Minder Zuinigaan!

Er was altijd héél véél Zuinigaan en het zou voor mijn gezondheid heel goed zijn om lichter te worden. In oktober vorig jaar schreef ik al eens over een lichter zwaargewicht toen ik in ongeveer 1 jaar tijd 10 kg lichter geworden was, en nu is er nog weer minder Zuinigaan!
Ik ben al weer 3 kg lichter geworden, dit is dus 500 gram per maand. Het gewichtsverlies gaat gestaag door.

Ik schreef in oktober:

Wat doe ik om die gewichtsvermindering te bereiken?
Voornamelijk veel zwemmen en daarnaast gezond eten. Weinig snoep en snacks. Alleen zo nu en dan en zo weinig mogelijk. Voedsel dat ik niet/nauwelijks kan laten staan, dat koop ik gewoon niet, bijvoorbeeld zakken chips. Dat moet ik gewoon niet doen, want dat gaat niet goed als ik die in huis heb.
Die 10 kg minder, wat merk ik daarvan?
Ik heb minder lichamelijke ongemakken van het overgewicht.
- Ik heb een blaas- en baarmoederverzakking. Een jaar geleden, met die 10 kg extra gewicht, kon ik alleen met een bijna lege blaas zonder ongelukjes opstaan van de lage bank. Als mijn blaas een beetje te vol was, dan ging het mis. Nu moet ik nog steeds niet proberen met een overvolle blaas te gaan staan (ik moet gewoon zorgen dat ik regelmatig ga plassen), maar de klachten zijn verbeterd. Dat is fijn, want het is niet prettig om in de broek te piesen. Ik ben blij met de nieuwe situatie. Ik zag/zie nogal op tegen een operatie, een aantal jaren geleden was er veel gedoe met matjes die hele nare klachten gaven. Bovendien ben ik nogal afgeschrikt door de gynaecologe die ik een jaar of 4 geleden consulteerde vanwege de verzakkingen. Zij zei dat een operatie soms leidde tot verergerde incontinentieklachten. Altijd fijn om te horen van een deskundige!
- Al jaren heb ik veel problemen gehad om op te staan vanaf een lage toilet. Een verhoogde toilet gaat prima, maar een laag model, zeg maar het gewone model, daarbij heb ik hulp nodig om te gaan staan. Ik trok me op aan deurkrukken, fonteintjes en alles wat voorhanden was. Al die kilo's moesten weer boven mijn voeten gebracht worden als ik wilde gaan staan en dat viel niet mee, een zware klus voor mijn rug- en bovenbeenspieren. Een verhoogde toilet of een rolstoeltoilet met beugels was steeds een verademing, of een stang in de toilet waaraan ik mij kon optrekken. Bij uitstapjes en etentjes in de horeca was het altijd mijn angst wat ik zou aantreffen in een toilet. Wat als het mij gewoon niet lukte om weer te gaan staan? Ik moest er niet aan denken! Die 10 kg zat vrijwel uitsluitend op mijn romp en die romp is nu dus lichter en dat merk ik bij het opstaan. Meestal lukt het mij tegenwoordig weer om zonder optrek- op opduw-werk in één beweging te gaan staan. Heerlijk!
- Trap op gaat makkelijker. Heel logisch natuurlijk, want ik hoef die 10 kg niet meer mee omhoog te nemen. Doe maar eens een rugzak met 10 kg op je rug, dat loopt trap op een stuk moeilijker!
Ik ben er blij mee en ga zo door en ik hoop dat er méér kilo's verdwijnen!

Nu dus al weer 3 kg minder en de positieve effecten blijven aanhouden. 
- Ik heb vrijwel nooit meer een urine-oeps-momentje. 
- Ik fiets gemakkelijker bij een viaduct op, ook met wind tegen. Die 13 kg hoef ik niet meer omhoog te trappen en dat scheelt enorm!

Eén negatief effect:
- Kleding wordt te groot. Niet heel zuinig, want ik heb, zeker als ik nog meer gewicht verlies, nieuwe kleding nodig.  Ik kan deels kleding wat innemen, maar als het om een groter aantal maten gaat, dan verdwijnt het model uit een broek of blouse. 

Begrijp me goed, ik vind het heerlijk om minder gewichtig te zijn en mij gemakkelijker te kunnen bewegen. Dus ik ga gewoon gestaag door en hopelijk lukt het mij om een gezond BMI te bereiken.
Mijn BMI is nu 36,2. Het was 1,5 jaar geleden  40,6.

Wéér minder zuinigaan

Als peuter, als kleuter en ook later was ik dik. Op mijn 12e woog ik 87 kilo's en mijn gewicht was ook toen ik volwassen werd lastig onder controle te houden.

Vier jaar geleden had ik een BMI van net boven de 40, ik had morbide obesitas. En dat was al een hele tijd zo. Er was dus héél veel Aaf.  Ik ben toen minder koolhydraten gaan eten en meer gaan bewegen, vooral meer gaan zwemmen. Mijn loopvermogen was destijds al heel slecht, achteraf gezien werd dat veroorzaakt door de slijtage aan mijn heupen.
Heel gestaag verloor ik kilo's. Dan weer was ik een tijdje stabiel en dan vervolgens ging ik weer verder met het verliezen van gewicht. Het ging erg goed, want het gewicht kwam er niet meer bij, het bleef hetzelfde of er ging weer wat af.
In de periode voor mijn heupoperatie en vlak na de operatie, toen ik zware pijnstillers slikte, kampte ik met misselijkheid en een verlies aan eetlust. Dat zorgde er voor dat ik ineens bijna 1 kg per week aan gewicht verloor. Geen goede uitgangspositie voor een operatie en daarop volgend herstel. Gelukkig is het mij gelukt om al voor de operatie en ook na de operatie niet meer zo snel gewicht te verliezen en weer wat te stabiliseren.
Nu weeg ik 22 kg minder dan vier jaar geleden.
Ik mag van de diëtist uit het verpleeghuis tot 6 weken na de operatie niet aan gewicht verliezen, gewichtsverlies in mijn situatie is niet goed voor mijn conditie en mijn herstel. Ik denk dat dit inderdaad verstandig is. Na die zes weken wil ik heel langzaam toewerken naar een gezond BMI of in ieder geval een gewicht dat daar iets meer bij in de buurt komt. Op zich is een BMI van 30 ook al prachtig, daarmee behaal ik ook al heel veel gezondheidswinst!

Ik draag nu kleding waar ik 4 jaar geleden ook in paste. Ze zijn dus nu wat/veel te groot geworden. Ik pas ook in 1 of 2 maten kleinere kleding. Maar eigenlijk wil ik nog even doorgaan met het verliezen van gewicht. Sommige kledingstukken zijn nu zó ruim dat ze aan de houdbaarheidsdatum zitten en vervangen moeten worden. Niet zo zuinig en duurzaam dus. Ik vind nieuwe kleren kopen wel leuk, daar niet van, maar wat als ze volgend jaar of het jaar daarna niet meer passen? Dan heb ik er maar heel kort plezier van gehad en dat is eigenlijk helemaal niet mijn stijl!
Ik denk dat ik eerst eens wat ga zoeken bij diverse kringloopwinkels. Mijn jongste dochter heeft een prachtige jurk uit de kringloop en ook een paar heel mooie t-shirts. Wie weet lukt het mij ook om leuke dingen te kopen. Heel duurzaam en zuinig. En als ze te groot zijn, dan gaan ze gewoon weer terug!
Verder wil ik iedere keer dat ik naar de kringloop ga, wat te grote kleding inbrengen. Voorlopig kleding die ik in de afgelopen tijd toch al nauwelijks droeg. De meest populaire stukken laat ik nog even hangen. Ik heb plek genoeg! En je leest zo vaak over mensen die  na een succesvolle vermageringspoging toch weer terug komen op hun oude gewicht. Het is moeilijk om blijvend gewicht te verliezen! Ik hoop niet dat het mij overkomt, maar mocht dat zo zijn, dan heb ik nog wat leuke kleding in mijn kast!

Rentepunten bij de Postbank

15/09/2007

Zuinigaan heeft héél veel rentepunten (wel 26.000) van de Postbank, van toen ze nog spaarde bij de Postbank. Inmiddels heeft ze veel minder spaargeld en heeft ze het overblijvende geld op een spaarrekening van een andere bank gezet, zodat het geld meer rente oplevert. Dus er komen geen punten meer bij.

Wat te doen met al die rentepunten?
Je kan ze niet aan iemand anders geven en na verloop van tijd ben je ze kwijt.

Niet zo lief van de Postbank overigens.
Zuinigaan heeft de afgelopen tijd een aantal leuke dingen met de rentepunten gedaan:

In de rubriek Kranten en tijdschriften heeft ze 4 nummers van Opzij en 4 nummers van Vrij Nederland besteld, dit voor in totaal 5,90.
Daarnaast heeft ze via Film en Fotografie een vakantie fotoboek besteld met een FotoXS waardebon van € 10,-. Zuinigaan heeft nu een leuk fotoboekje met strandfoto's voor €3,00.
Daarnaast ook nog met korting een nieuwe prepaid mobiel, gewoon de goedkoopste die er bij was, voor €25,00 met €15,00 euro beltegoed. Zuinigaan had een aftandse mobiel van wel 6 jaar oud, nu is Zuinigaan weer helemaal bij de tijd!

