woensdag 29 december 2010

Afscheid poes Lieske

29/12/2010
In juni dit jaar overleed haar zusje en nu is poes Lieske dood. Ze was in de zomer nog in een heel goede conditie, alles leek prima met haar te gaan, maar de afgelopen tijd ging ze zienderogen achteruit. Ze werd heel kieskeurig met haar eten, werd magerder en hield zichzelf niet meer goed schoon. Ze had nog wel hetzelfde loopje en huppelde als altijd door het huis. Nog steeds was ze een enorme liefhebber van spinnen en op schoot zitten. Maar het was duidelijk dat ze echt oud werd. Op eerste kerstdag was de ene kant van haar kop ineens dikker dan anders. De volgende dag was dat nog veel erger, de ene kant van haar kop was echt enorm. Ik ben met haar naar de dierenarts gegaan. Die vond het beter om haar te laten inslapen. Het leek mij goed als beide dochters daar ook bij zouden zijn, dus ik heb een afspraak gemaakt om haar op 28 december te laten inslapen. De dierenarts even wat aan de problemen op haar kop gedaan. Het bleek een abces te zijn waar vreselijk veel stinkende etter in zat. Gisteren hadden wij opnieuw een afspraak bij de dierenarts en hebben wij haar, in het bijzijn van dochters, laten inslapen. Dag Lieske, je was een lief, schattig lapjeskatje en we hebben van je genoten. Nu is het tijd om je te laten gaan en te zorgen dat je einde geen lijdensweg wordt. 100_0084 S7000734

dinsdag 28 december 2010

Hoe ziet het huis van een consuminderaar er uit?

28/12/2010
Ik ben laatst via de mail benaderd door een aantal studenten die bij mij een filmpje wilden opnemen, een korte documentaire over het dagelijks leven van consuminderaars. Ze waren door middel van research op mijn blog terechtgekomen en wilden komen filmen. Bij het woord research schoot ik in de lach: mijn blog heeft meer dan een half miljoen hits per jaar, het lijkt mij niet heel ingewikkeld om mijn blog te vinden.
Ze wilden bij mij komen filmen en dat zou ongeveer 2 dagdelen in beslag nemen. Dat voorstel heb ik van de hand gewezen, als ze geanonimiseerde vragenlijsten hadden zou ik die met liefde willen invullen, maar hier in en rond mijn eigen huis filmen? Nee dat toch maar liever niet! Ik stel prijs op mijn anonimiteit en daar blijft niet zo veel van over met filmbeelden. Ik heb geen idee wat er met zo'n film gaat gebeuren en waar hij terechtkomt.
Dan blijft natuurlijk de vraag: hoe ziet het er bij jou uit dan?
Volgens mij heel gewoon:
een woonkamer met 2 bankjes, een tv, een salontafel, een piano, (boeken)kasten en een computerhoek
een inbouwkeuken met een grote houten tafel en 5 stoelen (die tafel en stoelen zijn 2e hands en oorspronkelijk bij Lundia gekocht).
3 slaapkamers en een zolder.
Er valt niets aan te zien eigenlijk. De (boeken) kasten waren behoorlijk prijzig. Ik heb ze jaren geleden zelf bij Lundia aangeschaft, zeer degelijk, het feit dat ik ze al jaren heb, zie je er niet aan af. De meubels heb ik in de afgelopen 10 jaren gewoon zelf bij Ikea, aangeschaft, niets kringloop en ook niet van de opknap.
De inbouwkeuken is voor een keuken redelijk oud, maar heel charmant. Anderen zouden misschien bij aankoop van het huis een andere keuken genomen hebben, maar ik vond de oude keuken mooi zat en heb hem laten zitten.
Mijn bezuinigingen zitten vooral in de dingen die je niet ziet, ik ga zelden uit eten, ik draag meest tweedehands kleding, ik serveer geen kant-en-klaar voedsel, de auto is weg en ik maak gebruik van openbaar het vervoer, ik houd geen uitgebreide, luxe vakanties, ik stook zuinig, ik heb overal spaarlampen, ik ben zuinig met apparaten. Over dat laatste: mijn wasmachine wordt in februari 2011 al weer 20 jaar oud, mijn strijkijzer is al ruim 35 jaar oud, mijn stofzuiger is 16 jaar oud, mijn magnetron is ook al weer 15 jaar oud. Ik koop pas iets nieuws als het oude versleten en kapot is. Ook dan probeer ik vaak nog wel of er iets aan te repareren valt.
Er valt weinig te filmen: ik heb geen zonnepanelen op mijn dak, ik heb geen moestuin, dat mijn kleding 2e hands is, zie je er niet aan af, ik heb geen elektrische auto in de garage (ik heb niet eens een garage!) Het enige is dat ik nog geen platte monitor en geen platte TV heb en dat mijn CD collectie bescheiden is, maar verder is er niets bijzonders.

