterkte op deze dag van herinneringen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat ontroerend en zo mooi bedacht met de viooltjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Poeh die komt even binnen. Mooi en ontroerend.Sterkte vandaag!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat ontzettend lief bedacht.
    Loop er de hele dag aan te denken.
    Veel mooier dan die enorme boeketten.
    Groeten
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Jee, ik was er even stil van. Wist niet van dit verdriet. Wat mooi om dat zo te doen. x

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een mooie gedachte. Zo is inderdaad de cirkel rond. Sterkte

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een mooi symbool om zo de cirkel rond te krijgen.
    Maar wat een verdriet Aaf, om je eerste kindje te moeten verliezen. Het blijft altijd een rauwe plek. 💔En de datum altijd een dag met verdriet. Sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat mooi en emotioneel om te lezen Aaf .Een mooie en natuurlijk ook heel verdrietige herinnering maar zo mooi en liefdevol gedaan met de Viooltjes ,veel mooier dan grote bloemstukken !

    BeantwoordenVerwijderen

Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, racistische, onaardige, of kwetsende reacties naar mij of anderen en ook reacties met nep-informatie worden niet geplaatst.

Over verwijderde reacties ga ik niet in discussie.