Voor mij is misselijkheid een valkuil

Ik heb een te hoog BMI, niet een beetje te hoog, maar ongezond te hoog.
Ooit had ik een eetstoornis en ergens diep weggestopt zitten daar nog restjes van in mijn brein.  Ik denk dat dit ook altijd zo blijft. Die eetstoornis steekt wel vaker in zeer stressvolle omstandigheden de kop op. Dan heb ik toch weer een eetbui, maar lang niet zo vaak en extreem als een kleine 50 jaar geleden gelukkig. Voordat ik een gezond BMI heb, moeten er nog ongeveer 35 kilo's verdwijnen, maar daar mag/moet ik van mijzelf járen over doen, vooral niet te snel, want dat geeft geen duurzaam gewichtsverlies, dan komt het er snel weer bij, is de ervaring.

De laatste tijd ben ik door medicijnen tegen de pijn vanwege heupslijtage regelmatig flink misselijk en die stukjes eetstoornis die roepen:
"hoeraa!!!! Dit is een uitgelezen moment om snel wat kilo's kwijt te raken zonder honger te lijden!"
Zo deed ik dat ook in de periode die leidde tot een BMI van lager dan 17.
Geen honger en wel dun worden!  Wat is er beter dan dat?

Ik weet inmiddels drommels goed dat het heel onverstandig is om van die misselijkheid te profiteren om snel gewicht te verliezen. In mijn situatie nu verzwakt het mij alleen maar.
NIET doen dus!
Maar .........dat is lastiger dan gedacht, mijn hoofd werkt niet zo mee.
Ik probeer zo veel mogelijk en zo gezond mogelijk te eten. Veel groenten, fruit, eiwitten.
De eetlust wordt steeds beter en daarmee verdwijnt de verleiding om (veel) te weinig te eten!

De afgelopen 4 jaar ben ik ruim 17 kg gewicht verloren. Dat is een mooi tempo!
Ik schreef er hier (een lichter zwaargewicht) en ook hier (Minder Zuinigaan) al eerder over.

Nieuwe kleding of tweedehands?

In mijn blogbericht weer minder Zuinigaan, schreef ik, dat ik tweedehands kleding wilde kopen. Daar heb ik nog eens over nagedacht en ik kom er van terug.
Daar zijn verschillende redenen voor:

- Ik heb niet echt confectiematen. Ik ben lang, ik ben 179 cm. Hierdoor is de kans groot dat mouwen en broekspijpen te kort zijn.  Ik heb geen zandloperfiguur, maar ben meer een appel, met relatief dunne lange benen. Daarom is het van groot belang om kleding te kunnen passen.

- Met kleding via Marktplaats heb ik slechte ervaringen, minstens de helft van de in het verleden gekochte kleding paste niet goed, de kleding was te klein, te kort of te groot of stond mij niet goed. Ook de kwaliteit liet te wensen over. Soms was het duidelijk versleten en zaten er gaatjes in. Zelf afhalen was bijna nooit een optie, want het meeste aanbod is te ver van de stad Groningen. De verzendkosten zijn hoog, je betaalt minstens € 6,50 voor een pakket. Mijn ervaring is dus dat ik regelmatig één of meerdere miskopen deed en daar, ook door de verzendkosten nogal wat voor betaalde.

- Het aanbod aan kleding bij kringloop en tweedehandswinkels in grote maten is beperkt. Maat 46 is vaak al héél groot daar. En helaas is maat 46 nog steeds echt te klein voor mij. Grote kans dat ik niets van mijn gading vind en doodmoe met lege handen weer naar huis ga.

- Daarnaast ben ik nog weinig mobiel. Ik zie me nog niet een aantal winkels aflopen en in kleedkamers manoeuvreren achter mijn rollator. Doordat de nog te opereren heup slechter wordt en ook tijdens het lopen klachten geeft, denk ik zeker nog wel een half jaar die rollator nodig hebben, misschien wel langer.

Ik ga daarom online kopen, met de mogelijkheid om niet passende kleding terug te sturen.
Ik realiseer me dat de mogelijkheid er in zit dat ik kleding terug moet sturen en dat is niet duurzaam. Het is even niet anders. Om dit zo veel mogelijk te voorkomen, ga ik mijzelf zorgvuldig de maat nemen en maattabellen bestuderen, zodat ik hopelijk de juiste maat koop. Soms zijn er ook reviews waarin klanten aangeven dat een kledingstuk groot valt, of juist klein valt. Ook daar zal ik goed op letten.
Ik koop niet veel, een paar leuke goed passende kledingstukken die ik kan dragen als ik bezoek krijg of als ik op bezoek ga. Verder draag ik thuis nog even de te grote kleding, dat vind ik geen probleem, te ruime kleding knelt niet en draagt comfortabel. Door de bewegingsbeperkingen veroorzaakt door de nieuwe heup en bestaande slijtage aan de andere heup is het aantrekken van wat wijdere kleding een stuk gemakkelijker dan het aantrekken van nauwsluitende kleding.
De reden dat ik afgevallen ben, ligt niet in ijdelheid, het gaat me er niet zo zeer om hoe ik er uit zie. Ik doe het voornamelijk voor mijn gezondheid. Ik wil graag zo fit mogelijk oud worden. Daarbij boeit het op de korte termijn niet of kleding wat ruim zit.
Natuurlijk is een mooi uiterlijk meegenomen, maar dat mooie zit hem volgens mij meer in lekker in mijn vel zitten en een leuk kapsel.

Zuinig wassen

Van web-log Zuinigaan op 02/12/2008

Mijn collega vertelde mij gisteren dat ze iedere dag schone kleren aan doet. Alles verschoont ze: spijkerbroek, trui, sokken, ondergoed, t-shirt. Werkelijk alles, alles gaat in de was, ook alle beddengoed wordt 2x per week gewassen. Gisteravond heeft ze 4 wassen gedraaid en daarna alles in de wasdroger weer gedroogd. Een alleenstaande vrouw van rond de 50 jaar. Eigenlijk was ik helemaal verbluft. Ik verschoon elke dag mijn slipje en sokken, maar voor de rest draag ik mijn kleren toch echt langer dan één dag. Mijn spijkerbroek draag ik vaak wel een week, dan gaat hij bij de was. Truien en bloeses draag ik 2 dagen achter elkaar, daarna hang ik ze te luchten en als ze er nog vlekkenloos uitzien en nog fris ruiken, draag ik ze een aantal dagen later nog 2 dagen. Alles waar een vlek op zit gaat uiteraard wel in de wasmand in. Drogen doe ik bijna altijd aan de lucht, zelden in de droger.
Ik was 50 à 65% minder dan mijn collega en ik gebruik geen droger. Het spreekt voor zich dat ik alleen was met een volle wasmachine.
Ten opzichte van mijn collega bespaar ik:
Water + energie + kleding + het milieu. Textiel slijt van wassen en drogen. Kijk maar eens in de pluizenfilter van je droger. Ongelooflijk hoeveel pluizen daarin komen! Dit is allemaal slijtage van je kleding en andere textiel. Ik heb nog Hema-handdoeken van ruim 30 jaar geleden. Hoe komt dat?
1. omdat ik handdoeken meer dan 1 keer gebruik
2. omdat ik voor handdoeken nooit de droger gebruik
3. omdat de Hema een goede kwaliteit verkoopt. Ik word niet gesponsord door dit bedrijf, maar mijn ervaring met textiel van de Hema is, dat het erg lang meegaat.
Maar goed, dit was even een zijsprongetje. Wat ik jullie eigenlijk nog wilde vertellen, is dat de productie van alle textiel enorm milieubelastend is. Als je er nu langer mee doet door je textiel minder snel te laten slijten is dat een flinke milieuwinst. Dus draag je kleding langer dan 1 dag, recycle, pimp je oude spulletjes, koop tweedehands, dan komt het misschien toch nog goed met het milieu. En natúúrlijk mag je iedere dag een schone onderbroek aan, dat doe ik ook!
Vraagje: hoe ziet jou wasgedrag eruit?

Zuinigaan in vroeger tijden

21/01/2011

Mijn grootouders (allemaal rond 1895 geboren) hebben het altijd tamelijk krap gehad. Niet dat ze nou echt straatarm waren, maar op iedere cent die uitgegeven werd moest goed gelet worden. In aansluiting op mijn stukje over hoe je met bezuinigen kunt beginnen leek mij dit wel leuk.