zondag 26 december 2010

Pensioen "verdampt"

26/12/2010
Nou moet het niet gekker worden!
Ik lees net op Nu.nl een bericht dat de overheid het pensioenfonds ABP in het verleden leeggeroofd heeft! Wat een triestheid, dieptriest! Het zou gaan om 30 MILJARD gulden. Hetzelfde bericht werd eind november ook al gepubliceerd, maar toen had ik het even gemist.
Geen wonder dat de situatie nu voorgesteld wordt alsof een deel van mijn pensioen en dat van vele anderen met mij "gewoon" verdampt is! Het is dat het kerst is, maar ik zit hier zo ongeveer te vloeken en te tieren achter mijn toetsenbord! De hufters!
Ik heb in de jaren 70 een aantal jaren parttime gewerkt, maar er bestond toen nog niet zoiets als een parttime betaling aan het pensioenfonds, dus ik betaalde premie aan het ABP alsof ik 40 uur per week werkte. Waar is dat geld gebleven? Misschien is dat ook weggelekt naar leuke doelen, maar niet goed beheerd zodat ik er later profijt van zal kunnen trekken.
Vanwege deze janboel en waarschijnlijk ook nog andere stommiteiten, mag ik komend jaar meer pensioenpremie gaan betalen. Fijn!
Het lijkt mij heel belangrijk dat er onafhankelijke organen komen die financiële instellingen goed in de gaten houden. Maar hoe moet dat? Waarschijnlijk zijn dat peperdure dames en heren die hiervoor onwaarschijnlijk (in mijn ogen althans) goed betaald moeten worden?

vrijdag 17 december 2010

Kerstpakket

17/12/2010
Twee jaar geleden schreef ik dit:
Ik ben een enorme fan van het fenomeen kerstpakket. Vooral het verrassingselement vind ik heel leuk. De pakketten van mijn huidige werkgever vallen meestal nogal tegen. Ze zijn low budget en er is meestal weinig te snoepen/eten. We krijgen soms een badjas, soms een trui met logo van de zaak. Jammer! Ik denk met weemoed terug aan de tijd dat ik werkte voor verschillende vrijwilligersorganisaties in mijn oude Vogelaarwijk. Waarschijnlijk omdat bijna iedereen daar rond moest komen van een minimuminkomen, waren de kerstpakketten geweldig: grote dozen met lekkere conserven en snoeperij: bonbons, koekjes, zalm, koffie, spuitbus slagroom, crackertjes, geconfijte vruchten, chocolade, een fles wijn, een pak sap. Heerlijk, volgens mij net een pakket van de voedselbank, maar dan in de houdbare soort. Ik kreeg vaak van 2 instanties een pakket. Ook mijn kinderen vonden het fantastisch en begonnen meestal direct vol enthousiasme het pakket uit te pakken. Het was een prettige aanvulling van het karige bijstandsinkomen waar we destijds van moesten rondkomen.
Ik mis het wel, zo'n doos. Ik heb plannen nu weer een hoeveelheid kerstpakket-achtige zaken in te slaan, zodat we lekker in de kast kunnen neuzen naar iets lekkers, net als vroeger.

Ook dit jaar, in 2010 dus, viel het kerstpakket van mijn werkgever weer tegen. Helemaal niets lekkers, wel heel verantwoord, met ecologische zaken: 2 spaarlampen, een knijpkat, een douche zandloper, waarmee je kunt zien of je douchetijd van 5 minuten om is, en nog een paar van die verantwoorde dingen die niet echt bruikbaar zijn. Dit alles zat verpakt in een eco tas. Zo'n verstevigde jute tas zoals je ze tegenwoordig ook bij de AH kunt kopen.
Ik vind het helemaal niets, zo'n tas met inhoud. Ik wil verrast worden met iets leuks, dit heeft niets leuks. Natuurlijk, de spaarlampen komen wel van pas, over een paar jaar. Een van de eigenschappen van spaarlampen is juist dat ze lang meegaan. Ik heb hier in huis nog nooit een lamp hoeven te vernieuwen. Alles doet het al weer jaren.
Wat had jij in je pakket?

