Pijn hoeft niet!

Het klonk bijna voortdurend in het revalidatiecentrum en ook in het ziekenhuis. Ik moest het vooral zeggen als ik pijn had, want daar viel wat aan te doen! Dat lijkt heel mooi en het is tegelijk pijnlijk om te bedenken dat ik in de maanden voor de operatie veel pijn had en zeker in de laatste weken. Toen was er geen verzorgende, arts of verpleegkundige die dagelijks vroeg of ik pijn had en hoe ik dat dan wilde klasseren op een schaal van 1 tot 10.

Vanaf dat ik in het ziekenhuis lag, werden de pijnstillers uitgedeeld als waren het snoepjes.
Helaas voor mij hadden die pijnstillers nogal wat bijwerkingen.
Van een sterke pijnstiller (oxycodon), twee keer zo sterk als morfine, was de bijwerking misselijkheid, minder eetlust en verstopping.
Van een andere pijnstiller (naproxen) was de bijwerking misselijkheid en een  vol gevoel
Om al die pijnstillers een beetje te kunnen verdragen in de maag, werd er standaard een maagbeschermer (pantoprazol) bij gevoegd, daarvan was de mogelijke bijwerking: Maagdarmklachten, zoals misselijkheid, braken, buikpijn, diarree, verstopping en winderigheid. Deze klachten kunnen ontstaan bij daarvoor gevoelige personen. Ze zijn het gevolg van minder maagzuur in de maag. Ook hier dus de bijwerking misselijkheid.
Die bijwerkingen krijgt niet iedereen.
Kennelijk ben ik er heel gevoelig voor, want ik bleef maar misselijk en had totaal geen eetlust. Als je dat combineert met het aanbod aan eten dat heel anders was dan ik gewend was, en voor mij een stuk minder lekker, dan snap je dat ik toch niet zo heel blij was met de pijnbestrijding en de bijbehorende maagbeschermer!
De maagbeschermer pantoprazol krijg ik officieel nog steeds voorgeschreven, ondanks dat de naproxen, dat maagklachten kan veroorzaken, al ruim een week uit mijn medicijnenlijst verdwenen is. Ik schrijf officieel, want ik neem ze niet meer sinds ik er achter kwam wat de bijwerkingen waren. Ik snapte al niet waarom ik nog steeds misselijk was terwijl ik de oxycodon en naproxen niet meer gebruikte, want op voorschrift van de arts gestopt. Hoe kon dat nou toch dat ik nog steeds misselijk was?
Dus in het verpleeghuis zocht ik alles op op de site Apotheek.nl
Eten van gezond eten met voldoende bouwstoffen is heel belangrijk als je herstelt van een operatie, maar door die pijnbestrijding en maagbeschermer werd dat een problematische onderneming, want mijn eetlust was weg en bovendien was ik regelmatig misselijk.

Wat doe ik bij een volgende operatie?
Misschien probeer ik dan toch zo weinig mogelijk pijnbestrijding te nemen of in ieder geval die pijnbestrijding wat eerder af te bouwen. Op het moment dat het niet meer gaat, kan ik altijd weer teruggrijpen op méér! Ik heb in de weken vóór mijn heupoperatie heel veel pijn gehad, het went niet echt, maar ik kan de afweging maken tussen meer pijn en meer eetlust of minder pijn en geen eetlust.
Over die medicijnen ben ik uiteindelijk zelf baas zo lang ik goed bij mijn verstand ben!
Baas in eigen maag!