Grootouders van moeders kant:
Deze mensen woonden in een eigengebouwd huis. Zoals toen gebruikelijk werkte oma niet. Opa was timmerman en zijn broer was metselaar en samen bouwden ze vòòr 1929, dus voor de crisistijd, in hun vrije tijd 2 dezelfde huizen, voor elk 1. Omdat mijn grootvader een heupafwijking had, kreeg hij al heel jong slijtage aan zijn heup. Hij was in de vijftiger jaren een van de eersten die in Leeuwarden een nieuwe heup kreeg. Maar ……. toen waren de technieken van vervanging van een heup een stuk minder goed dan nu. Het gevolg was dat hij niet meer het zware werk in de bouw kon doen, hij had altijd pijn. Hij moest iets anders gaan doen, wat een stuk minder goed betaalde. Wat deden mijn grootouders toen? Ze gingen kamers verhuren aan verpleegsters. Zo lang als ik mij kan herinneren woonde er een "tante" boven in de grote slaapkamer. Toen mijn grootouders uiteindelijk AOW kregen, was dit een flinke inkomensverbetering, ze waren ineens "rijk". Ze kochten een echte brommer en gingen daarop tesamen toeren, gehuld in grote leren jassen en een leren helmpje. Die kamer bleef gewoon verhuurd.

Grootouders van vaders kant:
Ook opa en oma Cambuur (ze woonden in de buurt van het voetbalveld) hadden een eigen huis. Hoe ze dat huis hebben kunnen kopen, weet ik eigenlijk niet. Wel weet ik, dat ze enorm zuinig waren en dat ze toen mijn vader een jongen was ook kamers verhuurden. Opa was klusjesman bij de zuivelfabriek. Net als de andere oma, werkte ook deze oma niet. Die deed het huishouden. Opa maakte heel veel dingen zelf en repareerde ook veel zelf, zo verfde hij altijd het hele huis. Hij kon goed vissen. Ik herinner mij enorme hoeveelheden gebakken zoetwatervis, waarvan je net zo veel kon eten als je zelf wilde. Ik kon er als 7-jarige minstens drie op! Deze vis was helemaal gratis uit water vlakbij Leeuwarden gevist. Ook had opa een flinke groententuin achter zijn huis. Bijna de hele tuin was groententuin en voorzag in de groentenbehoefte voor opa, oma en de nog thuis wonende tante. In de winter aten ze geweckte groenten. Zoals ik laatst al schreef, kocht deze opa zijn kaas en blikjes koffiemelk goedkoop in de bedrijfswinkel.
Geen van de grootouders had een auto, een wasmachine, een koelkast, een centrifuge, een boiler of een geiser. Ze hadden wel een vierpits kookplaat met gasaansluiting, een radio, een stofzuiger en een strijkijzer. In de woonkamer stond een kolenkachel, die iedere ochtend aangemaakt moest worden en verder werd hun huis niet verwarmd. Erg veel energie kan dat niet gekost hebben. Na hun 65e, toen ze meer geld te besteden hadden, kochten ze een televisie.

Het verhaal van een voedselbankgebruikster, deel 2

Allereerst wil ik alle mensen bedanken voor de fijne reacties!

Zuinigaan vroeg of ik een vervolg wilde schrijven, nou bij deze dan hoe het voelt om je pakket op te halen en hoe het in zijn werk gaat. Laat ik wel melden dat ik blij ben dat ik er terecht kan, misschien komen sommige stukjes over als onvrede als ik het heb over aantallen, maar zo is het niet bedoeld, er is gewoon niet meer. Dat schrijf ik zo uit, om te laten zien dat het geen vetpot is. Zelfs bij de voedselbank is er crisis  door terugtrekking van sponsors/leveranciers, maar ook door heel veel meer cliënten.  En ik schrijf het ook om sommige mensen,  die zeggen lekker makkelijk, profiteurs enz. een blik te gunnen in ons voedselbank- overlevingspakket.

De "regels" zijn:

- dat je er alleen door aanmelding van een hulpverlener terecht kan. 

- je als alleenstaande minder dan 40 euro per week te besteden heb.

- echtpaar minder dan 50 euro per week

- gezin mag 50 euro per week + ca.10 euro per kind maar dat is afhankelijk  van de leeftijd en het aantal kinderen (weet niet exact, want ik heb geen kinderen)

- inkomen van kinderen (bijbaantje word er soms bij opgeteld)

- elke 3 maanden moet je het opnieuw aanvragen, en je financiële overzicht laten zien.

# genoemde bedragen zijn leefgeld, dus niet alleen etensgeld, moet je alles van doen, reizen, kleding enz enz

En dan natuurlijk de gewone fatsoensnormen in acht nemen, niet agressief tegen de vrijwilligers, niet schelden, geen ruzie maken en vooral niet stelen.

Lijkt raar, maar ik sta er echt soms van te kijken, van sommige mensen. Het is gelukkig maar zeer klein percentage, maar toch.  (dat zijn de negatieve verhalen die wel eens voorbij komen,  maar groot gedeelte heeft het echt nodig en sommigen maar een paar maanden ter overbrugging omdat uitkering op zich laat wachten, of er bewindvoerder enz. is aangesteld, aangezien de ambtelijke molen in Nederland soms zo langzaam werkt dat het paar maanden duurt voor alles rond is, hoor genoeg bij de voedselbank).

Ik ben altijd zeer op en in de natuur geweest, plukte al jaren molsla (paardenbloem), vlierbes, braam, zuring enz. Maar dat was meer voor de fun.

Maar toen de "crisis" toesloeg werd dat steeds meer mijn enige mogelijkheid om mijn groenvoer aan te vullen. Had ook wel wat bloembakken met radijs, pluksla, postelein en snijbiet op mijn Frans balkon, maar ja daar kan je niet heel veel op kwijt.

Dus mijn behandelaar zei: we gaan voedselbank voor je aanvragen want dit is niet genoeg.

Nou daar ging ik, de eerste keer op de fiets (4km) naar het uitgiftepunt midden in de stad waar mijn ouders wonen. (ik had mijn ouders niks verteld, schaamte speelde een grote rol).

Kom ik daar mensen tegen die ik ken (vrijwilligers die bij mijn ouders in de straat wonen, een bekende die ook pakket ophaalde). En  mijn ouders wisten het dezelfde week nog.

Nou dan kom je binnen en levert je brief in, en wacht, met heel veel anderen. En goed opletten, of je naam afgeroepen word, je krijgt de eerste keer een soort strippenkaart voor 13 keer, die elke keer weer afgevinkt wordt. (1 keer je pakket niet ophalen zonder afzegging, 24 uur van te voren dan week erop, geen pakket meer).

Dan kan je in de rij gaan staan voor je krat, waar de houdbare spullen in zitten zoals blik, snoep, koffie, thee, schoonmaakmiddel. De inhoud wisselt per week, net wat er aangeleverd is. Die moet je in je tas doen, wel opschieten, want al die mensen achter je wachten op je. Dan schuif je door naar de tafel met brood, dan groente, dan overdatum spullen  en dan vlees en dan de keuzetafel met diverse wisselende dingen zoals boeken, kleding, toilet artikelen, speelgoed, net wat iemand gebracht heeft. 

Het brood en het vlees is vaak al ingevroren  geweest, en is vaak al ontdooid voor je het ophaalt dus weer invriezen of lang bewaren is vaak niet mogelijk.

Verse groente is meestal maar 1-2 dingen, en soms helemaal niet. Ik zit dan nog niet zo slecht, want als alleenstaande, kan ik met bv bloemkool of andijvie wel paar dagen toe. Veel gezinnen eten vaak pasta/rijst met alleen kruidenzakje erdoor en soms een blikje groente erbij.

Fruit is er zelden of bv 1 sinaasappel per persoon. En zeer zelden is er zuivel of het is een dag over datum of zo.  En ja, je hebt ook wel eens een zeer goed gevulde kist maar ja, daar moet je dan zuinig mee wezen, want er zijn ook weken dat je maar voor 2-3 dagen voedsel krijgt. Als je aan het eind van de rij staat, gebeurt het steeds vaker dat het grootste gedeelte al op is als je eindelijk aan de beurt bent. 

Er worden ook wel eens dingen gegeven die je op voorraad zet: paar pakken koek, chips, snoep feestartikelen doordat de verpakking niet goed bedrukt is of houdbaarheidsdatum verkeerd gedrukt is.

Tijdschriften worden ook vaak heel blij ontvangen (er zitten er heel weinig bij) of boeken.

Sommige gedeelten van Nederland hebben meer verse groente in hun pakket, maar daar zitten dan ook groentetelers in de buurt en daar woon ik dus niet. Dus er zit best wel verschil in de voedselpakketten in Nederland.

En ja, ik hoor/lees ook weleens dat de voedselbank weigert op te halen bij boeren of particulieren. Heb dat eens nagevraagd hoe dat nou kon.

Het antwoord was: voedselbank is afhankelijk van sponsors en schenkingen ook voor de kosten van brandstof en onderhoud auto en er is niet genoeg geld om hele week overal spullen op te halen.

En de voedselbank is ook afhankelijk van vrijwilligers die er tijd voor moeten hebben om spullen op te halen.

Maar je kan altijd eten langs brengen op het verzamelpunt voor bedrijven (al je een grote partij hebt) Maar heb je als particulier over van bv je moestuin, dan kan je dat altijd een uur van te voren brengen op de uitgiftepunten. Graag zelfs!