donderdag 16 december 2010

Armoede

16/12/2010
In 2009 is het aantal armen in Nederland gestegen naar 971.000 mensen, dat is bijna een miljoen mensen die echt op het minimum leven. Lees hiervoor dit bericht. Ik vind het een vreselijk bericht! Zo veel mensen in een situatie waarin ze eigenlijk geen kant op kunnen, nooit eens iets leuks doen, want daar is geen geld voor. Mijn eigen ervaring met bijstand is dat vooral de uitzichtloosheid een slechte invloed heeft op je leven. Je kunt je als je in de bijstand zit eigenlijk niet voorstellen dat het ooit weer anders wordt. De werkelijkheid is anders. De meeste mensen zitten gelukkig niet zo lang in armoede, maar er zijn uitzonderingen.
Wat ik het meest schrijnend vind is dat kinderen gebukt gaan onder armoede. In veel gemeenten proberen Sociale Diensten extra dingen te regelen: een gratis computer, vergoeding van sportclubs etc.
Vaak is er geen geld voor nieuwe kleding, geen geld voor gezonde maaltijden en al helemaal niet voor vakanties. Ik kan me voorstellen dat het voor sommige kinderen een hele belasting is om in armoede te leven. Je wilt graag net zo zijn als andere kinderen in jouw klas en dat kan dus niet. Je hebt afleggertjes, 2e handsjes en je eet van de voedselbank. Het lijkt me, dat je als kind absoluut niet wilt dat je vriendjes daar achter komen. Maar hoe doe je dat?
Soms is het heel duidelijk dat de gezinnen waar je vriendjes uit afkomstig zijn, het ook krap hebben. Dan is er geen groot probleem, dan is het "gewoon".
Zo was het voor mijn kinderen ook, het was gewoon, in ieder geval op de basisschool. Toen ze op de middelbare school zaten, werd mijn inkomen iets hoger, maar het stelde niet veel voor in vergelijking met het inkomen van de ouders van sommige vrienden. Zouden ze er toen wel last van hebben gehad? Ik weet het eigenlijk niet.

zaterdag 11 december 2010

Mijn elektrische deken

11/12/2010
Ik heb de afgelopen week voor mijn verjaardag een nieuwe elektrische deken gekregen. Ik heb twee keer eerder in mijn leven een elektrische deken gehad, op mijn 34e en op mijn 47e. Beide keren was het een groot succes. Helaas hebben die dekens niet het eeuwige leven. Na verloop van tijd doen ze het niet meer en zijn ze kapot. Heel jammer!
Hoe werkt het? Het is een onderdeken, die ligt onder mijn hoeslaken. Je doet hem een half uur voor het slapen gaan aan en slaat de dekens of het dekbed dicht. Bij voorkeur gooi je er nog een extra dek op, dan blijft de warmte daar waar hij bedoeld is. Na een half uur kruip je in bed. En dan is dat bed zo heerlijk aangenaam warm! Ik doe de deken vervolgens op stand 0, want ik vind 's nachts de extra warmte niet aangenaam. De nieuwe deken verbruikt 50 watt per uur. Stroomkosten: 1 cent per uur (uitgaande van een stroomprijs van 20 cent per KWh). Ik gebruik de deken per dag 30 minuten, dus dat is een halve cent per dag.
Daar kun je toch geen kou voor lijden! Ik verheug me elke avond op mijn warme bedje

zaterdag 4 december 2010

Bezuinigen op de trein

04/12/2010
In sommige treinen zitten tegenwoordig geen toiletten meer! Zie dit bericht. Ik moet daar toch ernstig tegen protesteren. Ik heb vanaf dat ik een kind ben een erg zwakke blaas (ik heb naar schatting in mijn leven 50x een blaasontsteking gehad) en sinds een aantal jaren daarnaast ook nog gevoelige darmen. Mijn moeder heeft de ziekte van Crohn, zo erg is het bij mij (nog?) niet, maar ik heb regelmatig dat ik ineens heel dringend naar de toilet moet. Het idee dat er treinen zijn zonder toilet levert mij een flinke dosis stress op. Kleine stations hier in het noorden van het land hebben vaak ook geen toilet en dan heb je dus echt een probleem. De faciliteiten op die kleine stations zijn jaren geleden al vrijwel helemaal wegbezuinigd. Er staat in veel gevallen alleen nog een kaartjesautomaat en thats it.
Het gaat in het bericht waar ik naar link nog niet eens om de passagiers, maar om diegenen die op zo'n trein werken. Arbo-technisch gezien kan het toch ook niet zo zijn dat er geen toilet is op je werkplek! Kom eens op een bouwplaats, daar staat een mobiele toilet. Overal waar je komt kunnen mensen hun behoefte doen. Biologisch gezien hoort het er natuurlijk ook helemaal bij. Je moet niet alleen eten en drinken, maar het moet er ook weer uit. De NS heeft toch geen supermensen of filmhelden in dienst? In de film gaan mensen nooit naar de wc, maar de werkelijkheid is echt anders. Het betekent ook dat mensen met blaas- of darmklachten, die prima hun werk kunnen doen als het ware ziek gemaakt worden, vanwege het ontbreken van een toilet. Het schijnt dat er te weinig geld is om alsnog toiletten in te bouwen. Dat kost te veel.
Weet je wat ik vind? Diegene die bedacht heeft dat er bezuinigd kon worden door de toiletten te schrappen, die heeft een enorme stommiteit begaan!