Het uitgiftepunt van de voedselbank waar ik mijn pakket ophaal, is in de kerk (er werken vrijwilligers van de kerk) Daar kan je ook melden als je diepvries, koelkast, wasmachine, computer, (kinder)fiets enz over hebt, dan wordt er een briefje opgehangen. Als je interesse hebt, dan kun je je melden bij leiding en die regelt dan de afspraak met de eigenaar. Knuffels, kinderkleding, speelgoed worden ook wel aangeboden op de uitzoek tafel. Maar er zijn voedselbanken die dat niet doen, omdat er geen vrijwilliger is die dat op zich kan/wil nemen. En er zijn uitgiftepunten die dus geen opslag mogelijkheid hebben, omdat de ruimte voor 2-3 uurtjes per week beschikbaar is gesteld voor uitgifte van pakketten door de voedselbank,

Bij sommige voedselbanken kan/mag je ook niet werken als vrijwilliger als je er gebruik van maakt.

Dus nee voor mijn plezier ga ik er niet heen, ik ga echt omdat ik niet anders kan momenteel. 

Maarrrrrrr er schijnt wel licht bij mij, hopelijk komt er in februari meer ruimte voor verhoging van mijn weekgeld naar 50 euro per week en joepie!!!!!! van het voorjaar een kleine moestuin van 50m. Ik spaar nu zelfs van mijn weekgeld 2 euro per week voor de huur van de moestuin. Nu nog sparen/rondvragen voor wat gereedschap en groentezaden en dan hoop ik weer een stuk zelfstandiger te zijn.

Maar echt zielig? Nee!  Soms moeilijk? Ja, vooral bij onverwachte dingen zoals gebroken fietswiel. 

En de schulden die worden ook betaald. 

Ik heb alleen achterstanden bij zorgverzekeraar, water, belasting, tandarts enz dus vaste lasten. 

Heb nergens schulden voor afbetalingen zoals auto, webshops, postorder, lening, creditcard. 

Want ik ben opgevoed met: eerst de centen en dan pas kopen. En daar heb ik mij altijd aan gehouden. 

Daarom, ik ben nu bij de voedselbank, tja, je leven kan opeens anders verlopen.

Mevrouw B., voedselbankster

Waar in huize Zuinigaan niet op wordt bezuinigd

15/05/2009

Op 5 mei was de vraag van Anna: waar bezuinig je niet op? Vandaag ga ik daar een blog aan wijden.
Nu is bezuinigen heel relatief. Als je gewend bent (heel) veel geld uit te geven, dan bezuinig je al als je per week 1x minder uit eten gaat, of als je in dit geval ivp 60 euro p.p. "maar" 40 euro uitgeeft. Zoals ik jullie hier al verteld heb, heb ik langdurig van een bijstandsuitkering geleefd. Ook nadat ik in 1999 werk kreeg, bleef het krap. Ik was alleenstaande ouder en had minder geld dan toen ik in de bijstand zat. We zaten tot jaar of 6 geleden nog ruimschoots onder de armoedegrens. Ik weet niet of jullie wel eens van armoedeval gehoord hebben. Dit is het verschijnsel dat je een laag inkomen verdient, net boven het bijstandsniveau, waardoor je geen recht meer hebt op bijstand en ook geen recht meer hebt op alle voordeeltjes die aan de bijstand verbonden zijn, je hebt daardoor in feite een lager inkomen dan toen je nog in de bijstand zat. Ik ben er niet op tegen om mensen met bijstand voordeeltjes te geven en allerlei subsidies, dit is een goede manier om te zorgen dat gezinnen het hoofd boven water kunnen houden. Alleen in geval van armoedeval zouden er aanpassingen moeten komen.
Maar goed, wat ik maar wil zeggen is, dat ik gewend ben om zuinig te leven en met weinig rond te komen. Dus als ik hier vertel waar ik niet op bezuinig, dan is dat misschien in jouw ogen juist wel heel zuinig, terwijl het in mijn ogen (veel) zuiniger kan, als je daarvoor kiest.
Waar bezuinig ik niet op (in willekeurige volgorde):

- Op goede schoenen en sokken.
- Op groente en fruit. Ik volg het advies van het Voedingsbureau en zorg voor tenminste 200 gram groenten en 2 stuks fruit per dag.
- Reizen naar mijn moeder. Elke week bezoek ik mijn 85-jarige moeder.
- Verjaardags- en sinterklaascadeaus voor mijn dochters. Er is al jaren een vast bedrag, 50 euro, dat ik per kind per verjaardag en sinterklaas besteed.
- Bibliotheek. Ik ben en blijf lid van de bibliotheek, nu al 50 jaar lang.
- Zwemabonnement in het zomerseizoen – van mei – september zwemmen.
- Smakelijke producten – als ik bijvoorbeeld pindakaas van merk A lekkerder vind dan de goedkopere van merk B, dan koop ik de pindakaas van merk A. Over het algemeen kies ik voor goedkoop, maar voeding moet ook lekker zijn.
- Plantjes voor in mijn tuin. Ik koop elk jaar plantjes voor in de bakken en vul iets aan in de tuin. In mijn vorige huis in de "Vogelaarwijk" kocht ik door jeugd-vandalisme jarenlang helemaal niets.
- Goede BH’s. Ik heb exemplaren van 60 euro per stuk. Goedkopere zitten niet lekker en zien er niet goed uit.
- Zorgverzekering – in de duurdere categoriën zitten hogere vergoedingen voor pedicure, brillen, fysiotherapie etc. Helaas is dat allemaal nodig voor mij. Uiteindelijk levert niet bezuinigen het meeste op aan vergoedingen, het is voor mij voordeliger dan alleen de basisverzekering. Bezuinigen op de zorgverzekering zou dus voor mij een averechtse uitwerking hebben.
- Fiets – ik heb een relatief dure fiets die heel lekker fietst.

Een hobby of een missie?

Naar aanleiding van kritiek op 5 februari dat de toon van mijn berichten de laatste tijd alleen maar negatief is, heb ik mijzelf de vraag gesteld waarom ik eigenlijk blog.

Waarom doe ik het eigenlijk?

De hoofdredenen zijn: voor mijn eigen plezier en omdat ik door te bloggen meer greep heb op mijn geld.
Ik vind het leuk om te schrijven over het rondkomen met minder en verder over wat mij opvalt, wat mij verbaast en wat mij bezig houdt. Voordat ik 7,5 jaar geleden begon met bloggen, las ik bij Eenvoudig leven, Consuminderen en nog verschillende anderen die inmiddels gestopt zijn. Het leek me wel wat z'n blog. Ik had net een huis gekocht en ik realiseerde mij dat het voor mij met mijn eenoudergezin en een inkomen beneden modaal toch een behoorlijke opgave zou kunnen worden om rond te komen, zeker omdat ik een fors pensioengat had (of eigenlijk heb) van zo'n 20 jaar. Door middel van mijn blog kon ik mijzelf op de rails houden. Want bloggen zorgde voor focus op bezuinigen en spaarzaam zijn. Ik noteerde hoeveel gas en stroom ik verbruikte, ik noteerde hoeveel ik uitgaf aan boodschappen en andere uitgaven. Dat laatste had ik nooit gedaan. Ik had nooit een kasboek bijgehouden waarin in precies noteerde hoeveel ik uitgaf aan voeding, aan kleding, vakantie, aan reizen, aan cadeaus, aan uitgaan, verzorging etc. Ondanks dat ik jaren in de bijstand zat, had ik in die periode weinig zicht op hoeveel geld ik besteedde. Ik kwam geen geld tekort, ik was zuinig. In zoverre ging het goed, maar ik had geen overzicht. Door mijn blog ben ik mij er in gaan verdiepen en kreeg ik veel meer greep op geld.

Ook een reden: ik heb toch ook wel een klein beetje een missie. Ik zou het fijn vinden als mensen iets hebben aan wat ik schrijf. Ik heb ooit, ruim 30 jaar geleden, een studie als maatschappelijk werker afgerond en dat anderen willen helpen dat speelt nog steeds een rol. Werk als maatschappelijk werker heb ik nooit gekregen, maar via dit blog kan ik toch een beetje mijn ei kwijt.

Dus geef ik tips over hoe je kunt bezuinigen en kunt zorgen dat je geen schulden krijgt.
Als er ook maar een paar lezers zijn die door mijn blog niet in (ernstige) financiële problemen zijn gekomen, dan ben ik heel blij!

Ik ben verontwaardigd over onrechtvaardigheid in deze wereld.

Ik waarschuw voor vuurwerk en fietsen zonder licht. Het vuurwerkplaatje was kennelijk een beetje te eng, want daar heb ik nogal wat commentaar op gekregen. Maar misschien heeft het geholpen om voorzichtig te zijn en geen brokken te maken in de oudejaarsnacht.

Volgens mij is een missie niet persé noodzakelijk. Als blogger mag je tenslotte zelf weten waar over je schrijft. Je kunt over allerlei hobby's schrijven, dieren (ook een hobby) of over een ziekte of over een overtuiging op het gebied van geloof of voeding of wat dan ook.
Ik ben blij dat ik reacties op mijn blog kan modereren. Dan kan ik reacties als: "Gaap! Ik vind dit waardeloos geschrijf, maar dat zal mevrouw Zuinigaan wel weer niet willen plaatsen" gelijk in de prullenbak gooien. Dergelijke negatieve commentaren zonder argumentatie wil ik inderdaad niet plaatsen. Bijna alle reacties plaats ik wel, maar spamreacties over hoe je goedkoop geld kunt lenen niet en ook niet al te godsdienstig getinte reacties waarbij God 10x in de reactie voorkomt.

Wat vind jij het leukste aspect van mijn blog en wat minder leuk? Ik kan het niet iedereen naar de zin maken. De een is in andere dingen geïnteresseerd dan de ander. Ik krijg per dag tegenwoordig gemiddeld ruim 4000, met uitschieters naar bijna 5000 lezers (in januari had ik 132.276 pageviews). Ik ben wel benieuwd naar reacties! En als je tips hebt over onderwerpen, die zijn uiteraard ook welkom!

Wat is zuinig? Gastblog van Carola

Ik ben een trouwe lezer van de weblogs van Zuinigaan sinds ergens vorig jaar. Geld vind ik een boeiend onderwerp en toen ik een keer in onze krant een citaat las uit de weblog van Zuinigaan ging ik kijken en bleef hangen.
In het kader van dit gastblog mijmerde ik over zuinigheid. Wanneer ben je nu eigenlijk zuinig? Als je inkomen laag is en je vaste lasten zijn hoog, dan moet je wel zuinig aan doen. Maar wat we zuinig vinden wordt (ook dan) voor een groot deel bepaald door onze eigen normen. En die worden bepaald door onze eigen situatie.  Die is bijna altijd normbepalend in hoe wij een ander beoordelen.
Zo vind ik mijzelf niet zuinig. Ik let op waar ik mijn geld aan uitgeef en sommige dingen vind ik zonde van het geld, maar dan ben je nog niet meteen zuinig. Vind ik tenminste :-) . Ik zou het zelf kostenbewust noemen.
Mijn collega's vinden mij wel zuinig. Ik koop niet ieder seizoen een nieuwe leren tas, ik koop niet opeens 3 paar schoenen als het uitverkoop is (ook niet op een ander moment, trouwens) en ik knip zelf mijn haar. Dat soort dingen boeit me gewoon niet zo en daar geef ik dus niet veel geld aan uit.
Mijn ouders vinden mij helemaal niet zuinig. Die struinen graag bij Kringloopwinkels en zijn helemaal aan die prijzen gewend. Een nieuwe stofzuiger van € 200,- is dan een mega-uitgave, want voor minder dan 20% van de prijs staan ze bij de Kringloopwinkel. De Kringloopwinkel is niet te min voor mij, maar ik heb toch liever een nieuwe stofzuiger, waar ik dan hopelijk weer 15 jaar mee kan doen.
Mijn zus vindt mij ook niet zuinig. Ik koop altijd brood en gebak bij de bakker en vlees bij de slager (vlees is een gevoelig onderwerp, dat weet ik :-) ) en dat kost meer dan bij de supermarkt. Maar ik vind het 't waard. Zij niet.
Mijn nicht vindt mij wel weer zuinig. Als we ergens heen gaan heb ik altijd broodjes en flesjes drinken bij me en 's winters een thermoskannetje thee en koekjes in mijn rugtas. Met man en hond ga ik graag wandelen en zo blijft het een voordelige hobby. Maar meer nog dan dat: als we ergens op een bankje zitten en de proviand komt tevoorschijn, dan voelt ik me de koning te rijk.
Bij ons komt er meer geld binnen dan we nodig hebben. Dat is een prettige luxe. Mijn man en ik werken allebei. Hij fulltime, ik 3 dagen. Natuurlijk zouden we ruimer kunnen gaan leven, maar ik word niet gelukkiger als ik meer geld uitgeef. Nu al schreeuwt elk kastje en elk laatje dat ik opentrek: "Overvloed. Overvloed." We hebben gewoon genoeg.
Het geld dat we niet nodig hebben gebruiken we om elk jaar € 10.000 af te lossen op de  hypotheek met een rentepercentage van 5,7%. De rest zetten we op de spaarrekening voor altijd handig om achter te hand te hebben, ooit een andere auto, een schilderbeurt aan het huis, nieuwe horren, dat soort dingen.
En we gaan op vakantie. Met de auto, want dan kan de hond mee, naar Oostenrijk en altijd in het voor- en naseizoen. Dat kost ons dus de kop niet. We huren een huis of etage bij een particulier en koken alle dagen zelf (niet uit zuinigheid, maar vanwege noodzakelijk zoutarm dieet). We gaan ons dan wel weer te buiten aan kabelbanen en bergtreintjes. Dat zijn best pittige tarieven. € 20,- en meer per persoon is niet ongewoon. Maar de hond is gelukkig altijd gratis :-) .
Zo bepaalt iedereen gelukkig zelf waar hij zijn geld aan spendeert. En wat zuinig is, dat bepaal je ook helemaal zelf.

Sparen, wat is het nut?

Waarom zou je sparen?
De rente is veel te laag, sparen levert niets op!
Door de lage rentes zijn er mensen die sparen niet meer de moeite waard vinden, maar als je gaat rekenen dat merk je dat sparen toch wel degelijk iets oplevert.
Een voorbeeld, je spaart iedere dag 10 euro. Dat is toch maar mooi €3650,- per jaar en na tien jaar €36.500,- en dan heb ik nog geen cent rente berekend.
En hoe doe je dat dan, een tientje per dag sparen?
- Dat doe je door de auto te laten staan en in plaats daarvan te lopen of op de fiets te gaan. Op korte afstanden kan dat prima. Beweging is ook nog een keer heel gezond.
- Dat kan door zelf van basisvoedsel maaltijden te maken, niets te bestellen bij een cateraar en minder uit eten te gaan.
- Dat kan door zuinig te zijn met energie. In de winter kost vooral verwarming veel geld. Voor veel mensen is 19 graden of lager een prima temperatuur om in te verblijven. Zorg dat je 's avonds op tijd de thermostaat lager hebt staan.
- Zie af van impulsaankopen, slaap er een paar nachtjes over en kijk dan nog eens of je het begeerde product dan nog steeds wilt aanschaffen. Dat geldt voor elektronica, maar ook voor kleding en huisraad.
- Wees zuinig op je spullen, dan kun je er langer mee toe en zijn ze minder snel aan vervanging toe. Dat geldt voor kleding, huisraad, elektronica en alle mogelijke andere gebruiksgoederen.

Er zijn gegarandeerd mensen die door bovenstaande manieren om te besparen veel meer dan 10 euro per dag kunnen sparen. 

Dan zeg je misschien: allemaal leuk en aardig, maar waarom zou ik sparen?

Ik vind persoonlijk sparen handig voor een buffer. Als er financieel moeilijke tijden komen, dan heb ik geld achter de hand en hoef ik geen schulden te maken en kan ik toch de uitgaven doen die nodig zijn.
Daarnaast is het zo dat je met wat geld op een spaarrekening leuke dingen kunt doen, een mooie reis, genieten van kunst en cultuur, geld schenken aan een goed doel.

Ik hoef over 20 of 30 jaar natuurlijk geen geld mee te nemen in mijn kist, maar mijn dochters en kleinkinderen zullen het niet erg vinden als er nog wat geld van mama of oma Zuinigaan overschiet.

Moeizame start bij Alice

04/06/2008

Zoals ik jullie op 27 mei meldde, wil ik over naar Alice voor een telefoon- en internetabonnement. Ik had me via een actie van de ANWB aangemeld en had aangegeven dat ik graag mijn huidige vaste nummer mee wilde nemen. Dat leek mij wél zo gemakkelijk, geen gedoe met het doorgeven van een nieuw nummer.
Nou dat gemak valt tegen….
Afgelopen vrijdag ontving ik een bevestiging: geachte heer Zuinigaan, wij bevestigen uw abonnementsaanvraag en hebben genoteerd dat u uw nummer niet mee wilt nemen …….Als ik wijzigingen wil doorgeven kan ik dit volgens de bevestigingsbrief via het emailadres van de klantenservice of telefonisch doen. Ik mail dat ik mevrouw Zuinigaan ben en dat ik mijn nummer wél mee wil nemen.
Het antwoord via de mail is: vanwege privacy regels kan u wijzigingen niet via de mail doorgeven, maar moet u dat telefonisch regelen.
Dus ik bel en meld dat ik graag mijn telefoonnummer wil meenemen en dat ik een mevrouw ben. Deze wijziging kan niet doorgevoerd worden. Dan moet eerst het abonnement ongedaan gemaakt worden en moet ik mij opnieuw aanmelden. Dat kan niet via de actiepagina van de ANWB, maar moet telefonisch. Ik zal teruggebeld worden. Ik word inderdaad binnen 15 minuten teruggebeld. Dus dat was goed geregeld. Ik neem met een aardige dame mijn gehele nieuwe aanmelding voor het abonnement door en geef uiteraard wéér door dat ik een mevrouw ben en dat ik mijn nummer mee wil nemen.
Vandaag heb ik 2 brieven van Alice ontvangen:
- de 1e brief is de bevestiging van de opzegging van mijn eerste abonnement.
- de 2e brief is gericht aan de heer Zuinaan, bevestigt mijn opgave voor een abonnement en meldt dat ik een nieuw nummer krijg.
De moed zinkt mij in de schoenen, nu moet ik wéér bellen naar een 0900 nummer à €0,25 per minuut en nog wéér een keer doorgeven dat ik echt mijn nummer mee wil nemen. De verkeerde aanhef, of ik nu voor hen een heer of mevrouw ben, vind ik minder interessant, als ze hun nota’s naar de heer Zuinaan willen sturen, zullen die hier ook wel arriveren, ook al is mijn naam verkeerd geschreven. Maar ik wil mijn nummer wel graag mee. Zou het goed komen als ik nog een keer bel?
Wordt vervolgd….

Is 16 graden in de woonkamer gezond, of juist niet?

Gisteren sprak ik een vriendin en zij en haar man hadden tegenwoordig de thermostaat op 15,5. Iets lager was niet meer comfortabel, maar 15,5 graad was voor hen prima.
Dus zaten vriendin en ik gistermiddag gezellig samen met een warme kop koffie in mijn woonkamer waar het 16,5 graden was. Waarschijnlijk door de zon wat opgewarmd naar 16,5 graden. Ik heb haar nog een dekentje voor over de knieën aangeboden, maar dat vond ze niet nodig.

Een paar dagen geleden schreef ik over de temperatuur in mijn woonkamer. Ik heb die uit milieuoverwegingen en vanwege CO2 uitstoot tegenwoordig vaak op 16 graden. Ik ben er inmiddels al helemaal aan gewend en voel me er prima comfortabel bij.
Reacties waren:
"ik vind 16 graden in huis gewoon ijskoud. Als je te arm bent om je huis te verwarmen is dat heel erg en zul je geen andere keuze hebben."
"Als het moet dan is het niet anders, maar ik vind 16’ echt koud"
"Zoals Zuinigaan er mee omgaat is voor mij een brug te ver. Gezien uw leeftijd, gezondheid en inkomsten zou ik 't mezelf toch wat aangenamer maken. Fleecevesten, dekentjes en thermostaat op 16. Nee dat gaat mij te ver. Het leven is te kort om er een Spartaanse oefening van te maken. Ik zou zeggen alles met mate."
"17 graden is prima te doen. Dat had ik echt nooit gedacht. Nu moet ik wel zeggen dat we overdag werken en niet thuis zijn. Na ons werk joggingpak aan en daaronder een thermoshirt en thermobroek van de ...."

Tijd om eens uit te zoeken of het eigenlijk gezond is om te wonen in een huis waarin het 15 à 16 graden is.
Er zijn onderzoeken gedaan naar bruin vet. Dat bruine vet wordt actief als het wat kouder wordt en je niet of weinig gaat stoken. Het schijnt heel gezond te zijn.
Dit vond ik hier: "Bij 18 graden of lager worden de bruine vetcellen in uw lichaam actief. Dit vet werkt als een soort kachel van uw lichaam. Actieve bruine vetcellen zetten energie uit suikers en vetten om in warmte. Op die manier helpt bruin vet tegen overgewicht.

Een gezond gewicht is goed tegen hart- en vaatziekten. Maar bruin vet doet nog meer voor het hart. Het verlaagt het slechte cholesterol en verhoogt het gezonde cholesterol. Dat is goed tegen slagaderverkalking, de oorzaak van veel hart- en vaatziekten. De Hartstichting adviseert daarom om de verwarming laag te zetten, bijvoorbeeld op 17 graden."

Er staat op die site wel een kanttekening bij: je moet geleidelijk gaan naar een lagere temperatuur, zodat je er aan kunt wennen. Dus niet de ene dag 22 graden en de volgende dag 15 graden, maar steeds een halve graad lager. Ik ben vaak thuis, dus ik heb niet echt te maken met grote schommelingen en lager dan 16 graden ga ik niet. Het wordt wat anders als je overdag werkt in een veel warmere omgeving en dan thuis in een koele kamer komt. Dan krijgt je lichaam misschien niet de kans om aan lagere temperaturen te wennen.

Op een andere site, van 1 V(vandaag) vond ik een quote van blogster Green Evelien, die al jaren zo groen mogelijk leeft, onder anderen door zeer zuinig te stoken. "Het is in onze woonkamer zo'n 16 à 17 graden. Daar wen je heel snel aan."  Je vindt op haar blog ook heel interessante blogs over energiebesparing, maar dit terzijde.

Op die site ook een wetenschappelijk verhaal:
Biofysicus Boris Kingma deed samen met zijn collega’s van de Universiteit van Maastricht en het Academisch Ziekenhuis Maastricht uitgebreid onderzoek naar het leven in lage temperaturen. "We hebben mensen 10 dagen blootgesteld aan 15 graden, 6 uur per dag. Op dag 1 vond iedereen het hartstikke koud en begon iedereen te rillen. Maar na 10 dagen rapporteerden de mensen dat er minder discomfort was. Mensen acclimatiseren aan de temperatuur waar ze wat langer aan worden blootgesteld", vertelt hij.

Een lichaam went dus wel degelijk aan een lagere temperatuur. Het is even bikkelen, maar dan kan je lijf bijvoorbeeld 15 graden aan. Of dat ook gezonder is dan leven bij 20 graden is nog niet helemaal duidelijk, zegt Kingma. "Het is nog niet helemaal onderzocht of het leven alleen bij lage temperaturen gezond is. Er zijn wel veel aanwijzingen dat juist variatie in temperatuur goed werkt. Omdat je dan niet alleen de warmteproductiekant van je lichaam aanpakt, maar ook de bloedvaten traint in koude en warme situaties."

Ook op die site: Niemand minder dan 'The Iceman' Wim Hof heeft daarvoor de beste tip. "Door de jas eens te laten hangen. De welbekende uitspraak is 'doe je jas aan anders word je ziek'. Het is nu; 'doe je jas uit anders word je ziek'. Oftewel, de stimulatie van het immuunsysteem wordt gedaan door temperatuurwisselingen."

Ook blogger Geldsnor schreef recent een artikel over de temperatuur in de woning. Hij komt tot de conclusie dat de temperatuur niet lager moet zijn dan 16 graden. Zorg dan wel voor veel ventilatie.

Ik heb geen behoefte om in navolging van Wim Hof in een ijsbad te gaan zitten of onder een ijskoude douche te gaan staan, maar als ik door zuinig stoken mijn immuunsysteem kan stimuleren, dan lijkt dat me nog niet zo slecht! Ik wissel lage temperaturen af met het me in het zweet werken (enigszins in het zweet, alles met mate!) in de sportschool.
Één ding heb ik wel nodig: warme voeten voordat ik ga slapen. Anders duurt het uren voordat ik in slaap val en dat kan niet de bedoeling zijn. Ik los dat op met wollen bedsokken, een elektrische voetenzak, warme kruiken en een elektrische deken! 

Overigens: ik vind 16 graden lang niet altijd aangenaam. Soms vind ik het veel te koud en dan geef ik een draai aan de thermostaat en zet de verwarming op 18,5. Op dat moment heb ik dat nodig, meestal ben ik dan moe of niet top-fit. Gisteren heb ik de verwarming toevallig niet aan gehad, maar op de dagen daarvoor had ik het wel nodig om de verwarming op te stoken.

Heb jij ervaring met lagere temperaturen, bijvoorbeeld tijdens kampeervakanties of zo? Of gewoon in huis?

10 tips voor beginnende bloggers

Waar zijn alle bloggers?

Er zijn de laatste tijd minder bloggers actief, zeker in op het gebied van hypotheek aflossen, besparen en eenvoudig leven. Sommige zijn er nog wel, maar bloggen weinig.
Wat mij betreft zijn nieuwe bloggers zeer welkom! Laat maar eens wat van je horen.

Zin om blogger te worden?

Mocht je zin hebben om te beginnen, hierbij een aantal tips.

1. Maak een stappenplan. Wat moet je allemaal doen voor een aantrekkelijk blog dat ook daadwerkelijk gelezen wordt.

2. Kies een titel die aanspreekt en die (ongeveer) de lading dekt. Als je over aflossen van je hypotheek wilt schrijven, kun je dat gebruiken voor je titel: Steen voor steen, Aaf's aflos verhaal.
Als je een buffer wilt aanleggen: Mijn appeltje voor de dorst, of kortweg Appeltje.

3. Over welk(e) onderwerpen wil je schrijven? Bepaal waar je wel en ook waar je niet over wilt schrijven.

4. Maak een mailadres aan, speciaal voor je blog. Ik maakte het gratis mailadres zuinigaan@gmal.com
Om je privémail te gebruiken is niet handig!

5. Kies een provider. Ik heb gekozen voor een gratis blog bij Blogspot, maar je kunt ook kiezen voor een blogprovider waar je wel moet betalen. WordPress biedt ook gratis mogelijkheden aan. Ik weet maar weinig van de technische kanten van het maken van een blog. Als je daarover meer wilt weten, dan raad ik je aan om eens rond te kijken bij Bloggen en Loggen van Nicole. Ze geeft veel tips en desgewenst kun je haar ook vragen stellen. Heel handig. Oefen lekker wat en krijg handigheid in het werken met een blog.

6. Schrijf een aantal blogs die je publiceert op verschillende data en zet een aantal klaar voor publicatie. En blijf schrijven en schaven aan te publiceren blogs. Zorg per blog voor een interessante titel, zodat de titel de aandacht trekt. Ik heb nu, na 14,5 jaar bloggen, nog steeds een reeks ongepubliceerde blogs op voorraad. Soms is een stukje niet meer actueel en dus niet meer bruikbaar of vind ik het onderwerp bij nader inzien toch niet geschikt. Dan gaat het in de prullenbak.

7. Zorg er voor dat je publiek krijgt. Dat kan bijvoorbeeld door je blog op een leeslijst te laten plaatsen. Verschillende bloggers hebben leeslijsten, onder anderen Zuinigaan 😊
Reageer op andere blogs met je blognaam. Op die manier ben ik in het begin aan lezers gekomen. Mensen gingen uit nieuwsgierigheid op mijn blognaam klikken en kwamen zo bij mijn blog terecht.

8. Zorg, zeker bij gevoelige stukjes, dat reacties niet rechtstreeks geplaatst worden, zorg dat je ze eerst leest en eventueel kunt afkeuren. Bij het schrijven over geld (aardbevingssubsidie!) en over gezondheid (vaccinaties bij corona!) verschijnen er in mijn reacties soms scheldpartijen en beledigende opmerkingen. In tegenstelling tot toen ik begon, is het online publiek nu een stuk agressiever, toen waren er alleen maar vriendelijke, leuke reacties. Een verschijnsel van deze tijd! Wat doe je er mee? Gewoon weggooien!  Of reactiemogelijkheid uitschakelen. Voor dat laatste kies ik zelden.
Soms wel, dat kun je per bericht doen. Dan heb ik er soms halverwege de dag schoon genoeg van en kies ik voor de mogelijkheid: reacties van lezers niet toestaan, bestaande tonen. Dat is dan een soort "gulden middenweg".
Ik denk, dat het voor beginnende bloggers wel meevalt met de nare reacties. Ik heb soms wel ruim 8000 pageviews per dag en daar zitten wel wat vervelende tussen. De meeste, meer dan 99,9 procent of zo, reageert niet of reageert met een fijne, opbouwende reactie.

Ter illustratie een kleine bloemlezing van scheldreacties, die ik naar de spambox had doorgesluisd (inclusief de taal- en spelfouten):

• Schaam je, Aaf! Voor dit hebberige gedrag.
• Goedkoop ben je.
• En hoe naief was je om je Cojonaprik te halen Aaf? Ook daar wordt je nu op z'n Nederlands gezegd mee genaait!
• Als je gaat kakelen over het klimaat dan ga ik je zo verschrikkelijk hard uitlachen.
• Mag ik u voorstellen Aaf de: Gierigaard, De hypocriet, de schijnheil, De heks, de links draaiende de truthola, Het domme mens, valsaard, de idioot, Die zichzelf heel wat vindt. Zou zomaar goeie vriendinnen kunnen zijn met die enge heksen van een Kaag en Ollengren. Ik hoop dat je er in stikt.
• Vrek dat je bent.
• Zeikerd.
• Ik hoop dat je stikt in je grootheidswaanzin.
• Schijnheilige heks.
• Vraagje, hoe voelt dat nou je zo moreel ver verheven voelen boven de 'rechts extremisten'? Stomme trut dat je ben.

Zit ik er mee? Nee, niet echt, ik zie het als uitvloeisel van het hedendaagse leven, waar zelfs ministers en wetenschappers bedreigd worden. Sommige mensen menen dat ze op internet alles kunnen spuien. 
                      Maar goed, dit allemaal terzijde, weer door naar de volgende tip!

9. Probeer je tekst leesbaar te houden door die in te delen in alinea's en zo nu en dan kopjes te gebruiken. Als je een grote lap tekst produceert, is dat minder aantrekkelijk om te lezen. Persoonlijk haak ik dan soms af. Niet al te lange zinnen en vermijd moeilijke woorden, dat helpt ook. Een leuke foto of illustratie kan helpen om je tekst toegankelijk te maken.

10. Denk ook aan je spelling.
Als een verhaal veel taalfouten bevat, erger ik me soms blauw en klik ik een blog weg. Ik denk dat er in mijn tekst ook wel eens taalfouten zitten, maar ik doe mijn stinkende best om die zo veel mogelijk te vermijden. Voor mij maakt het een tekst een stuk fijner leesbaar als er geen fouten in zitten.

Aanvullingen?

Heb jij als blogger of als lezer aanvullende tips, ik hoor ze graag!

Geld moet rollen

30/05/2011
Waarom spaar ik eigenlijk? Zijn er niet uitdrukkingen als: geld moet rollen, geld is rond, het kan nu nog: profiteer ervan. Zou ik niet elke maand alle inkomen op kunnen maken en mij nergens om bekommeren? Stel, ik val over 5 jaar ineens dood neer, waar heb ik mij dan eigenlijk druk om gemaakt met mijn sparen en proberen de hypotheek af te lossen.
Dan is er ineens niet meer een pensioenperiode waarin ik met minder geld uit moet komen.
En misschien is de inflatie wel zo groot, dat de huren zó stijgen dat mijn hypotheek in vergelijking met een huurhuis niets voorstelt. Dan zou er van mijn beperkte inkomen voldoende over blijven om van te leven.
Waarom dan sparen? Ik verwacht niet ineens dood neer te vallen. Mijn grootmoeders werden 87 en 90. Mijn moeder is bijna 88, ik denk dat ik nog wel een tijdje van mijn pensioen inclusief pensioengat mag genieten.
Ondanks dat ik zuinigaan doe, heb nu een prima leven, als sparen mij meer zekerheid kan geven dat ik ook na mijn 65e ruim voldoende geld heb om fijn te leven, dan is dat toch wel erg prettig.
Maar soms, dan verschijnt er in mij ineens een heel ander persoon, een persoon die denkt: nou en, waarom zou je eigenlijk niet al je geld uitgeven aan leuke dingen?
Het lijkt wel of ik een gespleten persoontje ben Het ene deel vindt het prima zo, het andere deel heeft behoefte aan een fijne auto, lekkere paté, smullen van Franse kaas, een verre vliegvakantie en noem maar op. Daar moet ik tijdens mijn vakantie volgende week in Spanje nog maar eens verder over prakkiseren.

Vrienden op Facebook

Ik zit al weer een hele tijd op Facebook, niet onder de naam Zuinigaan, maar onder de naam waaronder ik bij de burgerlijke stand bekend ben.
Ik heb niet zo veel vrienden, 64 om precies te zijn. Ik het werkelijke leven vind ik dat best veel, maar in de social media is dat peanuts.
Met een aantal heb ik regelmatig contact en met anderen wat minder. Ik vind het leuk om foto's te zien van allerlei vrienden en kennissen.
De tegeltjeswijsheden die sommige mensen er op zetten interesseren mij niet. Wel echte gebeurtenissen, wereldreizen en vakanties en zo. Maar ook dat een kindje kan fietsen of kan lopen vind ik leuk.
Sommige mensen zitten in de kunsten en publiceren kunstwerken op Facebook, eigen werken of werken waar ze enthousiast over zijn. Daar kan ik erg van genieten!

Wat mij opvalt, is dat er "vrienden" (waren het eigenlijk wel vrienden?) verdwijnen, ik ben dan ineens "ontvriend".  Verbazend vind ik dat verschijnsel!
Mensen waarmee ik bevriend was op Facebook, zijn zo maar weg! Zonder enige nadere aankondiging zijn er ineens vrienden verdwenen!
Het lijkt als op het schoolplein, onder kinderen, die soms ook zonder duidelijke reden vinden dat iemand stom is en niet meer mee mag spelen. Raar hoor!
Hoe voel ik mij daarbij?
Ik voel me niet gekwetst of zo, ik ben geen kind meer, dus als mensen mij zonder aankondiging ontvrienden, dan denk alleen:  "ik word geen Facebookvrienden meer van jou!" Alleen als ze een reden geven voor de nieuwe vriendschap, bijvoorbeeld te kennen geven dat ze mij per ongeluk ontvriend hebben en ik weet dat ze niet erg digitaal vaardig zijn, vind ik het prima om weer vrienden te worden.

Ik ontvriend zelf geen mensen. 
Met sommige mensen heb ik niet zo veel, die zet ik dan niet op vriend, maar op kennis. Er zijn ook Facebookvrienden waar ik alle berichten van wil lezen, die heb ik op beste vriend staan, met meldingen ontvangen. Als deze vrienden wat al te actief zijn en 20x per dag voor mij niet bijster interessante zooi op Facebook plempen, dan doe ik meldingen ontvangen uit en na verloop van tijd weer aan.

Zit jij op Facebook en ontvriend jij wel eens mensen en waarom dan?

Minder zuinig met de kerstboodschappen

21/12/2008

Dit weekend komt mijn dochter, met een vriendin die uit Engeland over is, en met kerst komt ook oudste dochter met haar vriend. Tijd voor een ruimere voorraad. Ik heb zxc3xb3 veel in huis gehaald, dat dochter en ik als de nood aan de man komt, pas volgend jaar weer eten zouden hoeven te kopen. De vriezer zit vol met brood, broodjes en krentenbollen, vlees, gehakt, vissticks, diepvriesgroenten. In de koelkast staan flink wat spullen en ook de voorraadkasten zijn goed gevuld. Daarnaast heb ik ook nog lekkers in de vorm van koekjes en chocolade, fris, chips. Deze week geen 35 euro uitgegeven aan boodschappen, maar € 58,89.
Wordt het dan een echt vreetfestijn in huize zuinigaan? Dat ook weer niet, maar is wel wat meer lekkers dan anders in huis. Jongste dochter en ik gaan een heerlijk, maar toch eenvoudig en niet al te bewerkelijk menu samenstellen voor 2e kerstdag, zodat we heel gezellig met ons vieren in familiekring kunnen genieten. We hebben allemaal (neiging tot) overgewicht, dus we proberen lijnvriendelijke gerechten te kiezen. Al vast ingekocht: stoofpeertjes voor het dessert. Ik heb nog een heerlijk recept gekregen voor  carrotcake, dat ik wil uitproberen.
Laat de sneeuw nu maar komen!! Het lijkt er helemaal niet op, maar toch, je weet maar nooit.
Afbeelding: een prachtige illustratie uit een boek in de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag, het boek is gemaakt in Wenen, Oostenrijk circa 1920. Klik er op voor een vergroting.

Bezuinigen bij Oprah

24/09/2010

Gisteren aan het einde van de middag keek ik weer eens naar een uitzending van de show van Oprah. Ze besteedt regelmatig aandacht aan schuldenproblematiek, bezuinigen en verstandig met geld omgaan. Klik hier voor zuinig leven en hier voor aanpakken van schulden op haar website. Ik kijk regelmatig naar haar shows en ik heb van haar programma's veel geleerd over verstandig met geld omgaan en bezuinigen. Ook gisteren ging het over bezuinigen. Een zuinig echtpaar leerde een echtpaar dat moest bezuinigen hoe ze de bezuinigingen het slimste konden aanpakken. De "big spenders" gaven 8000 dollar per maand uit en daarmee gaven ze meer uit dan er binnen kwam. Gek hè?
Wat leerden ze?
- Dat je voor 6 dollar een goede warme maaltijd kon maken voor 4 personen.
- Dat je niet onmiddellijk de nieuwste DVD voor je kinderen hoefde te kopen, maar DVD's kon lenen in de bibliotheek.
- Dat er sites zijn waar je goedkope restaurants kan vinden. Daarbij vind je ook gegevens over gratis kindermaaltijden en avonden waarop korting wordt gegeven.
- Dat je geen creditkaarten moest gebruiken, maar gewoon pinnen.
- Dat je extra moest aflossen op je hypotheek om de woonlasten te verlagen.
- Hoe je superverbruik van energie terug kon dringen.
Het gezin geeft nu 2000 dollar per maand minder uit. Daar was verder geen commentaar op, maar persoonlijk vind ik 6000 dollar per maand voor een gezin met 2 kinderen nog enorm veel geld.

Verder waren er in Oprah's show nog leuke tips.
- Twee vriendinnen die ruilden van bank. De huiskamers van de beide dames zijn weer helemaal opgefrist met een "nieuwe" bank. Zo kun je tenminste weer voor de dag komen tegenover je familie.
- Bijna Nederlands: ga fietsen in plaats van de auto te gebruiken.
- Verdeel je weekgeld in dagelijkse porties en geef niet meer uit dan je budget.
Je zult misschien denken: waarom vindt Zuinigaan zo'n programma interessant? Een gezin van 4 personen geeft 8000 dollar per maand uit en geeft daarmee net iets te veel geld uit waardoor er schulden ontstaan. Wauw! 8000 per maand! Waar ik vooral geïnteresseerd in ben: waar geven ze al dat geld aan uit? Ik kan me er eigenlijk geen voorstelling van maken hoe het is om 8000 dollar per maand uit te geven. Toen wij nog met ons vieren waren, zaten we in de bijstand en spaarden we elke maand een bescheiden bedrag. In mijn ogen is 8000 een enorme hoeveelheid geld. Helaas werd weinig inzicht gegeven in waar het geld nu precies naar toe ging. Ik begreep dat er vrij veel geld ging naar speelgoed en kleding.
Maar verder bleef het programma tamelijk vaag, ik houd van overzichtelijke lijstjes met getallen

Gastblog van Hanneke: Zonnepanelen

In de zomer van 2015 hebben wij zonnepanelen geplaatst op ons dak. In totaal 12 stuks.
Op de app kan ik zien dat we inmiddels in totaal 10,76 MWh hebben opgewekt. In het begin keken we regelmatig hoe goed de dag geweest was. Nu doen we dat nauwelijks meer.
Voordat we zonnepanelen hadden, waren de stroomkosten voor een jaar €735,70. We hadden toen een stroomverbruik van 3755 kWh. Helaas is dit jaar onze enige vergelijking. We woonden nog niet zo lang in dit huis. We hebben in de loop van het eerste jaar geïnvesteerd in energiezuinige verlichting dus ook zonder panelen was ons verbruik het tweede jaar omlaag gegaan.
De aanschafkosten van de panelen waren €4515,72. Dit was exclusief installeren. De zonnepanelen heeft mijn man zelf geïnstalleerd. We hebben van de overheid omzetbelasting teruggevraagd. Deze bedroeg 704 euro. De aanschafkosten kwamen dus uiteindelijk op 3811,72 euro.
In 2014 stond er gewoon op de rekening kosten stroom. Hieronder een uitgeknipt stukje uit mijn energierekening.
(Opmerking Zuinigaan: op de een of andere manier komen de overzichtjes er 2x in te staan, terwijl ze er in mijn concept verdwenen zijn, sorry voor de dubbeling!)

Zo simpel was het in 2015 niet meer. Zie knipsel hieronder:

De netbeheerkosten zijn van gas en elektriciteit samen. Ook het bedrag voor energiebelasting is van gas en elektriciteit samen. In de specificatie staat vermindering energiebelasting en dat is wel van elektriciteit alleen. Dus we moeten de specificaties van de nota uitpluizen.

	2015	2016	2017
energiebelasting	84,9	87,12	43,26
vermindering	-335,52	-228,4	-308,19
elektriciteit	88,13	72,35	188,94
netwerkkosten	206,04	179,45	54,62
duurzame energie	6,01	9,95	2,89
energiekosten	179,04	240,94	-18,48
Bedrag incl btw	216,64	291,54	-18,48

Hierbij moet nog worden opgemerkt dat we in september 2016 van 4 naar 5 gezinsleden zijn gegaan.
Afgezet tegen de 735,70 euro is er al een bedrag van 1717,40 euro terugverdiend. Nog 2094,32 te gaan na drie jaar en 1 maand zonnepanelen. We zitten dus op de goede weg en in ons geval zullen we de panelen na ongeveer 7 jaar eruit hebben. Dat was ons voorgespiegeld en is dus ook zo.
We hebben een oude energiemeter die terugdraait als onze zonnepanelen energie leveren. Met deze meter verdien je je zonnepanelen sneller terug dan met een slimme meter.
En dan nu de actuele meterstand versus de meterstand in 2014.

	2014	nu
Dal	44340	47544
Hoog	47023	46860

Het is goed te verklaren. Het daltelwerk loopt alleen op zaterdag, zondag en feestdagen terug. Het hoogtarief heeft elke week vijf dagen om terug te lopen. Inmiddels doe ik dus vaak de was en allerlei energieslurpende bezigheden op doordeweekse dagen. We proberen de weekenden dan niet te wassen.
Kortom we hebben 10760 kWh opgewekt. Daarnaast nog ruim 3000 kWh verbruikt. We zitten nu in de goede maanden dus kan in september als de jaarrekening word opgemaakt weer minder zijn.

Ik hoop dat je het overzicht leuk vond.
We genieten ervan dat we wat meer zelfvoorzienend zijn. Daarnaast hebben we meer ruimte in onze vaste lasten. Eerst waren de energiekosten 120 euro per maand (inclusief gas). Nu nog maar 61 per maand en dan krijgen we nog gemiddeld 30 euro terug.